Όπως και η ίδια η χώρα, το ρωσικό κρασί έχει υποστεί μια διαδικασία μετασχηματισμού. Από τη χρήση γαλλικών μεθόδων στην αρχή του εικοστού αιώνα σε ένα σύστημα κολεκτιβοποίησης και κεντρικού σχεδιασμού από τη δεκαετία του 1950, το αποτέλεσμα ήταν ότι το ρωσικό κρασί απέκτησε τη φήμη ότι είναι υπερβολικά κακό και υπερβολικά γλυκό. Και ενώ ήταν σχεδόν στα πρόθυρα της εξαφάνισης κατά την εποχή του Γκορμπατσόφ, φαίνεται ότι η βιομηχανία κρασιού της Ρωσίας τελικά έκανε την ανατροπή τον 21ο αιώνα.
Μπορεί η Ρωσία να είναι περισσότερο γνωστή για τη βότκα αλλά οι αμπελώνες στον βόρειο Καύκασο έχουν κατορθώσει να καλλιεργούν ιθαγενή σταφύλια όπως τα Rkatsiteli, Krasnostop, Saperavi και δημοφιλείς γαλλικές ποικιλίες όπως το Chardonnay, το Cabernet Sauvignon και το Merlot.
Αν και η αμπελοκαλλιέργεια στη Ρωσία προηγείται της αρχαίας Ελλάδας, η μοντέρνα αμπελοκαλλιέργεια ξεκίνησε την εποχή του τσάρου Αλέξανδρου Β’ , ο οποίος προσκάλεσε γάλλους οινοπαραγωγούς να βοηθήσουν στο στήσιμο της ντόπιας οινοπαραγωγικής βιομηχανίας.
Λόγω των επιπτώσεων τόσο του πρώτου παγκοσμίου πολέμου όσο και της ρωσικής επανάστασης, η παραγωγή οίνου δέχτηκε μεγάλο πλήγμα στη Ρωσία.
Κατά τη διάρκεια της εποχής του Στάλιν, έξτρα σάκχαρα και αλκοόλη προστέθηκαν στο κρασί παρέχοντας στη Ρωσία μια πολύχρονη φήμη για τους φτηνούς και γλυκούς οίνους που προέρχονταν από αμπελώνες με μεγάλες στρεμματικές αποδόσεις.
Λόγω των αντι-αλκοολικών πολιτικών του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, η συνολική έκταση των αμπελώνων συρρικνώθηκε σημαντικά, όταν πολλοί από τους καλύτερους αμπελώνες καταστράφηκαν.
Οι περισσότερες περιοχές της Ρωσίας είναι πολύ κρύες. Αμπέλια μπορούν να ωριμάσουν μόνο στο βόρειο Καύκασο.
Αφού το κλίμα στη Ρωσία είναι ηπειρωτικό και οι χειμώνες παγωμένοι, οι αμπελώνες πρέπει με κάποιο τρόπο να προστατεύονται από το κρύο. Σύμφωνα με την Jancis Robinson, οι αμπελουργοί έχουν κάνει πειράματα και έχουν αναπτύξει ποικιλίες που έχουν γονίδια από αμπέλια της Μογγολίας.
Οι πέντε κύριες αμπελουργικές περιοχές είναι το Rostov, Krasnodar, Stavropol, Checheno-Ingush και Dagestan – όλα μεταξύ της Μαύρης και της Κασπίας Θάλασσας
Το 2010, η κατανάλωση κρασιού ανά κεφαλή στη Ρωσία ήταν 7 λίτρα. Συγκριτικά, η Γαλλία και η Ιταλία ήταν 42,51 και 33,3 αντιστοίχως.
Ωστόσο, επειδή η Ρωσία είναι μεγάλη χώρα με μεγάλο πληθυσμό, συγκαταλέγεται στις 10 κορυφαίες χώρες κατανάλωσης κρασιού παγκοσμίως. Παράγει περίπου 310 εκατομμύρια λίτρα οίνων ετησίως, ενώ εισάγει επιπλέον 560 εκατομμύρια λίτρα.
Μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, το 2014, προστέθηκαν επιπλέον 25.000 ha στη συνολική έκταση αμπελουργικών εκτάσεων της Ρωσίας. Φέτος, ο πρόεδρος Πούτιν ανακοίνωσε σχέδια για αύξηση των αμπελώνων σε 140.000 εκτάρια μέχρι το 2020.