Υπάρχουν πολλές διαφορετικές θεωρίες όσον αφορά το περπάτημα έναντι του τρεξίματος για την υγεία και την απώλεια βάρους. Ειδικοί απαντούν. Η συζήτηση σχετικά με το αν το τρέξιμο ή το περπάτημα προσφέρει περισσότερα οφέλη παραμένει ενεργή στους λάτρεις της άσκησης

Ενώ ορισμένοι ισχυρίζονται ότι ο μόνος τρόπος να αποκομίσουμε τα περισσότερα οφέλη στην υγεία είναι να τρέξουμε μέχρι να ιδρώσουμε, άλλοι λένε ότι ο έντονος ή χαλαρός περίπατος μπορεί να είναι το ίδιο καλός με το τρέξιμο.

Βρείτε το στόχο σας

Ο Habib Noorbhai, εξηγεί ότι το τρέξιμο και το περπάτημα έχουν σωματικά και ψυχικά οφέλη αλλά η μια μορφή θα μπορούσε να είναι καλύτερη για τους στόχους ενός ανθρώπου σε σχέση με την άλλη.

Για παράδειγμα, το έντονο περπάτημα θα μπορούσε να ξεκλειδώσει περισσότερα οφέλη στην υγεία για κάποιον με άσθμα ή καρδιοπάθεια, ενώ το τρέξιμο μπορεί να είναι καλύτερο για κάποιον που θέλει να χάσει βάρος

Η απώλεια βάρους σχετίζεται με το κάψιμο ενέργειας

Ο David-John Hume συμφωνεί με τον  Noorbhai, ότι το τρέξιμο θα μπορούσε να υπερέχει σε όσους έχουν προτεραιότητα τον έλεγχο του βάρους. Σημειώνει τα ευρήματα έρευνας του 2013 που εστίασε στον έλεγχο του βάρους 15 237 ανθρώπων που περπατούσαν έναντι 32 215 ανθρώπων που έτρεχαν.

Η έρευνα έδειξε ότι όσοι έτρεχαν δεν ήταν μόνο πιο αδύνατοι από αυτούς που περπατούσαν αλλά ότι διατηρούσαν καλύτερα τη σωματική μάζα και την περίμετρο μέσης στα 6,2 χρόνια παρακολούθησης.

Αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στο γεγονός ότι το τρέξιμο είναι καλύτερος ρυθμιστής της αντίδρασης του εγκεφάλου στην όρεξη, που σημαίνει ότι θα είστε πιθανόν πιο εγκρατής στο φαγητό μετά το σύντομο τρέξιμο παρά μετά τον μακρύ περίπατο, εξηγεί ο Hume.

Ο Noorbhai αναφέρει ότι το τρέξιμο γενικά καίει περισσότερη ενέργεια από το περπάτημα και είναι καλή άσκηση για ανθρώπους που θέλουν να χάσουν βάρος. Μην το παρακάνετε. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι όσοι θέλουν να χάσουν βάρος θα πρέπει να τρέχουν σαν τον άνεμο επειδή σε ορισμένες περιστάσεις το τρέξιμο μπορεί να χάνει το στόχο και να βλάπτει παρά να ωφελεί.

Αν κάποιος τρέχει πολύ γρήγορα μπορεί ενδεχομένως να μην καίει τόσο λίπος λόγω του γεγονότος ότι θα μπορούσε να είναι δύσκολο να διατηρηθεί ο ρυθμός αρκετά ώστε να καίει λίπος. Το τρέξιμο θα μπορούσε επίσης να βλάπτει τα οστά και τις αρθρώσεις ορισμένων. Ο Hume εξηγεί ότι το περπάτημα συνδέεται με χαμηλότερα επίπεδα πίεσης στις αρθρώσεις.

Έρευνα του 2015 έδειξε ότι το τρέξιμο για τον έλεγχο του βάρους και για την υγεία σημαίνει να περιορίζει το τρέξιμο σε 40 λεπτά ανά ημέρα ή λιγότερο, καθώς μεγαλύτερο διάστημα δεν έχει επιπλέον όφελος στην υγεία, ενώ σε ορισμένες περιστάσεις μπορεί ακόμα και να συνδέεται με καρδιοτοξικότητα και βραχύτερο προσδόκιμο ζωής.

Περπάτημα και οφέλη

Στοιχεία από τις National Runners’ and Walkers’ Health Study δείχνουν ότι όσοι περπατούν και τρέχουν και ξοδεύουν την ίδια ποσότητα ενέργειας έχουν σχεδόν τα ίδια οφέλη στην υγεία, περιλαμβανομένου μειωμένου κινδύνου υπέρτασης, αυξημένης χοληστερόλης και διαβήτη και καρδιαγγειακών γεγονότων, δήλωσε ο Hume.

Όπως δήλωσε, θα πρέπει να τρέχουμε για τον έλεγχο του βάρους, να περπατούμε για την υγεία των αρθρώσεων και να τρέχουμε ή να περπατούμε για τη γενική υγεία κι ευεξία. ‘Η καλύτερα, να τα αναμείξουμε.

ΠΗΓΗ

Ευερέθιστο έντερο, κολίτιδα ή σπαστική κολίτιδα, όπως και εάν το ονομάζεται δεν αποτελεί κάποια πάθηση. Πρόκειται για ένα σύνολο συμπτωμάτων που αγγίζουν το έντερο, και σήμερα υπολογίζεται πως αφορά περίπου έναν στους δέκα ανθρώπους στο Δυτικό κόσμο. Οι αιτίες δεν έχουν πλήρως διευκρινιστεί, με το στρες και τη λιγότερο ισορροπημένη διατροφή να βρίσκονται ψηλά στη λίστα των «υποψηφίων». Εκείνο όμως το οποίο με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε είναι πως η διατροφή αποτελεί τη βάση της αντιμετώπισης της κολίτιδας. Τα διατροφικά προγράμματα αποφυγής, ή καλύτερα αποκλεισμού, βρίσκονται στην αιχμή του δόρατος. Το πιο γνωστό ανάμεσα σε αυτά είναι η δίαιτα FODMAP, η οποία βασίζεται στην αρχή της αδυναμίας απορρόφησης από το έντερο συγκεκριμένων συστατικών. Σε αυτά ανήκουν και οι γλυκαντικές ουσίες.

Ποιες γλυκαντικές αυξάνουν τα συμπτώματα;

Οι γλυκαντικές ουσίες αποτελούν την απάντηση της βιομηχανίας τροφίμων σε σύγχρονες επιδημίες όπως η παχυσαρκία και ο ζαχαρώδης διαβήτης. Η κατηγορία των γλυκαντικών ουσιών η οποία συνδέεται με το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου είναι οι πολυόλες. Οι πιο γνωστές από αυτές είναι η ξυλιτόλη, η σορβιτόλη, η μαλιτόλη και η λακτιτόλη. Καθώς αποδίδουν λιγότερες από τις μισές θερμίδες σε σύγκριση με τη ζάχαρη θα τις βρείτε σε πολλά αναψυκτικά, τσίχλες και καραμέλες που φέρουν το χαρακτηρισμό «χωρίς ζάχαρη». Δυστυχώς, η αδυναμία ικανοποιητικής απορρόφησής τους από το παχύ έντερο προκαλεί τυμπανισμό, πόνο και πολύ συχνά διάρροιες. Η επίδρασή τους στην υγεία του γαστρεντερικού φαίνεται πως είναι εντονότερη όταν συνδυαστούν με άλλους «δύσπεπτους» για την κολίτιδα υδατάνθρακες, όπως η λακτόζη των γαλακτοκομικών και η φρουκτόζη των φρούτων.

Τι ισχύει για τις υπόλοιπες γλυκαντικές;

Στις μέρες μας, στα lightπροϊόντα θα βρείτε πολλά διαφορετικά υποκατάστατα της ζάχαρης. Έτσι εκτός από της πολυλόλες θα έχετε ακούσει και τιςτεχνητές(ασπαρτάμη, σακχαρίλη, σουκραλόζη κ.α.) και τις φυσικές(στέβια, αγαύη) γλυκαντικές. Επειδή οι ειδικοί δεν έχουν μελετήσει εκτενώς την επίδραση των συστατικών αυτών στην υγεία του εντέρου, η προσέγγιση πρέπει να είναι εξατομικευμένη. Με απλά λόγια, δοκιμάστε να βάλετε στον καφέ σας ασπαρτάμη ή δοκιμάστε να φτιάξετε ένα γλυκό με στέβια. Στη συνέχεια παρατηρήστε εάν προκαλούνται συμπτώματα της κολίτιδας. Θυμηθείτε πως όλοι οι άνθρωποι με ευερέθιστο έντερο δεν εμφανίζουν τα ίδια συμπτώματα και δεν ερεθίζονται από τις ίδιες τροφές. Το πρόβλημα στην περίπτωση αυτή είναι πως στα έτοιμα τρόφιμα, για καλύτερη γεύση, χρησιμοποιείται μίγμα από πολυόλες, φυσικές και τεχνητές γλυκαντικές. Συνεπώς, ένα προϊόν με στέβια είναι πολύ πιθανό πως θα περιέχει ξυλιτόλη ή μαλιτόλη. 

Για καλύτερη διαχείριση του ευερέθιστου εντέρου δώστε προτεραιότητα στη διαχείριση του καθημερινού στρες, αγαπήστε τη φυσική δραστηριότητα, κάνετε μικρά και συχνά γεύματα και καταναλώστε αρκετές φυτικές ίνες από φρούτα και λαχανικά.Ζητείστε τη βοήθεια ενός διαιτολόγου για να καταλάβετε καλύτερα ποια συστατικά «ξυπνούν» την κολίτιδα, και πως μπορείτε να τα περιορίσετε.

Ήβη Παπαϊωάννου, RDN, MS, MBA

Διαιτολόγος, Διατροφολόγος

Μέλος της Ακαδημίας Διατροφής και Διαιτολογίας, ΗΠΑ

[email protected]

Βιβλιογραφία

Lenhart A, Chey WD. A Systematic Review of the Effects of Polyols on Gastrointestinal Health and Irritable Bowel Syndrome. Adv Nutr. 2017;8(4):587-596. Published 2017 Jul 6.

Spencer M, Gupta A, Dam LV, Shannon C, Menees S, Chey WD. Artificial Sweeteners: A Systematic Review and Primer for Gastroenterologists. J Neurogastroenterol Motil. 2016;22(2):168-80.

ΠΗΓΗ

Πολλοί άνθρωποι επιλέγουν τα αναψυκτικά για να δροσιστούν ή για να συνοδεύσουν το φαγητό τους. Η κατανάλωση αναψυκτικών όμως, λόγω της μεγάλης ποσότητας ζάχαρης που περιέχουν, προκαλεί μια σειρά παρενεργειών στο σώμα.

Συγκεκριμένα:

– Μέσα στα πρώτα 15 λεπτά μετά την κατανάλωση του αναψυκτικού, η ζάχαρη διοχετεύεται μέσω του εντέρου στο αίμα, προκαλώντας απότομη αύξηση των επιπέδων σακχάρου. Η ζάχαρη πρέπει να μετατραπεί σε ενέργεια και να διανεμηθεί στους μυϊκούς ιστούς του σώματος με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται η λειτουργία των οργάνων που εμπλέκονται στη διαδικασία.

Το πάγκρεας παράγει ινσουλίνη για να μεταφέρει τη ζάχαρη στους μυς για ενέργεια. Τα αναψυκτικά περιέχουν όμως πολύ περισσότερη ζάχαρη από αυτή που χρειάζονται οι μυς. Όταν ένα άτομο καταναλώνει ένα κουτάκι αναψυκτικού, παίρνει ένα φορτίο υδατανθράκων που αντιστοιχεί σε ένα ολόκληρο γεύμα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το αναψυκτικό καταναλώνεται παράλληλα με το γεύμα. Οι επιπλέον υδατάνθρακες πρέπει να υποστούν επεξεργασία και η περίσσεια τους αντί να χρησιμοποιείται από τους μυς, μετατρέπεται στο συκώτι σε λίπος.

Τα νεφρά εμπλέκονται στη διαδικασία, βοηθώντας στην απομάκρυνση της επιπλέον ζάχαρης μέσω των ούρων. Αυτό συνεπάγεται την απώλεια νερού που σε συνδυασμό με τη διουρητική δράση της καφεΐνης των αναψυκτικών, αυξάνει τον κίνδυνο αφυδάτωσης. Η ζάχαρη και η καφεΐνη των αναψυκτικών αποτελούν ανθυγιεινό και επικίνδυνο συνδυασμό.

Μία άλλη σημαντική επίπτωση της κατανάλωσης αναψυκτικών, είναι ο εθισμός που προκαλούν. Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Princeton, όταν έδωσαν σε πεινασμένους αρουραίους ζαχαρούχο διάλυμα, διαπίστωσαν ότι οι εγκέφαλοί τους απελευθέρωσαν ντοπαμίνη, μια χημική ουσία που ενεργοποιεί το σύστημα ανταμοιβής. Η αντίδραση αυτή είναι παρόμοια με αυτή που προκλήθηκε όταν δόθηκε στους αρουραίους ηρωίνη ή κοκαΐνη. Σύμφωνα με τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ, η ζάχαρη μπορεί να είναι πιο εθιστική από την κοκαΐνη.

Τα καλά νέα είναι ότι εάν πραγματικά απολαμβάνετε τα αναψυκτικά, δεν χρειάζεται να τα αποκλείσετε εντελώς από τη διατροφή σας. Είναι απαραίτητο όμως να έχετε τον έλεγχο της ποσότητας που καταναλώνετε. Η κατανάλωση ενός αναψυκτικού μία στο τόσο, δεν έχει σημαντικό αντίκτυπο στην υγεία. Αναζητήστε τέλος εναλλακτικές με λιγότερη ζάχαρη και θερμίδες, όπως το παγωμένο τσάι.

ΠΗΓΗ

Να γελάς πολύ, να κοιμάσαι αρκετά, να πίνεις με μέτρο και να γουστάρεις τους ανθρώπους γύρω σου. Αυτά, σε γενικές γραμμές, είναι τα μυστικά της μακροζωίας, σύμφωνα με τους εκατοντάχρονους που έχουν κληθεί κατά καιρούς από παγκοσμίου φήμης ΜΜΕ να μοιραστούν μαζί μας τα αποστάγματα της σοφίας τους. Ιδού μερικά από τα καλύτερα:

• Μην κοιτάζεις το ημερολόγιο. Απλά να γιορτάζεις την κάθε μέρα.
• Αναγκάζω τον εαυτό μου να βγαίνει έξω κάθε μέρα, έστω κι αν είναι μόνο για να κάνω τον γύρο του τετραγώνου. Το μυστικό για να μένεις νέος είναι να κινείσαι.
• Η χρησιμότητα των βιταμινών; Ξεχάστε την. Και δεν ενθαρρύνω ούτε τις πολλές επισκέψεις σε γιατρούς.
• Ερωτευτείτε, παντρευτείτε. Το σεξ πρέπει να το ενθαρρύνουμε.
• Ακόμα και αν αισθάνεσαι μίσος, να το κρατάς για τον εαυτό σου. Μην πληγώνεις άλλους ανθρώπους, για κανένα λόγο.
• Να ταξιδεύεις όσο είσαι νέος και μπορείς. Μην ανησυχείς για τα λεφτά. Η εμπειρία είναι μακράν πολυτιμότερη απ’ όσο θα γίνουν ποτέ τα λεφτά. Τις περισσότερες φορές, τα πράγματα λύνονται μόνα τους.
• Να κάνεις κάθε μέρα ένα πράγμα που θα είναι μόνο για σένα.
• Μην παραιτηθείς ποτέ από την αγάπη.
• Η ζωή είναι διασκεδαστική. Εξαρτάται μόνο από τον τρόπο που τη βλέπεις. Να είσαι ικανοποιημένος. Δε χρειάζεται να είσαι χαρούμενος όλη την ώρα – μόνο ικανοποιημένος.
• Να αγαπάς τους ανθρώπους. Βρες κάτι που σου αρέσει στον καθένα. Σίγουρα υπάρχει.
• Να έχεις πολλούς ανθρώπους στο σπίτι. Διαφορετικούς ανθρώπους – νέους, γέρους, άσπρους, μαύρους, ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο. Οι άνθρωποι είναι η κινητήριος δύναμη όλων μας.
• Οφείλω την υγεία μου στα τσιγάρα και το ουΐσκι. Πίνω μόνο όταν βγαίνω, αλλά ο γιατρός μου λέει ότι δεν θα ήμουν ζωντανή χωρίς αυτά… λέει η 100χρονη Dorothy.
• Ο πόνος είναι μυστηριώδης, και το να διασκεδάζεις είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να τον ξεχάσεις.
• Δεν υπάρχει κανένας λόγος να συνταξιοδοτηθείς. Αν, όμως, είναι να το κάνεις, βεβαιώσου ότι θα είναι πολύ αργότερα από τα 65.
• Η επιστήμη μόνη της δεν μπορεί ούτε να βοηθήσει ούτε να γιατρέψει τους ανθρώπους.
• Να μην τρως υγιεινό φαγητό. Εγώ τρώω ό,τι θέλω. Το μυστικό της μακροζωίας είναι το παγωτό.
• Να είσαι περίεργος. Να σε ενδιαφέρει η ζωή. Να ενθουσιάζεσαι με τα καινούρια πράγματα – με τα νέα μέρη, με το να γνωρίζεις ανθρώπους, με το να βλέπεις τις νέες παραστάσεις που ανεβαίνουν.
• Προσπαθώ να βρίσκω τον χρόνο για να παρατηρώ και να εκτιμάω τα μικρά πράγματα που κάνουν όμορφη αυτή τη ζωή. Όταν το κάνω αυτό, ο χρόνος επιβραδύνεται.
• Κάνε κάτι ενδιαφέρον κάθε μέρα. Διαφορετικά, αποσυντίθεσαι.
• Πίνω ένα Scotch κάθε μέρα. Και μετά νιώθω υπέροχα.
• Το γέλιο σε κρατά υγιή. Επιβιώνεις με το να βλέπεις την αστεία πλευρά των πραγμάτων. Δε γίνεται να γελάς και να είσαι θυμωμένος, ή να γελάς και να νιώθεις θλίψη ή ζήλεια.
• Κάνε ό,τι πρέπει να κάνεις. Μην το αναλύεις, απλώς καν’ το.
• Μην ξεμένεις ποτέ από ευθύνες. Αν δεν έχεις καμία, βρες μία. Βρες ένα σκοπό, και δωσ’ του τον καλύτερο εαυτό σου. Κάνει καλό στο μυαλό σου και το ενδιαφέρον σου για την ζωή, και σε κρατά ζωντανό για περισσότερο.
• Δες τα όλα χαλαρά, απόλαυσε τη ζωή, ό,τι είναι να γίνει θα γίνει.
• Να κοιμάσαι καλά!

ΠΗΓΗ

Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι για να χάσεις βάρος δεν θα πρέπει να τρως σχεδόν τίποτε ή να λιμοκτονείς μόνο με φρούτα, νερό και σούπες. Μπορεί αυτός ο τρόπος να είναι άμεσα αποδοτικός επιφέροντας μεγάλη αρχική απώλεια βάρους, ωστόσο πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει ότι τέτοιου είδους πρακτικές μπορεί να αποδειχθούν επιζήμιες για το σώμα μας και το ουσιαστικότερο όλων είναι ότι τα κιλά που χάνονται επαναπροσλαμβάνονται με γενναίες μάλιστα….»προσαυξήσεις».

Φυσικά και για να χαθεί βάρος θα πρέπει να τρώμε λιγότερο, αλλά λιγότερο από τι; Λιγότερο από ό,τι τρώγαμε συνήθως; Λιγότερο από ό,τι τρώει ο μέσος άνθρωπος; Λιγότερο από ό,τι τρώνε οι ασκητές; Όχι βέβαια, θα πρέπει να τρώμε λιγότερο από ό,τι χρειαζόμαστε, που στην πραγματικότητα αυτό, ως αριθμός θερμίδων, μπορεί να αντιστοιχεί σε πολύ περισσότερο φαγητό από ό,τι έχουμε οι περισσότεροι στο μυαλό μας. Ας το εξηγήσουμε….

Πολλοί επισκέπτονται ένα διαιτολογικό γραφείο με την επιθυμία «θέλω να χάσω κιλά». Η πρώτη ερώτηση που πρέπει να γίνεται από τους διαιτολόγους είναι «τι είδους κιλά θέλεις να χάσεις; Θέλεις να χάσεις κιλά από τους μύες σου, από τα μαλλιά σου και τα νύχια σου, από το νερό που έχεις στο σώμα σου, ή μήπως θέλεις να χάσεις λίπος;». Μια σωστή και υγιεινή δίαιτα είναι αυτή που θα μας κάνει όχι να χάσουμε βάρος πρόσκαιρα, αλλά αυτό που θα χάσουμε να έχουμε σοβαρές πιθανότητες να το διατηρήσουμε για όλη μας τη ζωή. Συνεπώς, θα πρέπει να είναι μια εξατομικευμένη δίαιτα που αποσκοπεί στη μείωση του σωματικού μας λίπους.

Για να το πετύχουμε αυτό θα πρέπει αρχικώς να προσδιορίσουμε το ενεργειακό μας ισοζύγιο. Δηλαδή πόσες θερμίδες χρειαζόμαστε ανάλογα με τη δραστηριότητά μας ώστε να διατηρήσουμε την υπάρχουσα κατάσταση βάρους. Αυτές είναι οι θερμίδες του ενεργειακού μας ισοζυγίου και από αυτές θα πρέπει να τρώμε λιγότερο. Το εύλογο και επόμενο ερώτημα που αυτομάτως τίθεται είναι κατά πόσο λιγότερο.

Μελέτες έχουν προσδιορίσει ότι 500 έως 1.000 λιγότερες θερμίδες (ενεργειακό έλλειμμα), είναι το εύρος όπου η απώλεια βάρους που επιτυγχάνεται έχει περισσότερες πιθανότητες να διατηρηθεί. Αυτό συμβαίνει γιατί το σώμα μας δεν είναι σχεδιασμένο για να κάνει εύκολα μεγάλες και γρήγορες αλλαγές.

Η μείωση κατά 500, για παράδειγμα, θερμίδες είναι μια μικρή αλλαγή, που πραγματοποιείται εύκολα βάζοντας λιγότερο λάδι στη σαλάτα, τρώγοντας μισό από το γλυκό του επιδορπίου και μειώνοντας κατά δυο τις φέτες του ψωμιού του διαιτολογίου. Αντίθετα, η κατανάλωση μιας σαλάτας με κοτόπουλο το μεσημέρι και ενός γιαουρτιού με 2 φρυγανιές το βράδυ, είναι μια δομική αλλαγή στις συνήθειες μας που ο οργανισμός μας μόνο κάτω από ειδικές συνθήκες θα μπορούσε να δεχτεί χωρίς να αντιδράσει. Και ποια είναι η συνηθισμένη αντίδραση; η υπερκατανάλωση. Έτσι πολύ συχνά συναντούν οι διαιτολόγοι το φαινόμενο της υπερφαγίας μετά από περιόδους νηστείας ή στέρησης γενικότερα.

Εκτός όμως από το γεγονός ότι αυτές οι μικρές και εφικτές αλλαγές δεν γίνονται αντιληπτές από το σώμα μας και συνεπώς υιοθετούνται πιο εύκολα, το να τρώμε περισσότερο από ό,τι φανταζόμαστε ότι χρειάζεται μια δίαιτα συμβάλλει και στην ορθότερη απώλεια κιλών. Αυτό συμβαίνει γιατί μια γρήγορη απώλεια βάρους, πολύ συχνά δεν καλύπτει τις ημερήσιες ανάγκες μας για πρωτεΐνες, ενός συστατικού που είναι απαραίτητο για τη διατήρηση της μυϊκής μάζας. Γνωρίζατε ότι όσο περισσότερος είναι ο μυϊκός μας ιστός τόσο υψηλότερα λειτουργεί ο μεταβολισμός μας; Γίνεται, επομένως, κατανοητό ότι μια γρήγορη και ανεξέλεγκτη απώλεια βάρους είναι επιζήμια για τον οργανισμό μας, αυξάνοντας τις πιθανότητες γρήγορης επαναπρόσληψης.

Συμπερασματικά, κάνοντας μια δίαιτα δεν θα πρέπει απαραιτήτως να λιμοκτοκτονούμε, όπως οι περισσότεροι φαντάζονται, αλλά αντιθέτως να τρώμε περισσότερο από αυτό. Θυμηθείτε… μια δίαιτα για να είναι επιτυχημένη θα πρέπει να είναι εξατομικευμένη και να σας ταιριάζει. Έτσι, άτομα με ισχυρό κίνητρο και θέληση για γρήγορη απώλεια βάρους θα μπορούσαν να ακολουθήσουν ένα υποθερμιδικό διαιτολόγιο που οδηγεί σε γρήγορη αρχική απώλεια βάρους, αρκεί να καλύπτει τις ημερήσιες ανάγκες για βιταμίνες μέταλλα και ιχνοστοιχεία, να εφοδιάζει το σώμα μας με τις απαραίτητες πρωτεΐνες ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες του πρωτεϊνικού ισοζυγίου και παράλληλα να ακολουθούνται τεχνικές τροποποίησης συμπεριφοράς, ώστε η γρήγορη απώλεια βάρους να μην οδηγήσει σε γρήγορη επαναπρόσληψη.

ΠΗΓΗ