Το βιβλίο του Σκοτ Μπάντλερ, «Becoming JFK: John F. Kennedy’s Early Path to Leadership», καταγράφει τα νεανικά χρόνια και την πορεία του Τζον Κένεντι πριν ακόμη βρεθεί στον Λευκό Οίκο
Περισσότερο από πέντε δεκαετίες μετά τη δολοφονία του Τζον Φ. Κένεντι, η ζωή του 35ου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών εξακολουθεί να ασκεί γοητεία σε κοινό και ιστορικούς.
Ένα νέο βιβλίο με τίτλο «Becoming JFK: John F. Kennedy’s Early Path to Leadership» του Σκοτ Μπάντλερ επιχειρεί να φωτίσει τα λιγότερο γνωστά χρόνια του Κένεντι, πριν αναδειχθεί σε «πολιτικό αστέρα». Ο συγγραφέας αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της ζωής του— από τα σοβαρά προβλήματα υγείας και τη μάχη του με το βάρος, έως την περίπλοκη σχέση με τον μεγαλύτερο αδελφό του, Τζο Τζούνιορ.
Σύμφωνα με τον Μπάντλερ, το βιβλίο καταγράφει «πώς ένας νεαρός, συχνά απρόβλεπτος Τζακ κατάφερε σταδιακά να διοχετεύσει τη γοητεία και την ευφυΐα του στα χαρακτηριστικά που τελικά τον ανέδειξαν σε χαρισματικό ηγέτη».
Από τη νύχτα στο κελί ως την απόρριψη από την Olivia de Havilland
Τον Ιούλιο του 1935, ο 18χρονος Τζακ και ο αδελφός του Τζο Τζούνιορ γιόρταζαν με ένα ξέφρενο πάρτι μετά την ιστιοπλοϊκή ρεγκάτα του Edgartown στη Μάρθας Βίνεγιαρντ. Το γλέντι ξέφυγε, με κατεστραμμένα έπιπλα και ανεπιθύμητους καλεσμένους, ώσπου κατέφτασε η αστυνομία. Οι δύο νεαροί συνελήφθησαν για φθορές και διατάραξη κοινής ησυχίας και πέρασαν τη νύχτα στο κρατητήριο – όπου, όπως γράφει ο Μπάντλερ, ο Τζακ βρέθηκε σε κελί με έναν νεκρό αρουραίο στη γωνία.
Ο πατέρας τους, Τζο Κένεντι Senior, μπορούσε να τους απελευθερώσει με ένα τηλεφώνημα, αλλά επέλεξε να τους αφήσει εκεί όλη τη νύχτα. Ήθελε, λέει ο συγγραφέας, να τους δώσει ένα μάθημα. Για τον Τζακ, ήταν καθοριστική στιγμή ενηλικίωσης: συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε πια να στηρίζεται στον μεγαλύτερο αδελφό του και πως έπρεπε να εμπιστευτεί τη δική του κρίση.
Η πρώτη του δουλειά: Eργάτης πλίνθων στην Αριζόνα
Το καλοκαίρι του 1936, για να «χτίσει μυες» πριν το Χάρβαρντ, ο πατέρας του τον έστειλε σε ράντσο στην Αριζόνα. Εκεί ο Τζακ έκανε την πρώτη του αμειβόμενη εργασία: έφτιαχνε πλίνθους από λάσπη και άχυρο, υπό τον καυτό ήλιο, έναντι ενός δολαρίου την ημέρα. Συχνά, αναφέρει ο Μπάντλερ, δούλευε μόνο με το εσώρουχο, μία συνθήκη αρκετά αντίθεση με την χλιδάτη ανατροφή του.
Από τα σχολικά του χρόνια, ο Κένεντι ήταν πολύ αδύνατος. Στο Choate, είχε το ρεκόρ «παραμονής στο ιατρείο», ενώ στο Χάρβαρντ ζύγιζε μόλις 67 κιλά με ύψος 1,83.
Αρνήθηκε να φωτογραφηθεί με την ομάδα κολύμβησης, δείχνοντας «τα πλευρά που προεξείχαν».
Κατά τη διάρκεια του πολέμου στον Ειρηνικό, έχασε και άλλο βάρος, με αποτέλεσμα η αδελφή του, να σοκαριστεί βλέποντάς τον εξαντλημένο και με το βάρος να έχει φτάσει 56 κιλά. Οι επαναλαμβανόμενες ασθένειες, γράφει ο Μπάντλερ, τον ανάγκασαν σε μεγάλες περιόδους απομόνωσης.
Η απόρριψη από την Olivia de Havilland
Το 1945, σε ένα πάρτι, ο νεαρός Τζακ γοητεύτηκε από τη σταρ του Χόλιγουντ Olivia de Havilland και τη προσκάλεσε σε δείπνο. Εκείνη αρνήθηκε ευγενικά, λέγοντάς του πως είχε άλλα σχέδια — μόνο για να τη δει λίγο αργότερα να δειπνεί με τον συγγραφέα Ludwig Bemelmans.
Ο Κένεντι αιφνιδιάστηκε, αλλά, όπως σημειώνει ο Μπάντλερ, ήταν ένα μάθημα για τη ζωή και την εξουσία: ότι η γοητεία από μόνη της δεν αρκεί, και πως η πραγματική ισχύς –είτε στον κινηματογράφο είτε στην πολιτική– είναι το ισχυρότερο νόμισμα.
Ο «αδέξιος» πολιτικός που έγινε χαρισματικός ηγέτης
Στα πρώτα του βήματα, ο Κένεντι δεν ήταν φυσικός πολιτικός τύπος. «Δεν ήταν ο άνθρωπος των χειραψιών και των φιλιών στα μωρά που περίμεναν οι ψηφοφόροι της Βοστώνης», γράφει ο Μπάντλερ.
Οι πρώτες του ομιλίες ήταν «παράφωνες και άχρωμες», ενώ ένας ψηφοφόρος σχολίασε πως έμοιαζε με «παιδί ντυμένο με τα ρούχα του πατέρα του».
Όταν μια γυναίκα τού πρόσφερε το μωρό της για φιλί, εκείνος το κράτησε αμήχανα μακριά, μία αμηχανία που αποδείχθηκε ευλογία, όπως αναφέρει ο Σκοτ Μπάντλερ, καθώς τον ανάγκασε να στηριχθεί στην ουσία και τη νοημοσύνη – στοιχεία που τον μετέτρεψαν σε έναν από τους πιο πειστικούς και εμβληματικούς πολιτικούς της εποχής του.