Τα ποσοστά επιβίωσης για παιδιά και εφήβους με μελάνωμα είναι υψηλά, σύμφωνα με μια μελέτη. Η Mary-Ann El Sharouni, Ph.D., από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϋ και οι συνεργάτες της αξιολόγησαν τα κλινικοπαθολογικά χαρακτηριστικά και την επιβίωση 62 παιδιών (ηλικίας 11 ετών και κάτω) και 452 εφήβων (ηλικίας 12 έως 19 ετών) που είχαν διαγνωστεί με μελάνωμα.
Μελάνωμα στην εφηβεία
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι υπότυποι του μελανώματος ήταν το συμβατικό μελάνωμα (επιφανειακή εξάπλωση, οζώδες, δεσμοπλαστικό και φακοειδές ακραίο, 428 ασθενείς), το σπιτζοειδές μελάνωμα (78 ασθενείς) και το μελάνωμα που σχετίζεται με έναν συγγενή σπίλο (οκτώ ασθενείς). Η δεκαετής επιβίωση χωρίς υποτροπές (RFS) ήταν παρόμοια στα παιδιά (91,5 τοις εκατό) και στους εφήβους (86,4 τοις εκατό), όπως και η 10ετής συνολική επιβίωση (OS, 100 και 92,7 τοις εκατό, αντίστοιχα). Στους εφήβους, η κατάσταση του έλκους και η ανατομική θέση συσχετίστηκαν με RFS και OS, ενώ η ηλικία, το φύλο, ο μιτωτικός δείκτης, η κατάσταση του φρουρού και ο υποτύπος μελανώματος δεν συσχετίστηκαν. Χειρότερο RFS παρατηρήθηκε με πάχος Breslow >4 mm.
«Τα δεδομένα μας υποδηλώνουν ότι τα μελανώματα των εφήβων είναι συχνά παρόμοια με τα μελανώματα τύπου ενηλίκων, ενώ αυτά που εμφανίζονται σε μικρά παιδιά εμφανίζονται συχνά μέσω διαφορετικών μοριακών μηχανισμών», γράφουν οι συγγραφείς. «Στο μέλλον είναι πιθανό ότι η περαιτέρω κατανόηση αυτών των μοριακών μηχανισμών και η ικανότητα ταξινόμησης μελανωμάτων με βάση τα μοριακά τους χαρακτηριστικά θα βοηθήσει στην περαιτέρω βελτίωση των προγνωστικών εκτιμήσεων και [πιθανώς] στην καθοδήγηση της θεραπείας για νεαρούς ασθενείς με μελάνωμα».