Πάει σχεδόν ένας χρόνος από την ανακοίνωση (και το φιάσκο) της Ευρωπαϊκής Super League. Ήταν 18 Απριλίου του 2021 όταν δώδεκα από τις μεγαλύτερες ομάδες στην Ευρώπη αποκάλυψαν το σχέδιό τους να αποχωρήσουν από το Champions League και να φτιάξουν το δικό τους υπερπρωτάθλημα. Ανάμεσά τους, προφανώς, δεν ήταν η μικρούλα Βιγιαρεάλ, η οποία όμως φέτος δείχνει ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο υπόθεση της ελίτ. Προκρίθηκε μεγαλοπρεπέστατα στους ημιτελικούς του Champions League, και περιμένει τον αντίπαλό της από τους αγώνες σήμερα (αν και αυτή θα είναι πιθανότατα η Λίβερπουλ, μία ακόμα από τις ιδρύτριες δυνάμεις της Super League).
Η επανάσταση της Βιγιαρεάλ, οι διαδοχικές προκρίσεις επί Γιουβέντους και Μπάγερν, είναι και οικονομικού χαρακτήρα. Κόντρα σε δύο από τα μεγαλύτερα μπάτζετ στην Ευρώπη, έδειξε ανωτερότητα, έδειξε ένα βιώσιμο μοντέλο μιας αθλητικής ανώνυμης εταιρίας που εδρεύει σε μια μικρούλα πόλη 50.000 κατοίκων.
Στον αγγλικό λογαριασμό της στο Twitter (γιατί φυσικά και διαθέτει αγγλόφωνο λογαριασμό), η Βιγιαρεάλ το έριξε στην ειρωνία. Δικαιολογημένη και κερδισμένη με το σπαθί της. «UEFA Farmers League», έλεγε η λεζάντα, πλάι σε έναν αγρότη καβάλα σε κίτρινη αλωνιστική μηχανή. Μικρός σύλλογος, ήταν το σχόλιο του δηκτικού social media manager της ομάδας.
Η φετινή σεζόν είναι μάθημα για τους δώδεκα της Super League. Τρεις εξ αυτών θα είναι (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου) στα ημιτελικά (Ρεάλ Μαδρίτης, Λίβερπουλ και μία εκ των Μάντσεστερ Σίτι και Ατλέτικο Μαδρίτης). Δύο αποχαιρέτησαν στην οκτάδα. Τρεις στη δεκαεξάδα. Δύο αποκλείστηκαν από τους ομίλους ακόμα. Και δύο δεν είχαν ποτέ προκριθεί εξ αρχής στη φετινή διοργάνωση. Να τι πετυχαίνεις όταν τρεις από τους πέντε του διοικητικού συμβουλίου της παρολίγον λίγκας είναι Αμερικανοί, με μηδενική ποδοσφαιρική γνώση και εμπειρία.
Αξίζει να δούμε λίγο τη χρηματιστηριακή αξία (συμπεριλαμβανομένων των περιουσιακών στοιχείων, προφανώς) της Βιγιαρεάλ σε σχέση με την Μπάγερν, τη Γιουβέντους και την Αταλάντα, ομάδες που φέτος έχει αποκλείσει. Ο ισπανικός σύλλογος κοστολογείται στα 239 εκατομμύρια ευρώ. Κατά 50% ακριβότερη η Αταλάντα (364 εκατομμύρια), ενώ στις άλλες δύο περιπτώσεις, οι τιμές απογειώνονται και προκαλούν ίλιγγο. Στο 1,48 δισ. ευρώ κοστολογείται η Γιουβέντους, στα 2,62 η Μπάγερν. Πάνω από 1.000% πάνω, δηλαδή. Το ποδοσφαιρικό κλισέ πως τα λεφτά δεν παίζουν μπάλα, για μια φορά έστω δικαιώνεται.