Όσα πρέπει να γνωρίζεται από τον… αρμόδιο!
Εάν έχετε προσπαθήσει ποτέ να καταλάβετε αν κάποιος σας λέει ψέματα, πιθανότατα έχετε κάνει πράγματα όπως να ελέγξετε αν κοιτάζει προς τα δεξιά ή να αποφύγετε την οπτική επαφή.
Αλλά ένας πρώην πράκτορας της CIA κατέρριψε αυτούς τους μύθους και μοιράστηκε τον καλύτερο τρόπο για να καταλάβεις αν σου λένε ψέματα.
Σε ένα επεισόδιο του podcast του Lex Fridman, ο πρώην πράκτορας της CIA Andrew Bustamante αποκάλυψε τη μέθοδο για τον εντοπισμό ψεύτες.
«Αυτό έχει να κάνει περισσότερο με την πλευρά των προπονητικών δεξιοτήτων των πραγμάτων», είπε.
Στη δουλειά του, ο Bustamante έχει περάσει χρόνια για να προσδιορίσει εάν οι άνθρωποι είναι αληθινοί.
«Υπάρχουν ενδείξεις σώματος. Υπάρχουν μικροεκφράσεις», δήλωσε.
Ωστόσο, πρόσθεσε: «Δεν πιστεύω ότι οι μικροεκφράσεις από μόνες τους κάνουν τίποτα».
Βασικά, δεν είναι τόσο απλό όσο το να πούμε ότι κάποιος λέει ψέματα μόνο από το βλέμμα στο πρόσωπό του.
«Όλοι οι άνθρωποι εκεί έξω που φωνάζουν ότι μπορείς να καταλάβεις αν κάποιος σου λέει ψέματα κοιτάζοντας απλά το πρόσωπό του, όλα είναι τρελά».
Χωρίς να γνωρίζετε το υπόβαθρο αυτού του ατόμου, ή όπως το θέτει ο ίδιος τη «βασική γραμμή» του, δεν υπάρχει περίπτωση να καταλάβετε στην πραγματικότητα μόνο με εκφράσεις.
«Όμως όταν συνδυάζετε τις εκφράσεις του προσώπου με κινήσεις του σώματος, τη γλώσσα του σώματος, τις μη λεκτικές ενδείξεις και [προσθέτετε] αποτελεσματικές τεχνικές εκκίνησης που ελέγχετε, έχετε μια πιο ισχυρή πλατφόρμα για να καταλάβετε αν κάποιος λέει ψέματα».
Ο Bustamante προτείνει να το αντιμετωπίσουμε σαν συνέντευξη, όχι ανάκριση.
Μια ανάκριση έχει «ένα ξεκάθαρο μοτίβο κυριαρχίας» ενώ μια συνέντευξη είναι «ίσο μερίδιο ιδεών».
Ανεξάρτητα από αυτό, μπορείτε να ελέγξετε την κατάσταση κάνοντας ερωτήσεις για να έχετε μια σαφή εικόνα του ατόμου και του πώς συμπεριφέρεται.
Με αυτήν την προσέγγιση, μπορείτε να ελέγξετε εάν το άτομο είναι ειλικρινές ή όχι επειδή λειτουργεί εντός της γραμμής βάσης του. Ή αν προκαλείτε ευαισθησίες εκτός της βασικής τους γραμμής, τότε μπορείτε να αρχίσετε να βλέπετε τα στοιχεία τους.
Είναι πολύ ωραία πράγματα και είναι λογικό. Ακριβώς επειδή κάποιος αποφεύγει την οπτική επαφή δεν σημαίνει ότι λέει ψέματα, μπορεί απλώς να είναι η συνήθεια του, όπως ανέφερε χιουμοριστικά ο Fridman.
Ομοίως, οι άνθρωποι που κοιτάζουν προς τα δεξιά μπορεί να κυριαρχούν στο δεξί μάτι ή να αναζητούν δημιουργικότητα, όχι απαραίτητα να λένε ψέματα.
Γοητευμένος από τη μέθοδο ανίχνευσης, ο Fridman ήταν περίεργος αν ο Bustamante θεωρεί την ανίχνευση ψεύδους επιστήμη ή τέχνη.
«Η τέχνη διδάσκεται από τη βάση των δεξιοτήτων και αυτές οι δεξιότητες διδάσκονται με δομημένο τρόπο. Και ο τρόπος που χρησιμοποιείς τις δεξιότητες μετά από αυτό είναι περισσότερο από την καλλιτεχνική χάρη», απάντησε.
«Πάντα αποκαλούσα λοιπόν την κατασκοπεία τέχνη. Η κατασκοπεία είναι τέχνη. Το να μπορείς να χακάρεις ανθρώπινα όντα είναι τέχνη. Αλλά όλα βασίζονται σε ένα θεμέλιο της επιστήμης ».