Σε μία πολύ δύσκολη κατάσταση φαίνεται πως έχει περιέλθει ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν την ώρα που οι γεωπολιτικές εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο μεταβάλλονται. Παρά, όμως, τις τεκτονικές αλλαγές η Τουρκία παραμένει προσκολλημένη στους αναχρονισμούς και τις προκλήσεις.
Η εκλογή του Τζο Μπάιντεν και η αλλαγή ηγεσίας στον Λευκό Οίκο, η ομόθυμη καταδίκη από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τις προκλήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, η κόντρα με τον Εμανουέλ Μακρόν για την υποστήριξη στο φονταμενταλιστικό Ισλάμ και φυσικά η καταβαράθρωση της τουρκικής οικονομίας εν μέσω μυστηριωδών σκανδάλων και παραιτήσεων φέρνει τον Τούρκο Πρόεδρο σε δεινή θέση.
Ένα πρώτο βήμα αυτογνωσίας από πλευράς Άγκυρας θα μπορούσε να πει κανείς πως ήταν η πρωτοβουλία του Τούρκου υπουργού εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου να σηκώσει το ακουστικό για να καλέσει τον Έλληνα ομόλογό του Νίκο Δένδια ρωτώντας τον ποιο θα ήταν το Πλαίσιο στο οποίο θα μπορούσε να γίνει μία συνάντηση μεταξύ των δύο.
Όπως έγραψε από χθες το Newsbomb.grοι λόγοι για τους οποίους ο τούρκος υπουργός εξωτερικών προέβη σε μία τέτοια κίνηση σύμφωνα με τους αναλυτές είναι τρεις.
Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις για την εξέλιξη αυτή, ρόλο έπαιξε η νίκη του Τζο Μπάιντεν στις εκλογές που φέρνουν τον Ντόναλντ Τραμπ στη θέση να πρέπει να παραδώσει την εξουσία στον δημοκρατικό αντίπαλό του στις 20 Ιανουαρίου.
Υπενθυμίζεται πως ο Ντόναλντ Τραμπ έχει πολύ καλές διαπροσωπικές σχέσεις με τον Ταγίπ Ερντογάν και είναι πιθανόν η Άγκυρα να θέλει να προλάβει τις εξελίξεις και να δείξει «καλό πρόσωπο» ενόψει των νέων ισορροπιών που μπορεί να διαμορφωθούν στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.
Από την άλλη ένα ακόμη ενδεχόμενο μπορεί να αφορά την εκ νέου συζήτηση των θεμάτων που άπτονται της τουρκικής προκλητικότητας στις 19 Νοεμβρίου στην προγραμματισμένη Σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που έχει επιχειρήσει κάτι τέτοιο για να αποφύγει ένα ενδεχόμενο συζήτησης των όποιων κυρώσεων.
Τέλος, σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές, δεν αποκλείεται η Άγκυρα να επανεξετάζει την στρατηγική της για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και το κατά πόσο μπορούν να προωθηθούν τα συμφέροντά της με το Oruc Reis. Εκτός του ότι οι βόλτες του τουρκικού ερευνητικού που συνοδεύεται από πολλά πολεμικά πλοία να αποτελεί μία κοστοβόρα πρακτική, η Άγκυρα βλέπει γύρω της να συνασπίζονται ολοένα και περισσότερες χώρες. Στο πλαίσιο αυτό είναι πιθανόν να αναζητά έναν τρόπο αποκλιμάκωσης δίχως να φανεί στο εσωτερικό πως υπαναχωρεί των εξαγγελιών της.
Την ίδια ώρα έντονες είναι οι συζητήσεις εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενόψει και της Συνόδου Κορυφής για το πώς η Ευρώπη πρέπει να αντιμετωπίσει την Τουρκία η οποία έχει φτάσει πλέον να αμφισβητεί κάθε έννοια διεθνούς δικαίου στην Ανατολική Μεσόγειο, θέτοντας έτσι ένα αμφιβόλω τα συμφέροντα της ένωσης στην συγκεκριμένη περιοχή. Η πρόβλημα, όμως, φαίνεται πως επεκτείνεται αφού η εμπλοκή της Τουρκίας αφορά και σε άλλες περιοχές από τη Λιβύη έως τον Καύκασο.
Από την άλλη η Γαλλία και συγκεκριμένα ο Εμανουέλ Μακρόν συνεχίζει να έχει απέναντί του ο Ταγίπ Ερντογάν προχωρώντας και σε νέες κινήσεις μετά και την απαγόρευση των Γκρίζων Λύκων επί γαλλικού εδάφους. Σύμφωνα με πληροφορίες του γαλλικού καναλιού Europe 1, η γαλλική κυβέρνηση θα προτείνει στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο την διακοπή της τελωνειακής ένωσης μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας.
H γαλλική πρόταση εντάσσεται στο πλαίσιο της οργανωμένης αντεπίθεσης απέναντι στις προκλήσεις του Τούρκου προέδρου το τελευταίο διάστημα.
Σύμφωνα πάντα με το Europe 1, ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ζαν Ιβ Λε Ντριάν είχε προειδοποιήσει τον Τούρκο πρόεδρο ότι προκαλεί πιθανές ευρωπαϊκές κυρώσεις, χωρίς να διευκρινίσει τη φύση τους, εάν ο Ερντογάν συνέχιζε την επιθετική πολιτική του στην ανατολική Μεσόγειο και τις διακηρύξεις «μίσους» προς τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, τον οποίο κατηγορεί για ισλαμοφοβία.
«Η τελωνειακή ένωση επιτρέπει οικονομικές ανταλλαγές αφορολόγητων και ωφελεί σε μεγάλο βαθμό την τουρκική οικονομία. Επομένως, η γαλλική κυβέρνηση είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει μεγάλα μέσα εναντίον της Τουρκίας επιτιθέμενη στο πορτοφόλι.
Στο πλαίσιο της κυβέρνησης, επιβεβαιώνεται ότι αυτή μελετάται αυτό το μονοπάτι, αλλά ότι θα απαιτήσει τη συμφωνία των άλλων αρχηγών κυβερνήσεων της Ένωσης», αναφέρει το κανάλι.
Ενώ λοιπόν όλα τα παραπάνω συνιστούν ένα πλαίσιο στο οποίο οποιαδήποτε άλλη χώρα θα σκεφτόταν εις διπλούν την στάση της, η Τουρκία μοιάζει αδιάλλακτη ακόμη κι αν οι ίδιοι τις οι πολίτες δεν έχουν αγοράσουν ένα καρβέλι ψωμί…
Η οικονομική κατάρρευση της Τουρκίας άρχισε πλέον να μεταφέρεται σε πολιτικό και θεσμικό επίπεδο, όπως φανερώνουν οι πρωτοφανούς πυκνότητας εξελίξεις του Σαββατοκύριακου.
Η αρχή έγινε το Σάββατο με τη μεταμεσονύκτια αποπομπή (δια προεδρικού διατάγματος, με το οποίο αντικαταστάθηκαν συνολικά 18 κρατικοί αξιωματούχοι) του κεντρικού τραπεζίτη Μουράτ Ουισάλ, ο οποίος είχε αναλάβει καθήκοντα μόλις τον Ιούλιο του 2019, στη θέση του επίσης άδοξα απομακρυνθέντος Μουράτ Τσετίνκαγια. Αντικαταστάτης του Ουισάλ ορίσθηκε ο μέχρι τούδε επικεφαλής του Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής της τουρκικής προεδρίας, πρώην υπουργός οικονομικών και πρώην βουλευτής του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, Νατζί Αγμπάλ.
Την Κυριακή, νέος, μεγαλύτερος γύρος αναστάτωσης προέκυψε μετά τη δημοσιοποίηση μέσω Instagram της παραίτησης του ίδιου του υπουργού Οικονομικών και γαμπρού του Ερντογάν, Μπεράτ Αλαμπαϊράκ, ο οποίος φερόταν να επικαλείται, στην ηλικία των 42 ετών, «λόγους υγείας» και να επιθυμεί να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στην οικογένειά του.
Σε ανάλυσή της Frankfurter Allgemeine Zeitung του Σαββατοκύριακου σημειώνει: «[…] Ο υπουργός Οικονομικών Αλμπαϊράκ συνέβαλε στην διολίσθηση της λίρας καθώς είχε απορρίψει την αύξηση των επιτοκίων που αξίωναν οι αγορές για τη σταθεροποίηση του νομίσματος με το επιχείρημα ότι αυτή θα ζημίωνε την οικονομία. Ο ίδιος απέδιδε την αύξηση της ισοτιμίας έναντι του δολαρίου στις ανασφάλειες που πυροδότησαν οι αμερικανικές εκλογές και η πανδημία. Εντούτοις τα νομίσματα άλλων αναδυόμενων οικονομιών ανατιμήθηκαν τελευταία έναντι του δολαρίου και τα πήγαν καλύτερα από τη λίρα. Γι΄ αυτό και οι αναλυτές απορρίπτουν το επιχείρημα ότι η πτώση της ισοτιμίας οφείλεται στην πανδημία. Οι ίδιοι παραπέμπουν στην αδυναμία της κεντρικής τράπεζας της Τουρκίας και σε αστάθμητους πολιτικούς παράγοντες, όπως τις διαμάχες με την ΕΕ, που είναι η σημαντικότερη αγορά τουρκικών προϊόντων».
Από την άλλη, «ο Ερντογάν καταστρέφει την οικονομία της Τουρκίας» είναι ο τίτλος δημοσιεύματος στην ελβετική Neue Zürcher Zeitung. «[…] Ο Ερντογάν δεν δέχεται αντίλογο. Και στον περίγυρό του κανείς δεν έχει το θάρρος να του μάθει τις βασικές αρχές νομισματικής πολιτικής. Αντ΄ αυτού η σημασία της νομισματικής κρίσης υποβαθμίζεται ως δευτερεύον ζήτημα που αφορά, υποτίθεται, μόνο τους αγοραστές πολυτελών Ι.Χ. ή όσους κάνουν μακρινά ταξίδια. Όσο διαρκεί αυτή η άρνηση της πραγματικότητας η λίρα θα συνεχίσει να χάνει αξία. Μπορεί ο Ερντογάν να έχει συνηθίσει να κυβερνά τη χώρα αποφασίζοντας και διατάζοντας. Ωστόσο η εμπιστοσύνη στη νομισματική πολιτική δεν επιβάλλεται, αλλά κερδίζεται και αυτό μέσα από μέτρα που ουδεμία σχέση έχουν με τις περίεργες θέσεις του προέδρου».
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.