Η απαίτηση να επιδειχθεί μια αυτονομιστική σημαία του Κασμίρ δεν είναι μόνο νομικά αβάσιμη, καθώς το Κασμίρ είναι αναπόσπαστο μέρος της Ινδίας, αλλά απειλεί επίσης να δώσει ένα ηθικό κάλυμμα στις οπισθοδρομικές, αντιδημοκρατικές δυνάμεις που επιδιώκουν να βαλκανίσουν την περιοχή μέσω της βίας, γράφει ο Δρ. Σάτις Σάρμα
Οι πρόσφατες διαδηλώσεις στο Πανεπιστήμιο Ράτγκερς με αίτημα την επίδειξη μιας αυτονομιστικής σημαίας του Κασμίρ έχουν προκαλέσει ευρεία κριτική από ινδοαμερικανικές οργανώσεις.
Οι αντιρρήσεις τους είναι βάσιμες, καθώς η παροχή αξιοπιστίας σε αυτονομιστικά κινήματα απειλεί να υπονομεύσει την αξιοσημείωτη πρόοδο που σημειώθηκε στο Τζαμού και στο Κασμίρ υπό την ινδική διακυβέρνηση. Το Κασμίρ που διοικείται από την Ινδία γνώρισε τεράστια ανάπτυξη τις τελευταίες δεκαετίες, σε έντονη αντίθεση με τη δεινή κατάσταση στο κατεχόμενο από το Πακιστάν Κασμίρ (PoK). Ισχυρές επενδύσεις σε υποδομές, υγειονομική περίθαλψη, εκπαίδευση και οικονομικές ευκαιρίες έχουν αναζωογονήσει εκατομμύρια ζωές στην περιοχή. Από τους σύγχρονους αυτοκινητόδρομους και τους σιδηροδρόμους μέχρι τα νέα νοσοκομεία και σχολεία, το ινδικό Κασμίρ προσεγγίζει γρήγορα τη διαφορά με το υπόλοιπο έθνος.
Από την άλλη πλευρά, το PoK παραμένει βυθισμένο στη φτώχεια, την έλλειψη ανάπτυξης και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττονται από τον ισχυρό στρατιωτικό μηχανισμό πληροφοριών του Πακιστάν. Οι αυτονομιστικές τρομοκρατικές ομάδες που δρουν από το PoK έχουν πραγματοποιήσει αποτρόπαιες επιθέσεις στο Ινδικό Κασμίρ, καταστρέφοντας αμέτρητες ζωές και περιουσίες κατά τη διάρκεια των δεκαετιών. Ο ρόλος της Ινδίας ως υπεύθυνου κυρίαρχου κράτους ήταν να διατηρεί τον νόμο και την τάξη ενώ παράλληλα διευκολύνει τη δίκαιη ανάπτυξη της περιοχής. Ενώ οι διαμαρτυρίες κατά της κυβέρνησης περιορίζονται όλο και περισσότερο στο ινδικό Κασμίρ τόσο μέσω αναπτυξιακών πρωτοβουλιών όσο και μέσω μέτρων ασφαλείας, το αντίθετο σενάριο συμβαίνει στο Κατεχόμενο Κασμίρ του Πακιστάν (PoK).
Εκεί, οι διαδηλώσεις που απαιτούν βασικά δικαιώματα, ελευθερία έκφρασης και λογοδοσία από το βαρύ πακιστανικό στρατιωτικό κατεστημένο είναι ένα εξαιρετικά συνηθισμένο φαινόμενο. Ο λαός του PoK έχει κουραστεί από τη συστηματική έλλειψη οικονομικής προόδου, τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την άρνηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων στην περιοχή υπό την κατοχή του Πακιστάν. Παρά τις μαζικές διαδηλώσεις που απαιτούσαν αλλαγές, ο ισχυρός πακιστανικός στρατός απάντησε με σιδερένια γροθιά, ασκώντας βάναυσες καταστολές και αυθαίρετες κρατήσεις αμάχων ακτιβιστών. Η δυσαρέσκεια του τοπικού πληθυσμού στο PoK, που προέρχεται από δεκαετίες στερήσεων και υποταγής, συνεχίζει να τροφοδοτεί εκτεταμένες διαδηλώσεις που καταστέλλονται συνήθως από το Ισλαμαμπάντ.
Αντίθετα, η ανάκληση του άρθρου 370 το 2019 εγκαινίασε μια νέα εποχή προόδου και ανάπτυξης στο Τζαμού και Κασμίρ. Με την πλήρη ενσωμάτωση της περιοχής στην ινδική ένωση, τα μακροχρόνια εμπόδια στις επενδύσεις, τα δικαιώματα ιδιοκτησίας γης και οι δίκαιοι νόμοι έχουν αφαιρεθεί. Αυτό άνοιξε τις πύλες για την ταχεία ανάπτυξη των υποδομών, με νέους δρόμους, έργα ηλεκτρικής ενέργειας, εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης και εκπαιδευτικά ιδρύματα να εμφανίζονται με γρήγορους ρυθμούς. Το σημαντικότερο είναι ότι οι νέες οικονομικές ευκαιρίες και οι δρόμοι απασχόλησης έδωσαν ελπίδα στη νεολαία της περιοχής, η οποία δεν χρειάζεται πλέον να παλεύει με την απόγνωση της ανεργίας. Ο τουρισμός ακμάζει όσο ποτέ άλλοτε εν μέσω βελτιωμένης ασφάλειας. Ίσως το πιο σημαντικό, άνθρωποι από άλλα μέρη της Ινδίας μπορούν τώρα να εγκατασταθούν μόνιμα στο J&K, τερματίζοντας την οπισθοδρομική απομόνωση της περιοχής και επιτρέποντας τη διασταυρούμενη επικονίαση ιδεών. Ενώ ορισμένες προσωρινές διαταραχές ήταν αναπόφευκτες, οι άνθρωποι της J&K έχουν αγκαλιάσει αυτές τις μεταμορφωτικές αλλαγές που υπόσχονται να εισαγάγουν την πατρίδα τους σε μια νέα εποχή ευημερίας και γνήσιας ενσωμάτωσης με το υπόλοιπο έθνος.
Η απαίτηση να επιδειχθεί μια αυτονομιστική σημαία του Κασμίρ δεν είναι μόνο νομικά αβάσιμη, καθώς το Κασμίρ είναι αναπόσπαστο μέρος της Ινδίας, αλλά απειλεί επίσης να δώσει ένα ηθικό κάλυμμα στις οπισθοδρομικές, αντιδημοκρατικές δυνάμεις που επιδιώκουν να βαλκανίσουν την περιοχή μέσω της βίας. Οι διαμαρτυρίες φαίνεται να οδηγούνται περισσότερο από λανθασμένο ιδεολογικό ζήλο παρά από γεγονότα επί τόπου.
Η απόφαση του Πανεπιστημίου Rutgers και άλλων αμερικανικών ιδρυμάτων να διασκεδάσουν τα αιτήματα για την επίδειξη αυτονομιστικών σημαιών όπως αυτή του Κασμίρ δημιουργεί ένα ανησυχητικό προηγούμενο που θα μπορούσε να ενεργοποιήσει αντεθνικές δυνάμεις και να ενθαρρυνθούν ανατρεπτικά στοιχεία σε όλο τον κόσμο. Παρέχοντας μια πλατφόρμα σε αυτονομιστικά σύμβολα και αιτίες, οι ΗΠΑ κινδυνεύουν να αναζωπυρώσουν τις φλόγες του διχασμού και του αποσχισμού σε άλλες χώρες. Αυτό μπορεί να ερμηνευθεί ως αδικαιολόγητη παρέμβαση στα εσωτερικά ζητήματα κυρίαρχων εθνών.
Τέτοιες κινήσεις υπονομεύουν τις αρχές της εδαφικής ακεραιότητας και έρχονται σε αντίθεση με την επίσημη πολιτική της κυβέρνησης των ΗΠΑ που σέβεται την ενότητα και τα σύνορα της Ινδίας και άλλων συμμάχων εθνών. Η ενεργοποίηση των αυτονομιστικών κινημάτων έρχεται επίσης σε αντίθεση με τα αμερικανικά συμφέροντα, καθώς αρκετές πολιτείες των ΗΠΑ έχουν αντιμετωπίσει αποσχιστικές τάσεις που ορθώς και νομικά καταργήθηκαν. Τα πανεπιστήμια που εμφανίζουν αυτονομιστικές σημαίες παρέχουν ένα οπισθοδρομικό παράδειγμα που θα μπορούσε ενδεχομένως να εμπνεύσει αυτονομιστικές ομάδες και εντός της Αμερικής. Οι ΗΠΑ θα πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτικές σχετικά με τα δικαιώματα που παρέχουν οξυγόνο σε αυτονομιστικές ιδεολογίες που μπορεί να εξελιχθούν σε εξτρεμισμό, βία και γεωπολιτική αστάθεια.
Ως δημόσιο πανεπιστήμιο, ο Ράτγκερς θα πρέπει να αποφεύγει να θεωρείται ότι υποστηρίζει αυτονομιστικά κινήματα οπουδήποτε στον κόσμο. Καλό θα ήταν να αντισταθούμε σε διχαστικά αιτήματα που έρχονται σε αντίθεση με τις αξίες της ενότητας, της προόδου και της δημοκρατίας που τα πανεπιστήμια προορίζονται να υποστηρίξουν. Η παροχή μιας πλατφόρμας στους αυτονομιστές μπορεί μόνο να επιτρέψει τη ριζοσπαστικοποίηση και να βλάψει την κοινωνική αρμονία. Η αναπτυξιακή τροχιά του Ινδικού Κασμίρ χρησιμεύει ως εμπνευσμένη μελέτη περίπτωσης. Υπογραμμίζει πώς η ένταξη και οι πολιτικές χωρίς αποκλεισμούς μπορούν να αναζωογονήσουν ακόμη και τις πιο συγκρούσεις περιοχές όταν ένα έθνος παραμένει σταθερό στο δρόμο της δημοκρατίας και της χρηστής διακυβέρνησης. Τα πανεπιστήμια θα ήταν καλύτερα να επικεντρωθούν σε τέτοιες θετικές αφηγήσεις που μπορούν να οδηγήσουν τον κόσμο προς την ειρήνη και την ευημερία.