Ο 70χρονος Μπρους διαγνώστηκε επίσημα το 2023 με μετωποκροταφική άνοια
Η Έμα Χέμινγκ περιέγραψε σε συνέντευξή της στο περιοδικό People τη στιγμή που οι γιατροί της ανακοίνωσαν ότι ο σύζυγός της, ο σταρ του Χόλιγουντ Μπρους Γουίλις, πάσχει από άνοια, χαρακτηρίζοντάς την «σπαρακτική και τραυματική».
Ο 70χρονος Μπρους διαγνώστηκε επίσημα το 2023 με μετωποκροταφική άνοια (FTD), μια σοβαρή ασθένεια που επηρεάζει την προσωπικότητα και τις γλωσσικές ικανότητες. Έκτοτε έχει αποσυρθεί από την υποκριτική, ενώ η Έμα αναλαμβάνει να καθοδηγήσει την οικογένειά τους σε αυτήν τη δύσκολη νέα πραγματικότητα.
Το ζευγάρι, που έχει δύο κόρες, τη 13χρονη Μέιμπελ και την 11χρονη Έβελιν, είναι μαζί εδώ και 16 χρόνια.
Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, η Έμα αποκάλυψε ότι η «πιο δύσκολη απόφαση» που πήρε ήταν να μετακομίσει τον Μπρους σε δεύτερο σπίτι, όπου περιβάλλεται από ειδικούς που τον φροντίζουν πλήρως, καθώς η κατάστασή του επιδεινώνεται.
Τώρα, μοιράζεται τη στιγμή που άκουσε για πρώτη φορά τα λόγια που άλλαξαν τη ζωή τους, τον Νοέμβριο του 2022.
«Είμαι σίγουρη ότι ο γιατρός εξηγούσε τι είναι η FTD, αλλά δεν μπορούσα να ακούσω τίποτα», είπε στο People σήμερα Παρασκευή (05.09.2025).
«Ένιωθα μυρμήγκιασμα σε όλο το σώμα μου. Τα αυτιά μου βουίζαν. Είμαι σίγουρη ότι μας έδινε πληροφορίες, αλλά το μόνο που άκουγα ήταν: “Ελάτε ξανά για έλεγχο και ορίστε ένα φυλλάδιο”. ΄’Ηταν μια σπαρακτική και τραυματική στιγμή»
«Ήμουν ευγνώμων που πήραμε τη διάγνωση, αλλά δεν υπάρχει θεραπεία για αυτή την ασθένεια, και το να μας στείλουν σπίτι χωρίς καμία υποστήριξη, χωρίς τίποτα, ήταν πραγματικά τραυματικό», παραδέχτηκε.
«Κατέληξα να ψάχνω στο διαδίκτυο για να καταλάβω τι να κάνω», παραδέχτηκε. Αυτή η περίοδος, όπως θυμάται, ήταν βαθιά απομονωτική και «ζοφερή».
«Στην αρχή, η ζωή μου φαινόταν πολύ σκοτεινή, γεμάτη μόνο θλίψη και λύπη», εξηγεί.
«Στην αρχή φοβόμουν πολύ να πω οτιδήποτε σε οποιονδήποτε. Ένιωθα ότι αυτό που συνέβαινε συνέβαινε μόνο σε εμάς», είπε.
«Συνειδητοποίησα ότι θα ήταν ωφέλιμο να μιλήσω για αυτό και να ευαισθητοποιήσω τον κόσμο, ώστε οι άνθρωποι να πηγαίνουν νωρίτερα στον γιατρό, να διαγιγνώσκονται νωρίτερα και να συμμετέχουν σε κλινικές δοκιμές».
«Έγραψα το βιβλίο που θα ήθελα να μου είχαν δώσει την ημέρα που λάβαμε τη διάγνωση», διευκρίνισε. «Η φροντίδα είναι δύσκολη και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που την αναλαμβάνουν με ελάχιστη ή καθόλου υποστήριξη. Ο μόνος τρόπος να τα καταφέρω είναι να βοηθήσω κάποιον άλλο να νιώσει λιγότερο μόνος», εξληγησε.