Η ΕΕ έχει αποφασίσει να περιορίσει, έως το 2030, τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά 55% σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990 και να καταστεί κλιματικά ουδέτερη έως το 2050.
Όμως εδώ και καιρό είναι φανερό ότι η Ευρώπη έχει χωριστεί σε τρία στρατόπεδα γύρω από αυτό το ζήτημα:
- Από τη μία, στους υπερμάχους της ατομικής ενέργειας, των οποίων ηγείται η Γαλλία, όπως απέδειξαν και οι πρόσφατες εξαγγελίες του Εμανουέλ Μακρόν για την ανάπτυξη μιας νέας γενιάς αντιδραστήρων, αλλά και η κοινή του διακήρυξη με την «Ομάδα του Βίζεγκραντ» και τα υπόλοιπα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης.
- Από την άλλη, στους αντιπάλους της, οι οποίοι ταυτόχρονα είναι υποστηρικτές του φυσικού αερίου, με επικεφαλής τη Γερμανία, η οποία έκλεισε την 1η Ιανουαρίου τους τρεις από τους έξι τελευταίους αντιδραστήρες της (οι υπόλοιποι θα κλείσουν έως το τέλος του έτους), ενώ στηρίζει φανατικά τον Nord Stream 2.
- Και τέλος, στους πολύ λίγους που αντιτίθενται και στα δύο, όπου η Ισπανία επιχειρεί να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η Κομισιόν είχε εξαρχής ένα εξαιρετικά δύσκολο καθήκον στην προσπάθεια να συμβιβάσει τα αντιτιθέμενα και ανταγωνιστικά συμφέροντα. Τελικά, στην πρόταση την οποία παρουσίασε λίγες ώρες προτού εκπνεύσει το 2021 απέδειξε ότι επέλεξε να ακολουθήσει τον εύκολο και σίγουρο δρόμο: να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις τόσο των Γάλλων όσο και των Γερμανών, εκτιμώντας ότι – μάλλον ορθά, αν κρίνουμε από τους συσχετισμούς εντός της ΕΕ και τη διαδικασία λήψης αποφάσεων – με τις συμμαχίες τους θα διασφαλίσουν πως το σχέδιό της θα εγκριθεί, παρά τις όποιες καθυστερήσεις και το πάρε-δώσε που θα μεσολαβήσει.
Το μεγάλο πρόβλημα δεν έγκειται πλέον στην πιθανότητα βέτο ή στην προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, με την οποία απειλεί η Αυστρία, ενδεχομένως και κάποιες άλλες χώρες. Εντοπίζεται, κυρίως, στο ίδιο το Βερολίνο. Εκεί όπου ναι μεν ο Ολαφ Σολτς και ο Κρίστιαν Λίντνερ δείχνουν να στηρίζουν την πρόταση της Κομισιόν, όμως οι Πράσινοι όχι.
Ήδη ο αντικαγκελάριος και συμπρόεδρος Ρόμπερτ Χάμπεκ έκανε λόγο για «πράσινο ξέπλυμα» των ευθυνών της ατομικής ενέργειας και των κινδύνων που συνεπάγεται – η αντίθεση στην οποία έχει σφραγίσει την ιστορική πορεία του κόμματος. Κάτι ανάλογο έκαναν και άλλα κορυφαία στελέχη.
Τα επόμενα βήματα
- Μέχρι τις 12 Ιανουαρίου, τα κράτη-μέλη, μέσω των κυβερνήσεων και των εμπειρογνωμόνων τους, καλούνται να καταθέσουν τις προτάσεις τους για αλλαγές, βελτιώσεις ή απόρριψη της πρότασης.
- Η Κομισιόν, στη συνέχεια, θα αξιολογήσει τις προτάσεις αυτές και θα καταθέσει δημοσίως και στους αρμόδιους φορείς το οριστικό της σχέδιο, εντός του Ιανουαρίου.
- Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και η Ευρωβουλή έχουν στη διάθεσή τους 4 μήνες – διάστημα το οποίο μπορεί να παραταθεί για άλλους δύο μήνες – προκειμένου να την υιοθετήσουν ή να την απορρίψουν.
- Για να απορριφθεί το σχέδιο από το Συμβούλιο απαιτείται η «αντίστροφη ενισχυμένη πλειοψηφία», δηλαδή η αρνητική ψήφος τουλάχιστον 20 κρατών-μελών, που να αντιπροσωπεύουν πάνω από το 65% του συνολικού πληθυσμού της ΕΕ.
- Στην Ευρωβουλή, απαιτείται για την απόρριψη (ή, αντιστοίχως, την έγκριση) απλή πλειοψηφία 353 μελών.
Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.