Οι άνθρωποι ανέφεραν ότι εδώ και πολύ καιρό είχαν εμπειρίες παρ’ ολίγον θανάτου στις οποίες ένιωθαν ότι κοιτούσαν υποτιμητικά τον εαυτό τους ενώ άλλοι προσπαθούσαν να τους σώσουν. Τώρα οι ερευνητές έχουν τεκμηριώσει μερικές από αυτές τις εμπειρίες. Σε μια νέα μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι περίπου το 20% των ασθενών αναπολούσαν διαυγείς εμπειρίες θανάτου που συνέβησαν ενώ ήταν φαινομενικά λιπόθυμοι ή πέθαιναν.
Πολλοί σώζονται από ΚΑΡΠΑ
«Αυτές οι διαυγείς εμπειρίες δεν μπορούν να θεωρηθούν ως τέχνασμα ενός διαταραγμένου ή ετοιμοθάνατου εγκεφάλου, αλλά μάλλον μια μοναδική ανθρώπινη εμπειρία που αναδύεται στο χείλος του θανάτου», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Δρ Σαμ Πάρνια . Είναι παθολόγος εντατικής θεραπείας και αναπληρωτής καθηγητής στο NYU Grossman School of Medicine στη Νέα Υόρκη.
«Τα αποτελέσματά μας προσφέρουν στοιχεία ότι, ενώ βρίσκονται στο χείλος του θανάτου και βρίσκονται σε κώμα, οι άνθρωποι υφίστανται μια μοναδική εσωτερική συνειδητή εμπειρία, συμπεριλαμβανομένης της επίγνωσης χωρίς αγωνία», πρόσθεσε η Πάρνια σε δελτίο τύπου του NYU.
Στη μελέτη συμμετείχαν 25 νοσοκομεία στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σε αυτό, οι ερευνητές μελέτησαν 567 νοσοκομειακούς ασθενείς των οποίων η καρδιά σταμάτησε κατά τη διάρκεια της παραμονής τους μεταξύ Μαΐου 2017 και Μαρτίου 2020. Οι ασθενείς έλαβαν αμέσως καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ), αλλά μόνο το 10% πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο.
Οι εμπειρίες που περιέγραψαν αυτοί οι ασθενείς περιελάμβαναν μια αντίληψη του διαχωρισμού από το σώμα. Ανέφεραν ότι παρατήρησαν γεγονότα χωρίς πόνο ή αγωνία. Ο χρόνος περιλάμβανε επίσης μια ουσιαστική αξιολόγηση της ζωής. Αυτές οι εμπειρίες θανάτου ήταν διαφορετικές από τις παραισθήσεις, τις αυταπάτες, τα όνειρα ή τη συνείδηση που προκαλείται από την ΚΑΡΠΑ, είπαν οι ερευνητές.
Οι ασθενείς ελέγχθηκαν επίσης για κρυφή εγκεφαλική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Οι ερευνητές βρήκαν αιχμές εγκεφαλικής δραστηριότητας έως και μία ώρα μετά την ΚΑΡΠΑ. Αυτά περιελάμβαναν κύματα γάμμα, δέλτα, θήτα, άλφα και βήτα.
Μερικά από αυτά τα εγκεφαλικά κύματα συμβαίνουν συνήθως όταν κάποιος έχει τις αισθήσεις του και εκτελεί υψηλότερες νοητικές λειτουργίες, όπως η σκέψη, η ανάκτηση μνήμης και η συνειδητή αντίληψη, σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης.
«Αυτές οι ανακαλούμενες εμπειρίες και οι αλλαγές των εγκεφαλικών κυμάτων μπορεί να είναι τα πρώτα σημάδια της λεγόμενης εμπειρίας σχεδόν θανάτου και τα έχουμε καταγράψει για πρώτη φορά σε μια μεγάλη μελέτη», είπε η Πάρνια. Μαζί αυτό υποδηλώνει ότι η ανθρώπινη αίσθηση του εαυτού και της συνείδησης μπορεί να μην σταματήσει εντελώς την ώρα του θανάτου, είπε η Πάρνια. Αυτό μοιάζει πολύ με άλλες βιολογικές λειτουργίες του σώματος.
Οι συγγραφείς της μελέτης εξήγησαν περαιτέρω ότι στον θάνατο, πολλά από τα φυσικά συστήματα πέδησης του εγκεφάλου απελευθερώνονται σε αυτό που ονομάζεται απενεργοποίηση. Ένα άτομο έχει πρόσβαση στα βάθη της συνείδησής του, από τις αναμνήσεις της πρώιμης παιδικής ηλικίας έως άλλες πτυχές της πραγματικότητας. Αυτό αποκαλύπτει «ιντριγκαδόρικα ερωτήματα για την ανθρώπινη συνείδηση, ακόμη και στον θάνατο», πρόσθεσε η Πάρνια, σημειώνοντας ότι χρειάζεται περαιτέρω έρευνα.
Τα νοσοκομεία χρησιμοποίησαν τυποποιημένες μεθόδους CPR και ανάνηψης και καταγραφές της εγκεφαλικής δραστηριότητας. Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης 126 επιπλέον μαρτυρίες επιζώντων από καρδιακή ανακοπή. Η καρδιακή ανακοπή συμβαίνει όταν η καρδιά σταματά ξαφνικά να αντλεί.
Τα ευρήματα της μελέτης παρουσιάστηκαν την Κυριακή σε συνάντηση της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας. Τα ευρήματα που παρουσιάζονται σε ιατρικές συναντήσεις θα πρέπει να θεωρούνται προκαταρκτικά έως ότου δημοσιευτούν σε περιοδικό με κριτές.