Ο κακός ύπνος και η νόσος Αλτσχάιμερ συνδέονται και τα δύο με μείωση των γνωστικών λειτουργιών. Ωστόσο, ο διαχωρισμός των επιπτώσεων του καθενός αποτελεί μια πρόκληση. Αυτή η νέα μελέτη περιελάμβανε 100 ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας, των οποίων η γνωστική λειτουργία παρακολουθούνταν κατά μέσο όρο για 4,5 χρόνια.
Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε μελέτη ύπνου σε μέση ηλικία 75 ετών και δοκιμάστηκαν για τη γενετική παραλλαγή Alzheimer υψηλού κινδύνου APOE4 και για τα επίπεδα των πρωτεϊνών Alzheimer στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό τους. Οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες (88) δεν είχαν γνωστική εξασθένηση, 11 είχαν πολύ ήπια έκπτωση και ένας είχε ήπια έκπτωση.
Λεπτομέρειες για τη μελέτη
Συνολικά, οι γνωστικές βαθμολογίες μειώθηκαν για εκείνους με λιγότερο από 5,5 ή περισσότερες από 7,5 ώρες αυτοαναφερόμενου ύπνου ανά νύχτα, ενώ οι βαθμολογίες παρέμειναν σταθερές για εκείνους που βρίσκονταν στη μέση του εύρους. “Ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον να δούμε ότι όχι μόνο εκείνοι με μικρές ποσότητες ύπνου, αλλά και εκείνοι με μεγάλες ποσότητες ύπνου είχαν μεγαλύτερη γνωστική παρακμή”. Αυτό δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Δρ. David Holtzman. Είναι καθηγητής νευρολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σεντ Λούις. “Υποδηλώνεται ότι η ποιότητα του ύπνου μπορεί να είναι το κλειδί, σε αντίθεση με τον απλό ύπνο”.
Αυτή η σχέση σχήματος U μεταξύ ύπνου και διανοητικής έκπτωσης ίσχυε αφού οι ερευνητές προσάρμοσαν παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν τόσο τον ύπνο όσο και τη γνωστική λειτουργία, όπως η ηλικία, το φύλο, τα επίπεδα των πρωτεϊνών Alzheimer και η παρουσία του APOE4, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο. 20 στο περιοδικό Brain. Τα ευρήματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν να διατηρηθεί το μυαλό των ανθρώπων όσο μεγαλώνουν, πρότειναν οι ερευνητές. “Ήταν δύσκολο να προσδιορίσουμε πώς σχετίζονται ο ύπνος και τα διάφορα στάδια της νόσου του Αλτσχάιμερ, αλλά αυτό πρέπει να γνωρίζετε για να ξεκινήσετε να σχεδιάζετε παρεμβάσεις”. Σε αυτές τις δηλώσεις προέβη ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης Δρ. Brendan Lucey, διευθυντής του Κέντρου Ιατρικής Ύπνου του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον.
Συμπεράσματα της μελέτης
Η μελέτη μας δείχνει ότι υπάρχει ένα μεσαίο εύρος για τον συνολικό χρόνο ύπνου, όπου η γνωστική απόδοση ήταν σταθερή με την πάροδο του χρόνου. Οι σύντομοι και μεγάλοι χρόνοι ύπνου συσχετίστηκαν με χειρότερη γνωστική απόδοση, ίσως λόγω ανεπαρκούς ύπνου ή κακού ύπνου ποιότητα. Μια αναπάντητη ερώτηση είναι εάν μπορούμε να επέμβουμε για να βελτιώσουμε τον ύπνο, όπως η αύξηση του χρόνου ύπνου για όσους κοιμούνται λίγο λίγο κατά μία ώρα περίπου, θα είχε θετική επίδραση στη γνωστική τους απόδοση, ώστε να μην μειώνονται πλέον;
