Σε λίγες ημέρες η «Πράσινη» Αναλένα Μπέρμποκ, η πρώτη γυναίκα υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας θα γιορτάσει τα 41α της γενέθλια. Για τους επικριτές της είναι πολύ νέα και άπειρη για να κρατήσει το τιμόνι της γερμανικής διπλωματίας. Για τους υποστηρικτές της όμως είναι άφθαρτη, ταλαντούχα και τόσο φιλόδοξη ώστε θέλει να τα… βάλει με τους macho ηγέτες Ρωσίας, Κίνας και Ουγγαρίας.
Η Αναλένα Καρλότα Άλμα Μπέρμποκ γεννήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου του 1980 στο Ανόβερο. Ένα μήνα μετά, στο συνέδριο της Καρλσρούης γεννιόταν ένα νέο Κόμμα με την ονομασία «Οι Πράσινοι». Δεκαετίες αργότερα, το κοριτσάκι που γεννήθηκε την ίδια χρονιά με το πιο πετυχημένο κόμμα οικολογίας μεγάλης ευρωπαϊκής χωρας, θα άλλαζε την πορεία του.
To 2018 ανέλαβε το τιμόνι του κόμματος, μαζί με τον Ρόμπερτ Χάμπεκ και δύο χρόνια μετά ήταν υποψήφια καγκελάριος για τις ομοσπονδιακές εκλογές , καθώς το κόμμα της- χάρη και στη δική της καθοδήγηση- είχε εκτιναχθεί στις δημοσκοπήσεις.
Η Μπέρμποκ, που πιστώθηκε πολιτικά τη δημοσκοπική άνοδο είναι η πρώτη γυναίκα υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας και η δεύτερη «Πράσινη» στην ιστορία που αναλαμβάνει το νευραλγικό πόστο, μετά τον Γιόσκα Φίσερ, τον κορυφαίο διπλωμάτη του Σρέντερ τη δεκαετία του ’90.
Η ζωή πριν από την πολιτική
Μεγάλωσε σε ένα αγρόκτημα κοντά στο Ανόβερο της κάτω Σαξονίας και έμαθε από νωρίς να ασχολείται με τα κοινά, καθώς οι γονείς της ήταν έντονα πολιτικοποιημένοι. Από τότε που ήταν μωρό την δεκαετία του 1980 την πήγαιναν σε διαδηλώσεις κατά των πυρηνικών.
Η ίδια έχει περιγράψει αρκετές φορές το κυνηγητό με την αστυνομία και την εμπειρία απο…τις αντλίες νερού που είχε βιώσει σε ανάλογες πορείες, ρουτίνα τόσο συνηθισμένη στη ζωή τους που η οικογένεια μετά τις πορείες, επέστρεφε σπίτι και απολάμβανε…το απογευματινό της τσάι.
Ως έφηβη ασχολήθηκε εντατικά με το τραμπολίνο, πήρε μέρος σε αγώνες και κέρδισε τρία χάλκινα μετάλλια σε γερμανικά πρωταθλήματα. Το άθλημα της έμαθε να «είναι γενναία», όπως έχει πει.
Η Μπέρμποκ σπούδασε πολιτικές επιστήμες και δημόσιο δίκαιο στο Ανόβερο, μετά την αποφοίτησή της πήγε στις ΗΠΑ και στη συνέχεια στο Λονδίνο, όπου φοίτησε στο London School of Economics, αποκτώντας μεταπτυχιακό στο δημόσιο διεθνές δίκαιο.
Αφού δοκίμασε τις δυνάμεις της στη δημοσιογραφία επειδή πάντα την «άγγιζε η αδικία στον κόσμο» και ήθελε να την καταπολεμήσει, εντάχθηκε στους κόλπους των Πρασίνων το 2005 σε ηλικία 25 ετών και έκτοτε η πορεία της ήταν μόνο ανοδική.
Έγινε αρχηγός της τοπικής οργάνωσης του κόμματος στο κρατίδιο του Βρανδεμβούργου μόλις τέσσερα χρόνια αργότερα, ενώ ταυτόχρονα ενεργούσε ως εκπρόσωπος της ομάδας εργασίας του κόμματος για ευρωπαϊκές υποθέσεις.
Οι επιθέσεις και τα μίνι σκάνδαλα
Όταν έγινε γνωστό ότι θα διεκδικήσει την καγκελαρία τον περασμένο Απρίλιο, τα Μέσα έγραφαν για το νέο «αστέρι» των Πρασίνων, την εντυπωσιακή της ευφράδεια και το ταλέντο της. Δεν άργησαν όμως οι επικρίσεις, οι προσωπικές επιθέσεις και τα «χτυπήματα» κάτω από τη ζώνη.
Η Μπέρμποκ η οποία δεν είχε αναλάβει ποτέ κυβερνητικό πόστο, κατηγορήθηκε για μικρές ανακρίβειες στο επίσημο βιογραφικό της, για καθυστέρηση στην πληρωμή φόρων αλλά και για λογοκλοπή στο νέο της βιβλίο, θέμα που πήρε αρκετά μεγάλες διαστάσεις. Το βιβλίο της με τίτλο «Τώρα: Πώς θα ανανεώσουμε τη χώρα μας» μπήκε νωρίς στο στόχαστρο, καθώς πολλοί υποστήριξαν ότι αντέγραφε θέσεις άλλων.
Ζήτησε συγγνώμη απέσυρε το πόνημά της απο το εμπόριο, όμως τα ποσοστά αποδοχής της άρχισαν να μειώνονται και η εκστρατεία του κόμματος δεν κατάφερε να ανακτήσει τη θετική δυναμική του προηγούμενου διαστήματος. Οι ανησυχίες των ψηφοφόρων για την κλιματική αλλαγή και η δέσμευση της να κάνει μια «νέα αρχή» στη γερμανική πολιτική εκτόξευσαν τους οικολόγους στην τρίτη θέση στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, με σκορ ρεκόρ 15%.
Οι θέσεις και τα δυνατά της σημεία
Μαζί με τον συμπρόεδρο των Πρασίνων θεωρείται ότι εγκαινίασε την εξισορροπητική γραμμή στο κόμμα που έφερε περισσότερους ψηφοφόρους και νέα δυναμική.
Όπως γράφουν τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης, αποτελεί τη γέφυρα μεταξύ των Realos (ρεαλιστών) και των Fundis (φονταμενταλιστών) που θεωρούν οποιονδήποτε συμβιβασμό… ξεπούλημα.
Η Μπέρμποκ είναι δεινή ρήτορας. Το 2018, στο συνέδριο των Πρασίνων ενθουσίασε τους αντιπροσώπους με τον πύρινο λόγο της. Το ίδιο και στα ντιμπέιτ με τους συνυποψηφίους της κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, που της έδωσαν «πόντους» στους νέους ψηφοφόρους.
Βασική της προτεραιότητα όπως έχει πει, ήταν είναι και θα είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι αξίες. Θέλει να τα επαναφέρει στο επίκεντρο της γερμανικής διπλωματίας, ενώ υπόσχεται μια πιο σκληρή γραμμή απέναντι σε Ρωσία, Κινα, Ουγγαρία και Λευκορωσία,μετά τον «οικονομικό ρεαλισμό» της εποχής Μέρκελ.
Έντονα φιλοευρωπαία, τάσσεται υπέρ της συλλογικής ευθύνης των «27» σε θέματα ασφάλειας και άμυνας και έχει αντιταχθεί στον αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream 2 με τη Ρωσία που είχε την στήριξη της Μέρκελ. Πρόσφατα κατηγόρησε τη Μόσχα ότι ανέβασε σκόπιμα τις τιμές της ενέργειας στην Ευρώπη μέχρι να πιστοποιηθεί πλήρως ο αγωγός και είπε ότι η Γερμανία δεν πρόκειται να «εκβιαστεί».
Στην προεκλογική εκστρατεία εξέφρασε τη λύπη της για την παθητικότητα της Γερμανίας, ειδικά στην κόντρα ανάμεσα στην ΕΕ και την Ουγγαρία. «Για πάρα πολύ καιρό, η γερμανική κυβέρνηση σιωπά για την κατάργηση βασικών δικαιωμάτων στην Ουγγαρία», έλεγε στο πρακτορείο ειδήσεων AFP.
Πολλοί πιστεύουν όμως ότι στην πράξη δύσκολα θα μπορέσει να δείξει πυγμή απέναντι σε αυταρχικά καθεστώτα και να αλλάξει τη γραμμή της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής. «Νομίζω ότι θα έχει πρόβλημα να κερδίσει τον σεβασμό του κοινού», λένε αναλυτές στη DW.
Η Μπέρμποκ και η Ελλάδα
Στην Ελλάδα, η ανάληψη καθηκόντων της προκάλεσε αισιοδοξία. Οι Πράσινοι έχουν παραδοσιακά μία πιο αλληλέγγυα στάση έναντι των Ελλήνων, ενώ είχαν ταχθεί υπέρ της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.
Η ίδια η Μπέρμποκ διάκειται επίσης θετικά απέναντι στην πάγια ελληνική διεκδίκηση αποζημιώσεων από τη Γερμανία. Οι Πράσινοι είχαν ζητήσει μάλιστα από τη κυβέρνηση Μέρκελ την επανεξέταση του ζητήματος των κατοχικών αποζημιώσεων και του αναγκαστικού δανείου.
Η συμπρόεδρος των Πρασίνων έχει επίσης καθαρές και πάγιες θέσεις απέναντι στην παραβατικότητα της Τουρκίας. Παλαιότερα, οι Πράσινοι είχαν διαφοροποιηθεί ανοικτά από τη επίσημη γραμμή του Βερολίνου, διαφωνώντας με την πώληση όπλων στην Τουρκία, σε αντίθεση με το κατεστημένο της γερμανικής πολεμικής βιομηχανίας.
Είχαν υποστηρίξει μάλιστα ότι τα γερμανικά όπλα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από την Τουρκία εναντίον μίας ευρωπαϊκής χώρας, δηλαδή της Ελλάδας. Μάλιστα, τον Οκτώβριο είχαν ζητήσει μαζί με τους Φιλελευθέρους να μπει φρένο στην παράδοση 6 υποβρυχίων που έχει παραγγείλει η Τουρκία σε γερμανικά ναυπηγεία.
Σε αντίθεση με τη Μέρκελ οι Πράσινοι δεν επιθυμούν τη συνέχιση της στενής συνεργασίας μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας. Δεν εμπιστεύονται την Άγκυρα και τον Ερντογάν, κατηγορώντας τον ότι εργαλειοποιεί το μεταναστευτικό.
Τέλος το κόμμα της και η ίδια προσωπικά έχουν τονίσει επανειλημμένα ότι πρέπει να αποφορτιστούν από πρόσφυγες και μετανάστες οι επιβαρυμένοι καταυλισμοί στην Ελλάδα. Αυτό αποτελεί μέρος της ευρύτερης μεταναστευτικής πολιτικής τους, καθώς τάσσονται υπέρ της «δικαιότερης κατανομής προσφύγων σε όλη την Ευρώπη».
Το προσωπικό της αποτύπωμα
Ως άνθρωπος και ως πολιτικός, η Μπέρμποκ ενημερώνεται διαρκώς, ειναι ιδιαίτερα ευφυής ενώ όσοι την ξέρουν λένε πως επιμένει στις λεπτομέρειες. Όταν αγνοεί ένα θέμα θα κάνει επίμονες ερωτήσεις, μέχρι να το κατανοήσει και να το κατακτήσει.
Ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Τόμας ντε Μεζιέρ είχε πει ότι «αυτή η γυναίκα με εντυπωσιάζει. Στις διερευνητικές διαπραγματεύσεις μου έκανε πολύ καλή εντύπωση, ήταν πάντα ενημερωμένη και πάντα ουσιαστική». Άλλοι της καταλογίζουν αλαζονεία και έλλειψη διπλωματικότητας, μιας και συνηθίζει να εκφράζει κάπως ωμά τις απόψεις της. Αυτό, όμως, αποτέλεσε και συγκριτικό πλεονέκτημά της στο εσωτερικό του κόμματός της βοηθώντας την να αναρριχηθεί στην ηγεσία.
Από το 2007 είναι παντρεμένη με τον πολιτικό σύμβουλο και «γκουρού» των δημοσίων σχέσεων, Ντάνιελ Χόλεφλαις. Είναι μητέρα δύο κοριτσιών. Το ένα πηγαίνει παιδικό σταθμό και το άλλο στο δημοτικό. Η νέα σιδηρα κυρία της γερμανικής διπλωματίας έχει πει ότι θα παραμείνει πρωτίστως μητέρα ακόμα και αν είχε εκλεγεί καγκελάριος και οτι η στήριξη της οικογένειάς της είναι αυτή που της δίνει δύναμη και έμπνευση.
Σε εκείνους που της προσάπτουν απειρία, τέλος απαντάει με νόημα.«Ναι, δεν υπήρξα ποτέ καγκελάριος και ποτέ υπουργός. Τάσσομαι υπέρ της ανανέωσης. Άλλοι πάλι υποστηρίζουν το status quo» μία πρόταση που ερμηνεύθηκε ως απόρριψη του κατεστημένου στο Βερολίνο.
Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.