Λέσβος, Χίος, Λαμία, Φιλιππιάδα, Ωραιόκαστρο. Μερικές, μόνο, από τις περιοχές που δεν θέλησαν να ανοίξουν τα σχολεία τους για τα προσφυγόπουλα. Η κατάσταση είναι δύσκολη και εγκυμονεί κινδύνους πάσης φύσεως. Οι γονείς ανησυχούν τόσο για την υγεία όσο και για την σταδιοδρομία των παιδιών τους. Οι ασθένειες ενδέχεται να είναι πολλές, το επίπεδο των μαθητών θα πέσει, οι εκπαιδευτικές δομές είναι ελλιπείς και το άγχος των γονιών αυξάνεται μέρα με την μέρα.
Όταν πολλά ελληνικά σχολεία δεν διαθέτουν επαρκές εκπαιδευτικό προσωπικό για να καλύψει την εκπαιδευτική ύλη, πώς περιμένουμε να ενταχθούν στους κόλπους τους παιδιά που δεν μιλούν καλά καλά τη γλώσσα μας; Ποιος μας επιβεβαιώνει ότι τα προσφυγόπουλα που ζουν για μήνες παρατημένα σε ανοργάνωτους καταυλισμούς δεν θα μεταφέρουν στα υγιή ελληνόπουλα κάποια ασθένεια;
Προβληματισμοί που ακούγονται από συλλόγους γονέων και κηδεμόνων και που, εν μέρει, ευσταθούν. Ωστόσο, πρέπει όλοι να αναλογιστούμε το μείζον θέμα που προκύπτει από την άρνηση αποδοχής αυτών των παιδιών στα σχολεία μας: την εξάπλωση της ξενοφοβίας και του ρατσισμού στα δικά μας παιδιά!
Ανοίγουμε την αγκαλιά μας σε όσους μας έχουν ανάγκη
Με το να αποκλείουμε τους πρόσφυγες από τα ελληνικά σχολεία, τα παιδιά μαθαίνουν να μην δέχονται το ξένο και το διαφορετικό. Το παράδειγμά μας γεννά μίσος κι αδικαιολόγητο θυμό για οτιδήποτε δεν είναι σαν κι εμάς. Κάτι καθόλου αμελητέο, αφού ο ρατσισμός δεν μένει στα στενά πλαίσια των προσφύγων αλλά ξεφεύγει γρήγορα από τον έλεγχό μας και εξαπλώνεται σαν ιός σε όλες τις καθημερινές εκφάνσεις της ζωής. Είναι σημαντικό να ανοίγουμε την αγκαλιά μας σε ανθρώπους που έχουν την ανάγκη μας δίνοντας, έτσι, όχι μόνο το σωστό παράδειγμα στα παιδιά αλλά και μια ευκαιρία για έναν κόσμο ειρηνικό και δίκαιο.
Ενημερωνόμαστε σωστά και εξαπλώνουμε τις γνώσεις μας
Είναι πολύ σημαντικό, καταρχάς, να γνωρίζουμε την σημασία της ξενοφοβίας, του ρατσισμού, του μετανάστη ή του πρόσφυγα. Τέσσερις διαφορετικές λέξεις, τέσσερις διαφορετικές έννοιες!
Ξενοφοβία είναι ο φόβος για οτιδήποτε ξένο, για οτιδήποτε δεν είναι γνωστό, ενώ ο ρατσισμός διαφοροποιεί τους ανθρώπους ανάλογα με την χώρα, το φύλο, την θρησκεία ή την κοινωνική τους τάξη. Πρόσφυγας είναι ο άνθρωπος που αναγκάστηκε να φύγει από τη χώρα του λόγω ακραία επικίνδυνων καταστάσεων όπως ένας πόλεμος, ενώ μετανάστης ο άνθρωπος που επέλεξε να φύγει από τη χώρα του από επιλογή για να μείνει και να εργαστεί κάπου αλλού.
Γνώσεις που πρέπει να έχουμε πρώτα και κύρια εμείς κι έπειτα να τις μεταφέρουμε με σαφήνεια στα παιδιά μας. Όλοι είναι ίσοι, με ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις. Κανένας άνθρωπος δεν είναι χειρότερος ή καλύτερος από εμάς κι αυτό είναι ένα μήνυμα που πρέπει να μεταφερθεί στου νέους. Το όχημα είναι τα ταξίδια, τα βιβλία, οι ταινίες, τα λόγια μας και πάνω απ’ όλα οι πράξεις μας!
Καταπολεμούμε την ξενοφοβία και τον ρατσισμό για να εξαφανίσουμε το bulling και την αδικία στα σχολεία
Ζητώντας να κλείσουν τα ελληνικά σχολεία για τα παιδιά των προσφύγων, είναι σαν να ζητάμε από τα παιδιά μας να μάθουν να κλείνουν την πόρτα και τα μάτια τους σε οποιονδήποτε έχει ανάγκη από βοήθεια. Είναι σαν να του δείχνουμε τον δρόμο που είναι στρωμένος με υπεροψία και απαξίωση για οτιδήποτε δεν είναι σαν και εμάς. Το διαφορετικό, όμως, δεν υπάρχει μόνο στο χρώμα του δέρματος και την γλώσσα. Διαφορετικά είναι και τα ελληνόπουλα με ειδικές ανάγκες, με μη στερεοτυπικές σεξουαλικές προτιμήσεις, με αλλιώτικα ρούχα. Το διαφορετικό είναι παντού και να δεν μάθουμε να το αποδεχόμαστε και να το σεβόμαστε, θα το χτυπάμε και θα το πολεμάμε ακόμα και εντός συνόρων!
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που έχει χτυπηθεί και μέσα στα ελληνικά σχολεία. Το bulling είναι μια μάστιγα της εποχής που έχει οδηγήσει ακόμα και στον θάνατο παιδιών που συμπεριφέρονταν διαφοροποιημένα από τους συμμαθητές τους. Η ρατσιστική αντίληψη που υποθάλπεται και συντηρείται στην ελληνική κοινωνία έχει επιπτώσεις που λίγα χρόνια πριν ίσως και να μην την φανταζόμασταν!
Βοηθάμε την ένταξη των προσφύγων στην ελληνική κοινωνία
Η ενσωμάτωση των προσφύγων στην ελληνική κοινωνία είναι πολύ σημαντική. Οι άνθρωποι που ήρθαν στη χώρα μας εκλιπαρώντας για βοήθειά, είναι σημαντικό να μπορέσουν να αποδεχτούν και να τηρήσουν τις δικές μας συνήθειες και παραδόσεις. Εκτός από την δική μας ηθική υποχρέωση να σεβόμαστε τις ιδιαιτερότητές τους, οφείλουν κι εκείνοι να σεβαστούν τις δικές μας. Η παιδεία μέσα από τα ελληνικά σχολεία θα τους δείξει τον δρόμο της ομαλής ένταξής τους στην κοινωνία που τους φιλοξενεί, έτσι ώστε η συνύπαρξή μας να είναι ομαλή και αρμονική.
Τη μέρα που η δύναμη της αγάπης θα υπερνικήσει την αγάπη της δύναμης, ο κόσμος θα γνωρίσει την ειρήνη.
(Μαχάτμα Γκάντι, 1869-1948, Ινδός ηγέτης)
Η δύναμη του ισχυρού, η εξουσία, το συναίσθημα ότι βρίσκομαι σε πλεονεκτική θέση, ότι είμαι καλύτερος, πιο πλούσιος ή πιο δυνατός, είναι καταστάσεις που όταν τις βιώνει ο άνθρωπος νιώθει ανώτερος. Η αγάπη για δύναμη μοιάζει να είναι ένστικτο, μια φυσική κατάληξη του ανθρώπου που αφιερώνει τη ζωή του να αποκτήσει όσα δεν έχουν οι άλλοι. Ένα ένστικτο που βγαίνει στην επιφάνεια αβίαστα όταν πρόκειται για ανθρώπους πιο αδύναμους ή απλά διαφορετικούς… Κάτι μας ωθεί να τους υποβιβάζουμε και να κρατάμε τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα μόνο για εμάς, τους ισχυρούς! Όλα, όμως, θα ήταν διαφορετικά εάν η αγάπη για δύναμη αντιστρεφόταν και ζούσαμε όλη με την δύναμη της αγάπης…
Όταν θα έρθει η μέρα που η δύναμη της αγάπης θα είναι μεγαλύτερη από την αγάπη της δύναμης, θα συνειδητοποιήσουμε πως τίποτε από όλα αυτά που συζητάμε δεν έχει σημασία!
Δεν θα γίνεται λόγος για το αν οι πρόσφυγες θα πάνε στο ελληνικό σχολείο…Τα σχολεία θα είναι ανοιχτά για όλα τα παιδιά κι αυτό θα είναι αυτονόητο.
Δεν θα γίνεται λόγος για το αν οι πρόσφυγες θα πάνε σε τουρκικά σχολεία… Οι κοινωνίες θα είναι δομημένες με κατανόηση κι αλληλεγγύη.
Δεν θα γίνεται λόγος για το αν οι πρόσφυγες θα πάνε στα ιταλικά σχολεία… Δεν θα υπάρχουν πρόσφυγες, ο πόλεμος δεν θα υπάρχει πια!