Οι γιατροί συστήνουν εδώ και χρόνια στους ασθενείς να παίρνουν ασπιρίνη σε χαμηλές δόσεις, ως πρόληψη πρώτου εμφράγματος και εγκεφαλικού. Τώρα, Αμερικανοί επιστήμονες βάζουν μια παράμετρο. Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν προειδοποιούν τους ασθενείς που λαμβάνουν βαρφαρίνη, μια γνωστή αντιπηκτική ουσία, σε συνδυασμό με ασπιρίνη, ότι κινδυνεύουν από αιμορραγικό επεισόδιο.
Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι ο κίνδυνος αιμορραγικού επεισοδίου μειώθηκε σχεδόν κατά 30% όταν οι ασθενείς μείωσαν τη λήψη ασπιρίνης.
Η ασπιρίνη δεν είναι πανάκεια όπως πιστεύαμε στο παρελθόν, είπε ο Δρ. Τζέφρι Μπαρνς, συν-συγγραφέας της μελέτης και καρδιολόγος στο Καρδιαγγειακό Κέντρο του πανεπιστημίου.
Για τις ανάγκες της μελέτης, οι ειδικοί εξέτασαν πίνακες ασθενών που ακολουθούσαν αντιπηκτική αγωγή σε κλινικές του Μίσιγκαν και ρώτησαν τους γιατρούς τους εάν η ασπιρίνη ήταν απαραίτητη. Όταν δεν ήταν, η ασπιρίνη διακόπηκε.
Με τον καιρό, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η μείωση της λήψης ασπιρίνης οδήγησε σε καλύτερη εξέλιξη της υγείας των ασθενών.
Στη μελέτη συμμετείχαν πάνω από 6.700 ενήλικες που λάμβαναν βαρφαρίνη για την αντιμετώπιση της κολπικής μαρμαρυγής ή την πρόληψη φλεβικής θρομβοεμβολής μεταξύ 2010 και 2019. Η κολπική μαρμαρυγή είναι ο ακανόνιστος καρδιακός ρυθμός, ενώ η φλεβική θρομβοεμβολή προκαλείται από τον σχηματισμό ενός θρόμβου αίματος σε μια φλέβα, που εμποδίζει την επιστροφή του αίματος προς την καρδιά.
Πολλοί ασθενείς έπαιρναν χαμηλή δόση ασπιρίνης χωρίς σαφή ένδειξη να το κάνουν, όπως είναι το πρόσφατο έμφραγμα, η πρόσφατη τοποθέτηση stent ή η καρδιακή βαλβίδα, είπε ο Μπαρνς.
Σε στατιστική ανάλυση που έγινε μεταξύ Νοεμβρίου 2020 και Ιουνίου 2021, οι ερευνητές διαπίστωσαν σημαντικά λιγότερα προβλήματα αιμορραγίας, μικρά ή μεγάλα. Δεν παρατήρησαν αύξηση στα περιστατικά θρόμβωσης.
Η επιτάχυνση του ρυθμού με τον οποίο οι ασθενείς που δεν χρειάζονται ασπιρίνη σταματούν να την παίρνουν, μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη σοβαρών αιμορραγικών επιπλοκών και να αποβεί σωτήρια, είπε ο Μπαρνς.
Σημείωσε ωστόσο ότι η ασπιρίνη εξακολουθεί να είναι πολύ σημαντική για κάποιους ασθενείς.
«Ένα από τα πιο συναρπαστικά σημεία αυτής της μελέτης είναι ότι ήδη οι γιατροί τόνιζαν ότι η ασπιρίνη πιθανότατα δεν ήταν τόσο σημαντική όσο πιστεύαμε κάποτε», είπε ο Μπαρνς. «Το ποσοστό των ασθενών που χρησιμοποιούσαν ασπιρίνη μειώθηκε σιγά σιγά. Αυτό που κάναμε ήταν να το καθιερώσουμε ως θεραπευτικό πρωτόκολλο».
Οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν περισσότερες από 1.000 κλινικές αντιπηκτικής φροντίδας και αυτό θα μπορούσε να είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για τους υγειονομικούς που δραστηριοποιούνται σε αυτό το πεδίο να βελτιώσουν την ασφάλεια των ασθενών τους εντοπίζοντας αυτούς που θα μπορούσαν να σταματήσουν τη χρήση ασπιρίνης, είπε ο Μπαρνς.
«Το μοντέλο που δοκιμάσαμε εδώ θα μπορούσε να αναπαραχθεί σε άλλα συστήματα υγείας», πρόσθεσε.
Είναι επίσης σημαντικό οι ασθενείς να μην αποφασίζουν να διακόψουν την ασπιρίνη μόνοι τους, αλλά πρώτα να συμβουλευτούν τον γιατρό τους. Ορισμένες παθήσεις χρειάζονται και τις δύο θεραπείες, λένε οι γιατροί.
Πολλοί ασθενείς με ιστορικό ισχαιμικού εγκεφαλικού, εμφράγματος ή άλλης καρδιαγγειακής νόσου, μπορούν να ωφεληθούν από τη λήψη ασπιρίνης, σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης.
Παρότι η μελέτη επικεντρώθηκε στην ταυτόχρονη χρήση ασπιρίνης και βαρφαρίνης, το φαρμακευτικό πρωτόκολλο προβλέπει τη λήψη διαφορετικού φαρμάκου, το οποίο είναι γνωστό ως αντιπηκτικό άμεσης δράσης (DOAC), δήλωσε ο Δρ. Eugene Yang, πρόεδρος της Αμερικανικού Συμβουλίου Πρόληψης Καρδιαγγειακών Νόσων.
Ακόμα κι έτσι, οι ασθενείς συχνά συμβουλεύονται από τους γιατρούς να παίρνουν ασπιρίνη σε συνδυασμό με αντιπηκτικά άμεσης δράσης (όπως το Eliquis ή το Pradaxa), κάτι που σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι απαραίτητο, είπε.
«Όλο και περισσότερες μελέτες δείχνουν ότι η λήψη ασπιρίνης για πρωτογενή πρόληψη δεν έχει κανένα όφελος, αλλά νομίζω ότι υπάρχει ένα κενό, καθώς οι γιατροί και οι πάροχοι περίθαλψης δεν αναγνωρίζουν ότι η λήψη ασπιρίνης δεν έχει κανένα όφελος», είπε ο Yang.
Πηγή: JAMA Network Open