Τι είναι το decluttering και γιατί μας επηρεάζει θετικά;


Σε ένα κόσμο που η ανασφάλεια κυριαρχεί σε κάθε βήμα, η ανάγκη για σταθερότητα και τη διατήρηση του ελέγχου μπορεί να εκφράζεται μέσα από την τάξη και την οργάνωση στα ντουλάπια και την αποθήκη μας.

Από παιδί θυμάμαι τα γεμάτα «μπιμπελό» ράφια, ντουλάπια, σκρίνια ακόμα και… καλοριφέρ στο σπίτι της γιαγιάς μου. Και κάτι μου λέει πως αυτή είναι μια ανάμνηση πολύ κοντά στον μέσο Έλληνα. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα εταιρείας ανακαίνισης και διακόσμησης , ωστόσο, το ασφυκτικό γέμισμα με άχρηστα αντικείμενα δεν είναι προνόμιο μονάχα των περασμένων γενεών αλλά και των νεότερων.

Μετά από ανάλυση στοιχείων που συνέλεξαν από χίλιους ανθρώπους ποικίλων γενεών,  κατέληξαν στο συμπέρασμα πως οι περισσότεροι κρατάμε αντικείμενα που δεν χρειαζόμαστε επειδή πιστεύουμε πως ίσως τα χρειαστούμε στο μέλλον. Από την ίδια έρευνα προέκυψαν και μερικά ακόμα ενδιαφέροντα στοιχεία αφού κάθε γενιά έχει τάση να συσσωρεύει διαφορετικά αντικείμενα.

Έτσι οι γεννημένοι 1946-1964 συσσωρεύουν χαρτιά και αρχεία,

οι γεννημένοι 1965-1981 συσσωρεύουν διακοσμητικά ενώ

οι γεννημένοι 1982-1996 συσσωρεύουν μικρά gadget και novelty αντικείμενα και διακοσμητικά.

To decluttering (ξεκαθάρισμα) μπορεί να είναι θεραπευτικό γιατί χαρίζει ένα πολύτιμο νοητικό διάλειμμα από την ενασχόληση με δύσκολα θέματα. Βάζει τον εγκέφαλό μας σε μια συστηματική, ενεργητική κατάσταση, και άρα μπορεί να δώσει κίνητρο για εξέλιξη και σε άλλους τομείς της ζωής.

Αυτή η τελευταία γενιά ωστόσο είναι και εκείνη που, σύμφωνα με την παραπάνω έρευνα, νιώθει τη μεγαλύτερη ντροπή για τη συσσώρευση αντικειμένων. Ενδεχομένως αυτό να συμβαίνει επειδή η γενιά αυτή έχει εκτεθεί στην τάση του μινιμαλισμού, στην έννοια της ενσυνειδητότητας αλλά και της αειφορίας σε πολύ κρίσιμες για την ανάπτυξή της ηλικίες.

Ιδωμένο από μία άλλη πλευρά, η ανάγκη για οργάνωση μοιάζει αυτή την εποχή πιο επιτακτική από ποτέ. Σε ένα κόσμο που η ανασφάλεια κυριαρχεί σε κάθε βήμα, η ανάγκη για σταθερότητα και  διατήρηση του ελέγχου μπορεί να εκφράζεται μέσα από την τάξη και την οργάνωση στα ντουλάπια και την αποθήκη μας.

Και πάλι, όμως. Γιατί τόσος ντόρος; «Οι άνθρωποι είμαστε βαθιά συνδεδεμένοι με τα πράγματά μας» εξηγεί η ψυχολόγος Alice Boyes. Κι αυτό γιατί κάθε αντικείμενο κουβαλάει αναμνήσεις ή ακόμα και ενοχές, όπως πχ. εκείνα τα ρούχα που αγόρασες αλλά φόρεσες ελάχιστα.

Κάθε φορά που πετάμε κάτι, καλούμαστε να βιώσουμε ξανά τις εμπειρίες που κουβαλά και αν μάλιστα το κάνουμε αυτό μαζικά, η εμπειρία είναι γεμάτη από έντονα συναισθήματα.

Γι’ αυτό λοιπόν είναι τόσο δύσκολο να βάλεις τάξη στην τρελή ντουλάπα σου, να τακτοποιήσεις τις φωτογραφίες σε άλμπουμ, να ξεφορτωθείς παλιά διακοσμητικά ή να αδειάσεις την αποθήκη από υπολείμματα μιας εποχής που έχει πλέον περάσει ανεπιστρεπτί.

Το ξεκαθάρισμα, ωστόσο, έχει και μία άλλη πλευρά, μια πλευρά που οι λάτρεις της τάξης γνωρίζουν πολύ καλά και μπορούμε να ονομάσουμε «φαινόμενο Μόνικα Γκέλερ» αφού σύμφωνα με την Boyes «Μπορεί να είναι θεραπευτικό γιατί χαρίζει ένα πολύτιμο νοητικό διάλειμμα από την ενασχόληση με δύσκολα θέματα. Βάζει τον εγκέφαλό μας σε μια συστηματική, ενεργητική κατάσταση, και άρα μπορεί να δώσει κίνητρο για εξέλιξη και σε άλλους τομείς της ζωής».

Βάζοντας σε τάξη τα υλικά ίχνη του παρελθόντος, αναγκάζεται κανείς να βάλει και το μέσα του σε τακτοποιημένα κουτάκια. Βγάζοντας έξω τα άχρηστα και κάνοντας χώρο στο σπίτι, δημιουργεί κανείς χώρο και μέσα του. Χώρο ζωτικό, διαθέσιμο για να δεχτεί την εξέλιξη, το άγνωστο μέλλον.

Κρατώντας, δε, μόνο ό,τι αγαπάμε ή χρειαζόμαστε, μαθαίνουμε να τα εκτιμούμε περισσότερο και να τα χαιρόμαστε λίγο παραπάνω, όλο και πιο συχνά. Θα ήταν αφελές να επιτρέψει κανείς σε οποιονδήποτε άλλο να του πει τι να κρατήσει και τι να πετάξει (από την ντουλάπα, το πατάρι ή τη ζωή του).

Δεν είναι όμως εξίσου αφελές, αναρωτιέμαι, να πιστεύουμε, εν έτει 2019, πως μπορούμε να πάμε μπροστά ζώντας σφιχταγκαλιασμένοι με εκείνη τη συλλογή κουκλάκια από την εφηβεία, εκείνο το παντελόνι που δεν μας χωράει πια και το αποξηραμένο τριαντάφυλλο που κάποτε μας χάρισε κάποια παλιά σχέση;

ΠΗΓΗ


Αφήστε ένα μήνυμα

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ