Ο διευθυντής επικοινωνίας της ΑΕΚ, Ανδρέας Δημάτος προχώρησε σε ανάρτηση στο Facebook όπου εκθείασε τον Δημήτρη Μελισσανίδη για όσα έχει πετύχει από όταν ανέλαβε ξανά τη διοίκηση της Ένωσης, στεκόμενος κυρίως στο όνειρο της ανέγερσης του γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια που πλέον γίνεται πραγματικότητα.
Τα πεπραγμένα του Δημήτρη Μελισσανίδη από όταν ανέλαβε ξανά την ΑΕΚ το 2013 θύμισε με ανάρτησή του ο υπεύθυνος επικοινωνίας της ΠΑΕ ΑΕΚ, Ανδρέας Δημάτος, εστιάζοντας στο γήπεδο της νέας Φιλαδέλφειας που αποτελεί την ολοκλήρωση τους οράματος του διοικητικού ηγέτης της Ένωσης αλλά και την εκπλήρωση του ονείρου για τους οπαδούς της ομάδας.Η ανάρτηση του Ανδρέα Δημάτου
«Θα μπορούσε να είναι τίτλος ταινίας!
Θα μπορούσε να είναι ο τίτλος της ταινίας της ζωής μας!
Τελικά πρόκειται για τον τίτλο της σύγχρονης ιστορίας μας!
Οσες περισσότερες λεπτομέρειες βγαίνουν στην επιφάνεια σχετικά με το γήπεδο της ΑΕΚ, με τη χρηματοδότησή του, με τις συνθήκες κατασκευής του, με το ιδιοκτησιακό του καθεστώς, με τα περίπου 40 εκατ. ευρώ από ίδια κεφάλαια που έχουν μπει μέχρι σήμερα για να βλέπουμε αυτό το μεγαθήριο, με όλα τα τεράστια προβλήματα που ξεπεράστηκαν και καθημερινά ξεπερνιούνται, όλο και περισσότερο έχουμε τη δυνατότητα να αντιληφθούμε για το θαύμα των θαυμάτων που συντελείται στη Νέα Φιλαδέλφεια!
Δεν χρειάζεται να επιμείνουμε περισσότερο…
Δεν χρειάζεται καν να θυμηθούμε πόσοι λίγοι ήταν εκείνοι που πίστευαν ότι ο Μελισσανίδης θα κάνει πραγματικότητα αυτό που είχε εξαγγείλει από το 2005 για να εισπράξει χλεύη και ειρωνεία. Πόσοι λίγοι πίστευαν ότι θα γίνει πραγματικότητα το μεγαλείο που αποκαλύφτηκε στις 6 Νοεμβρίου του 2013. Κανείς δεν μπορεί να αδικήσει όσους δεν το πίστεψαν. Γιατί όντως πρόκειται περί θαύματος το κάστρο που έχει ήδη σηκωθεί στη γη των προγόνων μας…
Θα πρέπει όμως, σήμερα, που έχετε ήδη αρχίζει να διαβάζετε για νέους επενδυτές, για συμπαίκτες και μπορεί να φαντάζεστε πράγματα λανθασμένα, να δούμε τη συνολική εικόνα. Γιατί αυτή έχει σημασία.
Και φυσικά μακάρι να έρθουν και νέοι επενδυτές και νέοι συμπαίκτες. Ποιος θα τους πει όχι… Μέχρι σήμερα όμως υπάρχει ένας, λέγεται Μελισσανίδης, και με χρήματα αλλά και με την τεράστια δυναμική που ανέπτυξε και κάποιοι σημαντικοί άνθρωποι που έχουν ανταποκριθεί στο κάλεσμά του για το γήπεδο, που θα γράψουν τα ονόματά τους στη χρυσή λίστα των δωρητών που θα κοσμεί την είσοδο του γηπέδου στο πλαίσιο της λειτουργίας της G-20! Oνόματα όπως ο Πέτρος Παππάς, ο Πόλυς Χατζηιωάννου, ο Γιάννης Σαραντίτης και κάποιοι άλλοι. Στην ώρα τους θα ανακοινωθούν όλα…
Αλλωστε από την ανακοίνωση του Πόλυ Χατζηιωάννου στις 26 Απριλίου 2013 καταλάβαμε όλοι ότι το σχέδιο Μελισσανίδη δεν θα μείνει σχέδιο, αλλά βαίνει προς υλοποίηση. Αυτά τα χρήματα θα μετοχοποιηθούν στις 20 Δεκεμβρίου και θα αποτυπωθούν στην ιστορία…
Θα πρέπει σήμερα να καταλάβουμε ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της ΑΕΚ όσα οραματίστηκε για την ομάδα του ένας άνθρωπος και τα εξήγγειλε ένα ζεστό μεσημέρι του Ιουλίου 2013 στο Τατόι γίνονται πραγματικότητα στο 100%.
Τι υποσχέθηκε;
Πολύ απλά… Μία ΑΕΚ οικονομικά αυτοδύναμη, που θα χτίσει το δικό της γήπεδο με τα δικά της μέσα και τις δικές της δυνάμεις, όπως έκαναν οι ιδρυτές της, (μαζί βεβαίως με τη χρηματοδότηση των 20 εκατ. από την Περιφέρεια Αττικής για την τρίτη φάση του έργου) και θα στηρίξει το μέλλον της στις επόμενες δεκαετίες στις δικές της υποδομές, χωρίς πλέον να έχει ανάγκη τον παραμικρό σωτήρα από αυτούς που από μικρά παιδάκια ακούγαμε από τα τέλη της δεκαετίας του ’70, μετά την εποχή του Λουκά Μπάρλου, και δεν τους είδαμε ποτέ! Για πόσους υπερατλαντικούς μεγιστάνες δεν έχουμε ακούσει σε κάποιες γενικές συνελεύσεις πίκρας και μιζέριας. Τουλάχιστον εμείς οι παλαιότεροι…
Πάνε αυτά!
Γυρίσαμε σελίδα πλέον!
Η ιστορία θα γράψει ότι ο Δημήτρης Μελισσανίδης απλά εκπλήρωσε αυτό που οραματίστηκε και υποσχέθηκε! Τι ήταν η ΑΕΚ το 2013; Μία σφραγίδα του σωματείου, ένα πούλμαν και η ιστορία της!
Τι υπάρχει το 2019; Το δικό της γήπεδο χωρίς τον παραμικρό δανεισμό (χάρη κυρίως στη δική του επένδυση), χωρίς την παραμικρή υποθήκευση των μελλοντικών της εσόδων (όπως για παράδειγμα ισχύει για τεράστια ευρωπαϊκά club όπως η Τότεναμ για το δικό της μεγαθήριο με ένα δις δανεισμό), το δικό της ιδιόκτητο προπονητικό κέντρο, που ολοένα και επεκτείνεται, απαλλαγμένο από βάρη και υποθήκες , τα πολυτελή γραφεία της και μια καθαρή οικονομική θέση της εταιρίας για πρώτη φορά στην ιστορία της με τεράστιες προοπτικές ανάπτυξης.
Και ενδιάμεσα ένα Κύπελλο Ελλάδας, ένα πρωτάθλημα Ελλάδας μετά από 24 χρόνια, επιστροφή στην Ευρώπη και άνοδος κάπου 150 θέσεων στη βαθμολογία της UEFA, συμμετοχή στους ομίλους του UEFA Europa League, ένα αήττητο 14 ευρωπαϊκών αγώνων, επιστροφή στο UEFA Champions League μετά από δώδεκα χρόνια και μια ΑΕΚ με συμμετοχή στα κέντρα αποφάσεων του ελληνικού ποδοσφαίρου που κανείς δεν μπορεί να πειράξει…
Και φυσικά μία δεδομένη αγωνιστική κρίση από τον περασμένο Νοέμβριο, με επιλογές που αποδείχτηκαν λανθασμένες και μία πορεία που χρήζει άμεσης διόρθωσης και επαναπροσδιορισμού. Πάντα όμως με την ίδια φιλοσοφία που ο Μελισσανίδης δεν διαφοροποίησε ποτέ, δεν έκρυψε ποτέ, δεν παρέκκλινε ούτε χιλιοστό, δεν υποσχέθηκε τίποτα διαφορετικό!
Πέτυχε το αδύνατο!
Λέτε να έχει πρόβλημα στα εύκολα;
«Η πιο ισχυρή ΑΕΚ όλων των εποχών, που δεν θα με έχει ανάγκη», όπως μου είχε πει κάποια στιγμή, πριν οριστικοποιήσει την διοικητική του επιστροφή, και νόμιζα ότι με κορόιδευε. Ελα, όμως, που εκείνος τα είχε όλα στο μυαλό του. Ελα, όμως, που εκείνος αντί να υποσχεθεί αγωνιστική εκτόξευση με τα χρήματα της UEFA από το Champions League (19 εκατ. είναι και όχι 25 που έχετε διαβάσει κατά καιρούς) μιλούσε απλά για γηπεδικό κουμπαρά… Πολλούς από εμάς μπορεί να… ξενέρωσε, αλλά εκείνος τη δική του αλήθεια έλεγε.
Την αλήθεια που στην Ελλάδα δεν θέλουμε να ακούμε, ακόμα και αν έχουμε διαβάσει ότι τα θεμέλια του Αμστερνταμ Αρίνα μπήκαν με την μεταγραφή του Μπεργκαμπ στην Ιντερ ή ότι ο Αρσέν Βενγκέρ αντί για πλάνο μεταγραφών συμμετείχε στο οικονομικοτεχνικό πλάνο της Αρσεναλ για το Εμιρέιτς του Λονδίνου.
Και όσο εμείς τραβάμε φωτογραφίες και κάνουμε τους μάγκες στα σόσιαλ της ΠΑΕ απολαμβάνοντας το νέο μας γήπεδο, όσο τα drones καθημερινά το αποτυπώνουν από ψηλά και το θαυμάζετε, όσο εσείς και με το δίκιο σας γράφετε τον πόνο σας περί του… «με ποια ομάδα θα μπούμε στο νέο γήπεδο», όσο τσακώνεστε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για το τι είναι το πιο σημαντικό για την ΑΕΚ, υπάρχει ένας τύπος σε ένα γραφείο κάπου στον Πειραιά, που σχεδιάζει από τα είδη υγιεινής, τα πόμολα, τα ασανσέρ, τα λόμπι, τις προτομές των ιστορικών μορφών της ομάδας, τις αίθουσες και έχει ήδη στο μυαλό του την πρώτη μέρα λειτουργίας του νέου γηπέδου, όπως κανείς από εμάς δεν μπορεί να φανταστεί…
Ενας τύπος που πολλές φορές απογοητεύτηκε από τον λυσσαλέο πόλεμο εναντίον του ονείρου του, άνοιγε ένα συρτάρι με εναλλακτικά πλάνα για το γήπεδο, αλλά το έκλεινε λέγοντας στον εαυτό του… «εγώ γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια υποσχέθηκα» και που ακόμα και σήμερα πεθαίνει καθημερινά από την αγωνία του για τα όσα πρέπει να γίνουν και το πότε θα γίνουν μέχρι τα εγκαίνια…
Για εμάς είναι όλα εύκολα, για εκείνον, που μπορεί να τα κάνει να φαίνονται εύκολα, τίποτα δεν μοιάζει δεδομένο…
Υπάρχει ο Δημήτρης Μελισσανίδης που γνωρίζει ότι αν κάποια στιγμή αποφασίσει να κάνει στην άκρη για να απολαύσει το δημιούργημά του από μια σουίτα της Αγιά Σοφιάς, η δική του ΑΕΚ δεν θα τον έχει ανάγκη, όσο τουλάχιστον την τελευταία φορά που εκ των πραγμάτων αισθάνθηκε αναγκασμένος να παραχωρήσει το πλειοψηφικό πακέτο κάποιον μακρυνό Μάιο του 1995 υποσχόμενος τότε σε όσους τον πίστευαν ότι… «κάποια στιγμή θα διορθώσω το λάθος μου».
Δεν το διόρθωσε!
Το έσβησε μονοκοντυλιά!
Θα υπάρχει μια ΑΕΚ, πιο ελκυστική από ποτέ, που δεν θα κλείσει βεβαίως την πόρτα σε κανέναν επενδυτή, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν θα επαιτεί, γιατί θα απαιτεί απλώς και μόνο μία νοικοκυρεμένη διαχείριση για να πορεύεται στο χρυσό μονοπάτι της ιστορίας της με αφετηρία εκκίνησης ένα γήπεδο ιδιόκτητο.
Μία ΑΕΚ στο δικό της σπίτι, εκεί που οι πρόγονοί μας την έκαναν μεγάλη!
Εκεί που θα είναι και πάλι υπερήφανοι!»