Τον τελευταίο καιρό οι τετρακίνητοι θρύλοι της δεκαετίας του 90 έχουν κάνει δυναμικό comeback, τουλάχιστον στις αναφορές και τις αναμνήσεις. Όταν -και αν- με το καλό επιστρέψει το Mitsubishi Evo, θα μιλάμε για κανονική επιστροφή. Κάτι αντίστοιχο έχει ακουστεί πολλάκις για την Celica, με την Toyota να μην επεκτείνεται. Οι εικόνες μιας GT-Four ST205 να ισοπεδώνει ένα Nissan GT-R, πάντως, μια χαρά «τσιγκλάνε» το θυμικό και την ελπίδα.
Η τρίτη γενιά των GT-Four μπορεί να μην κατέκτησε τίτλους σαν την δεύτερη. Για την ακρίβεια κατέκτησε, το 1995, αλλά ακυρώθηκε λόγω παραβίασης των τεχνικών κανονισμών. Στον δρόμο και τις πίστες, όμως, η έκδοση παραγωγής κατέκτησε πολλά «σκαλπ». Το πόσο αποτελεσματική είναι η διπλοφάναρη τετρακίνητη Celica στα drag strips, το έχουμε γνωρίσει από πρώτο χέρι χάρις στις φημισμένες δημιουργίες του Μπαρμπαρή. Μια «μπογιά» που περνάει με χαρακτηριστική άνεση μέχρι σήμερα, ακόμα και κόντρα σε υπερσύγχρονους και σεσημασμένους «δικαστές».
Ο «Godzilla» είθισται να θερίζει όποιον σταθεί δίπλα του σε φανάρι/αγώνα dragster/ευθεία γενικότερα. Πριν το συναπάντημα με την Celica, το αποδεικνύει με αντίπαλο έναν ομοϊδεάτη του. Πολλοί θα περίμεναν μια εύκολη επικράτηση απέναντι στην GT-Four, ή έστω ένα ντέρμπι με τελικό νικητή το GT-R. Ο «παλιός» όμως, έχει καταναλώσει τέτοιες αναμετρήσεις «με το κουτάλι». Κι όταν συνδυάζεται με ικανό οδηγό, τότε τα αποτελέσματα είναι τα ακόλουθα.
Οι ιπποδυνάμεις δεν είναι γνωστές, αλλά βάσει δειγμάτων Μπαρπαρή και GT-R, τα δυο αυτοκίνητα πρέπει να είναι κοντά σε ισχύ, αμφότερα στην περιοχή άνω των 600 ίππων. Εργοστασιακά, η GT-Four απέδιδε 242 ίππους στις 6.000 σ.α.λ. και 302 Nm στις 4.000 σ.α.λ., με τα πρώτα 100 χλμ./ώρα να έρχονται σε 6,1 δλ. και την τελική να ξεπερνά τα 240 χλμ./ώρα.
Gt4….