Ήταν θέμα χρόνου να εκραγεί η βραδυφλεγής βόμβα στη Μόρια. Ο θόρυβος ήταν εκκωφαντικός και τάραξε όλη την Ευρώπη, που συνεχίζει απτόητη να στρουθοκαμηλίζει απέναντι στο μεταναστευτικό. Η Ευρώπη υπερηφανεύεται για τον πολιτισμό, την κουλτούρα και τη παιδεία της, ωστόσο απέναντι στην ανθρωπιστική κρίση που εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια, είναι φοβική, άβουλη, ανήμπορη και τελικώς λίγη για να την αντιμετωπίσει.
Γράφει ο Νώντας Βλάχος
Σαν να μην θέλει να δει κατάματα το μέγα πρόβλημα, σαν να θέλει να αποφύγει την αναμέτρηση με την ιστορία. Βολεύεται με λύσεις τύπου Μόριας, «φορτώνοντας» στην Ελλάδα, των μυρίων οικονομικών δυσχερειών του πρόσφατου παρελθόντος, την ευθύνη. Χωρίς ηθικούς φραγμούς, προτιμά εδώ και χρόνια να ζει υπό το καθεστώς μιας εξωφρενικά ανέντιμης λύσης. Εξαναγκάζει την Ελλάδα να υποδεχθεί το σύνολο των μεταναστευτικών ροών από την Ασία και όχι μόνο, προσφέροντας ως αντάλλαγμα μια αίολη συμπαράσταση, κυρίως φιλολογικού χαρακτήρα και οικονομική ενίσχυση που μοιάζει περισσότερο με φιλοδώρημα μπροστά στο θηριώδες πρόβλημα του προσφυγικού.
Η Ευρώπη συνεχίζει να αποφεύγει την υιοθέτηση μιας κοινής πολιτικής ασύλου και μετανάστευσης, όπου όλες οι χώρες μέλη θα μοιράζονται ισόποσα και άνευ διακρίσεων, τις προσφυγικές ροές που προέρχονται κατά κύριο λόγο από τη Συρία, αλλά και από άλλα κράτη της Ασίας, καθώς και της Αφρικής.
Σφραγίδα πλήρους αποτυχίας της μεταναστευτικής πολιτικής της Ε.Ε.
Η καταστροφή της Μόριας, αποτελεί τη σφραγίδα πλήρους αποτυχίας της μεταναστευτικής πολιτικής που ακολούθησε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Μόρια, η σύγχρονη «»Σπιναλόγκα» που δημιούργησε η Ευρώπη, για να απομονώσει τους «λεπρούς» μετανάστες, οι οποίοι ήταν ανεπιθύμητοι στα ευρωπαϊκά εδάφη, πλην της Ελλάδας, αποδείχθηκε ένα κολοσσιαίο λάθος και απογύμνωσε τις τεράστιες ευθύνες που έχουν οι Βρυξέλλες, καθώς και οι ηγέτες των ισχυρών ευρωπαϊκών χωρών.
Μπορεί μέσα από τις στάχτες του Hot Spot στη Μόρια της Λέσβου, να αναδυθεί η ελπίδα; Μπορεί η καταστροφή να ξυπνήσει επιτέλους την Ευρώπη, να αφυπνίσει επιτέλους τα ανθρωπιστικά αντανακλαστικά και να την οδηγήσει στη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου;
Δεν είναι η πρώτη φορά, ασφαλώς, που εγείρονται τα εν λόγω ερωτήματα. Η Ευρώπη κωφεύει για χρόνια, ίσως όμως ο σεισμός από τη Μόρια να την ταρακούνησε συθέμελα και να αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού, όπως τους όρισαν οι μεγάλοι «παίκτες» της Ε.Ε. Ας μην γελιόμαστε, το πλαίσιο για τη μετανάστευση και το άσυλο, η μετατροπή της Ελλάδας ως τον «απορροφητήρα» των προσφυγικών ροών και εν τέλει το ανοσιούργημα της Μόριας, είναι προϊόν των «αφεντικών» της Ευρώπης.
Είναι αδιανόητο και δεν χρήζει περαιτέρω επιχειρηματολογίας, το γεγονός ότι η Γερμανία, η κατά τεκμήριο ισχυρότερη χώρα της Ε.Ε., να δέχεται 150 άτομα σε σύνολο 12.000 αστέγων. Στην ίδια λογική κινούνται και άλλες χώρες της κεντρικής Ευρώπης, που βρίσκονται στη σφαίρα επιρροής του Βερολίνου, αφήνοντας την Ελλάδα, καθώς και άλλες χώρες του Νότου, όπως η Ιταλία, να βγάλουν το «φίδι από την τρύπα» με ανεπιτυχή αποτελέσματα.
Η ηθική αξιοπιστία της Ευρώπης σμικραίνει, ολοένα και χάνεται. Είναι ξεκάθαρο, όχι μόνο από το μεταναστευτικό που ήρθε σαν κομήτης ξανά στη διεθνή επικαιρότητα ελέω Μόριας, αλλά και από την ανικανότητα των Ευρωπαίων να συνεννοηθούν σε άλλα μείζονος σημασίας ζητήματα, πολιτικής φύσεως. Όπως επί παραδείγματι για τη συνολική στάση που πρέπει να υιοθετήσει η Ε.Ε. έναντι της τουρκικής προκλητικότητας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Αλλαγή ευρωπαϊκής πλεύσης εδώ και τώρα
Η Ευρωπαϊκή Ένωση εμφανίζεται διχασμένη, με αλλοπρόσαλλη προσέγγιση και αδυναμία συνεννόησης έστω και σε βασικές αρχές. Το μεταναστευτικό και η μέχρι τώρα διαχείρισή του αποτελεί, δίχως αμφιβολία, μια μαύρη σελίδα στα χρονικά της Ε.Ε. Η Ευρώπη των λαών, του κοινού οράματος για δικαιοσύνη, ισότητα και προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έγινε η παγκόσμια δακτυλοδεικτούμενη για τις ντροπιαστικές εικόνες στη Μόρια.
Ο ξένος Τύπος βοά για την ανάγκη ρηξικέλευθων αλλαγών στην πολιτική μετανάστευσης και ασύλου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ακόμη και γερμανικά ΜΜΕ συμμετέχουν σ’ αυτόν τον ιδιότυπο μιντιακό ξεσηκωμό, που έχει ως στόχο να ταρακουνήσει τις Βρυξέλλες αλλά και γιατί όχι το Βερολίνο, που ως γνωστόν κινεί τα νήματα και διαμορφώνει πολιτικές εντός της Ε.Ε.
Αν δεν εισακουστούν τώρα αυτές οι φωνές, τότε πότε;