Οι ερευνητές διαπίστωσαν μειωμένη κινητική λειτουργία σε ποντίκια που εκτέθηκαν σε μικροπλαστικά, γεγονός που υποδηλώνει επιπτώσεις στον εγκέφαλο
Τα μικροπλαστικά μπορούν να μετακινηθούν στον εγκέφαλο ποντικιών και να μπλοκάρουν τα αιμοφόρα αγγεία, μιμούμενα θρομβώσεις αίματος που θα μπορούσαν δυνητικά να αποβούν μοιραίες ή να διαταράξουν με άλλο τρόπο τη λειτουργία του εγκεφάλου.
Τα ευρήματα αυτά περιγράφονται λεπτομερώς σε μια μελέτη, για την οποία οι ερευνητές χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά απεικόνιση σε πραγματικό χρόνο για να παρακολουθήσουν τα κομμάτια πλαστικού καθώς κινούνταν και συσσωρεύονταν στα αιμοφόρα αγγεία του εγκεφάλου. Όταν ένα κομμάτι πλαστικού κολλούσε, άλλα συσσωρεύονταν πίσω του, σαν ένα «τροχαίο ατύχημα», ανέφεραν οι συγγραφείς.
Στη συνέχεια, οι ίδιοι διαπίστωσαν μειωμένη κινητική λειτουργία σε εκείνα τα ποντίκια που εκτέθηκαν σε μικροπλαστικά, γεγονός που υποδηλώνει επιπτώσεις στον εγκέφαλο. Ενώ όλο και περισσότερα στοιχεία έχουν συνδέσει τα μικροπλαστικά με τηΤα μικροπλαστικά μπορούν να μπλοκάρουν τα αιμοφόρα αγγεία στον εγκέφαλο ποντικιών, διαπιστώνουν οι ερευνητές νευροτοξικότητα, η έρευνα είναι η πρώτη που υποδεικνύει τον τρόπο, καθώς πιθανώς μειώνει τη ροή του αίματος, όπως αναφέρει ο Guardian.
«Αυτή η αποκάλυψη προσφέρει μια ματιά μέσα από την οποία μπορούμε να κατανοήσουμε τις τοξικολογικές επιπτώσεις των μικροπλαστικών που εισβάλλουν στην κυκλοφορία του αίματος», έγραψαν οι συγγραφείς του Πανεπιστημίου του Πεκίνου.
Μικροπλαστικά και εγκέφαλος
Τα μικροπλαστικά είναι μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού που είτε προστίθενται σκόπιμα στα καταναλωτικά αγαθά, είτε αποτελούν προϊόντα διάσπασης μεγαλύτερων πλαστικών. Τα σωματίδια περιέχουν οποιονδήποτε αριθμό από 20.000 πλαστικές χημικές ουσίες, οι οποίες παρουσιάζουν σοβαρούς κινδύνους για την υγεία.
Η ουσία έχει βρεθεί σε όλο το ανθρώπινο σώμα και μπορεί να διασχίσει τον πλακουντιακό και τον εγκεφαλικό φραγμό. Πρόσφατη έρευνα διαπίστωσε ότι τα μικροπλαστικά συσσωρεύονται στους ανθρώπινους εγκεφάλους σε πολύ υψηλότερα επίπεδα από ό,τι πριν από οκτώ χρόνια. Η ουσία συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιακής προσβολής και καρκίνου, ενώ θεωρείται νευροτοξικό που μπορεί να προκαλέσει πολλαπλές μορφές εγκεφαλικής δυσλειτουργίας, όπως η νόσος του Πάρκινσον.
Μέχρι τώρα, πολύ λίγα πράγματα έχουν γίνει κατανοητά για το πώς τα κομμάτια του πλαστικού κινούνται μέσα στον εγκέφαλο και γιατί μπορεί να προκαλούν κάποια ασθένεια και νευροτοξικότητα.
Η έρευνα και το πείραμα
Για να παρακολουθήσουν το πλαστικό στους εγκεφάλους των ποντικιών σε πραγματικό χρόνο, οι ερευνητές τους έδωσαν νερό γεμάτο με φθορίζουσα επίστρωση πολυστυρενίου, ένα κοινό υλικό που συναντάται σε οικιακά είδη και συσκευασίες. Χρησιμοποιώντας μια τεχνική απεικόνισης που ονομάζεται μικροσκοπία δύο φωτονίων, μπόρεσαν να παρακολουθήσουν πώς, μέσα σε λίγες μόνο ώρες, άρχισαν να εμφανίζονται στον εγκέφαλο τα φθορίζοντα κομμάτια.
Οι ερευνητές υποψιάζονται ότι τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος είχαν, στην πραγματικότητα, απορροφήσει τα κομμάτια του πλαστικού, δημιουργώντας κύτταρα ακανόνιστου σχήματος. Καθώς τα κύτταρα ταξίδευαν στα μικροσκοπικά αγγεία του φλοιού του εγκεφάλου, όπου υπάρχουν γενικά περισσότερες και στενότερες «στροφές», μερικές φορές σφηνώνονταν. Τα μεγαλύτερα κομμάτια πλαστικού ήταν πιο επιρρεπή στο να κολλήσουν.
Όταν τα κύτταρα σφηνώνονταν, περισσότερα κύτταρα συσσωρεύονταν, μιμούμενα μια καραμπόλα αυτοκινήτων. Τα μπλοκαρίσματα μείωναν τη ροή του αίματος και μερικές φορές διαλύονταν μετά από λίγες ημέρες ή εβδομάδες, αλλά ορισμένα παρέμεναν και μετά το τέλος της περιόδου παρατήρησης των τεσσάρων εβδομάδων της μελέτης.
Σε συμπεριφορικές αξιολογήσεις μετά την έκθεση στα μικροπλαστικά, τα ποντίκια που εκτέθηκαν μετακινούνταν πιο αργά και σε μικρότερες αποστάσεις από εκείνα που δεν εκτέθηκαν και είχαν κακές επιδόσεις σε μια δοκιμασία λαβύρινθου που μετρά τη λειτουργία της μνήμης.
Ωστόσο, οι συγγραφείς τόνισαν ότι δεν είναι σαφές αν οι ίδιες επιδράσεις θα συνέβαιναν στον ανθρώπινο εγκέφαλο, επειδή τα αγγεία δεν είναι τόσο μικρά όσο αυτά των ποντικών και ο όγκος και ο ρυθμός ροής του αίματος είναι μεγαλύτεροι.
Παρόλα αυτά, υποδεικνύει έντονα σοβαρούς κινδύνους για την υγεία του καρδιαγγειακού συστήματος και του εγκεφάλου και «η αύξηση των επενδύσεων σε αυτόν τον τομέα της έρευνας είναι επείγουσα και απαραίτητη για την πλήρη κατανόηση των κινδύνων για την υγεία που ενέχουν τα μικροπλαστικά στο ανθρώπινο αίμα», έγραψαν οι συγγραφείς.