Σχεδόν ένα στα τρία παιδιά στην Ελλάδα (27,9%) αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να βρεθεί σε καθεστώς φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της Eurostat. Το ποσοστό αυτό, αν και ελαφρώς μειωμένο σε σχέση με πέρυσι (28,1%), δεν συνιστά ουσιαστική βελτίωση.
Η Ελλάδα κατατάσσεται στην τέταρτη χειρότερη θέση μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με μόνο τη Βουλγαρία (35,1%), την Ισπανία (34,6%) και τη Ρουμανία (33,8%) να καταγράφουν υψηλότερα ποσοστά παιδικού κινδύνου φτώχειας. Στον αντίποδα, χώρες όπως η Σλοβενία (11,8%), η Κύπρος (14,8%) και η Τσεχία (15,4%) καταφέρνουν να διατηρούν τα χαμηλότερα ποσοστά.
Συνολικά, 19,5 εκατομμύρια παιδιά στην ΕΕ απειλούνται από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό, ποσοστό που αντιστοιχεί στο 24,2% των παιδιών κάτω των 18 ετών – μια οριακή βελτίωση σε σχέση με το 2023 (24,8%).
Τι σημαίνει «κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού»;
Με βάση τον ευρωπαϊκό ορισμό, ένα άτομο θεωρείται ότι διατρέχει αυτόν τον κίνδυνο όταν:
-
Ζει με εισόδημα κάτω από το όριο της φτώχειας,
-
Αντιμετωπίζει σοβαρές υλικές και κοινωνικές στερήσεις,
-
Ή ζει σε νοικοκυριό με πολύ χαμηλή εργασιακή ένταση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα άτομο προσμετράται μόνο μία φορά, ακόμη και αν εμπίπτει σε περισσότερες από μία από τις παραπάνω κατηγορίες.
Καθοριστικός ο ρόλος της εκπαίδευσης των γονέων
Το μορφωτικό επίπεδο των γονέων αποδεικνύεται κρίσιμος παράγοντας: μόνο το 11% των παιδιών με γονείς που έχουν ανώτερη εκπαίδευση βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας, ενώ το ποσοστό εκτοξεύεται στο 61,2% για τα παιδιά των οποίων οι γονείς έχουν μόρφωση μέχρι τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Η διαφορά αυτή, 50,2 ποσοστιαίων μονάδων, φανερώνει έντονη κοινωνική ανισότητα.
Σε εθνικό επίπεδο, η μεγαλύτερη εκπαιδευτική ανισότητα καταγράφεται σε χώρες όπως η Βουλγαρία (71,5%), η Τσεχία (70,4%) και η Ρουμανία (69,9%). Αντίθετα, πιο περιορισμένες διαφορές εντοπίζονται στη Δανία (29,3%) και την Πορτογαλία (29,5%).
Στόχος της ΕΕ η μείωση κατά 15 εκατομμύρια ως το 2030
Ο ευρωπαϊκός πυλώνας κοινωνικών δικαιωμάτων θέτει ως στόχο τη μείωση του αριθμού των πολιτών που κινδυνεύουν από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό κατά 15 εκατομμύρια μέχρι το 2030 – εκ των οποίων τουλάχιστον 5 εκατομμύρια πρέπει να είναι παιδιά.
Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, το 26,9% του συνολικού πληθυσμού στην Ελλάδα (2.740.051 άτομα) βρισκόταν σε αντίστοιχο κίνδυνο το 2024 (με βάση τα εισοδήματα του 2023), παρουσιάζοντας αύξηση κατά 0,8 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το προηγούμενο έτος.