Πώς θα αποφύγεις τους τραυματισμούς στα θαλάσσια σπορ


To καλοκαίρι έχει μπει δυναμικά και οι περισσότεροι σπεύδουμε να χαλαρώσουμε στις αμέτρητες παραλίες της χώρας. Κολύμβηση, ρακέτες, θαλάσσια αθλήματα από τα πιο απλά έως τα πιο σύνθετα με αποκορύφωμα το stand up paddle boarding (SUP) ή ελληνιστή «όρθια σανιδοκωπηλασία» το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει κερδίσει τις καρδιές των λουόμενων.

Όσο κι αν προσπαθείς να τηρήσεις τους ιδιαίτερους κανόνες ασφάλειας που απαιτούνται κατά περίπτωση, οι μικροτραυματισμοί είναι συνήθεις. Πιο σοβαροί τραυματισμοί, είναι επίσης συχνοί. Έχει υπολογιστεί ότι το 10% όσων συμμετέχουν σε θαλάσσιες αθλητικές δραστηριότητες, θα υποστούν κάποιο τραυματισμό﮲ στο 1% εξ αυτών, ο τραυματισμός χαρακτηρίζεται ως σοβαρός.

Γενικά, οι συχνότερες παθολογικές καταστάσεις που σχετίζονται με το υδάτινο στοιχείο έχουν να κάνουν με μετατραυματικές τενοντίτιδες (ώμος, γόνατο), μυϊκές θλάσεις ή κράμπες, διαστρέμματα ή κατάγματα. Ιδιαίτερα στην περίπτωση του SUP, οι αθλούμενοι τραυματίζονται λόγω των φυσικών περιορισμών που το σώμα επιβάλλει είτε εξαιτίας του τρόπου στάσης αυτού -σταθερές θέσεις ποδιών πάνω στη σανίδα-, είτε εξαιτίας κάποιας μυικής ανισορροπίας﮲ σκέψου την επαναλαμβανόμενη δύναμη που ασκείς στον ώμο κατά την κωπηλασία.

Το σημείο το οποίο υποφέρει συχνότερα από τραυματισμούς άλλοτε ήπιους κι άλλοτε όχι, είναι ο ώμος και συγκεκριμένα το τενόντιο πέταλο. Θα πρέπει να θυμάσαι ότι ο ώμος είναι μια ασυνήθιστη άρθρωση αφού θυσιάζει τη σταθερότητα για την κινητικότητα. Στην πραγματικότητα, ο ώμος έχει πολύ μεγαλύτερο εύρος κίνησης από ό, τι όλες οι άλλες αρθρώσεις στο σώμα. Συγκεκριμένα, οι μύες του ώμου, υπερακάνθιος, υπακάνθιος, υποπλάτιος, οι οποίοι δημιουργούν το τενόντιο πέταλο των στροφέων, βοηθούν στην ανύψωση και τις στροφικές κινήσεις ενώ ευθύνονται για τη σταθερότητά του. Αυτοί οι μύες, ενεργούν σε ένα ιδιαίτερα στενό χώρο με αποτέλεσμα να τραυματίζονται πολύ εύκολα. Παλαιότερα, τραυματισμούς τέτοιου είδους τους ονομάζαμε περιαρθρίτιδα˙ ο ασθενής μάθαινε να ζει με τον πόνο και τον περιορισμό της κίνησης. Σήμερα, τα δεδομένα και οι πρακτικές έχουν αλλάξει.

Μία μικρή μερική ρήξη, αλλά και επίμονες τενοντίτιδες που δε χρήζουν χειρουργική αντιμετώπιση, μπορούν αρχικά να αντιμετωπιστούν συντηρητικά, με έγχυση αυξητικών παραγόντων, PRP (Platelet Rich Plasma) στο σημείο της μερικής ρήξης, προκειμένου να ενισχυθεί η επουλωτική διεργασία. Tο PRP είναι μια πολύ φιλική θεραπεία ως προς τον οργανισμό, η οποία προάγει τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων και την αναγέννηση των ιστών. H όλη διαδικασία γίνεται στο ιατρείο και διαρκεί γύρω στη μία ώρα.

Παρ’ όλα αυτά, η πλειονότητα των ρήξεων απαιτεί χειρουργική θεραπεία διότι δεν υπάρχει δυνατότητα αυτόματης επούλωσης. Ειδικά σε πλήρεις ρήξεις, πέραν των λειτουργικών ενοχλήσεων, υπάρχει και ο κίνδυνος αναπτύξεως αρθροπάθειας (Rotator cuff arthropathy) στο μέλλον, εφόσον αυτές αφεθούν χωρίς θεραπεία. Παλιότερα, η χειρουργική αντιμετώπιση ήταν ιδιαίτερα επίπονη διαδικασία λόγω των μεγάλων χειρουργικών τομών στην περιοχή και των μετεγχειρητικών συμπτωμάτων. Σήμερα, η αποκατάσταση, αυτών των τραυματισμών γίνεται αρθροσκοπικά σε μία ημέρα. Με την αρθροσκόπηση, αντί χειρουργικών τομών, ειδική κάμερα, το αρθροσκόπιο, εισέρχεται στην άρθρωση μέσω μιας οπής διαμέτρου μόλις 3.5-4.5 χιλιοστών. Με αυτό τον τρόπο ο χειρουργός μπορεί να εντοπίσει τον τραυματισμό, να καθηλώσει και να συρράψει τον τένοντα ή τους τένοντες χωρίς να τραυματίσει τους υπερκείμενους υγιείς ιστούς.

Φρόντισε λοιπόν να τηρείς τους κανόνες ασφαλείας των θαλάσσιων αθλημάτων και μην υπερβάλλεις με τα όρια που σου επιβάλει το σώμα σου. Αν κατά τη διάρκεια των διακοπών, νιώσεις κάποια ενόχληση ενώ γυμνάζεσαι, μην την αμελήσεις. Πάρε τη γνώμη ενός ορθοπαιδικού.

ΠΗΓΗ


Αφήστε ένα μήνυμα

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ