Λένα Αλκαίου: «Οι καλλιτέχνες είμαστε ιδιαίτεροι άνθρωποι, με ιδιαίτερες ευαισθησίες»


Η Λένα Αλκαίου εξηγεί γιατί οι καλλιτέχνες είναι ευαίσθητα πλάσμα και υπογγραμίζει ότι έχουν δικούς τους κώδικες επικοινωνίας.

Η δημοφιλής ερμηνεύτρια μιλά ακόμη για τη συνεργασία της με τον Μίμη Πλέσσα και τον Γιώργο Κατσαρό εκδηλώνοντας την απέραντη χαρά της.

Ποια είναι τα νέα σου αυτόν τον καιρό;

Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σ” ένα χώρο που έχουμε δημιουργήσει με την Αθηνά Τσαμαδού, ονομάζεται «ΙΧΝΟΣ», από το τραγούδι μου, του Γιάννη Νικολάου και του Γιώργου Κρητικού, που ουσιαστικά με.., σύστησε εδώ και κάποια χρόνια στον κόσμο. Έτσι του δώσαμε αυτό το όνομα. Είναι ένας χώρος τέχνης και πολιτισμού, που γίνονται πάρα πολλά live μ” ένα πιάνο, μια κιθάρα… Έρχονται και τραγουδούν νεότεροι, άλλα και καταξιωμένοι άνθρωποι, αξιόλογοι καλλιτέχνεw, που είναι και προσωπικοί μου φίλοι, αλλά κι εγώ είμαι εκεί και τραγουδάω κάθε Σάββατο. Επίσης γίνονται παρουσιάσεις βιβλίων με σπουδαίους συγγραφεί, μέσα σ” αυτά τα δύο χρόνια που υπάρχει στον Πειραιά.

Διακρίνω μια παρεϊστικη διάθεση;

Ακριβώ, όλοι γινόμαστε μια παρέα, στο χώρο αυτό που είναι , μια αγκαλιά, όλοι περνάμε καλά, οι θαμώνες και οι καλλιτέχνες.

Οι καλλιτέχνες επικοίνωνείτε διαφορετικά μεταξύ σας, υπάρ­χουν δικοί σα κώδικες;

Ναι, οι καλλιτέχνες είμαστε ιδιαίτεροι άν­θρωποι, με ιδιαίτερες ευαισθησίες, όχι ότι οι άλλοι άνθρωποι δεν έχουν ευαισθησίες, απλώς έχουμε μια οπτική, ότι μέσα από το τραγούδι και τη μουσική θέλουμε να βγάζουμε και να επικοινωνούμε τα συναισθήματά μας στον κόσμο, να ενώνουμε αυτό που εμες αισθανόμαστε μ”  εκείνο που αισθάνονται οι άλλοι που είναι από κάτω και μας παρακολουθούν. Αυτό είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που κάνω σταθερά. Κάτι άλλο που μου συμβαίνει κάθε Κυριακή είναι αυτό που κάνω στο «Γυάλινο Μουσικό θέατρο», με δύο μύθόυς, τον Μίμη Πλέσσα και τον Γιώργο Κατσαρό. Είναι μια σημαντική στιγμή στην καριέρα μου, γιατί έχω συνεργαστεί στο παρελθόν με τον καθένα ξεχωριστά, αλλά τώρα είναι σπουδαίο ότι βλέπω αυτούς τους ανθρώπους επί σκηνής και παίζουμε, κάνουμε αυτοσχεδιασμούς… Είναι τόσο μεγάλοι, που τα λόγια είναι φτωχά, είναι η ιστορία μας. 

Πηγή: Λοιπόν

 

 

 


Αφήστε ένα μήνυμα

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ