Η επιστήμη έχει από καιρό υποδείξει ότι το περιεχόμενο των ονείρων και τα συναισθήματα μας σε αυτά συνδέονται με την ευημερία μας ενώ είμαστε ξύπνιοι. Τα παράξενα όνειρα γεμάτα συμβολισμό επιτρέπουν σε ορισμένους “ονειροπόλους” να ξεπεράσουν έντονες αναμνήσεις ή καθημερινές ψυχολογικές πιέσεις μέσα στην ασφάλεια του υποσυνείδητου τους. Οι εφιάλτες, από την άλλη πλευρά, μπορεί να είναι προειδοποιητικά σημάδια ανησυχιών που διαφορετικά δεν θα μπορούσαμε να αντιληφθούμε στις ξύπνιες ζωές μας.
Με εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους να παραμένουν στο σπίτι κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού, ορισμένοι εμπειρογνώμονες των ονείρων πιστεύουν ότι η απόσυρση από τα συνηθισμένα περιβάλλοντά μας και τα καθημερινά ερεθίσματα μάς έχει αφήσει με μια έλλειψη «έμπνευσης», αναγκάζοντας τα υποσυνείδητα μυαλά μας να αντλήσουν πιο έντονα θέματα προερχόμενα από το παρελθόν.
Τουλάχιστον πέντε ερευνητικές ομάδες σε ιδρύματα σε πολλές χώρες συλλέγουν παραδείγματα ονειρικών καταστάσεων, και ένα από τα ευρήματά τους μέχρι στιγμής είναι ότι τα πανδημικά όνειρα χρωματίζονται από άγχος, απομόνωση και αλλαγές στα πρότυπα ύπνου. «Συνήθως χρησιμοποιούμε τον ύπνο REM και τα όνειρα για να αντιμετωπίσουμε έντονα συναισθήματα, ιδιαίτερα αρνητικά συναισθήματα», λέει ο Patrick McNamara, αναπληρωτής καθηγητής νευρολογίας στη Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, ο οποίος είναι ειδικός στα όνειρα. «Προφανώς, αυτή η πανδημία προκαλεί πολύ άγχος».
Κατά τη διάρκεια των ονείρων μας, το άγχος στέλνει τον εγκέφαλο σε ένα ταξίδι. Τα νευροβιολογικά σήματα και αντιδράσεις που παράγουν όνειρα είναι παρόμοια με εκείνα που προκαλούνται από ψυχεδελικά φάρμακα, σύμφωνα με τον McNamara. Τα ψυχεδελικά ενεργοποιούν τους νευρικούς υποδοχείς που ονομάζονται σεροτονίνη 5-ΗΤ2Α, οι οποίοι στη συνέχεια απενεργοποιούν ένα μέρος του εγκεφάλου που ονομάζεται ραχιαίος προμετωπιαίος φλοιός. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό ως «συναισθηματική αναστολή», μια κατάσταση στην οποία τα συναισθήματα πλημμυρίζουν τη συνείδηση, ειδικά κατά τη διάρκεια του σταδίου ταχείας κίνησης των ματιών (REM), όταν συνήθως ονειρευόμαστε.
Αν και αυτές οι διαδικασίες συμβαίνουν κάθε βράδυ, οι περισσότεροι άνθρωποι συνήθως δεν θυμούνται τα όνειρά τους. Η εμπειρία της πανδημίας του κορωνοϊού μπορεί να αλλάζει ωστόσο ό,τι ήταν γνωστό ως τώρα λόγω της αυξημένης απομόνωσης και του στρες, επηρεάζοντας το περιεχόμενο των ονείρων και επιτρέποντας σε ορισμένους να θυμούνται περισσότερα από τα όνειρά τους. Το άγχος και η έλλειψη δραστηριότητας μειώνουν επίσης την ποιότητα του ύπνου. Οι συχνές αφυπνίσεις σχετίζονται με τη σειρά τους με αυξημένη ανάκληση των ονείρων. Τα λανθάνοντα συναισθήματα και οι αναμνήσεις από την προηγούμενη μέρα μπορούν επίσης να επηρεάσουν το περιεχόμενο των ονείρων και τη συναισθηματική απόκριση στο ίδιο το όνειρο.
Ακολουθεί βίντεο: