Τι αντίκρισαν οι αστυνομικοί; Τι ρόλο έπαιζε η οικογένεια του θύματος; Γιατί δεν έχει αποδοθεί ακόμα δικαιοσύνη; Ποιος τελικά ήταν ο δολοφόνος;
Τις απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα προσπαθεί να δώσει ο Βαγγέλης Γιαννίσης, συγγραφέας της σειράς αστυνομικών μυθιστορημάτων με τον επιθεωρητή Άντερς Οικονομίδη (κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα) και περήφανος γατομπαμπάς του Jax.
Υπόθεση #38 – Ο παιδοκτόνος του Oakland County
Oakland County, Μάρτιος 1977
Το βράδυ της 22ας Μαρτίου 1977, δύο έφηβοι εντόπισαν το σώμα του εντεκάχρονου Timothy King σε ένα χαντάκι της Gill Road. Ο Timothy είχε εξαφανιστεί έξι μέρες νωρίτερα, αφού δανείστηκε 30 σεντς από την αδερφή του, για να πεταχτεί μέχρι ένα κοντινό μαγαζί και να αγοράσει γλυκά. Η σανίδα του σκέιτμπορντ, την οποία είχε μαζί του τη μέρα που εξαφανίστηκε, είχε τοποθετηθεί δίπλα στο ακόμη ζεστό σώμα του. Τα ρούχα του ήταν πλυμένα και σιδερωμένα. Σύμφωνα με το πόρισμα του ιατροδικαστή, το εντεκάχρονο αγόρι είχε πεθάνει από ασφυξία, αφού πρώτα κακοποιήθηκε σεξουαλικά, ενώ σημάδια στους αστραγάλους και τους καρπούς του δείχνουν ότι είχε ακινητοποιηθεί με δεσμά. Η νεκροτομή, επίσης, έδειξε ότι πριν πεθάνει ο Timothy είχε φάει το αγαπημένο του φαγητό, τηγανητό κοτόπουλο από το KFC. Ο Timothy King ήταν το τέταρτο και τελευταίο θύμα ενός σίριαλ κίλερ, ο οποίος έδρασε για δεκατρείς μήνες στην περιοχή του Oakland County στο Michigan, προτού ξαφνικά σταματήσει τη δράση του.
Ο δωδεκάχρονος Mark Stebbins εξαφανίστηκε πρώτος στις 15 Φεβρουαρίου του 1976 και τέσσερις μέρες αργότερα το πτώμα του βρέθηκε σε ένα πάρκινγκ ενός συγκροτήματος γραφείου, στον Ten Mile Road. Αιτία θανάτου η ασφυξία από στραγγαλισμό. Στο σώμα του βρέθηκαν σημάδια σεξουαλικής κακοποίησης και δεσμών, ενώ βρέθηκε με τα ρούχα που φορούσε τη μέρα που εξαφανίστηκε, καθαρά και σιδερωμένα. Στις 22 Δεκεμβρίου του 1976, η δωδεκάχρονη Jill Robinson το έσκασε από το σπίτι της, έπειτα από έναν καυγά με τη μητέρα της. Τέσσερις μήνες αργότερα, το πτώμα της βρέθηκε σε απόσταση αναπνοής από το αστυνομικό τμήμα του Troy. Η Jill στραγγαλίστηκε και, στη συνέχεια, ο δράστης πυροβόλησε το πρόσωπό της με καραμπίνα, πιθανότατα πάνω στον πανικό του, πιστεύοντας πως δεν την είχε σκοτώσει. Η δεκάχρονη Kristine Mihelich εξαφανίστηκε στις 2 Ιανουαρίου του 1977 και δεκαεννιά μέρες αργότερα βρέθηκε σε έναν επαρχιακό δρόμο στο Franklin Village από έναν ταχυδρόμο. Όπως και τα υπόλοιπα θύματα, είχε στραγγαλιστεί και φορούσε τα ίδια ρούχα με την ημέρα της εξαφάνισής της, τα οποία ήταν πλυμένα και σιδερωμένα.
Τις μέρες έπειτα από την εξαφάνιση του Timothy King, η αστυνομία έδωσε στη δημοσιότητα το σκίτσο ενός άντρα, τον οποίο μία γυναίκα είχε δει να μιλάει στον Timothy στο μαγαζί όπου το αγόρι είχε πάει για να αγοράσει γλυκά, αλλά και την περιγραφή του αμαξιού του άντρα, ενός μπλε AMC Gremlin με μία λευκή ρίγα στο πλάι. Στις δεκαετίες που ακολούθησαν διατυπώθηκαν διάφορες θεωρίες σχετικά με την ταυτότητα του δολοφόνου ή των δολοφόνων, με κοινή συνισταμένη το κίνητρο: την ικανοποίηση των διεστραμμένων σεξουαλικών φαντασιώσεων του δολοφόνου.
Τη δεκαετία του ’70 το Detroit είχε δεχθεί ένα κύμα εσωτερικής μετανάστευσης από τον Αμερικανικό Νότο: φτωχές οικογένειες εγκαθίσταντο στην περιοχή, για να δουλέψουν στα εργοστάσια της κραταιάς αυτοκινητοβιομηχανίας της πόλης. Εκατοντάδες παιδιά κυκλοφορούσαν κι έπαιζαν ελεύθερα στους δρόμους. Σύμφωνα με τον κατάδικο Richard Lawson, έναν δολοφόνο και σωματέμπορο, ένα από τα πολλά κυκλώματα παιδεραστών που δρούσαν στην πόλη, πίσω από τις δολοφονίες των τεσσάρων παιδιών κρύβεται ένα κύκλωμα παιδόφιλων, με αρχηγό τον Ted Lamborgine. Σύμφωνα με τον Lawson, εκείνος κι άλλοι τέσσερις συνεργοί, ανάμεσά τους κι ο Lamborgine, προσέλκυαν φτωχά παιδιά, δίνοντάς τους χρήματα και φαγητό, με αντάλλαγμα το σεξ. Η συμμορία του, μάλιστα, αρκετές φορές προμήθευε με παιδιά που ψάρευε στο δρόμο πάρτι πλούσιων παιδόφιλων από τις πιο πλούσιες συνοικίες του Detroit. Στην κατάθεσή του ο Lawson ανέφερε ότι στη διάρκεια ενός τέτοιου πάρτι, στο σπίτι του Bobby Moore, ιδιοκτήτη ενός καταστήματος ποδηλάτων, ο Lamborgine του έδειξε ένα άλμπουμ, στο οποίο ο Moore φύλαγε φωτογραφίες των ‘αγαπημένων’ του παιδιών.
Ο Lamborgine είχε δείξει ένα από αυτά, λέγοντας: «Αυτός εδώ, δε μοιάζει με τον μικρό King;» Η αστυνομία πιστεύει ότι ο αριθμός των εμπλεκόμενων ατόμων ανέρχεται σε πάνω από εκατό.
Στο γειτονικό Fox Island δρούσε ένα δεύτερο κύκλωμα παιδικής πορνογραφίας, υπό την κάλυψη της κατασκήνωσης Brother Paul’s Children’s Mission. Το 1977 η πολιτειακή αστυνομία προχώρησε σε συλλήψες τριών εμπλεκόμενων ατόμων, ανάμεσα στους οποίους και ο εικοσιπεντάχρονος Christopher Busch. Το 2006, ο Christopher King, αδερφός του τέταρτου θύματος, Tim, έλαβε τηλεφώνημα από έναν παιδικό του φίλο, τον Patrick Coffey, ο οποίος εργαζόταν ως χειριστής πολυγράφου. O Coffey είπε στον King πως υπεύθυνος για τη δολοφονία του αδερφού του, σύμφωνα με τα όσα του είχε εκμυστηρευτεί ο επίσης χειριστής πολυγράφου, Larry Wasser, ήταν ο Christopher Busch. Ο Wasser, φυσικά, αρνήθηκε πως είχε εκμυστηρευτεί κάτι τέτοιο.
Ο Chris Busch εργαζόταν ως υπεύθυνος επισιτισμού στο Franklin Club Apartments και ήταν γιος του οικονομικού διευθυντή της αυτοκινητοβιομηχανίας General Motors. Ο Busch συνελήφθη το 1977 με κατηγορίες διακίνησης παιδικής πορνογραφίας. Αξίζει να σημειωθεί πως ενώ ένας από τους φερόμενους ως συνεργούς του Busch προφυλακίστηκε με εγγύηση 75.000 δολαρίων -και στη συνέχεια καταδικάστηκε ισόβια- ο ίδιος αποφυλακίστηκε με εγγύηση μόλις 1.000 δολαρίων. Τρεις εβδομάδες αργότερα, ο Tim King σύμφωνα με μάρτυρες μιλούσε με έναν μεγαλόσωμο, μαυρομάλλη άντρα, ο οποίος οδηγούσε μία μπλε AMC Gremlin με λευκή ρίγα στο πλάι. O Busch οδηγούσε μία μπλε Vega με λευκή ρίγα στο πλάι. Στις 19 Μαρτίου, μία γυναίκα που γνώριζε για τις σεξουαλικές προτιμήσεις του Busch, τηλεφώνησε στην αστυνομία λέγοντας πως είχε δει έναν ανήλικο μαζί με τον εικοσιπεντάχρονο στο εξοχικό της οικογένειας, στη λίμνη Ess, ωστόσο οι αρχές δεν έκαναν τίποτα. Ο Tim βρέθηκε νεκρός 3 μέρες αργότερα. Αξίζει να σημειωθεί ότι λευκές τρίχες από ζώο βρέθηκαν και στα τέσσερα δολοφονημένα παιδιά, όπως και ίνες χρυσού χρώματος. Η οικογένεια Busch είχε ως κατοικίδιο ένα λευκό τεριέ και στο δωμάτιο του Christopher υπήρχε μία χρυσή μοκέτα. Ο Christopher Busch αυτοκτόνησε στις 20 Νοεμβρίου 1978. Στη ντουλάπα του δωματίου του βρέθηκε μία ζωγραφιά ενός παιδιού που ουρλιάζει, το οποίο έμοιαζε με τον Mark Stebbins, το πρώτο θύμα.
O Gerald Richards, συνιδρυτής της κατασκήνωσης και δάσκαλος γυμναστικής, ομολόγησε την εμπλοκή του στο κύκλωμα παιδικής πορνογραφίας, δίνοντας μάλιστα πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο προμηθευόταν τα παιδιά για τις φωτογραφίσεις. Σύμφωνα με την Cathy Broad, αδερφή του Timothy King, υπάρχουν έγγραφα στα οποία η κόρη του Richards κατέθεσε πως είδε τον πατέρα της να δολοφονεί δύο παιδιά, το ένα μάλιστα στο γραφείο ενός γιατρού.
To 2005, όταν ο φάκελος της τετραπλής δολοφονίας άνοιξε ξανά, ο Arch Sloan, ο οποίος εξέτιε ποινή ισόβιας κάθειρξης για τον βιασμό ενός δεκάχρονου αγοριού, το 1983, συνδέθηκε με την υπόθεση, καθώς μέσω της χρήσης του DNA, τρίχες δύο θυμάτων ταυτοποιήθηκαν με μία τούφα που βρέθηκε στο αμάξι του Sloan. Ο εβδομηντάχρονος τότε, Sloan, αρνήθηκε να συνεργαστεί με τις Αρχές.
Στους υπόπτους συμπεριλαμβάνεται και ο James Gunnels, ένα από τα θύματα της σπείρας παιδεραστών, ο οποίος στη συνέχεια έγινε μέλος της, παρασέρνοντας και βιάζοντας άλλα παιδιά. Το DNA του, μάλιστα, βρέθηκε σε ένα από τα τέσσερα θύματα. Άλλα ονόματα τα οποία έχουν εμπλακεί στην υπόθεση είναι οι John McKinney, R. Hojnacki, Todd Warcheza, Bo Johnston, Allan McCoy. Αρκετοί αυτοκτόνησα, όπως και ο Christopher Busch.
Πάνω από σαράντα χρόνια, οι περισσότεροι εμπλεκόμενοι είτε έχουν πεθάνει, είτε βρίσκονται στη φυλακή. Η αστυνομία δείχνει είτε ανήμπορη, είτε απρόθυμη να αποδώσει δικαιοσύνη, σε μία υπόθεση για την οποία έχει αρκετά στοιχεία-κλειδιά. Η Cathy Broad, αδερφή του Tim King, εδώ και χρόνια διατηρεί blog, στο οποίο καταγράφει την υπόθεση μέχρι σήμερα, ενώ πριν από μερικά χρόνια άρχισε να αρθρογραφείο και ο πατέρας της. Η οικογένεια King ήταν παραγωγός του ντοκιμαντέρ Decades of Deceit. Τα έσοδα της ταινίας διατέθηκαν για την προστασία και τη φροντίδα των κακοποιημένων παιδιών της περιοχής. Η οικογένεια έχει πληρώσει 11.000 δολάρια προκειμένου να λάβει από τις Αρχές έγγραφα σχετικά με την υπόθεση, τα περισσότερα εκ των οποίων ήταν βαρύτατα λογοκριμένα. Όταν ο πατέρας ρωτήθηκε αν τα έγγραφα άξιζαν πράγματι 11.000, εκείνος απάντησε: «Ήταν τα λεφτά για τις σπουδές του Tim».