Με το ρολόι να μετράει αντίστροφα για την έναρξη της Προγραμματικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται να υιοθετεί ένα ριζοσπαστικά αριστερό και «πράσινο» πρόγραμμα, μέσω το οποίου φιλοδοξεί να ανατρέψει την πολιτική ηγεμονία του Κυριάκου Μητοτσάκη, αλλά και να κατοχυρώσει τη κυριαρχία του στον χώρο της ευρύτερης κεντροαριστεράς.
Είναι σύνηθες για τα κόμματα εξουσίας να παρουσιάζουν θέσεις και προτάσεις σε επίπεδο αόριστης επιχειρηματολογίας και ρητορικής. Εν μέρει, στον ίδιο «λάκκο» έπεσε και ο ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2012-2015.
Η αρνητική, όπως αποδείχθηκε, εμπειρία εκείνης της περιόδου, οδήγησε τον αρχηγό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο να ζητήσει από τα στελέχη του κόμματος του -τα οποία είχαν πλέον και κυβερνητική πείρα- να δημιουργήσουν ένα πρόγραμμα ρεαλιστικό, οικονομικά τεκμηριωμένο, που θα βρίσκεται στον αντίποδα της πολιτικής της κυβέρνηση και θα αποτελούσε ένα σχέδιο προγραμματικών δεσμεύσεων για την επομένη των εκλογών και την προοπτική μίας προοδευτικής διακυβέρνησης.
Οι βασικές θέσεις του Προγράμματος
Αν κάποιος επιχειρούσε να μετατρέψει τις προγραμματικές θέσεις σε ένα απλό σύνθημα, σίγουρα θα κέρδιζε το «800/35».
Η πρώτη –ως πρώτη δέσμευση που θα υλοποιηθεί– κίνηση της προοδευτικής κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, θα είναι η αύξηση του κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ, από τα 650 που είναι σήμερα, και η υιοθέτηση του 35ωρου -χωρίς μείωση μισθού– έστω και πιλοτικά στην αρχή σε επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας και διεύρυνσης εφαρμογής του μέτρου προοδευτικά, κατόπιν διαβούλευσης με τους αρμόδιους φορείς.
Οι δύο αυτές θέσεις, τις οποίες επανέλαβε ενώπιον του «ταξικού εχθρού», του ΣΕΒ, που τρίβει τα χέρια του με το νόμο Χατζηδάκη, αποτελούν την κορωνίδα του προγράμματος για τα εργασιακά, που πλαισιώνονται από την ενίσχυση των συλλογικών συμβάσεων, την ενίσχυση του ΣΕΠΕ για ελέγχους αλλά και εργασιακά δικαιώματα πιο μπροστά από ότι είχε ισχύσει ποτέ στην Ελλάδα.
Επόμενο σημείο του σχεδίου Τσίπρα, είναι η ολική επαναφορά του κοινωνικού κράτους με σημαντική αύξηση των δαπανών για την Υγεία, ώστε να φτάσει σταδιακά την απολυμένη τετραετία στο μέσο όρο της Ευρώπης στο 7% του ΑΕΠ, με 15.000 μόνιμες προσλήψεις για ΕΣΥ. Η πρόταση αυτή έρχεται την ώρα που η κυβέρνηση ανοίγει και πάλι – μετά το διάλειμμα της πανδημίας – τη συζήτηση για ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών του ΕΣΥ.
Αντίστοιχα, προβλέπεται και η ενίσχυση της δημόσιας Παιδείας, που διαρκώς υποβαθμίζεται από την κυβέρνηση, με κατάργηση του νόμου Κεραμέως, και επαναφορά του σχεδιασμού για δημιουργία νέων πανεπιστημιακών τμημάτων για τη προοπτική ελεύθερης πρόσβασης σε σχολές που δε συγκεντρώνουν υψηλή ζήτηση.
Τρίτο σημείο, εξίσου σημαντικό, είναι η ρύθμιση και η πρόβλεψη διαγραφής μέρους του ιδιωτικού χρέους της πανδημίας προς το δημόσιο, καθώς και ρύθμιση ιδιωτικού χρέους προς τις τράπεζες. Συνολικά το χρέος αυτό έχει ξεπεράσει τα 17 δις. μόνο τους μήνες της πανδημίας και οποιαδήποτε συζήτηση για επανεκκίνηση της οικονομίας χωρίς να αντιμετωπιστεί το ιδιωτικό χρέος είναι ουτοπική.
Μέρος τέταρτο, αποτελεί η παρέμβαση στον τραπεζικό τομέα με άσκηση των δικαιωμάτων που διατηρεί το Δημόσιο λόγω των ανακεφαλαιοποιήσεων, ώστε να μπορέσει να επιτελέσει το ρόλο της στην χρηματοδότηση της οικονομίας, κάτι που οι τράπεζες παρά την πρωτοφανή ρευστότητα που έχουν αρνούνται να κάνουν και κρατούν κλειστές τις κάνουλες για το 95% των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και των επαγγελματιών.
Πέμπτο στοιχείο, στο οποίο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δίνει τεράστια έμφαση, είναι το σχέδιο μίας «Πράσινης Επανάστασης» για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Η κλιματική κρίση σηματοδοτεί και αυτή την ανάγκη να αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο.
Όπως λένε στη Κουμουνδούρου, το «πράσινο» πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν χαρίζει απλά πόρους στους ιδιωτικούς κολοσσούς της ενέργειας, αλλά ανατρέπει τα κακώς κείμενα του ελληνικού παραγωγικού μοντέλου ακριβώς για αυτό τον λόγο προβλέπει:
– Η Εισαγωγή του κλιματικού και περιβαλλοντικού αποτυπώματος σε όλα τα χρηματοδοτικά και αναπτυξιακά εργαλεία.
– Η Εισαγωγή του κριτηρίου της ανθεκτικότητας για όλες τις χρηματοδοτήσεις εθνικές και ευρωπαϊκές
– «Πρασίνισμα» της τουριστικής βιομηχανίας σε όλα τα επίπεδα
Ακόμα πιο φανερή γίνεται αυτή η πολιτική κατεύθυνση στο ζήτημα της συμμετοχής της κοινωνίας μέσα από τις ενεργειακές κοινότητες. Ένα πρωτοποριακό εργαλείο ενεργειακής δημοκρατίας
• Η ρήτρα Το 50% των αδειών ΑΠΕ να κατανέμεται δεσμευτικά σε ενεργειακές κοινότητες, νοικοκυριά, μικρομεσαίες επιχειρήσεις και αγρότες, με κατάλληλα χρηματοδοτικά εργαλεία και με προνομιακές ρυθμίσεις πρόσβασης στα δίκτυα/συνδέσεις.
Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.