Οι ασθενείς με άνοια που υποφέρουν από επιληπτικές κρίσεις τείνουν να μειώνονται πιο γρήγορα και να πεθαίνουν νεότεροι, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που παροτρύνει τους φροντιστές να προσέχουν αυτές τις ξαφνικές εγκεφαλικές αλλαγές. «Η ελπίδα μας είναι ότι ο έλεγχος των επιληπτικών κρίσεων συνταγογραφώντας αντισπασμωδικά φάρμακα σε αυτούς τους ασθενείς θα επιβραδύνει την εξέλιξη της γνωστικής εξασθένησης», δήλωσε ο Δρ. Ifrah Zawar, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και επίκουρος καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια.
«Δυστυχώς, οι κρίσεις συχνά υποδιαγιγνώσκονται επειδή μπορεί να είναι λεπτές και το άτομο φαίνεται απλώς μπερδεμένο, έτσι τα μέλη της οικογένειας συχνά τους μπερδεύουν με τυπικά σημάδια άνοιας», πρόσθεσε ο Zawar σε δελτίο ειδήσεων από την Αμερικανική Εταιρεία Επιληψίας. Σε μερικούς ανθρώπους, το επίμονο βλέμμα είναι απόδειξη κρίσης, ενώ άλλοι μπορεί να εμφανίσουν ανεξέλεγκτη κίνηση των χεριών ή των ποδιών τους. Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από το 2005 έως το 2021 από 39 ερευνητικά κέντρα για τη νόσο του Αλτσχάιμερ, προσδιορίζοντας ότι 374 (1,4%) από τους περισσότερους από 26.000 ασθενείς με άνοια είχαν επιληπτικές κρίσεις.
- Αυτοί οι ασθενείς ήταν σημαντικά νεότεροι όταν άρχισε η διανοητική πτώση, κάτω των 63 ετών σε σύγκριση με 68 ετών. Πέθαναν επίσης νεότεροι, σε ηλικία μόλις κάτω των 73 ετών σε σύγκριση με σχεδόν 80 ετών.
- Οι ασθενείς με άνοια που είχαν επιληπτικές κρίσεις ήταν πιο πιθανό να έχουν μια γενετική μετάλλαξη που σχετίζεται με τη νόσο του Αλτσχάιμερ, να έχουν υποστεί εγκεφαλικό ή τραυματικό εγκεφαλικό τραύμα, να έχουν κατάθλιψη ή να έχουν λιγότερη εκπαίδευση, διαπίστωσαν οι ερευνητές.
- Οι ασθενείς με άνοια με επιληπτικές κρίσεις είχαν πιο προχωρημένη γνωστική εξασθένηση, συμπεριλαμβανομένων προβλημάτων με τη σκέψη, την επικοινωνία, την κατανόηση και τη μνήμη. Είχαν επίσης μεγαλύτερη δυσκολία με τις βασικές καθημερινές δραστηριότητες, όπως το φαγητό, το μπάνιο, το ντύσιμο και τη χρήση του μπάνιου.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι ήταν πιο πιθανό να εξαρτώνται από άλλους για σωματική βοήθεια. «Γνωρίζουμε ότι οι ασθενείς με άνοια έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν επιληπτικές κρίσεις και ότι οι άνθρωποι που έχουν επιληπτικές κρίσεις είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν άνοια, αλλά εξακολουθεί να είναι μια «ερώτηση κότας και αυγού» σχετικά με το ποιο προκαλεί το άλλο», είπε ο Zawar.
«Είναι σημαντικό για τα μέλη της οικογένειας και τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης να αναγνωρίζουν τους ασθενείς με άνοια που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο να αναπτύξουν επιληπτικές κρίσεις και να διασφαλίζουν ότι θα διαγνωστούν και θα αντιμετωπιστούν έγκαιρα», συμβουλεύει. Οι επιληπτικές κρίσεις συμβαίνουν στο 64% των ατόμων που πάσχουν από άνοια, ανέφεραν οι ερευνητές στις σημειώσεις του φόντου, και όσοι έχουν άνοια έχουν έξι έως δέκα φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν επιληπτικές κρίσεις.