Η απάντηση του Αλέξη Τσίπρα στον Κυριάκο Μητσοτάκη σηματοδοτεί την επαναφορά μιας από τις σκληρότερες πολιτικές κόντρες των τελευταίων δεκαετιών
Μέχρι πριν δύο χρόνια μια μετωπική σύγκρουση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Αλέξη Τσίπρα δεν θα ήταν από μόνη της είδηση καθώς άποτελούσε την πολιτική καθημερινότητα. Η αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ όμως, έκανε εκ των πραγμάτων αυτές τις αντιπαραθέσεις «σπάνιο είδος».
Η έκδοση του βιβλίου του Αλέξη Τσίπρα φαίνεται πως και σε συμβολικό επίπεδο λειτουργεί με τέτοιο τρόπο ώστε να αναβιώνει τις αντιπαραθέσεις, αλλά και να προοικονομεί ενδεχομένως και μια εικόνα από το μέλλον.
Η Ιθάκη του Αλέξη Τσίπρα έχει ήδη, πριν την κυκλοφορία της, προκαλέσει έντονες πολιτικές συζητήσεις, αλλά και εξελίξεις. Έτσι, η έμμεση πρόκληση που απηύθυνε ο πρωθυπουργός για το βιβλίο ήταν αναμενόμενο ότι δε θα έμενε αναπάντητη.
Συγκεκριμένα, ο κ. Μητσοτάκης δήλωσε αναφερόμενος στο βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα ότι «δεν νομίζω ότι θα βρει τη θέση του στα προς ανάγνωση βιβλία. Θα ενημερωθώ για το περιεχόμενό του. Δεν νομίζω ότι θα ασχοληθώ πολύ. Εχω σκληρή προσωπική άποψη για τα γεγονότα που περιγράφονται. Θα αφήσω σε άλλους την αποδόμηση αυτού του ενδιαφέροντος μυθιστορήματος».
Η φράση περί μυθιστορήματος φαίνεται ότι έδωσε και την κατάλληλη αφορμή στον Αλέξη Τσίπρα να δομήσει την απάντησή του, γνωρίζοντας προφανώς ότι μια απευθείας αντιπαράθεση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε αυτή τη χρονική στιγμή, ενισχύει το προφίλ του ως βασικού αντιπάλου του πρωθυπουργού, μια εικόνα που είναι δεδομένο ότι θα επιχειρήσει να καλλιεργήσει όταν ενεργοποιήσει τον νέο του πολιτικό φορέα.
Η απάντηση του Αλέξη Τσίπρα πάντως δεν είναι τυχαία, αφού μέσα σε αυτή περιλαμβάνει και μια μικρή παράγραφο όπου αναφέρεται επιγραμματικά σε τουλάχιστον πέντε διαφορετικά θέματα της επικαιρότητας. Η στάση αυτή, αποτελεί μια υπόμνηση και για το μέλλον, με τον πρώην πρωθυπουργό να στέλνει το δικό του έμμεσο μήνυμα ότι βρίσκεται σε πορεία επιστροφής, όχι μόνο για να μιλήσει για το παρελθόν, αλλά για να αντιπαρατεθεί πολιτικά με τον κ. Μητσοτάκη στο πεδίο του παρόντος.
Λέει δηλαδή συγκεκριμένα ο Αλέξης Τσίπρας στην απάντησή του: «Καταλαβαίνω ότι προτιμά από τη μελέτη της τραγωδίας του χτες, στην οποία η παράταξή του έριξε τη χώρα, και τη συζήτηση για τη φαυλότητα και τα αδιέξοδα της διακυβέρνησής του σήμερα, να αφιερώνει το χρόνο του στις δικογραφίες της κυρίας Κοβέσι, τους διαλόγους του “Φραπέ”, τις απομαγνητοφωνήσεις των υποκλοπών, τις εξελίξεις για το έγκλημα των Τεμπών και την στήριξη της κλεπτοκρατίας».
Έτσι, με την αναφορά στα θέματα της επικαιρότητας, αλλά και με τη φράση που χρησιμοποιεί στη συνέχεια για το «μέλλον», ο Αλέξης Τσίπρας με έναν ακόμη τρόπο δίνει το στίγμα τις οριστικής απόφασής του να επανέλθει στο πολιτικό προσκήνιο.
Η αναφορά άλλωστε φαίνεται πως κινείται και στο ευρύτερο μοτίβο που θα διαπερνά το βιβλίο το, αλλά και τις δημόσιες παρεμβάσεις του: την ανάπτυξη μιας θετικής μελλοντικής προοπιτικής, η οποία θα μπορέσει να επιτευχθεί μέσα από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα. Γι’ αυτό και ο ίδιος συνδέει το θετικό μέλλον με το ίδιο το βιβλίο του. «Η πατρίδα μας όμως δικαιούται ένα καλύτερο μέλλον, ένα μέλλον εντιμότητας και δικαιοσύνης, απαλλαγμένο από τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες του κυρίου Μητσοτάκη. Κι ακριβώς αυτό, τη συμβολή της Ιθάκης σε ένα τέτοιο μέλλον, φοβάται ο ίδιος και οι συνεργοί του», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Το δικό της ξεχωριστό ενδιάφερον και ειδικό βάρος πάντως, φέρει και η τελευταία λέξη της απάντησής του. Ο πρώην πρωθυπουργός δεν δίνει περισσότερες εξηγήσεις σχετικά με το ποιους εννοεί «συνεργούς» του Κυριάκου Μητσοτάκη σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση του βιβλίου του.
Μια απλή ερμηνεία θα μπορούσε να είναι ότι εννοεί το σύνολο του κόμματος της ΝΔ, ωστόσο, δεν αποκλείεται η λέξη να αποτελεί μήνυμα προς όσους πρώην συντρόφους του επιχειρήσουν να αποδομήσουν την επιχειρηματολογία που αναπτύσσει ο ίδιος μέσα στο βιβλίο. Άλλωστε, αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει αρκετούς υποψηφίους, με πρώτους όσους από το υπουργικό του συμβούλιο έχουν πλέον αποχωρήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ και έχουν σχηματίσει ή συμμετέχουν σε άλλους πολιτικούς φορείς. Σε αυτούς συγκαταλέγονται μεταξύ άλλων φυσικά η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, και άλλοι. Η αναφορά σε συνεργούς λοιπόν αποτελεί και μια ένδειξη για την πολιτική αντιμετώπιση που προετοιμάζει για αυτά τα πρόσωπα όταν ο ρόλος του επανέλθει στην κεντρική πολιτική σκηνή.