Η ημέρα των Χριστουγέννων είναι η κεντρικότερη εορτή των Χριστιανών από τον 4ο αι., καθώς αυτή αποτελεί τη συνεχή υπόμνηση της ιστορικής παρουσίας του Υιού του Θεού μέσα στον κοσμικό χρόνο και χώρο.
Σήμερα η Αγία Εκκλησία μας γιορτάζει τα Χριστούγεννα, το μεγάλο και ανερμήνευτο γεγονός της κατά σάρκα γεννήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού από την Υπεραγία Θεοτόκο.
Σε κλίμα θρησκευτικής κατάνυξης και παρουσία πιστών τελείται στις εκκλησίες, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, η αρχιερατική θεία λειτουργία των Χριστουγέννων.
Στην Αθήνα, το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας τελεί ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος στον Ιερό Μητροπολιτικό ναό Αθηνών.
Μετά τη Θεία Λειτουργία ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας θα ευχηθεί σε όλους χρόνια πολλά και ευλογημένα.
Η Γέννηση του Ιησού Χριστού, «η γενέθλιος ηµέρα όλου του ανθρωπίνου γένους», σύμφωνα με τον Μέγα Βασίλειο, αποτελεί το μέγιστο και συγκλονιστικότερο γεγονός στον Χριστιανισμό, καθώς και την πλήρωση του μεγάλου μυστηρίου της Θείας Οικονομίας. Αποτελεί ως γεγονός «σεισμόν γης», κατά τη χαρακτηριστική φράση του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, «το μόνον καινόν υπό τον ήλιον», το μοναδικό δηλαδή και σπουδαιότερο νέο, αφού για πρώτη φορά ο ίδιος ο Θεός ενώνεται υποστατικώς με τον άνθρωπο και εισέρχεται στη ζωή μας απλά, αθόρυβα και ταπεινά, λαμβάνοντας «δούλου μορφήν» (Φιλιπ. β’,7).
Τα κεριά ανάβουν και οι ιερείς ψάλλουν ύμνους, που στέλνουν το μήνυμα της γέννησης του Κυρίου.
Μαζί με την γέννηση του Θεανθρώπου γεννιέται η ελπίδα, η χαρά και η ζωή.
Το μυστήριο της κατά σάρκα γέννησης του Υιού του Θεού είναι το μυστήριο της «κένωσης», καθώς ο «πλήρης κενούται» για να γευθούν οι άνθρωποι την πληρότητα της θεότητος. Στο υπέρλογο αυτό γεγονός σημαίνεται και συνεχώς υπενθυμίζεται ότι ο πόθος του ανθρώπου να ζήσει τα γνωρίσματα του Θεού βρίσκει την εκπλήρωσή του μόνο στην ενσωμάτωση του ανθρώπου εντός του Χριστού, όταν η ζωή μας γίνεται ζωή του Χριστού, τόνισε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης, Χρήστος Αραμπατζής.
«Κάθε Χριστούγεννα καλούμαστε να κάνουμε μια νέα αρχή στη ζωή μας, παραδίδοντάς την στον ίδιο τον Χριστό, γιατί αυτός είναι ο εξ αρχής προορισμός της. Αυτός είναι η μοναδική μας ελπίδα να λυτρωθούμε από τη σκοτεινή φυλακή του εαυτού μας. Να αποδυθούμε τον παλαιό άνθρωπο και να ενδυθούμε τον νέο και έσχατο συγχρόνως».