Τα απομεινάρια ενός αυτοκινήτου στον πάτο του ποταμού ίσως κρύβουν τη λύση της εξαφάνισης της οικογένειας
«Φως» σε ένα μυστήριο δεκαετιών φαίνεται πως ρίχνει η ανάσυρση ενός αυτοκινήτου από ένα ποτάμι για το τι συνέβη στην οικογένεια Μάρτιν.
Οι γονείς Κεν και Μπάρμπαρα μαζί με τα τρία παιδιά τους, πήγαιναν με το αυτοκίνητό τους για χριστουγεννιάτικα στολίδια στο Όρεγκον των ΗΠΑ το 1958 όταν εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς.
Την Παρασκευή, απομεινάρια ενός αυτοκινήτου ανασύρθηκαν από έναν γερανό στον ποταμό Κολούμπια – μόνο το πλαίσιο με τους τροχούς συνδεδεμένους παραμένει άθικτο. Εστάλησαν σε μια αποθήκη όπου μια εγκληματολογική ομάδα θα προσπαθήσει να μάθει περισσότερα για τους ιδιοκτήτες του.
Το σπίτι της οικογένειας του αγνοούμενου Ken Martin στο Πόρτλαντ του Όρεγκον, όπως φαίνεται στις 2 Απριλίου 1959
Ο Ian Costello, ο οποίος εκπροσωπεί τον δύτη Archer Mayo, δήλωσε: «Αυτή είναι μια πολύ μεγάλη εξέλιξη σε μια υπόθεση που ήταν στο πίσω μέρος του μυαλού του Πόρτλαντ για 66 χρόνια».
Ο Mayo ήταν μεταξύ πολλών δυτών που έψαχναν για το station wagon εδώ και χρόνια.
Έλαβαν πληροφορίες ότι μπορεί να ήταν στο νερό στην περιοχή Hood River County της πολιτείας και, με άδεια από τις αρχές, ξεκίνησαν μια επιχείρηση την Πέμπτη. Τα συντρίμμια ανασύρθηκαν το απόγευμα της Παρασκευής, σύμφωνα με την αστυνομία.
Ο Pete Hughes, αναπληρωτής σερίφης της κομητείας Hood River, δήλωσε: «Όλα ταιριάζουν. Φαίνεται να είναι το χρώμα, η μάρκα και το μοντέλο του οχήματος Μάρτιν».
Μια αμοιβή 1.000 δολαρίων προσφέρθηκε για πληροφορίες όταν εξαφανίστηκε η οικογένεια Μάρτιν. Η υπόθεση έγινε εθνική είδηση στις ΗΠΑ.
Αν και δύο από τα τρία παιδιά της οικογένειας που δηλώθηκαν αγνοούμενα βρέθηκαν νεκρά στο ποτάμι το 1959, το τρίτο παιδί – ή οι γονείς τους – δεν εμφανίστηκαν ποτέ.
Η Βιρτζίνια, 13 ετών, και η Σου, 11 ετών, βρέθηκαν 25 μίλια μακριά. Η Μπάρμπαρα, 14 ετών, η μητέρα και ο πατέρας της, ηλικίας 48 και 54 ετών, δεν βρίσκονταν πουθενά.
Το αυτοκίνητο ανακαλύφθηκε αυτή την εβδομάδα αναποδογυρισμένα κάτω από την επιφάνεια του νερού, καλυμμένο με λάσπη.
Σύμφωνα με τον βοηθό Σερίφη: «Ήταν μια υπόθεση υψηλού δημόσιου συμφέροντος». Το μόνο πράγμα που μπορούσε να εντοπίσει οποιαδήποτε κίνηση μετά την εξαφάνιση της οικογένειας ήταν η χρήση της πιστωτικής κάρτας του Μάρτιν – σε ένα πρατήριο καυσίμων στην περιοχή – αλλά οι έρευνες κοντά σε αυτήν απέβησαν χωρίς αποτέλεσμα τον Δεκέμβριο του 1958.
Μια δημοσίευση ειδήσεων ανέφερε τότε: «Η αστυνομία εικάζει ότι το κόκκινο και λευκό station wagon του Μάρτιν μπορεί να έχει βυθιστεί σε ένα απομονωμένο φαράγγι ή ποτάμι. Η χρήση πιστωτικής κάρτας ήταν το μόνο πράγμα που εντόπιζε τις κινήσεις της οικογένειας».