Η πανδημία του κορονοϊού επελαύνει. Τα μέτρα που λαμβάνει η Πολιτεία είναι το ένα αυστηρότερο από το άλλο, ωστόσο τα κρούσματα αυξάνονται εκθετικά με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε ένα βήμα πιο κοντά στο καθολικό lockdown σε όλη την χώρα.
Η Ελλάδα στο πρώτο κύμα της πανδημίας έγινε παράδειγμα προς μίμηση σε παγκόσμιο επίπεδο. Μεγάλα ειδησεογραφικά πρακτορεία εκθείαζαν την αντιμετώπιση της πανδημίας από την ελληνική κυβέρνηση και φυσικά την ανταπόκριση του ελληνικού λαού ο οποίος με προσήλωση στην νίκη απέναντι στον αόρατο εχθρό έδειξε υπευθυνότητα μηδενίζοντας σχεδόν τα κρούσματα.
Τα πράγματα, όμως, άλλαξαν και η όποια προσπάθεια για επιστροφή στην κανονικότητα ξεχάστηκε αμέσως μετά το καλοκαίρι όταν και τα κρούσματα είχαν ξεπεράσει και τα επίπεδα της Άνοιξης. Τότε έγινε σαφές πως θα πρέπει να επαναφέρουμε μέτρα περιορισμού στην καθημερινότητάς μας.
Η αύξηση του επιδημιολογικού φορτίου της χώρας, όμως, συνδυάστηκε και με απείθεια από πολλούς πολίτες οι οποίοι έδειχναν, είτε πίστευαν στον κορονοϊό είτε όχι να βάζουν σε προτεραιότητα την κοινωνική τους ζωή παρά την προφύλαξη από τη μετάδοση. Αυτό το δεδομένο μαζί με την παραδοχή πως από πλευράς κυβέρνησης υπήρξε υποτίμηση της σφοδρότητας του δεύτερου κύματος έφερε την χώρα να μετρά πλέον ακόμη και πάνω από 3.000 κρούσματα ημερησίως και το σύστημα υγείας να πιέζεται όσο ποτέ άλλοτε.
Το ερώτημα λοιπόν είναι εύλογο; Τι άλλαξε; Γιατί φτάσαμε εδώ σήμερα;
Πλέον ο Σωτήρης Τσιόδρας δεν έπειθε όπως στην αρχή, ούτε και ο Νίκος Χαρδαλιάς, ο οποίος ίσως κάποιους τους ξένισε με το αυστηρό ηχόχρωμα της φωνής του, ενώ η πολιτική αντιπαράθεση που άφησε πίσω της τις αβρότητες της Άνοιξης έκανε πολύ κόσμο να σκεφτεί «έλα μωρέ σιγά»…
Αυτό δεν είναι ένα αυθαίρετο συμπέρασμα αφού αποτυπώνεται και σε έρευνα που δημοσίευσε η βρετανική εφημερίδα Guardian η οποία μας κατέταξε στην δεύτερη θέση παγκοσμίως πίσω από την Νιγηρία όσον αφορά το ποσοστό του πληθυσμού που δεν πιστεύει τον αριθμό των δηλωθέντων από κορονοϊό νεκρών.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ο κορονοϊός οφείλεται για τον θάνατο περισσότερων από 1,1 εκατ. ανθρώπων, ωστόσο μια από τις πιο διαδεδομένες θεωρίες συνωμοσίας των τελευταίων μηνών υποστηρίζει ότι ο συγκεκριμένος αριθμός είναι… φουσκωμένος. Αυτό ακριβώς πιστεύει, σύμφωνα με την έρευνα, το 46% των Ελλήνων.
Την πρώτη θέση -με τους περισσότερους δύσπιστους- κατέχει η Νιγηρία, με το ποσοστό των αρνητών της θνησιμότητας του ιού να φτάνει το 59%. Μετά τη Νιγηρία και την Ελλάδα, ακολουθούν η Νότια Αφρική, το Μεξικό και οι ΗΠΑ, όπου οι ερωτηθέντες παρουσιάζονται σκεπτικοί για τα στοιχεία των θανάτων που δημοσιοποιούν οι αρχές.
Από την άλλη υπάρχει και η Οικονομία. Από την πρώτη στιγμή, προέκυπτε από το ρεπορτάζ πως η κυβέρνηση ήθελε και προσπαθούσε να διαχειριστεί την πανδημία με… σεβασμό στην οικονομία. Οι πιέσεις πολλές. Οι καλλιτέχνες θρηνούσαν για την τέχνη τους. Η εστίαση και η διασκέδαση, διαχρονικοί τροφοδότες ρευστότητας σε Αθήνα και περιφέρεια επλήγησαν ανεπανόρθωτα, ενώ το λιανεμπόριο καταδικάστηκε σε απραξία.
Η τσέπη μας μας πίεσε όσο δεν μας πίεσε ποτέ η πανδημία και αυτό ίσως έπαιξε τον ρόλο του.
Οι διαφορές των δύο lockdown (μέχρι στιγμής)
Στις 13 Μαρτίου 2020 που ξεκίνησε η πρώτη καραντίνα υπήρχε εξαιρετικά μεγάλος βαθμός υπακοής, υπομονής και κατανόησης στα περιοριστικά μέτρα λόγω του «φόβητρου» της Κίνας και της εκατόμβης θυμάτων στην Ιταλία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Τώρα, πέρα από την κόπωση των πολιτών και την άμβλυνση των συναισθημάτων δεν υπάρχει αυτό το… δέος του εξωτερικού.
Η περίοδος του «lockdown» του Μαρτίου ξεκίνησε όταν τα κρούσματα ήταν μόλις 190 συνολικά. Τώρα η νέα καραντίνα γίνεται με εξαιρετικά μεγάλο αριθμό κρουσμάτων της τάξης των 50.000 και περίπου 3.000 κάθε ημέρα. Οι νεκροί δε, φτάνουν ακόμα και τους 50 καθημερινά.
Στην πρώτη καραντίνα υπήρξε σημαντική προσαρμογή στα περιοριστικά μέτρα από νέους ανθρώπους, κυρίως της ηλικιακής ομάδας 18-24 ετών. Όμως μετά την άρση των περιοριστικών μέτρων, τον Μάιο, άρχισε σημαντικό τμήμα αυτών των ηλικιακών γκρουπ να δείχνουν τάσεις «ανυπακοής» κι αντίδρασης στις υγειονομικές προφυλάξεις.
Και το lockdown αυτό καθαυτό δεν είναι ίδιο με αυτό του Μαρτίου. Πολλές επιχειρήσεις παραμένουν ανοιχτές ενώ κάποιες βαθμίδες της εκπαίδευσης έμειναν ανοιχτές (μέχρι και την Παρασκευή 13/11) γιατί η μέχρι τώρα εμπειρία έδειξε ότι τα σχολεία δεν είναι εστία υπερμετάδοσης.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr
Δεν ξερω αν το καταλαβατε,στο πρωτο τα μετρα ηταν απλα[αποστασεις] και ευλογα.Με την υποσχεση του ολιγοημερου του εγκλεισμου η ψυχολογια ηταν καλη.Στο δευτερο,μια παραπαιουσα κυβερνηση με αλλοπροσαλες αποφασεις,δειχνοντας πρωτοφανη αναλγησια ,με νομους δολοφονους για τον πολιτη,επιβαλλει παντου και αδιακριτως μασκα[τουλαχιστον ενοχλητικη στην αναπνοη,συμφωνουμε δε συμφωνουμε]απαγορευει με παιδαριωδεις δικαιολογιες ψυχικες εκτονωσεις και δημιουργει ενα κλιμα αγανακτησης.Και μπραβο μας που ειμαστεευγενικοι ακομη και δε τους πηρε ο διαολος.Οσο για τη διασπορα,και εφοσον φοραμε μασκα οταν ειμαστε κοντα με αλλους ψαξτε να τη βρειτε αλλου.Εγω μιλαω απο αποψη ψυχολογιας και κοινωνιολογιας.Μετα ειναι θεματα ορθης στατιστικης[Γκικα σου’ρχομαι]να δουμε τι γινεται.