Δώρα και άδειες, φαγητό και έξοδοι, αγάπες και αγκαλιές, χαρούμενα πρόσωπα και σώματα. Κάπως έτσι είναι οι χριστουγεννιάτικες μέρες στο μυαλό μας και στις φωτογραφίες και στις ταινίες που βλέπουμε. Αλλά είναι όλα αυτά ρεαλιστικά; Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα;
Η πραγματικότητα
Τα παιδιά έχουν δύο εβδομάδες χωρίς σχολείο και διάβασμα, κοιμούνται περισσότερο και ξυπνούν χωρίς ξυπνητήρι, κάνουν όλα εκείνα που στην καθημερινότητα δεν είναι αυτονόητα αλλά τα αποκτούν μετά από την ολοκλήρωση των υποχρεώσεων του. Είναι φανερά πιο ξέγνοιαστα και χαρούμενα αλλά ισχύει το ίδιο και με τους ενήλικες; Δεν είναι τις περισσότερες φορές, μιας και η ενήλικη πραγματικότητα είναι διαφορετική, σπάνια είναι ξέγνοιαστες αυτές οι μέρες, οι προηγούμενες τους περιλαμβάνουν πολύ τρέξιμο για τη δήθεν απεμπλοκή από υποχρεώσεις και τελικά όταν έρχονται, συνειδητοποιούμε ότι είναι κι αυτές γεμάτες κούραση και πρέπει.
Καταλήγουν λοιπόν οι ημέρες χαράς, αγάπης και ξεκούρασης να γίνονται καταναγκαστικές επισκέψεις, άγχος και κούραση. Έτσι καταλήγουμε σε συναισθήματα ανησυχίας, ταλαιπωρίας, θυμού, τύψεων, θλίψης και μια διάχυτη υπερένταση. Συναισθήματα όχι και πολύ ταιριαστά στο πρότυπο της χριστουγεννιάτικης διάθεσης που πρέπει να μας χαρακτηρίζει…
Με κάποιον τρόπο υπάρχει σαν κανόνας το πως πρέπει να νιώθουμε και το τι πρέπει να κάνουμε αυτές τις γιορτές. Μοιραία όταν νιώθουμε πως απέχουμε από το πρότυπο αυτό, απογοητευόμαστε, νιώθουμε καταθλιπτικά, πως κάτι κάνουμε λάθος ή πως κάτι πάει στραβά με τον εαυτό μας και μπορεί και να απομονώνουμε τελικά τον εαυτό μας ή ακόμη, να υπερπροσπαθούμε και να πιεζόμαστε να χωρέσουμε στο πρότυπο που επικρατεί και τις προσδοκίες που θέτουμε για να το συναντήσουμε.
Υπάρχει επίσης η ανάγκη να γίνει η ανασκόπηση της χρονιάς που μοιραία θα μας υπενθυμίσει και τους στόχους που βάλαμε στην αρχή της και πολύ εύκολα θα απογοητευτούμε για όσους δεν πετύχαμε αλλά και για όσους την μία μέρα βάλαμε και την άλλη ξεχάσαμε.
Η λύση
Πρόκειται για τις ημέρες που βρίσκουμε όλοι περισσότερο ελεύθερο χρόνο, καθώς θα έχουμε κάποιες διακοπές και έχουμε τη δυνατότητα να δούμε αγαπημένα μας πρόσωπα, να αφιερώσουμε χρόνο στις ασχολίες που δεν χωράνε στο κανονικό μας ωράριο και γενικότερα, να πάρουμε και να δώσουμε αγάπη και φροντίδα. Είναι λοιπόν το κλίμα των Χριστουγέννων αυτό που αισθανόμαστε για τους δικούς μας ανθρώπους και μέσα στις ημέρες αυτές έχουμε χρόνο να το εκφράσουμε αλλά και να το εισπράξουμε.
Δεν πρόκειται λοιπόν για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά αυτά καθαυτά, αλλά για το σταμάτημα της ταχύτατης καθημερινότητας μας, που εύκολα μας παρασύρει και μας απομακρύνει κάπως από τις πιο ήσυχες και τρυφερές μας στιγμές. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να έχουμε χρόνο για όσα ειλικρινά χρειαζόμαστε γιατί αυτά είναι και όσα θα μας δίνουν κουράγιο και δύναμη για να είμαστε δημιουργικοί και παραγωγικοί μέσα στην απαιτητικότητα της ενήλικης ζωής μας. Αφαιρώντας τις δουλειές και τις υποχρεώσεις μας, ας προσθέσουμε περισσότερο ουσιαστικές στιγμές που έχουν περιεχόμενο πιο χρήσιμο που όμως μας λείπει τον υπόλοιπο καιρό – βρείτε τι χρειάζεστε να προσθέσετε απαντώντας τις παρακάτω ερωτήσεις:
‘Τι μου έχει λείψει; Τι έχω ανάγκη; Τι θα με κάνει να νιώσω όμορφα με τους δικούς μου και με τον εαυτό μου; Τι δώρο θα ήθελα πολύ να μου κάνουν αλλά και να κάνω εγώ;’ Λιγότερο ‘τι πρέπει’, περισσότερο ‘τι χρειάζομαι’!
Καλές γιορτές!
Από την Αγγελική Τζάνου, BSc Ψυχολογία – MSc Ψυχολογία Υγείας, Γνωσιακή- Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία – Sex Therapy