Την Πρωτοχρονιά ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορωνείας χοροστάτησε στον Ορθρο και προεξήρχε της Θ. Λειτουργίας στον Ι. Ναό Αγ. Νικολάου Καλλιθέας, πλαισιωμένος από τους ιερείς του Ναού.
Φθάσαμε κι εφέτος στο τέλος ενός χρόνου και ένας καινούργιος χρόνος ανοίγεται μπροστά μας, είπε στην σύντομη ομιλία του. Τί μας επιφυλάσσει; Κανένας δεν ξέρει. Κάνουμε, βέβαια, όνειρα και έχουμε προσδοκίες.
Και όσο νεώτερος ειναι κανείς τόσο τα όνειρα και οι προσδοκίες ειναι περσσότερα. Ενα είναι βέβαιο η πορεία μας στην γη συνεχίζεται.
Γι ‘ αυτήν την πορεία απαραίτητη είναι η ελπίδα. Ο,τι είναι το οξυγόνο για τους πνεύμονες,είναι η ελπίδα για την ανθρώπινη ύπαρξη.
Χωρίς οξυγόνο έρχεται ο θάνατος από ασφυξία. Χωρίς ελπίδα έρχεται η ψυχική ασφυξία ,που λέγεται απόγνωση. (Σ’αυτην οφείλονται πολλές μορφές καταθλίψεως).
Πού όμως μπορούμε να στηρίξουμε την ελπίδα μας; Μόνο πάνω στην πίστη:
Μη φοβηθείς αυτόν που στήριξε στην πίστη επάνω την ελπίδα. Τον είδα στη ζωή να μάχεται μα πάντα ανίκητο τον είδα.
Την ώρα,που όλα γύρω μας μάς απογοητεύουν,εμείς ας στηρίξουμε την ελπίδα στην πίστη και ας αναρωτηθούμε : Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά τα δυσάρεστα στον κόσμο ;
Γιατί νομίσαμε ότι χωρίς τον Θεάνθρωπο θα φθάσουμε στον υπεράνθρωπο και φθάσαμε στον απάνθρωπο ή μάλλον στον υπάνθρωπο!
“Θεέ τραβήξου απο μπροστά μας σκιάχτρο του νου και της ψυχής για σε τα χείλη τα δικά μας δεν έχουν λόγια προσευχής” είπε ο θαμπωμένος από τις επιτυχίες του άνθρωπος.
Και νά που φθάσαμε! Από την μία πρόοδος, εξέλιξη, επιςτήμη, υψηλή τεχνολογία και από την άλλη συγκρούσεις, αιματοχυσίες, εγκλήματα, τρομοκρατία, κρίσεις ποικίλες.
Γιατί νομίςαμε ότι θα προχωρήςουμε χωρίς Χριστό. Γι’ αυτό ας πλησιάσουμε συνειδητά την πίστη, που στηρίζει την ελπίδα και στην ελπίδα, που περιέχεται στην πίστη. Και στην αγάπη, που ολοκληρώνει και τις δύο. Μονο έτσι μπορούμε να βγούμε από τα αδιέξοδα.
Και για να καταλήξουμε με τον Ι. Χρυσόστομο: “Οδεύσωμεν ουν και θαρρούντες και δεδοικότες. Δεδοικότες μεν δια τους εκατέρωθεν κρημνούς, θαρρούντες δε δια τον προηγούμενον ημίν Ιησούν”.
Μετά την Απόλυση ο Σεβασμιωτατος με τη σχετική δέηση και ευχή ευλόγησε την Βασιλόπιτα της ενορίας,ευχήθηκε σε όλους τα δέοντα και οι ιερείς την διένειμαν στο εκκλησίασμα.