Όλοι έχουν μια άποψη για αυτό το θέμα, είτε είναι περιστασιακοί καταναλωτές κρασιού ή είναι φανατικοί οινόφιλοι.
Ως σχετικοί νεοεισερχόμενοι στην βιομηχανία, υπάρχει ένα στίγμα που συνδέεται με τους οίνους που έχουν βιδωτά καπάκια ή twist-off, πιθανότατα επειδή αρχικά χρησιμοποιήθηκαν για να σφραγίσουν κρασιά που ήταν οικονομικά.
Ωστόσο, σύμφωνα με την πιστοποιημένη sommelier, συγγραφέα και ιδρυτή του Wine for Normal People, την Elizabeth Schneider, τίποτα δεν αποδεικνύει ότι τα βιδωτά καπάκια σε ένα μπουκάλι κρασί έχουν μικρότερη αξία. Ουσιαστικά συντηρούν το κρασί πολύ καλύτερα σε σχέση με τον φελλό.
Μιλώντας στο The Independent, η Schneider μας είπε ότι το κλείσιμο με βιδωτό καπάκι δημιουργήθηκε αρχικά στη Γαλλία, όπου οι οινοπαραγωγοί είχαν “τεράστιους ρυθμούς αλλοίωσης” από βακτήρια που εισέρχονται στους φελλούς και μπορούν να καταστρέψουν το κρασί.
Παρόλο που οι οινοπαραγωγοί συμπέραναν ότι το κλείσιμο αυτό είναι πολύ πιο αποτελεσματικό για τη διατήρηση ενός αεροστεγούς σφραγίσματος σε ένα μπουκάλι κρασί και την εξάλειψη του κινδύνου φθοράς του φελλού, δεν ήταν μέχρι το 2001, όταν τα βιδωτά καπάκια άρχισαν να κυκλοφορούν σε μεγάλη κλίμακα, από τους οινοπαραγωγούς της Νέας Ζηλανδίας.
Το 2001, η Νέα Ζηλανδία αποφάσισε να εφαρμόσει την New Zealand Screw Cap Wine Seal Initiative, επειδή η χώρα “διαπίστωσε ότι το κλείσιμο με βιδωτό καπάκι ήταν πολύ καλύτερο για την πρόληψη της φθοράς και του TCA”.
Τώρα, πάνω από το 90% των κρασιών της Νέας Ζηλανδίας σφραγίζονται με αυτόν τον τρόπο.
Από πρακτική άποψη, η Schneider λέει ότι όλοι οι οινολάτρες θα πρέπει να λάβουν υπ όψιν τους τα μπουκάλια βιδωτού καλύμματος, τα οποία μπορούν εύκολα να ανοιχθούν καθώς και να επανασφραγιστούν και να μεταφερθούν.
Ωστόσο, παρόλο που ένα twist-off καπάκι προσφέρει μια καλύτερη σφράγιση σε ένα μπουκάλι κρασί και μια φθηνότερη επιλογή για τους οινοπαραγωγούς, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι κατάλληλο για όλους τους οίνους, καθώς το κλείσιμο επηρεάζει τη γεύση του κρασιού.
“Τα βιδωτά καπάκια διατηρούν τις γεύσεις φρέσκες και ζωντανές”, δήλωσε η Schneider. “Αλλά αυτό δεν είναι πάντα καλό.”
Σύμφωνα με την Schneider, τα κόκκινα κρασιά με υψηλή οξύτητα είναι ιδιαίτερα κατάλληλα για πώματα από φελλό, τα οποία διαθέτουν μικροσκοπικούς πόρους και τους δίνουν την ευκαιρία να αποκτήσουν λίγο οξυγόνο, πράγμα που τους κάνει να έχουν καλύτερη γεύση.
“Τα κόκκινα κρασιά θα μπορούσα να πω ότι το χρειάζονται κιόλας”, λέει, οπότε μην περιμένετε να δείτε “τα κρασιά του Μπορντό να έχουν ποτέ βιδωτό καπάκι.” Αντίθετα, τα βιδωτά καπάκια λειτουργούν καλύτερα για κρασιά που υποτίθεται ότι είναι φρέσκα και φρουτώδη, όπως τα ροζέ και τα λευκά γλυκά.
Παρά τους παραγωγούς κρασιών που πειραματίζονται με βιδωτά καπάκια που μιμούνται τα φελλό αφήνοντας μικρή ποσότητα οξυγόνου στο κρασί, η Schneider προέβλεψε ότι οι φελλοί δεν θα αντικατασταθούν ποτέ εντελώς, αλλά ότι οι φελλοί και τα βιδωτά πώματα θα συνεχίσουν να «συνυπάρχουν».
«Δεν θέλουμε φυσικά να εξαλείψουμε τελείως τον φελλό», είπε. «Επειδή σε ορισμένους τύπους κρασιού αλλάζει πραγματικά το κρασί με την πάροδο του χρόνου.»
“Και η βιομηχανία φελλού έχει κάνει τεράστια βήματα για να απαλλαγούμε από τα προβλήματα, έτσι τα ποσοστά φθοράς φελλού είναι πολύ χαμηλά τώρα. Αυτός είναι ο βιοπορισμός τους και έχουν κάνει μεγάλη δουλειά για να κάνουν το φελλό καλύτερο ».
Όσο για το είδος των πωμάτων κρασιού που πρέπει να αποφύγουμε, η Schneider μας είπε ότι δεν πρέπει να αγοράζουμε κανένα κρασί που να είναι σφραγισμένο με πλαστικό πώμα.
“Αυτά όντως είναι χάλια- δεν κάνουν τίποτα για το κρασί και είναι τερατώδη και θλιβερά “, είπε.