Όταν ο Χουάν Γκουάιδο, ο ηγέτης της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας, ορκίστηκε και αυτοανακηρύχθηκε ως προσωρινός πρόεδρος της χώρας, το έκανε κρατώντας ένα αντίγραφο του συντάγματος της χώρας με το πρόσωπο του Σιμόν Μπολιβάρ.
Ο Μπολιβάρ είναι εθνικός ήρωας στη Βενεζουέλα, με μνημεία αφιερωμένα σε εκείνον τόσο στο Καράκας όπου γεννήθηκε όσο και σε αρκετές πόλεις στη Νότια Αμερική, οπότε δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι πολιτικοί κατά καιρούς έχουν προσπαθήσει να χρησιμοποιήσουν την κληρονομιά του προκειμένου να προσελκύσουν οπαδούς.
Ο Μπολίβαρ ηγήθηκε της εισβολής στη Βενεζουέλα το 1813, για να απελευθερώσει τη χώρα από τον ισπανικό στρατό και καθιερώθηκε στη συλλογική μνήμη ως ο «Ελευθερωτής», ενώ λατρεύτηκε ως ήρωας, ως αγνός και ανιδιοτελής πατριώτης, που ανάλωσε την προσωπική του περιουσία για τα ιδανικά της ελευθερίας.
Όταν ο Τσάβεζ εκλέχτηκε το 1999, άλλαξε το επίσημο όνομα της χώρας στη Βολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας και το 2012 ξεκίνησε την κατασκευή ενός μαυσωλείου αξίας ύψους 90 εκατομμυρίων λιρών για να «στεγάσει» τα εκταφιασμένα ερείπια του απελευθερωτή.
Ο Νικολάς Μαδούρο καθώς και ο προκάτοχός του Ούγκο Τσάβες, επιχείρησαν επίσης να συνδέσουν τη σοσιαλιστική πορεία τους ως συνέχεια της απελευθερωτικής κληρονομιάς του Μπολιβάρ. Ο Μαδούρο, ο οποίος διαδέχθηκε τον Τσάβες μετά το θάνατό του από καρκίνο το 2013, πήγε ένα βήμα παραπέρα, ισχυριζόμενος προς τα τέλη του 2017, ότι το πνεύμα του Μπολιβάρ είχε ενσαρκωθεί στον λαό της Βενεζουέλας.
«Παρά την οικειοποίηση του επαναστάτη από τους οπαδούς του Τσάβες, η κληρονομιά του Μπολιβάρ παραμένει άθικτη», αναφέρει ο Guardian. Εξάλλου, η εικόνα του Μπολιβάρ είχε επιχειρηθεί να συνδεθεί με τη δικτατορία Χιμένεθ, που έληξε το 1958.
Η απόφαση του Γκουάιδο να χρησιμοποιήσει ένα αντίγραφο του συντάγματος της χώρας με τον Μπολιβάρ, δείχνει ότι οι υποψήφιοι «μνηστήρες» της κληρονομιάς και Μπολιβάρ συνεχίζουν να είναι παρόντες.