LIVE ΑΕΚ – ΠΑΟΚ 1-1: Το ντέρμπι των Δικεφάλων έμεινε στο “Χ”

Δεν νοείται ντέρμπι χωρίς μάχη τακτικής και στρατηγικής ανάμεσα στους επικεφαλής των δυο πάγκων. Το ΑΕΚ-ΠΑΟΚ της 19ης αγωνιστικής δεν αποτελεί εξαίρεση: οι Μαρίνος Ουζουνίδης και Ραζβάν Λουτσέσκου, δυο προπονητές που μόνο αδιάφοροι δεν είναι όσον αφορά τις συζητήσεις που ανοίγονται στην καθημερινότητα των ομάδων τους, αναμετριούνται με σκακιέρα το ΟΑΚΑ.

Ας αναλύσουμε «τι παίζει» με τους δύο κόουτς…

Μαρίνος Ουζουνίδης: Μπορεί να σώσει οτιδήποτε (αν σωζεται);

Το γεγονός ότι μπήκε Φλεβάρης και ο Μαρίνος Ουζουνίδης είναι ακόμα στον πάγκο της ΑΕΚ είναι κάτι που κανείς άνθρωπος που αγαπάει τα λεφτά του δεν θα στοιχημάτιζε ως ενδεχόμενο πριν ένα μήνα περίπου. Ο μαγικός Ιανουάριος της ΑΕΚ φυσικά, που όχι μόνο έσωσε τη θέση του Έλληνα τεχνικού αλλά μας θύμισε πως με αυτό το ρόστερ η Ένωση μπορεί να παίξει ελκυστικό ποδόσφαιρο, φέρει την υπογραφή του: η αλλαγή του συστήματος σε 3-5-2 (που προφανέστατα είχε δουλευτεί στην χριστουγεννιάτικη διακοπή) ήταν καθοριστικής σημασίας για αυτή τη μεταμόρφωση. Φυσικά, ακόμα και έτσι, τα πράγματα δεν έχουν γίνει ιδανικά για τον Ουζουνίδη: το πρώτο μισό της χρονιάς ήταν τόσο καταστροφικό που (όπως ακριβώς και το δυναμικό ξεκίνημα του 2019) δεν γίνεται να μην χρεωθεί στον Έλληνα τεχνικό.

Οι πιο παρατηρητικοί δε, εκείνοι που μπορούν να δουν τα πράγματα μέσα από ένα συνολικό πρίσμα και χωρίς να «τυφλώνονται» από την κυριαρχική εικόνα των μεγάλων σκορ, των ωραίων εμφανίσεων και των σερί νικών, μπορούν να επιβεβαιώσουν πως παρά την εντυπωσιακή αλλαγή στην απόδοση (και τα αποτελέσματα) της ΑΕΚ, ορισμένα αρνητικά στοιχεία που έχουν συνδεθεί με τον Ουζουνίδη συνεχίζουν να βρίσκονται στο παιχνίδι της. Το ένα είναι η μέτρια προς κακή φυσική κατάσταση: η πτώση στην απόδοση της ομάδας μετά το 60′ είναι χαρακτηριστική. Το άλλο είναι η έλλειψη βοηθειών από τον πάγκο όταν το ματς δεν κυλάει όπως θα το ήθελε η Ένωση: τόσο κόντρα στον Πανιώνιο όσο και στο παιχνίδι με τον Λεβαδειακό ήταν ξεκάθαρο πως η ΑΕΚ χρειαζόταν ένα «φιλί ζωής» σε επίπεδο (εσωτερικών και κανονικών) αλλαγών αλλά plan b δεν υπήρχε από τον προπονητή της.

Σε αυτή τη φάση επανασυγκρότησης που βρίσκεται η ΑΕΚ, διαδικασία με θετικό πρόσημο για την ώρα παρά τα δεδομένα προαναφερθέντα ελλείματα, το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ είναι κομβικό για τον Μαρίνο Ουζουνίδη. Αν εξαιρεθεί άλλωστε το 2-1 επί της Σέλτικ τον περασμένο Αύγουστο (άντε και το εκτός έδρας 2-1 επί της Βίντι), η ΑΕΚ δεν έχει καταφέρει να φύγει νικήτρια από κανένα άλλο μεγάλο παιχνίδι στην εποχή Ουζουνίδη: έξι ήττες σε ισάριθμα ματς στους ομίλους του Champions League, ήττα από ΠΑΟΚ στην Τούμπα, ισοπαλίες με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, ήττα ακόμα και από τον Ατρόμητο. Ναι, η ΑΕΚ έχει αλλάξει αισθητά προσωπείο το 2019. Αλλά το «εργαλείο» μετασχηματισμού της σεζόν από χρονιά απελπισίας σε χρονιά ελπίδας θα εξαρτηθεί από τις νίκες (ή τις μη νίκες) στα μεγάλα παιχνίδια. Αυτό με τον ΠΑΟΚ είναι το πρώτο και ο Μαρίνος Ουζουνίδης δεν θέλει ούτε να σκέφτεται άλλο αποτέλεσμα πλην νίκης της ΑΕΚ.

Το απόγευμα της Κυριακής, η λογική λέει πως στον αγωνιστικό χώρο του ΟΑΚΑ η ΑΕΚ θα παραταχθεί εκ νέου με 3-5-2. Ο Μπάρκας θα κάτσει κάτω από τα δοκάρια, οι Οικονόμου, Τσιγκρίνσκι και Μπακάκης θα αποτελέσουν την τριάδα της αμυντικής γραμμής, ο Άλεφ θα βρεθεί στην βάση του ρόμβου της μεσαίας γραμμής ως εξάρι ενώ αριστερά του και δεξιά του του θα πάρουν θέση δυο από τους Μάνταλο, Μπακασέτα και Κρίστιτσιτς με τους δυο πρώτους να έχουν προβάδισμα. Οι Γκάλο και Χουλτ θα αγωνιστούν στις δυο πτέρυγες και ο μοναδικός φουνταριστός θα είναι ο Πόνσε με τον Λιβάγια να αγωνίζεται πίσω. Όλα αυτά βέβαια, είναι εκτιμήσεις που προκύπτουν βάση λογικής. Αν ο Ουζουνίδης επιλέξει να αιφνιδιάσει αλλάζοντας σύστημα, τα δεδομένα διαφοροποιούνται εξ’ ολοκλήρου.

Ραζβάν Λουτσέσκου: Ο καλός ο καπετάνιος…

Λένε πως ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται και ο Ραζβάν Λουτσέσκου έχει κάθε λόγο να χαμογελά, βάζοντας στο μικροσκόπιό του την μετά – Πρίγιοβιτς εποχή. Το 2019 μπήκε με τρόπο… σοκαριστικό για τον ΠΑΟΚ, καθώς το βαρύ «πυροβολικό» του Δικεφάλου έμοιαζε με το ένα πόδι εκτός Τούμπας. Τα εκατομμύρια της Αλ Ιτιχάντ «ζάλισαν» τον Σέρβο στράικερ και ο Λουτσέσκου κλήθηκε μέσα σε λίγα 24ωρα να βρει άμεσα τον αντικαταστάτη του και παράλληλα να διαφυλάξει τις ισορροπίες εντός της ομάδας.

Με την επιλογή του Τσούμπα Άκπομ, ο οποίος μέχρι πρότινος μετρούσε σκόρπια λεπτά συμμετοχών, τις περισσότερε φορές προερχόμενος από τον πάγκο, ο Λουτσέσκου κατάφερε να αποσυμπιέσει το σύνολο και να βρει λύσεις. Η επιθετική συγκομιδή στην μετά – Πρίγιοβιτς εποχή «χτύπησε» κόκκινο, με τον Ρουμάνο τεχνικό να βγάζει άσους από τα μανίκια του.Ο Λουτσέσκου πόνταρε στις προσωπικότητες του Δικεφάλου και εκείνοι δεν τον απογοήτευσαν. Πασχαλάκης, Βιεϊρίνια, Μπίσεσβαρ, Μάτος, Μαουρίσιο και άλλοι φρόντισαν να βγουν μπροστά και να σηκώσουν στις πλάτες τους το βάρος της αποχώρησης του Πρίγιοβιτς, δίνοντας πίστωση χρόνου στον 23χρονο Άγγλο φορ, ο οποίος κλήθηκε να μπει ξαφνικά στα «παπούτσια» του προκατόχου του.

«Τριάρα» στην Τρίπολη, επιβλητική νίκη επί του Πανιωνίου, «τεσσάρα» επί του ΟΦΗ και «τρίποντο» με ΠΑΣ Γιάννενα συνθέτουν το τελευταίο κομμάτι ενός απίθανου σερί που «τρέχει» ο ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα. Ενδεχομένως και το πιο σημαντικό, καθώς σε μια μεταβατική περίοδο, ο Δικέφαλος έμαθε να λειτουργεί σαν σύνολο, φωνάζοντας και επιβεβαιώνοντας πως οι παρέες γράφουν ιστορία.

Και η «ασπρόμαυρη» παρέα φέρει την δική του υπογραφή. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός πως ο 49χρονος τεχνικός ήταν απόλυτος αναφορικά με τις προσθαφαιρέσεις του ρόστερ την χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Θέτοντας βέτο στις αποχωρήσεις Σάκχοφ και Ελ Καντουρί, προσπάθησε και κατάφερε να μην αλλοιωθεί η ομοιογένεια και η χημεία του συνόλου του, προσθέτοντας παράλληλα πινελιές… πολυτελείας σε θέσεις που κρίθηκε σκόπιμο και με παίκτες που φαντάζουν «ετοιμοπόλεμοι».

Το σημαντικότερο για τον ΠΑΟΚ όμως στην παρούσα φάση είναι πως έχει αφήσει πίσω του ένα κακό -ποδοσφαιρικά- φεγγάρι, το οποίο δεν του κόστισε βαθμολογικά λόγω της αποτελεσματικότητας που έβγαζε στο γήπεδο και πλέον πείθει με απόλυτο τρόπο και μέσα στον αγωνιστικό χώρο, διεκδικώντας μέχρι τέλους ό,τι του αξίζει.

«Ξέρετε καλά τι πρέπει να κάνετε» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Λουτσέσκου στους παίκτες του καθ΄όλη την διάρκεια της εβδομάδας, ποντάροντας κυρίως στο ψυχολογικό «ντοπάρισμα» των «ασπρόμαυρων» δεδομένου πως η… συνταγή ενδεκάδας που θα δοκιμάσει στο ΟΑΚΑ δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες εκπλήξεις. Με τον Αλέξανδρο Πασχαλάκη κάτω από τα δοκάρια και την γνωστή τετράδα στην άμυνα με τους Βιεϊρίνια, Κρέσπο, Βαρέλα και Μάτος.

Απόντος του Χοσέ Κάνιας, ο Ρουμάνος θα εμπιστευτεί σε ένα ακόμη παιχνίδι τους Μαουρίσιο – Σάκχοφ, ποντάροντας στον ιδιαίτερα «ανεβασμένο» Ουκρανό προκειμένου να δώσει συνέχεια στις καλές του εμφανίσεις και απέναντι στην ΑΕΚ. Το ρόλο του οργανωτή θα αναλάβει ο Ντιέγκο Μπίσεσβαρ, με τους Ελ Καντουρί και Ζαμπά στα άκρα και τον Τσούμπα Άκπομ να τοποθετείται στην κορυφή της επίθεσης.

Πόνσε εναντίον Ακπόμ: Δύο κανόνια που κοιτιούνται μεταξύ τους

Από τη μια ένας από τους πιο δεινούς σκόρερ του φετινού πρωταθλήματος. Από την άλλη ένα στοίχημα που την κρίσιμη στιγμή αποδεικνύεται… λαχείο. Ο Πόνσε από τη μια και ο Άκπομ από την άλλη είναι τα μεγάλα… πολυβόλα στη σύγκρουση ΑΕΚ και ΠΑΟΚ.

Το να σε συγκρίνουν διαρκώς με κάποιον άλλο δεν είναι και πάρα πολύ εύκολο. Ειδικά όταν αυτός έχει θέσει τον πήχη τόσο ψηλά που πρέπει υπερβάλεις εαυτόν για να τον περάσεις. Όμως, ο Έκι Πόνσε από τη μία και ο Τσούμπα Άκπομ από την άλλη, όχι μόνο κατάφεραν να μπουν με επιτυχία στα παπούτσια των Αραούχο και Πρίγιοβιτς αντίστοιχα αλλά και να κάνουν τους οπαδούς των ομάδων τους να ξεχάσουν σχετικά γρήγορα τους προκατόχους τους.

Δυο από τις πιο ελκυστικές περιπτώσεις επιθετικών του ελληνικού πρωταθλήματος συγκρούονται μεταξύ τους στα πλαίσια του ΑΕΚ-ΠΑΟΚ. Αξίζει να ασχοληθούμε με τις περιπτώσεις τους…

Έκι Πόνσε: Σκοράροντας νικάς (σ)τις συγκρίσεις

Είχε εξαρχής μια δύσκολη αποστολή: να αποδειχθεί (το λιγότερο) ισάξιος του Σέρχιο Αραούχο στην κορυφή της επίθεσης. Το περσινό δίδυμο των Λιβάγια-Αραούχο άλλωστε υπήρξε μεγάλος έρωτας για την κιτρινόμαυρη κερκίδα και (ως γνωστόν) οι μεγάλοι έρωτες δεν ξεχνιούνται εύκολα: χρειάζεται κάτι μεγαλεπήβολο για να τους αντικαταστήσει. Η δύσκολη αυτή αποστολή του Έκι Πόνσε σχετικοποιήθηκε πολύ γρήγορα: η ακατάπαυστη συνήθειά του να στέλνει τη μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα αναδείχθηκε μόλις από τις πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος. Το νικητήριο γκολ κόντρα στον Λεβαδειακό ήταν το 12ο του στο πρωτάθλημα και κάπως έτσι, 12 αγωνιστικές πριν την λήξη του φετινού μαραθωνίου, ξεπέρασε κατά ένα γκολ την περσινή επίδοση του συμπατριώτη προκατόχου του.

Βέβαια, τον Πόνσε, η παραμονή του οποίου στην ΑΕΚ μάλλον θα γίνει ένα καλοκαιρινό σίριαλ με μπόλικα επεισόδια, τον διακατέχει και ένα ντεσαβαντάζ όσον αφορά την φετινή παρουσία του στην Ένωση. Ο Αργεντινός δεν έχει σκοράρει (ακόμα) ούτε σε κάποιο ντέρμπι αλλά ούτε και στην Ευρώπη. Και μπορεί να είναι δύσκολο να γίνει σκληρή κριτική με άξονα αυτή την αδυναμία στον πρώτο σκόρερ μιας ομάδας (άλλωστε οι αριθμοί δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας αναφορικά με την ικανότητά του να σκοράρει) αλλά ορισμένες χαμηλόφωνες κριτικές αναφορικά με την αδυναμία του να βάλει γκολ σε μεγάλο ματς ακούγονται στα «κιτρινόμαυρα» πηγαδάκια.

Η υπερασπιστική γραμμή φυσικά υπέρ του Αργεντινού έχει να κάνει με τα παικτικά χαρακτηριστικά του: κλασικός επιθετικός περιοχής, «εκπαιδευμένος» να σκοράρει με κάθε πιθανό τρόπο όταν «ταϊζεται» αποτελεσματικά από τη συλλογική λειτουργία της ομάδας (το γεγονός ότι είναι δεινός κεφαλοσφαιριστής παρά το ότι δεν είναι και πολύ ψηλός αποτελεί σήμα κατατεθέν του δολοφονικού του ενστίκτου) είναι καταδικασμένος να περιορίζεται σε άχαρους ρόλους όταν η ΑΕΚ δεν «τσουλάει» ομαδικά. Και με βάση το γεγονός ότι η φετινή επίδοσή της στα μεγάλα παιχνίδια είναι απογοητευτική εν γένει, δεν είναι να απορεί κανείς που ο Πόνσε κινείται και ο ίδιος σε ρηχά νερά.

Με δεδομένο πως όλα αυτά είναι σχετικά γνωστά στον οργανισμό της ΑΕΚ, για τον Αργεντινό θα δοθεί μάχη το προσεχές καλοκαίρι και τούτο ανεξάρτητα από το κατά πόσο η ομάδα (και άρα ο Πόνσε) θα ρολάρει στα μεγάλα παιχνίδια. Όπως και να το κάνουμε όμως, ο Αργεντινός θέλει όσο τίποτα να διαλύσει και τους τελευταίους ψιθύρους αμφισβήτησης προς το πρόσωπό του και αν ενδεχόμενη νίκη της ΑΕΚ επί του ΠΑΟΚ συνοδεύτει από δικό του γκολ, θα το χαρεί πολύ.

Τσούμπα Άκπομ: Challenge Accepted!

Στα 23 του χρόνια έψαχνε την δική του ποδοσφαιρική Ιθάκη. Όχι τόσο το restart στην καριέρα του αλλά κυρίως την ομάδα που θα του πρόσφερε τις συνθήκες για να «κουμπώσει» ποδοσφαιρικά, την εμπιστοσύνη ανθρώπων που θα τον απελευθέρωνε αγωνιστικά και θα τον γέμιζε εμπιστοσύνη στα πόδια του και στις ικανότητες του. Από την πλευρά του, ο ΠΑΟΚ πόνταρε σε ένα project που ήθελε να εξελίξει, σε μια ηλικία που άφηνε υποσχέσεις με φόντο το μέλλον και σε χαρακτηριστικά διαφορετικά από εκείνα που διέθετε ο Αλεξάνταρ Πρίγιοβιτς, ο οποίος έμοιαζε μέχρι πρότινος σημείο αναφοράς της ομάδας του Δικεφάλου.

Το ποδόσφαιρο όμως είναι στιγμές, μέσα από απίθανες ποδοσφαιρικές συγκυρίες έχουν χτιστεί… καριέρες από ανθρώπους που απλά περίμεναν και έψαχναν την στιγμή τους. Και η αποχώρηση του Σέρβου ήταν η στιγμή του Τσούμπα Άκπομ, ο οποίος είχε βιώσει με τον καλύτερο τρόπο το… κάθε αρχή και δύσκολη. Άκουγε τον Λουτσέσκου να του λέει διαρκώς πως διαθέτει… φανταστικά στοιχεία αλλά θα πρέπει να δουλέψει ακόμη πιο «σκληρά» καθώς δεν είχε έρθει ακόμη η σειρά του. Απογοήτευση, εκνευρισμός και αδυναμία να αποκωδικοποιήσει τα λεγόμενα του προπονητή του.

Όταν ήρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου, αντιλήφθηκε απόλυτα, όπως τουλάχιστον παραδέχθηκε δημοσίως, τη στρατηγική του προπονητή του και κυρίως το σύστημα αξιοκρατίας που εφαρμόστηκε από εκείνον. Μετά τον Πρίγιοβιτς, ήταν η σειρά του. Από το παιχνίδι του ΠΑΟΚ με τον Αστέρα Τρίπολης και μετά κατέγραψε πέντε 90λεπτα (τέσσερα στο πρωτάθλημα και ένα στο Κύπελλο). Και μπορεί τα πρώτα γκολ της μετά – Πρίγιοβιτς να μην ήρθαν από εκείνον, γεγονός που ενδεχομένως να έκανε ακόμη πιο… βαριά τα πόδια του καθώς μέχρι και την «εκτέλεση» τα έκανε όλα άψογα, ωστόσο, δεν τον πήρε από κάτω.

Ένιωθε και άκουγε τον Λουτσέσκου πως σταδιακά θα έρθουν και τα γκολ ως απόρροια των εμφανίσεων του στο γήπεδό, αρκεί να μην επηρεαστεί ψυχολογικά. Οι συμπαίκτες του, του έδωσαν την απαραίτηση πίστωση χρόνου να βρει τα πατήματά του αλλά και εκείνος με την παρουσία του στην κορυφή της επίθεσης, ενεργοποίησε επιθετικά ακόμη περισσότερους παίκτες, απελευθέρωσε χαφ και φαντάζει ένα σημαντικό κομμάτι του συνδυαστικού ποδοσφαίρου που επέλεξε να δείξει ο ΠΑΟΚ. Σε αντίθεση με τον Πρίγιοβιτς, ο Τσούμπα Άκπομ κινείται αρκετά εκτός περιοχής, βοηθώντας με τρεξίματα, πρέσινγκ, κοψίματα, ανοίγοντας χώρο για τους συμπαίκτες τους, οι οποίοι μέχρι πρότινος είχαν μάθει να δουλεύουν προκειμένου να «ταϊσουν» μέσα στο κουτί τον Σέρβο.

Έχοντας δει να του ακυρώνονται λανθασμένα τρία γκολ, τα νούμερα δεν αποτυπώνουν την απόλυτη αλήθεια για τον Τσούμπα Άκπομ και κυρίως την προσφορά του μέσα στο γήπεδο, από τον τρόπο με τον οποίο κινείται με ή χωρίς την μπάλα. Αναμφισβήτητα όμως νούμερα και γκολ σε ντέρμπι, όπως αυτό απέναντι στην ΑΕΚ, μετρούν διαφορετικά… Κυρίως για εκείνον, για την πρόκληση της πρώτης φοράς σε ντέρμπι.