Ο «Πρίγκιπας της Ελληνικής Ροκ Σκηνής», Παύλος Σιδηρόπουλος, πέθανε σαν σήμερα στις 6 Δεκεμβρίου του 1990 από υπερβολική χρήση ηρωίνης. (Δημήτρης Μπάσης: «Είχα πισώπλατα μαχαιρώματα στην καριέρα μου»).
«Πρέζα» κάθε λογής, μπορεί να βρεις παντού. Υπάρχουν πολλά είδη. Μην πάει το μυαλό σου μόνο στην ηρωίνη. Μπορείς να εξαρτηθείς από πολλά, όχι μόνο από τα ναρκωτικά: «Με μια διαφορά… Η ηρωίνη σκοτώνει» είχε φροντίσει να επισημάνει ο Παύλος Σιδηρόπουλος! Το ήξερε, το ένιωθε. Η ηρωίνη τον σκότωσε. Μια μέρα σαν τη σημερινή, το 1990, σε ηλικία 42 ετών. «Κορόιδευε» πολλούς, «θα το κόψω, θα σταματήσω», ήξερε πως τον κατέστρεφε, όπως άλλωστε σε καταστρέφουν πολλά, όπως μπορεί μια γυναίκα ή ένα άλλο πάθος. Η ηρωίνη όμως τον σκότωσε.
Ο ρόλος της Κάθυ και η Γιόλα
Στον δίσκο του «Φλου» που κυκλοφόρησε μαζί με τους «Σπυριδούλα» υπάρχει ένα τραγούδι, το «Στην Κ»: Στην Κάθυ. Ήταν η κοπέλα του, με την οποία ήταν μαζί για λίγο, αλλά δεν ήταν αυτή που… τον σημάδεψε. Η Κάθυ- για να δείτε τα παιχνίδια της μοίρας και της ζωής- ήταν αυτή που του γνώρισε την φίλη και παλιά της συμμαθήτρια, Γιόλα Αναγνωστοπούλου. Το αίμα του Παύλου «πάγωσε», το μυαλό σταμάτησε σαν την αντίκρισε.
Ο δημοσιογράφος Μανώλης Νταλούκας στο βιβλίο του «Το βιβλίο των ηρώων του τρόμου» (εκδόσεις ΟΞΥ) αναφέρει ότι γνωρίστηκαν τα Χριστούγεννα του 1977. Η ίδια η Γιόλα, σε συνέντευξη που είχε δώσει στον Μανώλη Νταλούκα, είχε πει πως αυτό είχε γίνει το Πάσχα του 1978.
Η Γιόλα ζούσε στο Παρίσι και είχε έρθει στην Ελλάδα για τις γιορτές. Ένα βράδυ επισκέφτηκε το μπαρ «Σφίγγα» στη Διδότου και εκεί συνάντησε τον Παύλο Σιδηρόπουλο. Ο «πρίγκιπας» μόλις την είδε, άπλωσε το πόδι του και της έκλεισε το δρόμο και εκείνη του είπε «συγγνώμη, θέλω να πιω ένα ποτό». Αυτός το μάζεψε. Είχε κάνει όμως την αρχή. Η αρχή μιας σχέσης δύο ανθρώπων που ερωτεύτηκαν παράφορα και αφέθηκαν ο ένας στον άλλον. Ιδίως ο Παύλος. Για την Γιόλα λένε πως κράτησε κάποιες αντιστάσεις και δεν παραδόθηκε πλήρως.
Εκείνη η περίοδος είναι για τον Παύλο Σιδηρόπουλο, ίσως η καλύτερή του. Γράφει τον «Φλου» και το «Εν Λευκώ», τους κατά γενική ομολογία καλύτερους δίσκους του. Γράφει και η Γιόλα όμως. Ποιήματα ενώ παράλληλα ζωγραφίζει. Λίγο μετά εθίστηκε στην ηρωίνη. «Εμένα δεν με έβαλε κανείς στην ηρωίνη. Ούτε φίλος, ούτε γκόμενος» είχε πει η ίδια στη συνέντευξή της στον Μανώλη Νταλούκα: «Το έκανα συνειδητά μόνη μου. Το πρώτο φιξάκι που έκανα ήταν μόνη μου, μέσα σε ένα δωμάτιο. Ήθελα πάθη. Γεννήθηκα σε λάθος εποχή. Δεν είχα πιει ούτε αλκοόλ, ούτε χάπια, ούτε ινδική κάνναβη (χασίσι). Στην ηρωίνη δεν μπήκα στην Ελλάδα. Μπήκα όταν ήμουν στο Παρίσι. Τον Σεπτέμβριο του 1978 ξεκίνησα. Ο Παύλος το έμαθε στις ηχογραφήσεις του «Φλου». Μου ζητούσε να έρχομαι στην Αθήνα τα σαββατοκύριακα γιατί αλλιώς δεν μπορούσε να μπει μέσα στο στούντιο να ηχογραφήσει».
Μέχρι που το 1980, η Γιόλα αποφασίζει να εγκαταλείψει την ηρωίνη αλλά και να αφήσει τον Παύλο: «Του έλεγα, Παύλο θα σε αφήσω. Εγώ δεν ήθελα άλλο. Είχαμε φτάσει στο σημείο να του κάνω εγώ τα φιξάκια του γιατί εκείνος δεν έβρισκε φλέβα και καταματωνόταν ενώ για μένα ήταν πολύ πιο εύκολο. Κάναμε μια κοινή προσπάθεια να κόψουμε την πρέζα μαζί, στο εξοχικό μου στον Άγιο Κωνσταντίνο με τη συμφωνία πως δεν θα πάρει τίποτα μαζί του. Τελικά τον βρήκα κάποια στιγμή στο μπαλκόνι να κάνει χρήση. Τσακωθήκαμε άγρια, γυρίσαμε στην Αθήνα. Εγώ συνέχιζα να είμαι «καθαρή» κι εκείνος να κάνει χρήση. Εκεί τελείωσαν όλα» είχε πει στη συνέντευξή της στον Μανώλη Νταλούκα.
Η σχέση με την Ηδύλη Τσαλίκη
Ο Παύλος στη συνέχεια γνώρισε την τραγουδίστρια Ηδύλη Τσαλίκη η οποία έκανε τεράστιο αγώνα προκειμένου να τον βγάλει από τα ναρκωτικά. Ο Παύλος έδειχνε να αλλάζει, έδειχνε ευτυχισμένος, ωστόσο μετά τον χωρισμό τους είχε ξεκινήσει… η αρχή του τέλους.
Ατύχημα ή αυτοκτονία;
Η υπόθεση, ότι ο Παύλος αυτοκτόνησε, ενισχύεται από τρία κυρίως στοιχεία. Το πρώτο είναι ο θάνατος της μητέρας του, Τζένης, λίγους μήνες πριν τον δικό του. Η εν λόγω απώλεια του στοίχισε πάρα πολύ γιατί της είχε μεγάλη αδυναμία.
Το δεύτερο, είναι η ασθένεια που του παρουσιάστηκε το καλοκαίρι του 1990. Το αριστερό του χέρι παρέλυσε ξαφνικά, και όλες οι προσπάθειες των γιατρών αποδείχτηκαν μάταιες.
Το τρίτο, είναι μια μαρτυρία του Αλέκου Αράπη στενού φίλου και συνεργάτη του Παύλου Σιδηρόπουλου: «Εμένα μου είχε πει ότι θα αυτοκτονήσει. Ήμασταν στο μπαρ Dada και συζητάγαμε. Ο Παύλος είναι με το χέρι παράλυτο πια, έχει περάσει το διάστημα που υποτίθεται πως θα άρχιζε να το νιώθει πάλι τον είχαν έτσι παραμυθιάσει οι γιατροί, για να μην τα βάψει μαύρα. Τίποτα όμως, το χέρι ήταν νεκρό, είχε τότε ψυλλιαστεί πως το χέρι δεν πρόκειται να ξαναλειτουργήσει και γυρνάει και μου λέει «έχω κι αυτή τη μαλακία με το κ@λ@χερο, βγαίνω με την Ελένη και δεν μπορώ να την αγκαλιάσω. Ξέρεις κάτι; Αν μου την βάλουνε κάτω από την μύτη μου θα την πάρω όση και να’ ναι και θα την κάνω…», αυτά μου είπε.
Η εκδοχή του ατυχήματος
Όμως, όσο και αν όλες οι μαρτυρίες, δείχνουν εκείνη την περίοδο, έναν πολύ μελαγχολικό (έως καταθλιπτικό) Παύλο Σιδηρόπουλο, υπάρχουν κάποια γεγονότα που προκαλούν ερωτηματικά.
Έντεκα μόλις μέρες πριν τον θάνατό του, έδωσε συνέντευξη στο Rock fm. Εκεί δίνουν ραντεβού, για μία νέα συνέντευξη, που θα δινόταν μετά την κυκλοφορία του δίσκου.
Ο Παύλος πρέπει να πήρε μια μεγάλη δόση ηρωίνης, που τον έριξε σε κώμα. Αυτό, πρέπει να έγινε γύρω στις 4 το πρωί. Όμως, η φίλη του άρχισε να ανησυχεί και να παίρνει τηλέφωνα ώρες μετά, και γύρω στις 11 ή 12 το μεσημέρι.
Ειδοποίησε τον Αλέκο Αράπη και ύστερα τον Βασίλη Πετρίδη (μέλη του συγκροτήματος Απροσάρμοστοι), που της είπαν να καλέσει αμέσως ασθενοφόρο. Δυστυχώς, όταν έγινε αυτό το τηλέφωνο και ήρθε το ασθενοφόρο, ήταν αργά. Ο Βασίλης Πετρίδης που είχε πάει εκεί, είπε, πως τον είδε μελανιασμένο, πράγμα που σημαίνει πως ήταν νεκρός.