Στην ορκωμοσία του Λούλα Ντα Σίλβα στη Βραζιλία θα βρεθεί την πρωτοχρονιά ο Αλέξης Τσίπρας, που φαίνεται να ταυτίζεται με τον Βραζιλιάνο πρόεδρο.
Να δείξει με τον πιο παραστατικό τρόπο στους πολίτες πως υπάρχει και εναλλακτικός δρόμος απέναντι στην πολιτική του Κυριάκου Μητσοτάκη, επιδιώκει ο Αλέξης Τσίπρας, που την πρωτοχρονιά θα βρεθεί στη Βραζιλία, στην ορκωμοσία του Λούλα Ντα Σίλβα, που επιστρέφει θριαμβευτικά στον προεδρικό θώκο του λατινοαμερικάνικου γίγαντα.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού σε ολόκληρο τον πλανήτη, ήταν αδιαμφισβήτητη. Το δόγμα «δεν υπάρχει εναλλακτική» της Μάργκαρετ Θάτσερ, βρήκε πλήρη εφαρμογή 20 χρόνια μετά. Κυρίως με ευθύνη της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας, που ταυτίστηκε πλήρως με τη Δεξιά τη δεκαετία του 90′, δημιουργώντας σύγχυση και απογοήτευση στους παραδοσιακούς της ψηφοφόρους.
Πλέον, όμως, η κατάσταση φαίνεται να αντιστρέφεται, με τη «γερασμένη» Σοσιαλδημοκρατία να επανακάμπτει. Μετά την κυριαρχία της Άνγκελα Μέρκελ και του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, στο τιμόνι της Γερμανίας βρίσκεται ένας κυβερνητικός συνασπισμός, υπό την ηγεσία του Όλαφ Σολτς και του SPD.
Στην Ισπανία και την Πορτογαλία υπάρχουν κυβερνήσεις Κεντροαριστερές, ενώ το Εργατικό Κόμμα στο Ηνωμένο Βασίλειο προηγείται στις δημοσκοπήσεις των Συντηρητικών με ποσοστό που ξεπερνάει το 20%. Αν σε αυτό το σκηνικό συνυπολογίσει κανείς την επιστροφή των Δημοκρατικών στην εξουσία στις ΗΠΑ, με ένα πρόγραμμα αρκετά προοδευτικό -για τα δεδομένα τους-, τότε καταλαβαίνει κανείς πως το διεθνές σκηνικό έχει αλλάξει για τα καλά.
Η επιβεβαίωση αυτής της εκτίμησης, ήρθε με τη δύσκολη, μεν, ιδιαίτερα σημαντική, δε, επικράτηση του Λούλα ντα Σίλβα στη Βραζιλία, απέναντι στον ακραία συντηρητικό Μπολσονάρου. Στην ορκωμοσία του Αριστερού βραζιλιάνου Προέδρου, θα βρεθεί την Κυριακή, 1η Ιανουαρίου, ο Αλέξης Τσίπρας.
Ο συμβολισμός της επίσκεψης του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, στη Βραζιλία, είναι σαφής. Θέλει να τοποθετήσει τον εαυτό του στο «κάδρο» των προοδευτικών ηγετών που επανακάμπτουν στην εξουσία, ο ένας μετά τον άλλον, σε μια σειρά από μεγάλες χώρες.
Πόσο δε μάλλον, στο πλευρό του Λούλα, τον οποίο το βραζιλιάνικο και βορειοαμερικανικό κατεστημένο κυνήγησε ανελέητα μετά την πρώτη του κυβερνητική θητεία, με χαλκευμένες -όπως αποδείχθηκαν- κατηγορίες.
Ο Αλέξης Τσίπρας νιώθει να ταυτίζεται με τον βραζιλιάνο σύντροφό του. Διότι όπως αναφέρουν συνεργάτες του, θεωρεί πως -σε μικρότερο βαθμό- γνώρισε την εκδικητή μανία του ντόπιου κατεστημένου, διότι δεν υπηρέτησε τις επιθυμίες τους.
Μάλιστα, εμφανίζεται αποφασισμένος να επανακάμψει στις επόμενες εκλογές, κερδίζοντας τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη, για την οποία τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν ότι δεν έχει πέσει από την εξουσία, παρά τα συνεχόμενα σκάνδαλα, γιατί την στηρίζει η «διαπλοκή» ως «πατερίτσα».
Παράλληλα, όμως, θέλει να δείξει στον ελληνικό λαό πως υπάρχει εναλλακτική προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης, η οποία μπορεί να λειτουργήσει προς όφελος του, μέσα στις διαρκείς και επαναλαμβανόμενες κρίσεις.