Ενώ οι οικονομικά ευκατάστατοι μπορούν να προστατεύσουν τα παιδιά τους, εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά από φτωχές οικογένειες είναι εκτεθειμένα στους ρύπους.
Η ατμοσφαιρική ρύπανση στην πρωτεύουσα της Ινδίας, το Δελχί, έχει φτάσει σε επικίνδυνα επίπεδα, με τα παιδιά να πληρώνουν το μεγαλύτερο τίμημα.
Τα ιατρεία των παιδιάτρων γεμίζουν με μικρούς ασθενείς που παρουσιάζουν σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα.
Στην αίθουσα αναμονής μιας κλινικής στη Νόιντα, προάστιο του Δελχί, δεκάδες γονείς περιμένουν ανήσυχοι με παιδιά που βήχουν, φταρνίζονται ή παραπονιούνται για δύσπνοια. Οι περισσότεροι άρχισαν να εμφανίζουν συμπτώματα από τον Οκτώβριο, όταν η ποιότητα του αέρα υποχώρησε δραματικά.
Η τοξική ομίχλη επιστρέφει κάθε χειμώνα στο Δελχί και τη βόρεια Ινδία, λόγω συνδυασμού παραγόντων όπως η χαμηλή ταχύτητα του ανέμου, τα καυσαέρια, η πτώση της θερμοκρασίας και η καύση αγροτικών υπολειμμάτων.
Ινδία: Ο δείκτης ρύπανσης 20 φορές πάνω από το όριο
Τον τελευταίο μήνα, ο Δείκτης Ποιότητας Αέρα (AQI) κυμαίνεται μεταξύ 300 και 400 μονάδων – πάνω από 20 φορές υψηλότερα από το όριο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Τα μικροσωματίδια PM2.5 που μετρώνται μπορούν να φράξουν τους πνεύμονες, με καταστροφικές συνέπειες ιδίως για τα παιδιά και τους ηλικιωμένους.
«Τα σωματίδια επηρεάζουν την άμυνα του παιδικού οργανισμού, καθώς το ανοσοποιητικό του σύστημα βρίσκεται ακόμη σε ανάπτυξη», εξηγεί ο παιδίατρος Σισίρ Μπατνάγκαρ. «Τα περιστατικά έχουν δεκαπλασιαστεί. Αν παλιότερα το 20-30% των ασθενών είχαν αναπνευστικά προβλήματα, τώρα το ποσοστό φτάνει το 50-70%».
«Ήταν η χειρότερη στιγμή της ζωής μου»
Μια 31χρονη μητέρα δεν ξεχνά τη νύχτα της 13ης Νοεμβρίου, όταν χρειάστηκε να πάει εσπευσμένα τη μονόχρονη κόρη της στο νοσοκομείο. «Ξύπνησε με βίαιο βήχα που την έκανε να κάνει εμετό πολλές φορές. Στον δρόμο δεν αντιδρούσε σε τίποτα – ήταν η χειρότερη στιγμή της ζωής μου».
Η μικρή νοσηλεύτηκε για δύο ημέρες με οξυγόνο και διαγνώστηκε με πνευμονία. Έχει πλέον αναρρώσει, αλλά η μητέρα της ζει σε διαρκή άγχος. «Ακόμα κι αν βήξει λίγες φορές, πανικοβάλλομαι».
Άλλοι γονείς, φοβούνται μακροπρόθεσμες συνέπειες. Κορίτσι μόλις δύο 2 ετών χρειάστηκε νοσηλεία λόγω συμφόρησης στο στήθος. «Οι γιατροί μού είπαν ότι ίσως χρειαστεί εισπνευστήρες για καιρό», αναφέρει η μητέρα της
Άνοια και χρόνια νοσήματα στο μέλλον
Επιστημονικές μελέτες καταγράφουν τις μακροχρόνιες επιπτώσεις της ρύπανσης στα παιδιά: καθυστερημένη ανάπτυξη, αποδυναμωμένη άμυνα και μειωμένη γνωστική ικανότητα. Έρευνα του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ με δεδομένα από 30 εκατομμύρια ανθρώπους συνδέει την έκθεση σε ρύπους με αυξημένο κίνδυνο άνοιας και Αλτσχάιμερ.
«Ποιο είναι το νόημα να ζούμε σε μια πόλη όπου η κόρη μου δεν μπορεί να αναπνεύσει;» διερωτάται μια μητέρα. «Όταν μπορέσουμε, θα φύγουμε».
Ινδία: Τα αόρατα θύματα των παραγκουπόλεων
Ενώ οι οικονομικά ευκατάστατοι μπορούν να προστατεύσουν τα παιδιά τους, εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά από φτωχές οικογένειες είναι εκτεθειμένα στους ρύπους. «Για τα παιδιά των παραγκουπόλεων, η επίθεση στους πνεύμονές τους είναι τεράστια», προειδοποιεί ο πνευμονολόγος Α. Φαθαχουντίν.
Τα στενά σπίτια χωρίς επαρκή αερισμό, οι ρύποι και η καθημερινή έκθεση στην κυκλοφορία επιδεινώνουν την κατάσταση. «Η συνεχής έκθεση αποδυναμώνει το αναπνευστικό σύστημα. Αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα οι λοιμώξεις, προκαλείται μόνιμη βλάβη», τονίζει.
Μελέτες δείχνουν ότι οι πρώιμες αυτές λοιμώξεις μπορούν να οδηγήσουν σε χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια στην ενήλικη ζωή, παρόμοια με εκείνη των καπνιστών.
Ινδία: Μέτρα ανεπαρκή, γονείς απελπισμένοι
Η κυβέρνηση λαμβάνει κάθε χρόνο έκτακτα μέτρα – απαγόρευση κατασκευών, απόσυρση ρυπογόνων οχημάτων, ακόμη και απόπειρα τεχνητής βροχής – χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα. Φέτος αναστάλησαν οι εξωτερικές αθλητικές δραστηριότητες και τα μαθήματα των μικρών τάξεων μετατράπηκαν σε υβριδικά.
Οι ειδικοί συνιστούν στους γονείς να κρατούν τα παιδιά στο σπίτι, να τα ενυδατώνουν επαρκώς και να τους φοράνε μάσκες Ν95 όταν βγαίνουν έξω. Όμως για πόσο μπορούν να μένουν κλεισμένα;
«Τα παιδιά χρειάζονται χώρο για να παίξουν», λέει μια μητέρα. «Ξέρουμε πόσο σημαντική είναι η σωματική άσκηση – αλλά όχι εις βάρος της υγείας τους».