Σήμερα είναι η Κυριακή μετά την εορτή της Υπαπαντής, που έχει ορισθεί να τιμάται η μνήμη του Αγίου Φώτιου του Μεγάλου σύμφωνα με το εορτολόγιο. Ο Φώτιος ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και Ισαπόστολος. Εκτός από την μνήμη του, τιμάται και η μνήμη των Αγίων Μητέρων των Τριών Ιεραρχών, Εμμελείας, Νόννας και Ανθούσης. Ετυμολογικά, ο Φώτιος προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη φῶς που σημαίνει “λάμπω, φωτίζω, το χρονικό διάστημα της ημέρας”. Μια λαμπρή ημέρα για την Ορθοδοξία και η σημερινή, που γιορτάζεται με λαμπρότητα και αίγλη σε εκκλησίες ολόκληρης της χώρας.
Εορτολόγιο: Άγιος Φώτιος ο Μέγας
Ο Φώτιος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη περίπου το 810 μ.Χ. Καθώς καταγόταν από ευσεβή και επιφανή οικογένεια, αγωνίστηκε για την τιμή και την προσκύνηση των αγίων εικόνων. Οι γονείς του -όσιος Σέργιος και Ειρήνη- διώχθηκαν από τον εικονομάχο αυτοκράτορα Θεόφιλο. Ανακήρυξε τον Μέγα ως τον ακρογωνιαίο λίθο η Ορθόδοξη Εκκλησία στο Βυζάντιο. Όταν έγινε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως το 858 μ.Χ., προσπάθησε να φέρει ειρήνη στην εκκλησία της βυζαντινής πρωτεύουσας. Αντίθετα, σημειώθηκε ρήξη μεταξύ των ακραίων πολιτικών και των υποστηρικτών του προηγούμενου Πατριάρχη Ιγνατίου. Ο τελευταίος αφόρισε τον Άγιο Φώτιο για να ανεβάσει ξανά τον Ιγνάτιο στον πατριαρχικό θρόνο.
Αγωνίστηκε γενναία για την αναβίωση της ιεραποστολικής συνείδησης καθώς προστατεύει την πνευματική ανεξαρτησία και την αυτονομία της Ορθόδοξης εκκλησίας από τις εθιμικές εισβολές άλλων εθνών. Πιο συγκεκριμένα, έδωσε με επιτυχία μεγάλους αγώνες για την ορθόδοξη πίστη κατά των Μανιχαίων, των εικονομάχων και άλλων αιρετικών. Η κρίση της Εκκλησίας ήρθε στο προσκήνιο μετά τη δολοφονία του αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ’. Μετά από αυτό, ο Άγιος Φώτιος εκθρονίστηκε από τους υποστηρικτές του Ιγνατίου (Ιερά Σύνοδος, 869 μ.Χ.). Τελικά εξορίστηκε στη Μονή Αρμενίων και υπέστη διάφορες και πολλαπλές στερήσεις και κακουχίες. Η μνήμη του εορτάζεται στις 6 Φεβρουαρίου. Τμήματα των ιερών λειψάνων του φυλάσσονται σε ελληνορθόδοξα μοναστήρια, όπως η Διονυσίου και Ξενοφώντος (Άγιον Όρος) και η Κύκκου (Κύπρος).