Η ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης και τα θρυλικά σίριαλ της δεκαετίας του 1970

«Ο παράξενος ταξιδιώτης», «Η γειτονιά μας»,  «Οι δίκαιοι», «Ο μεθοριακός σταθμός» και άλλα σίριαλ, που έγραψαν ιστορία και σημείωσαν απλησίαστα νούμερα για τα σημερινά δεδομένα

Από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 και ιδιαίτερα από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, η τηλεόραση, ασπρόμαυρη τότε βέβαια, μπήκε δυναμικά στη ζωή των Ελλήνων και των Ελληνίδων, αλλάζοντας σε μεγάλο βαθμό τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής τους. Μεγάλο θύμα της τηλεόρασης ήταν ο κινηματογράφος.

Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 ως και τις αρχές της δεκαετίας του 1970 γυρίζονταν περίπου 100 ελληνικές ταινίες τον χρόνο, με πολλές από αυτές να ξεπερνούν τα 100.000 εισιτήρια και αρκετές να φτάνουν σε αστρονομικούς, για τη σημερινή εποχή, αριθμούς εισιτηρίων.

Την περίοδο 1972-1973, προβλήθηκαν στις κινηματογραφικές αίθουσες 64 ταινίες και την επόμενη σεζόν, 1973-1974, μόλις 44, οι περισσότερες ερωτικές…Την περίοδο 1966-67 είχαν προβληθεί 117 ταινίες! Τα 751.117 εισιτήρια της θρυλικής ταινίας «Υπολοχαγός Νατάσσα» (1970) του Νίκου Φώσκολου με τους μεγάλους Αλίκη Βουγιουκλάκη και Δημήτρη Παπαμιχαήλ παρέμειναν για περίπου 30 χρόνια απλησίαστα και μόλις την περίοδο 1999-2000 η ταινία «Safe Sex»(1999) των M. Ρέππα-Θ. Παπαθανασίου με 1.500.000 εισιτήρια κατέρριψε το… στοιχειωμένο ρεκόρ.

Μια σύντομη ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης

Μετά από μια μεγάλη χρονική περίοδο διαβουλεύσεων, συζητήσεων και προβλημάτων, στις 3 Σεπτεμβρίου 1960, στις 8 μ.μ. στο περίπτερο της ΔΕΗ στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης εξέπεμψε ο πρώτος σταθμός, πειραματικός βέβαια, τηλεόρασης στην Ελλάδα. Πρώτη εκφωνήτρια ήταν η υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων της ΔΕΗ στη Θεσσαλονίκη, Έλσα Παπαστεργίου, που θεωρήθηκε ότι έχει ωραία σκηνική παρουσία και άρθρωση: «Εδώ ο Πρώτος Πειραματικός Σταθμός Τηλεοράσεως Ελλάδος. Στο στούντιο εισέρχεται ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής».

Η κάμερα, που χειριζόταν ο Κώστας Μπαλάφας, στράφηκε στη συνέχεια προς το πρόσωπο του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος απηύθυνε ένα σύντομο μήνυμα προς τον λαό της Βόρειας Ελλάδας. Ήταν μια ιστορική στιγμή. Αμέσως μετά το μήνυμα Καραμανλή, εμφανίστηκε στις τηλεοπτικές οθόνες ο Άλκης Στέας, που παρουσίασε ένα τηλεφωνικό παιχνίδι γνώσεων. Έτσι, για τρεις εβδομάδες που διήρκησε η ΔΕΘ, λειτούργησε ο πειραματικός σταθμός.

Τα επόμενα χρόνια, που συνοδεύτηκαν και από μια σειρά σημαντικών πολιτικών εξελίξεων, συνεχίστηκαν οι προσπάθειες για τη μόνιμη πλέον λειτουργία τηλεοπτικού σταθμού. Στις 11 π.μ., της 21/09/1965, και ενώ ο εντολοδόχος πρωθυπουργός Στέφανος Στεφανόπουλος προσπαθούσε να σχηματίσει κυβέρνηση, εξέπεμψε με πρωτοβουλία του Μιχάλη Γιαννακάκου, στελέχους του Ε(θνικού) Ι(δρύματος) Ρ(αδιοφωνίας), η πρώτη δοκιμαστική τεχνική εκπομπή της τηλεόρασης του ΕΙΡ, εν αγνοία των όποιων κυβερνητικών αρμοδίων. Ο Στεφανόπουλος αντέδρασε φοβούμενος μετάδοση ειδήσεων πολιτικού περιεχομένου προερχομένων από την πλευρά του Γεώργιου Παπανδρέου και έδωσε εντολή να διακοπούν οι εκπομπές. Οι συνδικαλιστές του ΕΙΡ προκήρυξαν απεργία, κι έτσι ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε να επιτρέψει την πειραματική λειτουργία της τηλεόρασης με τον όρο να μην μεταδίδει ειδήσεις. Ο Γιαννακάκος φρόντισε να αγοραστούν ταινίες του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου του 1962 που προβάλλονταν τα απογεύματα. Η υποδοχή ήταν εντυπωσιακή. Γύρω στους 15.000 δέκτες αγοράστηκαν σε λίγες μόνο μέρες.

Ο Γιαννακάκος συναντήθηκε και με τον Φιλοποίμενα Φίνο και ζήτησε παλαιότερες ταινίες για να παιχτούν στην τηλεόραση. Ο Φίνος, βλέποντας ότι το νέο μέσο θα ήταν όχι απλώς άκρως ανταγωνιστικό, αλλά ίσως και ολέθριο για τον κινηματογράφο, αρνήθηκε και επιπλέον δημιούργησε μια άτυπη συμμαχία με τους άλλους κινηματογραφικούς παραγωγούς και τα γραφεία διανομής για να μην δίνει κανένας ταινίες στην τηλεόραση.

Στο μεταξύ στη Θεσσαλονίκη, η απήχηση της πειραματικής τηλεόρασης του 1960 ήταν ακόμα σημαντική. Μάλιστα, στη συμπρωτεύουσα υπήρχαν 2.500 συσκευές τηλεόρασης και σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα, 8.000. Ελλείψει ελληνικού προγράμματος, οι τηλεθεατές κατέφευγαν στα γιουγκοσλαβικά κανάλια. Τέσσερις επιχειρηματίες της πόλης, ο Ναούμ Βοσνιάκος, ο Στέλιος Πανέτσος, ο Αντώνης Παπαζαχαρίου και ο Γιώργος Ρηγόπουλος έστησαν το καλοκαίρι του 1965 το «Κανάλι 3», τον πρώτο ιδιωτικό ελληνικό τηλεοπτικό σταθμό, που ξεκίνησε τη λειτουργία του στις 5/9/1965 από το παταράκι του Περιπτέρου 1 της ΔΕΘ. Ο σταθμός εξέπεμψε επίσης στη Βέροια, την Έδεσσα και την Κατερίνη. Δεν σταμάτησε τη λειτουργία του με το τέλος της ΔΕΘ, αλλά τη συνέχισε ως τον Αύγουστο του 1970, που η δικτατορία του έβαλε λουκέτο. Το «Κανάλι 3» είχε ενδιαφέρον για την εποχή πρόγραμμα, με αμερικάνικες σειρές («Λάσι», «Πέιτον Πλέις» κ.ά), ενώ σταδιακά στελεχώθηκε από αξιόλογους δημοσιογράφους (Σταμάτης Φιλιππούλης, Ανδρέας Μπόμης κ.ά), τους ηθοποιούς Λύντια Στεφανίδου, Ρένα Βενιέρη και Αθήνα Ζαχαροπούλου, τεχνικούς όπως οι Θεόδωρος Μπαφάλης, Βασίλης Παραδείσης, Σταμάτης Τρύπος κ.ά.

Το πρώτο επίσημο πρόγραμμα του τηλεοπτικού EIΡ και η Τηλεόραση των Ενόπλων Δυνάμεων (TEΔ)

Τελικά την Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 1966 έγινε η έναρξη του επίσημου προγράμματος του EIΡ, γενικός διευθυντής του οποίου ήταν ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Γρηγόριος Δαφνής. Το πρώτο πρόγραμμα ήταν το εξής:

18.30: Διεθνή Επίκαιρα

18.45: Για σας, Κυρία μου

19.00: Αυστραλία (ταξιδιωτικό ντοκιμαντέρ)

19.25: Ο Άγγλος γλύπτης Χένρι Μουρ (ντοκιμαντέρ)

19.55: Παίζει η ορχήστρα Ανρί Λεκά

20.15: Ο κλέφτης (βραζιλιάνικη ταινία μικρού μήκους)

20.30: Τέλος προγράμματος

Την ίδια εποχή (Φεβρουάριος 1966) και οι Ένοπλες Δυνάμεις απέκτησαν τον δικό τους τηλεοπτικό σταθμό. Εγκαταστάθηκε στο Πεδίο του Άρεως, στο κτίριο της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού (ΓΥΣ) και ονομάστηκε Τηλεόρασις Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ). Ήδη, το 1959, στο Καβούρι είχε κατασκευαστεί ο πρώτος πομπός από ελληνικά χέρια, στην 128 Σμηναρχία Εκπαιδεύσεως Τηλεπικοινωνιακών Ηλεκτρονικών. Και στις ΕΔ μετά από πολύχρονες περιπέτειες, έγινε στις 15/9/1965 η πρώτη δοκιμαστική εκπομπή στο κτίριο της ΓΥΣ. Ακολούθησε, τον Ιανουάριο του 1966 η δίωρη προβολή προγράμματος (7-9 μ.μ.) τρεις φορές την εβδομάδα. Στις 27/2/1966 μάλλον βιαστικά, με την ονομασία «Δίαυλος 10» ξεκίνησε το επίσημο πρόγραμμα της ΤΕΔ. Αυτό ήταν το εξής:

19.00: Έναρξη-Σήμα Σταθμού

19.03: Κέρκυρα (ντοκιμαντέρ)

19.15: Εσοδεία γνώσεων

19.45: Διάλειμμα

19.55: Η ανακάλυψη της πενικιλίνης

20.10: Για να γνωρίσετε τον Καναδά

21.00: Τέλος προγράμματος

Καθώς το μικρό στούντιο της ΓΥΣ αποδείχτηκε ανεπαρκές για τις ανάγκες του σταθμού, αυτό μεταφέρθηκε, μαζί με τον πομπό, ισχύος 240W, στις ευρύχωρες εγκαταστάσεις της Πυροβολαρχίας Αντιαεροπορικού στα Τουρκοβούνια. Οι εργαζόμενοι και οι καλεσμένοι του σταθμού μεταφέρονταν στα Τουρκοβούνια με στρατιωτικά τζιπ. Πρώτες εκφωνήτριες του σταθμού ήταν η Μαρία Ψαριανού και η Σάσα Σοφούλη. Το πλεονέκτημα της ΤΕΔ ήταν ότι τη θητεία τους τότε υπηρετούσαν στις ΕΔ οι μετέπειτα εξαίρετοι σκηνοθέτες Νίκος Περάκης, Γιώργος Πανουσόπουλος, ο συγγραφέας Βασίλης Αλεξάκης κ.ά., που είχαν σημαντική συμβολή στο ξεκίνημά της.

Η δικτατορία και η τηλεόραση

Η χούντα των συνταγματαρχών άλλαξε πολλά πράγματα στην τηλεόραση. Την εποπτεία της ανέλαβε ο θεωρητικός του καθεστώτος, Γεώργιος Γεωργαλάς. Στρατιωτικοί, παντελώς ανίδεοι από τηλεόραση, ανέλαβαν νευραλγικές θέσεις στα κανάλια. Η ιδεολογία της χούντας ήταν κυρίαρχη παντού. Απαγορευόταν αυστηρά η μετάδοση εκπομπών που θεωρούνταν ότι αναδεικνύουν τον κομμουνισμό και η παρουσία προσώπων με αντιδικτατορική δράση (Μελίνα Μερκούρη, Μίκης Θεοδωράκης κ.ά.). Ο Γ. Παπαδόπουλος θεωρούσε ακόμα και τον Τζ. Φ. Κένεντι κομμουνιστή και απαγόρευσε την προβολή της αμερικανικής σειράς «Η σκιαγραφία των γενναίων» που αναφερόταν στους Κένεντι. Η προβολή ξένων τηλεοπτικών σειρών, τα τηλεπαιχνίδια, άλλες ψυχαγωγικές εκπομπές και η «μαγεία» του νέου μέσου είχαν σαν αποτέλεσμα το 1968 να υπάρχουν στην Ελλάδα 100.000 συσκευές τηλεόρασης και το 1969 200.000!

Το 1970, το ΕΙΡ μετονομάζεται σε ΕΙΡΤ (Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης) και η ΤΕΔ σε ΥΕΝΕΔ (Υπηρεσία Ενημερώσεως Ενόπλων Δυνάμεων). Την ίδια χρονιά προβλήθηκε στην ΥΕΝΕΔ το πρώτο ελληνικό σίριαλ. Επρόκειτο για «Το σπίτι με τον φοίνικα», σε σενάριο Κικής Σεγδίτσα και σκηνοθεσία Ιάσονα Γιαννουλάκη και Θόδωρου Αδαμόπουλου. Το πρώτο επεισόδιο προβλήθηκε την Πέμπτη 22 Απριλίου 1970, στις 22.30. Βασικοί πρωταγωνιστές του ήταν ο Κώστας Καρράς και η Έρρικα Μπρόγιερ. Σε μικρότερους ρόλους εμφανίστηκαν σπουδαίοι ηθοποιοί όπως ο Γιάννης Μιχαλόπουλος, ο Ανδρέας Φιλιππίδης, ο Τάκης Μηλιάδης, η Κατερίνα Γιουλάκη κ.ά. Προβλήθηκαν συνολικά 13 ημίωρα επεισόδια του σίριαλ. Ωστόσο, η πρώτη μεγάλη επιτυχία της ελληνικής τηλεόρασης ήταν το σίριαλ «Ο κύριος συνήγορος» του Κώστα Πρετεντέρη.

Τα μεγάλα σίριαλ της ελληνικής τηλεόρασης στις αρχές της δεκαετίας του 1970

«Ο κύριος συνήγορος» έκανε πρεμιέρα το Σάββατο 2 Μαΐου 1970. Παιζόταν δύο φορές την εβδομάδα. Συνολικά προβλήθηκαν 256 επεισόδια (το τελευταίο την Κυριακή 8 Οκτωβρίου 1972). Το σενάριο της σειράς ήταν του Κώστα Πρετεντέρη και η σκηνοθεσία του Γιάννη Μιχαλόπουλου, ο οποίος πρωταγωνιστούσε στη σειρά, υποδυόμενος τον δικηγόρο Δημοσθένη Παρλάτου.

Σύμφωνα με τον Στάθη Βαλούκο («ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ), στο σίριαλ περιγράφονταν «οι καθημερινές περιπέτειες επιβίωσης ενός ξεπεσμένου και ολίγον τρακαδόρου Κεφαλλονίτη δικηγόρου που κυνηγά τη μεγάλη υπόθεση, η οποία όμως δεν έρχεται». Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε και η ερμηνεία της Ελένης Μαυρομάτη, στον ρόλο της Ισμήνης, γραμματέως του Παρλάτου. Συμμετείχαν επίσης οι: Φιλήμων Μεθυμάκης, Γιάννης Μαλούχος, Μάκης Δεμίρης, Μαίρη Χαλκιά κ.ά.

Μια άλλη δημιουργία του Κώστα Πρετεντέρη σε σκηνοθεσία Πέτρου Λεωκράτη ήταν «Η Κοκκορόμυαλη» με την Κατερίνα Γιουλάκη, στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Υποδυόταν μια φλύαρη και επιπόλαια γυναίκα, οι εύθυμες περιπέτειες της οποίας παρουσιάζονταν στη σειρά. «Η Κοκκορόμυαλη» έκανε πρεμιέρα την Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 1971 στην ΥΕΝΕΔ. Προβλήθηκαν συνολικά 202 δεκαπεντάλεπτα επεισόδια. Στη σειρά πρωταγωνιστούσαν και οι: Ορφέας Ζάχος, Σωτήρης Τζεβελέκος, Μανώλης Δεστούνης κ.ά.

Την Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 1972 έκανε πρεμιέρα «Η γειτονιά μας», ένα ακόμα σίριαλ σε σενάριο του Κώστα Πρετεντέρη και σκηνοθεσία Πέτρου Λεωκράτη. Επρόκειτο για «το πρώτο κοινωνικό σίριαλ που με την τεχνική του παζλ παρακολουθεί τις μικρές καθημερινές ιστορίες των κατοίκων ενός αθηναϊκού δρόμου και δημιούργησε τους αξέχαστους τύπους της που για χρόνια ψυχαγώγησαν το κοινό» (Σ. Βαλούκος). Στη γειτονιά, «δεσπόζει» το αρχοντικό σπίτι της οικογένειας Δελακοβία (την κυρία Δελακοβία υποδυόταν η Μαρία Φωκά), ενώ στη γειτονική πλατεία υπάρχουν διάφορα μαγαζιά, με βασικό ρόλο στο σίριαλ να «παίζουν» το ψιλικατζίδικο του Φανούρη (Μπάμπης Ανθόπουλος) και το καφενείο του Μάκη (Μάκης Δεμίρης). «Η γειτονιά μας» ολοκληρώθηκε μετά από 550 επεισόδια στις 20/10/1977. Άλλοι πρωταγωνιστές της σειράς ήταν οι: Σάσα Καστούρα, Γιάννης Αργύρης, Ανδρέας Φιλιππίδης, Τόνια Καζιάνη, Νόρα Βαλσάμη κ.ά. Είναι χαρακτηριστικό ότι δύο από τους πρωταγωνιστές, ο Κώστας Καφάσης (Ιωνάθαν) και ο Γιώργος Ζαχαριάδης (Νάσος) έκαναν και καριέρα τραγουδιστή. Ειδικά ο Καφάσης με το «Γέλα κυρία μου», που ερμήνευε και στο σίριαλ έκανε σπουδαία καριέρα ως τραγουδιστής μέχρι τον θάνατό του (2010). Ο Ζαχαριάδης ερμήνευσε τη μεγάλη επιτυχία «Καλοσύνη σου» (Νάκης Πετρίδης-Κώστας Πρετεντέρης), ωστόσο δεν γνώρισε τη μεγάλη επιτυχία του Καφάση.

Ο χαλκέντερος Κώστας Πρετεντέρης, πατέρας του δημοσιογράφου Γιάννη Πρετεντέρη, από το 1973 έγραφε το σενάριο και μιας κωμικής σειράς με τον τίτλο «Ο Ονειροπαρμένος». Βασικός πρωταγωνιστής και σκηνοθέτης ήταν ο Κώστας Βουτσάς. Από την Τρίτη 31/7/1973 ως τις 14/10/1975 προβλήθηκαν συνολικά 111 επεισόδια, διάρκειας 45’ το καθένα. Ο Κ. Βουτσάς υποδυόταν έναν ονειροπόλο ταπεινό υπάλληλο, που ζει στα όνειρά του όσα δεν μπορεί να ζήσει στην καθημερινότητα.

Εξαιρετική και η ερμηνεία της Μαίρης Μεταξά, στον ρόλο της μητέρας του Ερμιόνης, όπως και του Νίκου Παπαναστασίου, στον ρόλο του αφεντικού του Κώστα. Στη σειρά πρωταγωνιστούσαν ακόμα οι: Ρένα Βενιέρη, Γιώργος Βελέντζας, Βαγγέλης Πρωτόπαππας κ.ά.

Τη σειρά διαδέχτηκε «Ο άνθρωπός μας», σε σενάριο Κώστα Πρετεντέρη και σκηνοθεσία Κώστα Βουτσά, που πρωταγωνιστούσε μαζί με την Άννυ Πασπάτη και τους Φραντζέσκα Ιακωβίδου, Σπεράντζα Βρανά, Αλέκο Ζαρταλούδη κ.ά. Ο Βουτσάς υποδυόταν έναν αστό και τις περιπέτειές του στη δουλειά και το σπίτι. Η σειρά ξεκίνησε να προβάλλεται στις 19 Δεκεμβρίου 1975. Ολοκληρώθηκε σε 24 σαρανταπεντάλεπτα επεισόδια, καθώς δεν σημείωσε την αναμενόμενη επιτυχία. Ο πρόωρος θάνατος του Κώστα Πρετεντέρη (γεννημένου το 1926), τον Δεκέμβριο του 1978 στέρησε έναν μεγάλο δημιουργό, όχι μόνο από την ελληνική τηλεόραση αλλά και από το θέατρο και τον κινηματογράφο. Δυστυχώς δημιουργοί με το ταλέντο και την παραγωγικότητά του, δεν υπάρχουν πλέον.

Κι αν ο Κώστας Πρετεντέρης ήταν ο «στυλοβάτης» των κωμικών σειρών στην ελληνική τηλεόραση του 1970, ο Νίκος Φώσκολος, με πολλές κινηματογραφικές επιτυχίες τη δεκαετία του 1960, έγραψε το σενάριο πολλών σίριαλ που άφησαν εποχή. Το πρώτο από αυτά, ήταν ο «Άγνωστος Πόλεμος» σε σκηνοθεσία Κώστα Κουτσομύτη. Το πρώτο επεισόδιο προβλήθηκε την Τρίτη 12 Οκτωβρίου 1971 και το τελευταίο την Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 1974. Συνολικά προβλήθηκαν 226 σαρανταπεντάλεπτα επεισόδια. Επρόκειτο ουσιαστικά για τέσσερις ιστορίες κατασκοπείας, με κεντρικό ήρωα τον Συνταγματάρχη Βαρτάνη (Άγγελος Αντωνόπουλος) που υπηρετούσε στο ελληνικό γραφείο αντικατασκοπίας στα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η δεύτερη από τις ιστορίες με τον Λοχαγό Έκτορα Ψάχο (Κώστας Καραγιώργης) όχι όνο είχε τεράστια επιτυχία, αλλά εκτόξευσε τη θεαματικότητα της σειράς (στο 76% σύμφωνα με μετρήσεις της εποχής) και οδήγησε στην ερήμωση των δρόμων των πόλεων κάθε φορά που παιζόταν η σειρά. Δεκάδες ηθοποιοί εμφανίστηκαν στη σειρά, που δημιούργησε τους πρώτους τηλεοπτικούς σταρ: Γκέλυ Μαυροπούλου, Μιράντα Κουνελάκη, Νίκος Παπαχρήστος, Χρήστος Δακτυλίδης, Τόνια Καζιάνη, Θεόδωρος Έξαρχος, Γιώργος Σίσκος, Γιώργος Βουτσίνος, Ντίνος Καρύδης, Ελένη Ερήμου κ.ά.

Ο κόσμος ταυτίστηκε με τους συμπαθείς αξιωματικούς της σειράς και ο Φώσκολος κατηγορήθηκε μετά τη Μεταπολίτευση ότι συμφιλίωσε τον λαό με τη χούντα… Πολλοί από τους ηθοποιούς του «Αγνώστου Πολέμου» συμμετείχαν και στο ιστορικό σίριαλ «Εν τούτω νίκα» του Φώσκολου (σενάριο) και Κώστα Ανδρίτσου (σκηνοθεσία), που αναφερόταν στον Μέγα Κωνσταντίνο, τον οποίο υποδυόταν ο Κώστας Καρράς. Γκέλυ Μαυροπούλου, Νίκος Βασταρδής, Γιώργος Σίσκος, Κώστας Καραγιώργης, Γιώργος Βουτσίνος, Μαρία Αλιφέρη, Βασίλης Τσιλιβίκας, Αιμιλία Υψηλάντη, Χρήστος Δακτυλίδης, Νίκος Απέργης κ.ά. ήταν μερικοί από τους πρωταγωνιστές. Προβλήθηκαν 116 ημίωρα επεισόδια (18/2/1973-28/4/1974).

Οι απλές καθημερινές ιστορίες των ανθρώπων που εργάζονταν σε ένα λούνα παρκ ήταν το θέμα της σειράς «Το λούνα παρκ» σε σενάριο-σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη. Βασικός ήρωας ο μεγάλος Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, στον ρόλο του λαϊκού φιλόσοφου κυρ-Γιώργη. Μαζί του, η Άννα Παϊτατζή, στον ρόλο της αφελούς γυναίκας του Ουρανίας, η πρόωρα χαμένη Ρένα Παγκράτη, που υποδυόταν την Κάθριν, τη μοντέρνα ανιψιά του κυρ-Γιώργη, οι Νίκος Δαδινόπουλος και Μαίρη Ευαγγέλου, το ερωτευμένο ζευγάρι της σειράς (Νίκος-Ρένα), η Λουίζα Ποδηματά, ο Σωτήρης Τζεβελέκος, η Αλέκα Στρατηγού, η Κάτια Αθανασίου και ο Βαγγέλης Βουλγαρίδης, που παρουσίαζε τραγουδιστές που εμφανίζονταν στο σίριαλ κ.ά. Προβλήθηκαν συνολικά 333 ωριαία επεισόδια (1974-1981).

Ένα ξεχωριστό σίριαλ, με αντιστασιακά ψήγματα στο σενάριο του Κώστα Μουρσελά ήταν το «Εκείνος κι Εκείνος». Πρωταγωνιστούσαν οι Βασίλης Διαμαντόπουλος (Λουκάς) και Γιώργος Μιχαλακόπουλος (Σόλων). Υποδύονταν δύο περιθωριακούς τύπους, που ζούσαν στα παγκάκια των πάρκων, αντάλλασσαν απόψεις επί παντός επιστητού και χλεύαζαν όσους τους περιστοίχιζαν.

Προβλήθηκαν 103 δεκαπεντάλεπτα επεισόδια (1972-1974). Μεγάλη επιτυχία σημείωσε και το σίριαλ «Οι δίκαιοι» σε σενάριου του Θάνου Λειβαδίτη και σκηνοθεσία Αντώνη Τέμπου. Ο Λειβαδίτης υποδυόταν έναν νεαρό δικηγόρο, τον Άγγελο Καρνέζη που αγωνιζόταν ενάντια στον υπόκοσμο, προτάσσοντας την έννοια της δικαιοσύνης έναντι του πνεύματος το νόμου. Συμπρωταγωνιστής του στον ρόλο ενός ιδιωτικού ντετέκτιβ ήταν ο Ιάκωβος Ψαρράς. Στη σειρά, που είχε 4 κύκλους, πρωταγωνίστησαν μεγάλοι ηθοποιοί: Δημήτρης Μυράτ, Μάνος Κατράκης, Θάνος Κωτσόπουλος, Βύρων Πάλλης, Θεόδωρος Έξαρχος, Μηνάς Χρηστίδης, αλλά και ανερχόμενοι τότε ηθοποιοί (Μαρία Αλιφέρη, Μαίρη Φαρμάκη). Προβλήθηκαν συνολικά 125 επεισόδια, διάρκειας 45’ το καθένα (1974-1976).

Μία από τις μακροβιότερες σειρές της ελληνικής τηλεόρασης (1974-1981) ήταν ο «Μεθοριακός Σταθμός», σε σενάριο Σούλας Πιερράκου και σκηνοθεσία Γιώργου Πετρίδη. Βασικός πρωταγωνιστής, ο Βάσος Αδριανός που υποδυόταν τον Αλέξη, έναν γεωπόνο, που επιστρέφει στο χωριό του, την ακριτική Καλαμιά. Βοηθά τους συγχωριανούς του σε πολλά ζητήματα, αλλά έρχεται σε κόντρα με μερικούς από αυτούς, που είχαν επικεφαλής τον πρόεδρο (Νικήτας Πλατής). Εξαιρετικές ερμηνείες από την Κούλα Αγαγιώτου (Κούλα, μητέρα του Αλέξη), τη Ρένα Βουτσινά (Γαρυφαλλιά), ψυχοκόρη της Κούλας και κρυφά ερωτευμένης με τον Αλέξη, την Άννυ Πασπάτη (Αλίκη, η σύζυγος του Αλέξη που πεθαίνει πρόωρα,) αλλά και άλλους σπουδαίους ηθοποιούς (Τζόλυ Γαρμπή, Αθηνόδωρος Προύσαλης, Θεόδωρος Έξαρχος, Ελένη Θεοφίλου, Χρήστος Ζορμπάς κ.ά.) συντέλεσαν στη μεγάλη επιτυχία της σειράς, το τέλος της οποίας βρήκε τον Αλέξη να ξαναφτιάχνει τη ζωή του με τη Γαρυφαλλιά. Για την ιστορία, η ακριτική Καλαμιά βρισκόταν… στα Κιούρκα (Αφίδνες) όπου γίνονταν και τα εξωτερικά γυρίσματα της σειράς.

Τέλος, εξαιρετική ήταν και η σειρά «Παράξενος Ταξιδιώτης», σε σενάριο Γιάννη Φίλιππα και σκηνοθεσία Κώστα Κουτσομύτη. Πρωταγωνιστούσαν ο Αλέκος Αλεξανδράκης, ως παράξενος ταξιδιώτης, ένας μυστηριώδης άνθρωπος που κρατούσε μια βαλίτσα, Αλέξης Δαμιανός, Νόνικα Γαληνέα, Ελένη Ερήμου κ.ά. Γράφει ο Σ. Βαλούκος: «Επιτυχημένο κάστινγκ και υποβλητική σκηνοθεσία αποτελούν τα χαρακτηριστικά ενός σίριαλ που αποτέλεσε μεγάλη επιτυχία στην εποχή του».

Η πλοκή του σεναρίου παρουσίαζε ορισμένες ανεξήγητες αλλαγές, που οφείλονταν στις παρεμβάσεις των λογοκριτών της χούντας. Προβλήθηκαν 176 σαρανταπεντάλεπτα επεισόδια της σειράς, από τον Ιούνιο του 1972 ως τον Οκτώβριο του 1974.

Πηγή