Ερευνητής: Ανακαλύπτει έναν μυ που μπορεί να προάγει την καύση γλυκόζης και λίπους για να τροφοδοτεί τον μεταβολισμό για ώρες ενώ κάθεστε
Ο Marc Hamilton, καθηγητής Υγείας και Ανθρώπινης Απόδοσης στο Πανεπιστήμιο του Χιούστον, είναι πρωτοπόρος στο “soleus pushup” για τον μυ της γάμπας που αποτελεί μόνο το 1% του σωματικού σας βάρους, αλλά μπορεί να βελτιώσει τη μεταβολική υγεία στο υπόλοιπο σώμα σας αν ενεργοποιηθεί σωστά.
Από το ίδιο μυαλό του οποίου η έρευνα προώθησε την άποψη ότι “το να κάθεσαι πολύ δεν είναι το ίδιο με το να γυμνάζεσαι πολύ λίγο”, έρχεται μια πρωτοποριακή ανακάλυψη που πρόκειται να ανατρέψει τον καθιστικό τρόπο ζωής:
Ο μυς soleus στη γάμπα, αν και μόνο το 1% του σωματικού σας βάρους, μπορεί να κάνει μεγάλα πράγματα για να βελτιώσει τη μεταβολική υγεία στο υπόλοιπο σώμα σας, αν ενεργοποιηθεί σωστά.
Και ο Marc Hamilton, καθηγητής Υγείας και Ανθρώπινης Απόδοσης στο Πανεπιστήμιο του Χιούστον, ανακάλυψε μια τέτοια προσέγγιση για τη βέλτιστη ενεργοποίηση – είναι πρωτοπόρος στο “soleus pushup” (SPU), το οποίο ανεβάζει αποτελεσματικά το μεταβολισμό των μυών για ώρες, ακόμη και όταν κάποιος κάθεται.
Ο σόγιος μυς, ένας από τους 600 μύες του ανθρώπινου σώματος, είναι ένας οπίσθιος μυς του ποδιού που εκτείνεται ακριβώς κάτω από το γόνατο μέχρι τη φτέρνα.
Η έρευνα του Χάμιλτον, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό iScience, δείχνει ότι η ικανότητα του soleus pushup να διατηρεί έναν αυξημένο οξειδωτικό μεταβολισμό για τη βελτίωση της ρύθμισης της γλυκόζης στο αίμα είναι πιο αποτελεσματική από οποιαδήποτε δημοφιλή μέθοδο που διαφημίζεται σήμερα ως λύση, συμπεριλαμβανομένης της άσκησης, της απώλειας βάρους και της διαλείπουσας νηστείας.
Ο οξειδωτικός μεταβολισμός είναι η διαδικασία με την οποία το οξυγόνο χρησιμοποιείται για την καύση μεταβολιτών όπως η γλυκόζη του αίματος ή τα λίπη, αλλά εξαρτάται, εν μέρει, από τις άμεσες ενεργειακές ανάγκες του μυός όταν αυτός εργάζεται.
“Δεν είχαμε ποτέ ονειρευτεί ότι αυτός ο μυς έχει αυτού του είδους την ικανότητα. Βρισκόταν μέσα στο σώμα μας από την αρχή, αλλά κανείς δεν ερεύνησε ποτέ πώς να τον χρησιμοποιήσουμε για να βελτιστοποιήσουμε την υγεία μας, μέχρι τώρα”, δήλωσε ο Χάμιλτον.
“Όταν ενεργοποιείται σωστά, ο μυς του σόλεου μπορεί να αυξήσει τον τοπικό οξειδωτικό μεταβολισμό σε υψηλά επίπεδα για ώρες, όχι μόνο για λεπτά, και το κάνει αυτό χρησιμοποιώντας ένα διαφορετικό μείγμα καυσίμων”.
Οι βιοψίες μυών αποκάλυψαν ότι υπήρχε ελάχιστη συμβολή του γλυκογόνου στην τροφοδοσία του soleus.
Αντί να διασπάσει το γλυκογόνο, ο soleus μπορεί να χρησιμοποιήσει άλλους τύπους καυσίμων, όπως η γλυκόζη του αίματος και τα λίπη.
Το γλυκογόνο είναι κανονικά ο κυρίαρχος τύπος υδατανθράκων που τροφοδοτεί τη μυϊκή άσκηση.
“Η χαμηλότερη από το φυσιολογικό εξάρτηση του soleus από το γλυκογόνο τον βοηθά να εργάζεται για ώρες αβίαστα χωρίς να κουράζεται κατά τη διάρκεια αυτού του τύπου μυϊκής δραστηριότητας, επειδή υπάρχει ένα συγκεκριμένο όριο στη μυϊκή αντοχή που προκαλείται από την εξάντληση του γλυκογόνου”, πρόσθεσε.
“Απ’ όσο γνωρίζουμε, αυτή είναι η πρώτη συντονισμένη προσπάθεια για την ανάπτυξη ενός εξειδικευμένου τύπου συσταλτικής δραστηριότητας που επικεντρώνεται στη βελτιστοποίηση των ανθρώπινων μεταβολικών διεργασιών”.
Όταν δοκιμάστηκε η SPU, οι επιδράσεις σε ολόκληρο το σώμα στη χημεία του αίματος περιελάμβαναν βελτίωση κατά 52% στην έξοδο της γλυκόζης (σακχάρου) στο αίμα και 60% λιγότερες απαιτήσεις σε ινσουλίνη σε διάστημα τριών ωρών μετά την κατανάλωση ενός ροφήματος γλυκόζης.
Η νέα προσέγγιση της διατήρησης του μεταβολισμού του σόλεου μυός σε υψηλά επίπεδα είναι επίσης αποτελεσματική στον διπλασιασμό του φυσιολογικού ρυθμού μεταβολισμού του λίπους κατά την περίοδο νηστείας μεταξύ των γευμάτων, μειώνοντας τα επίπεδα λίπους στο αίμα (VLDL τριγλυκερίδια).
Το pushup του σόλεου
Βασιζόμενοι σε πολυετείς έρευνες, ο Χάμιλτον και οι συνεργάτες του ανέπτυξαν το soleus pushup, το οποίο ενεργοποιεί τον πηχτό μυ διαφορετικά από ό,τι όταν στέκεστε ή περπατάτε.
Το SPU στοχεύει στον σόλεο για να αυξήσει την κατανάλωση οξυγόνου -περισσότερο από ό,τι είναι δυνατό με αυτούς τους άλλους τύπους δραστηριοτήτων του σόλεου, ενώ παράλληλα είναι ανθεκτικός στην κόπωση.
Πώς εκτελείτε λοιπόν ένα pushup για τον σόλεου;
Εν συντομία, ενώ κάθεστε με τα πόδια επίπεδα στο πάτωμα και τους μύες χαλαρούς, η φτέρνα ανεβαίνει ενώ το μπροστινό μέρος του ποδιού παραμένει στη θέση του.
Όταν η φτέρνα φτάσει στην κορυφή του εύρους κίνησής της, το πόδι απελευθερώνεται παθητικά για να επανέλθει προς τα κάτω.
Ο στόχος είναι η ταυτόχρονη σύντμηση του μυός της γάμπας, ενώ ο σόγιος ενεργοποιείται με φυσικό τρόπο από τους κινητικούς νευρώνες του.
Ενώ η κίνηση SPU μπορεί να μοιάζει με περπάτημα (αν και εκτελείται καθιστή) είναι το ακριβώς αντίθετο, σύμφωνα με τους ερευνητές. Όταν περπατάμε, το σώμα είναι σχεδιασμένο να ελαχιστοποιεί την ποσότητα της ενέργειας που χρησιμοποιείται, λόγω του τρόπου με τον οποίο κινείται ο σόγιος μυς.
Η μέθοδος του Χάμιλτον το ανατρέπει αυτό και κάνει τον πέλμα να χρησιμοποιεί όσο το δυνατόν περισσότερη ενέργεια για μεγάλη διάρκεια.
“Το pushup του σόλεου φαίνεται απλό από έξω, αλλά μερικές φορές αυτό που βλέπουμε με γυμνό μάτι δεν είναι όλη η ιστορία.
Είναι μια πολύ συγκεκριμένη κίνηση που αυτή τη στιγμή απαιτεί φορητή τεχνολογία και εμπειρία για να βελτιστοποιηθούν τα οφέλη για την υγεία”, δήλωσε ο Χάμιλτον.
Επιπλέον δημοσιεύσεις βρίσκονται στα σκαριά που επικεντρώνονται στο πώς να καθοδηγήσουν τους ανθρώπους να μάθουν σωστά αυτή τη μοναδική κίνηση, αλλά χωρίς τον εξελιγμένο εργαστηριακό εξοπλισμό που χρησιμοποιήθηκε σε αυτή την τελευταία μελέτη.
Οι ερευνητές σπεύδουν να επισημάνουν ότι δεν πρόκειται για κάποια νέα συμβουλή γυμναστικής ή δίαιτα του μήνα. Πρόκειται για μια ισχυρή φυσιολογική κίνηση που αξιοποιεί τα μοναδικά χαρακτηριστικά του σόλεου.
Πιθανό πρώτο βήμα προς μια επανάσταση στην υγειονομική περίθαλψη
Ο Χάμιλτον την αποκαλεί την “πιο σημαντική μελέτη” που έχει ολοκληρωθεί ποτέ στο εργαστήριο μεταβολικών καινοτομιών του στο UH και δήλωσε ότι η ανακάλυψη θα μπορούσε να αποτελέσει λύση σε μια σειρά από προβλήματα υγείας που προκαλούνται από το να περνάς ώρες κάθε μέρα ζώντας με πολύ χαμηλό μεταβολισμό των μυών, που προκαλείται από την αδράνεια.
Ο μέσος Αμερικανός κάθεται περίπου 10 ώρες την ημέρα
Ανεξάρτητα από το επίπεδο σωματικής δραστηριότητας ενός ατόμου, το πολύ καθισιό έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, διαβήτη, άνοιας και άλλων. Περισσότεροι από τους μισούς Αμερικανούς ενήλικες και το 80% των ατόμων άνω των 65 ετών, ζουν με τα μεταβολικά προβλήματα που προκαλούνται είτε από διαβήτη είτε από προδιαβήτη.
Το να έχει κανείς χαμηλό μεταβολικό ρυθμό ενώ κάθεται είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό για τα άτομα που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο για μεταβολικές ασθένειες που σχετίζονται με την ηλικία, όπως το μεταβολικό σύνδρομο και ο διαβήτης τύπου 2.
Ο Χάμιλτον δήλωσε ότι οι αδρανείς μύες απαιτούν λιγότερη ενέργεια από ό,τι φαίνεται να καταλαβαίνουν οι περισσότεροι άνθρωποι, λέγοντας ότι είναι “ένα από τα πιο θεμελιώδη, αλλά παραγνωρισμένα ζητήματα” που καθοδηγεί τον δρόμο προς την ανακάλυψη μεταβολικών λύσεων που θα βοηθήσουν στην πρόληψη ορισμένων χρόνιων ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία.
“Όλοι οι 600 μύες μαζί συνεισφέρουν κανονικά μόνο περίπου το 15% του οξειδωτικού μεταβολισμού ολόκληρου του σώματος κατά τις τρεις ώρες μετά την πρόσληψη υδατανθράκων. Παρά το γεγονός ότι ο πηχιαίος μυς είναι μόνον το 1% του σωματικού βάρους, είναι ικανός να αυξήσει το μεταβολικό του ρυθμό κατά τη διάρκεια των συστολών SPU ώστε να διπλασιάσει εύκολα, ακόμη και μερικές φορές να τριπλασιάσει, την οξείδωση των υδατανθράκων ολόκληρου του σώματος.
Δεν γνωρίζουμε κανένα υπάρχον ή πολλά υποσχόμενο φαρμακευτικό προϊόν που να πλησιάζει την αύξηση και τη διατήρηση του οξειδωτικού μεταβολισμού ολόκληρου του σώματος σε αυτό το μέγεθος”.