Σε απευθείας σύνδεση του ertnews.gr με τον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Αμαρουσίου, η Ακολουθία των Μεγάλων Ωρών και ο Εσπερινός της Αποκαθήλωσης. Τηλεοπτικά μεταδίδεται από την ΕΡΤ2.
Τη Μεγάλη Παρασκευή έχουμε την κορύφωση του Θείου Δράματος και στις απανταχού εκκλησίες θα ψαλεί ο επιτάφιος θρήνος καθώς συμβολίζει τα συμβάντα της δίκης του Ιησού από τον Πόντιο Πιλάτο, την μαρτυρική πορεία Του προς τον Γολγοθά, την Σταύρωση του και τελικά την Ταφή του.
Γνωστότερη στάση των εγκωμίων, η πρώτη όπου ψάλλεται σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης το: Η ζωή εν τάφω κατετέθης, Χριστέ, και αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο, συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σην.Η ζωή, πως θνήσκεις; πως και τάφω οικείς; του θανάτου το βασίλειον λύεις δε, και του Άδου τους νεκρούς εξανιστάς.
Το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής στολίζεται ο επιτάφιος σε όλες τις εκκλησίες. Στη συνέχεια ψάλλεται ο Εσπερινός της Μεγάλης Παρασκευής και γίνεται η Αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου. Ακολούθως, τοποθετείται στο Ιερό Κουβούκλιο ένα ύφασμα, πάνω στο οποίο έχει κεντηθεί ή ζωγραφιστεί ο Κύριος, νεκρός. Το ύφασμα αυτό λέγεται Επιτάφιος.
Μεγάλη Παρασκευή: «Η ζωή εν τάφω» – H κορύφωση του Θείου Δράματος
Σε αρκετές περιοχές απόψε θα γίνει η μεγαλοπρεπής περιφορά του επιταφίου μετά συνοδείας αγήματος. Επίσης σήμερα, είναι απόλυτη νηστεία τιμώντας την ημέρα του υπέρτατου πένθους
Πολλοί πιστοί συνηθίζουν να πίνουν την Μεγάλη Παρασκευή λίγο ξύδι, εις ανάμνηση αυτού που έδωσαν στον Ιησού, όταν ζήτησε νερό τις τελευταίες στιγμές της επίγειας ζωής Του. Το έθιμο απαγορεύει κάθε εργασία την ημέρα αυτή. Αντιθέτως, συνηθίζεται οι πιστοί να επισκέπτονται τους τάφους των νεκρών συγγενών και φίλων, προσδοκώντας, μαζί με την Ανάσταση του Κυρίου και την δική τους.
Σύμφωνα με την παράδοση πολλοί πιστοί επισκέπτονται τους τάφους συγγενών και φίλων.
«Η ζωή εν τάφω
κατετέθης, Χριστέ,
και αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο,
συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σην.
Άξιον εστί
μεγαλύνειν σε των πάντων κτίστην·
τοις σοις γαρ παθήμασιν έχομεν
την απάθειαν, ρυσθέντες της φθοράς.
Αι γένεαι πάσαι
ύμνον τη ταφή σου
προσφέρουσι, Χριστέ μου.
Ω γλυκύ μου έαρ,
γλυκύτατον μου τέκνον,
που έδυ σου το κάλλος;»