Το οικογενειακό στιγμιότυπο που δημοσίευσε η τραγουδίστρια στα social media
H Hilary Duff και ο αγαπημένος της Matthew Koma καλωσόρισαν το πρώτο τους παιδί στις 15 Οκτωβρίου και σήμερα μοιράστηκαν με το κοινό το πρώτο στιγμιότυπο της κόρης τους.
“Η Banks Violet Bair έχει κλέψει στην κυριολεξία τις καρδιές μας! Ήρθε στον κόσμο το απόγευμα της Πέμπτης 25 Οκτωβρίου και είναι απλά μαγική!”, έγραψε η γνωστή τραγουδίστρια στη λεζάντα της φωτογραφίας που δημοσίευσε.
Ένα ακόμα χρυσό μετάλλιο σε μεγάλο διεθνή αγώνα πανηγυρίζει η ελληνική ιστιοπλοΐα. Το κατέκτησε ο Αλέξανδρος Καλπογιαννάκης στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της κατηγορίας TECHNO 293 που διοργάνωσε με επιτυχία ο Ν.Α.Ο Βάρης – Βάρκιζας με τη συμμετοχή 236 ιστιοπλόων από 22 χώρες.
Ο νεαρός αθλητής του Ν.Ο. Βουλιαγμένης λίγες μέρες μετά το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες Νεότητας στην Αργεντινή πραγματοποίησε εντυπωσιακή εμφάνιση στον σπουδαίο αγώνα της Αθήνας και έδειξε την μεγάλη του κλάση.
Στις 11 ιστιοδρομίες που έγιναν στα youth boys ο Αλέξανδρος Καλπογιαννάκης πήρε οκτώ πρωτιές και πανάξια ανέβηκε στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου με 10 βαθμούς. Πολύ καλή εμφάνιση πραγματοποίησαν και οι Ν. Σιλιτζόγλου, Ι. Καρβουνιάρης, οι οποίοι κατέλαβαν την 8η και την 9η θέση αντίστοιχα σε σύνολο 80 σκαφών.
Στα youth girls καλύτερη Ελληνίδα ήταν η Ε. Μ. Μποχλογύρου, η οποία τερμάτισε στην 18η θέση μεταξύ 38 σκαφών. Στα junior boys ο Π. Κονταρίνης πήρε την 25η θέση σε σύνολο 70 σκαφών. Στα junior girls η Π. Α. Νικολουδάκη τερμάτισε 11η και η Μ. Χερουβήμ 12η σε 47 σκάφη.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ο μετεωρίτης «Seres», ο οποίος είχε πέσει στην περιοχή των Σερρών (εξ’ ου και το διεθνές όνομά του) πριν από 200 χρόνια, τον Ιούνιο του 1818 και έκτοτε φυλάσσεται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Βιέννης, θα εκτεθεί για πρώτη φορά στη χώρα μας, στο Μουσείο Ηρακλειδών στο Θησείο της Αθήνας, από τις 7 έως τις 11 Νοεμβρίου.
Πρόκειται για μια πρωτοβουλία του επίκουρου καθηγητή Ορυκτολογίας-Γεωλογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών Γιάννη Μπαζιώτη, ενός από τους ελάχιστους επιστήμονες στην Ελλάδα που η έρευνά του εστιάζεται στους μετεωρίτες. Η σχετική ανακοίνωση έγινε σε συνέντευξη που δόθηκε στο Μουσείο, το οποίο θα φιλοξενήσει τον μετεωρίτη για ένα πενθήμερο. Ο μετεωρίτης θα εκτίθεται σε γυάλινη προθήκη, με σταθερές συνθήκες υγρασίας, ενώ θα απαγορεύεται να τον αγγίξουν οι επισκέπτες για να μην τον «μολύνουν».
Η Ελένη Νομικού, γενική διευθύντρια του Μουσείου, δήλωσε ότι «έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον για κάποιον να επισκεφθεί το Μουσείο και να δει τον μετεωρίτη, γιατί προκαλεί το ίδιο δέος με το να δεις από κοντά ένα αυθεντικό έργο τέχνης. Είναι νομίζω κάτι που δεν συμβαίνει κάθε μέρα στη ζωή καθενός, το να δει δηλαδή από κοντά και εκ του φυσικού μια πέτρα από το διάστημα. Είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, ειδικά για τα νέα παιδιά, να δουν το μετεωρίτη αλλά και να μάθουν από την επαφή τους με την έκθεση και το Μουσείο, πόσα χρήσιμα πράγματα μπορούν να αντληθούν από τη μελέτη των μετεωριτών».
Παράλληλα, θα γίνει η παρουσίαση φωτογραφιών από την παραμονή επί 80 ημέρες του Γ. Μπαζιώτη στην Ανταρκτική φέτος το χειμώνα, σε μια αποστολή αναζήτησης μετεωριτών, η οποία χρηματοδοτήθηκε από τη NASA. Η έκθεση «200 χρόνια και 80 ημέρες. Από τον SERES στην Ανταρκτική» θα διαρκέσει από τις 7 έως τις 30 Νοεμβρίου.
Ακόμη, το Σαββατοκύριακο 10 και 11 Νοεμβρίου στο Μουσείο Ηρακλειδών θα διοργανωθεί εργαστήριο (workshop) σχετικά με τους μετεωρίτες, διάρκειας τεσσάρων ωρών κάθε μέρα, το οποίο απευθύνεται σε ανθρώπους άνω των 15 ετών που θέλουν να μάθουν περισσότερα για τους διαστημικούς βράχους. Θα πραγματοποιηθούν επίσης τρείς σχετικές ομιλίες στις 15,22 και 29 Νοεμβρίου.
Τον μετεωρίτη θα συνοδεύσει στην Ελλάδα ο επιμελητής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Βιέννης, Λουντοβίκ Φεριέρ. Επιμελήτρια της έκθεσης, η οποία έχει τεθεί υπό την αιγίδα του Ελληνικού Διαστημικού Οργανισμού, είναι η Ελένη Γραμματικοπούλου, ενώ την πρωτοβουλία έχουν στηρίξει επίσης ο δήμος Φυλής (του οποίου είναι δημότης ο κ. Μπαζιώτης) και η Εθνική Ασφαλιστική. Μόνο ένας μετεωρίτης από τους περίπου 67.000 που έχουν καταγραφεί σε παγκόσμιο επίπεδο, προέρχεται από την Ελλάδα.
Ο «Seres» είναι ο μοναδικός μετεωρίτης που έχει ανακτηθεί μέχρι σήμερα από ελληνικό έδαφος και αναφέρεται επίσημα ως ελληνικής προέλευσης στη βάση δεδομένων του διεθνούς Δελτίου Μετεωριτών του Σεληνιακού και Πλανητικού Ινστιτούτου (Meteoritical Bulletin of Lunar & Planetary Institute). Ανήκει στην κατηγορία των χονδριτών (το 86% περίπου των μετεωριτών) και αποτελεί υπόλειμμα των πρώτων σταδίων της δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος, καθώς η ηλικία του εκτιμάται ότι είναι περίπου 4,56 δισεκατομμυρίων ετών.
Σύμφωνα με την ιστορία που συνοδεύει τον μετεωρίτη, δύο Γερμανοί τον είδαν να πέφτει το 1818 στην περιοχή των Σερρών. Μετά από μερικές μέρες τον βρήκαν και τον παρέδωσαν στον Οθωμανό πασά της περιοχής, αυτός τον έδωσε στον Γερμανό γιατρό του, ο οποίος με τη σειρά του τον έδωσε σε έναν Αυστριακό καθηγητή χημείας, τον Αντρέας Σέρερ. Τελικά, αυτός τον δώρισε στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Βιέννης, όπου εκτίθεται από το 1844. Το εν λόγω Μουσείο και το Σμιθσόνιαν της Ουάσιγκτον έχουν σήμερα τις μεγαλύτερες συλλογές μετεωριτών στον κόσμο.
Στη Βιέννη ο «Seres» έχει «παρέα» περίπου 10.000 μετεωρίτες που έχουν βρεθεί σε διάφορα μέρη του κόσμου και είναι ένας από τους 1.100 που εκτίθενται μόνιμα. Στα χέρια του αυστριακού μουσείου βρίσκονται τέσσερα κομμάτια από τον «ελληνικό» μετεωρίτη: το μεγαλύτερο (που θα έλθει στην Ελλάδα), έχει βάρος 4,6 κιλά, ένα μικρότερο είναι 1,3 κιλά, ενώ υπάρχουν και δύο άλλα των 52 και 150 γραμμαρίων.
Στη χώρα μας υπάρχουν μερικές ακόμα παλαιότερες ιστορικές πληροφορίες για την πτώση και ανεύρεση μετεωριτών, ωστόσο δεν υπάρχει κανένα απτό δείγμα, ώστε να χαρακτηριστούν επιβεβαιωμένες. Σε αυτές οι περιπτώσεις που χαρακτηρίζονται ως «αμφίβολοι» μετεωρίτες, ανήκουν αναφορές για πτώση μετεωριτών στην περιοχή της Λάρισας (το 1706), στη Θράκη (το 452), στους Δελφούς και στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής.
Ο κ. Μπαζιώτης μελετά εδώ και καιρό τον μετεωρίτη και προσδοκά να δημοσιεύσει τα αποτελέσματα της έρευνάς του εντός του 2019. Ο Έλληνας ορυκτολόγος ελπίζει ότι η έκθεσή του μετεωρίτη στο ελληνικό κοινό θα συμβάλει στην περαιτέρω διείσδυση της επιστήμης των μετεωριτών σε μια νέα γενιά Ελλήνων επιστημόνων.
Η εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα στην πόλη Λομονόσοβ κοντά στην Αγία Πετρούπολη αποκτά νέους πιστούς. Πρόκειται κυρίως για μικρά παιδιά θέλουν να δουν από κοντά κροκόδειλους και άλλα άγρια ζώα, τα οποία και ζουν στο υπόγειο της εκκλησίας.
Για τον ασυνήθιστο αυτό ζωολογικό κήπο ευθύνεται ο ιερέας Όλεγκ Γιεμελιανένκο. Πριν από 10 χρόνια, έφερε έναν μικρό κροκόδειλο από τον Νείλο με στόχο τα πέντε παιδιά του να αγαπήσουν την φύση. Ακολούθησαν χελώνες, Ινγκουάνα και άλλα ζώα.
«Σκοπός της κίνησης αυτής ήταν να προσελκύσουμε τα παιδιά. Θέλουμε να ενδιαφερθούν και να έρθουν στην εκκλησία. Η αλήθεια είναι ότι την Κυριακή όλοι θέλουν να κοιμηθούν λίγο περισσότερο» δήλωσε ο ιερέας Όλεγκ Γιεμελιανένκο.
Για όλους τους γονείς, αυτή είναι μια πρωτόγνωρη εμπειρία.«Είναι ενδιαφέρον και χρήσιμο. Στην πόλη μας δεν έχουμε ζωολογικό κήπο» υποστηρίζει μια μητέρα ενός αγοριού.
Πλέον το υπόγειο δεν επαρκεί, γι’ αυτό και ιο ιερέας αποφάσισε να δημιουργήσει μια νέα αίθουσα για την φιλοξενία των ζώων, ενώ και οι κροκόδειλοι θα αποκτήσουν καινούρια πισίνα.
Ακραίο σενάριο για πολύ μείωση του ορίου αξίας συναλλαγών πάνω από το οποίο είναι υποχρεωτική η πληρωμή με τραπεζικό μέσο έπεσε στο τραπέζι του υπουργείου Οικονομικών. Πρόκειται για πρόταση μείωσης του ορίου από 500 ευρώ που είναι σήμερα σε 50 ευρώ με στόχο τον δραστικό περιορισμό της φοροδιαφυγής στις τάξεις των ελευθέρων επαγγελματιών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Μόνο που η συγκεκριμένη πρόταση έχει ελάχιστες έως μηδενικές πιθανότητες να υλοποιηθεί καθώς εκτιμάται ότι θα προκαλέσει τεράστια προβλήματα στις συναλλαγές και την αγορά.
Παρόλα αυτά δεδομένη θεωρείται από το νέο έτος η πραγματοποίηση παρεμβάσεων για τον περιορισμό της χρήσης μετρητών στην αγορά. Και αυτό διότι θεωρούνται ως αντίμετρα στον κίνδυνο έξαρσης της φοροδιαφυγής από την κατάργηση του ορίου αναλήψεων μετρητών στο πλαίσιο της πρόσφατης χαλάρωσης των κεφαλαιακών ελέγχων. Ειδικότερα εξετάζεται:
-η μείωση του ορίου αξίας συναλλαγής πάνω από το οποίο είναι υποχρεωτική η πληρωμή με χρεωστική ή πιστωτική κάρτα ή άλλο τραπεζικό μέσο (πίστωση σε λογαριασμό επιχείρησης, έκδοση επιταγής κα). Το όριο είναι σήμερα 500 ευρώ και θεωρείται δεδομένο ότι πρόκειται να μειωθεί στα 300 ευρώ ή και χαμηλότερα
– η αύξηση των υποχρεωτικών δαπανών με κάρτα προκειμένου να χορηγηθεί το αφορολόγητο όριο σε μισθωτούς και συνταξιούχους. Τα σημερινά όρια θεωρούνται πολύ χαμηλά και “πιάνονται” από τους μισθωτούς και συνταξιούχους μέσα στο πρώτο δίμηνο ή τρίμηνο κάθε έτους. Ειδικότερα, εξετάζεται το ελάχιστο όριο δαπανών με κάρτα να αυξηθεί:
– στο 15% για εισόδημα έως 10.000 ευρώ (από 10% που είναι σήμερα).
– στο 20% για εισόδημα από 10.001 έως 30.000 ευρώ (από 15% σήμερα)
– στο 25% για εισόδημα από 30.001 και άνω, με το ανώτατο ποσό που θα πρέπει να συγκεντρώσει ο φορολογούμενος να ανέρχεται στα 30.000 ευρώ (από 20% που είναι σήμερα).
Σε ό,τι αφορά στην επέκταση της υποχρεωτικής εγκατάστασης συσκευών ηλεκτρονικών πληρωμών POS δεν έχουν ακόμη ληφθεί οριστικές αποφάσεις. Αυτό το οποίο σημειώνουν στο ΥΠΟΙΚ είναι ότι δεν πρόκειται στην παρούσα φάση να γίνει επέκταση της υποχρεωτικής εγκατάστασης σε περίπτερα και ταξί.
Η φοροδιαφυγή στις τάξεις των ελευθέρων επαγγελματικών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, σύμφωνα με έμπειρα υπηρεσιακά στελέχη του υπουργείου Οικονομικών, γίνεται κατά κύριο λόγο πίσω από την ανωνυμία της αποδοχής μετρητών ως μέσου εξόφλησης για την παροχή υπηρεσιών.
Του Σπύρου Δημητρέλη
Έχεις πλυντήριο πιάτων στο σπίτι; Τότε μάλλον πρέπει να ευγνωμονείς την Αμερικανίδα Josephine Cochrane, που το εφηύρε.
Η Cochrane ήταν μια πλούσια γυναίκα που παρέθετε συχνά δείπνα στο σπίτι της. Έτσι δεκάδες σερβίτσια έπρεπε μετά να καθαριστούν. Δεν τα έπλενε φυσικά εκείνη αλλά οι υπηρέτες της. Ωστόσο το πλύσιμο τόσων πιατικών είχε απώλειες: Τα πανάκριβα σερβίτσια της πάθαιναν ζημιές ή έσπαγαν και έπρεπε να βρει έναν τρόπο για να τα προστατεύσει. Μια μέρα λοιπόν του 1886 λέγεται ότι είπε αγανακτισμένη: «Αν κανείς άλλος δεν πρόκειται να εφεύρει ένα πλυντήριο πιάτων, θα το κάνω μόνη μου!».
Το πρώτο ήταν αντρικό και ήταν αποτυχία…
Βέβαια ήδη από το 1850 ο Joel Houghton είχε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας μιας συσκευής που έπλενε πιάτα, αλλά δεν είχε καμία επιτυχία, καθώς δεν ήταν ικανοποιητικός ο τρόπος λειτουργίας της. Έτσι η Cochrane μπήκε στο εργαστήριό της και κατασκεύασε το δικό της πλυντήριο πιάτων. Στην αρχή βρήκε ανταπόκριση μόνο από τους πλούσιους φίλους της – αφού ο ηλεκτρισμός και το ζεστό νερό ήταν πολυτέλειες για την εποχή εκείνη. Σύντομα όμως η εφεύρεσή της διαδόθηκε και άρχισε να έχει τις πρώτες παραγγελίες από ξενοδοχεία και εστιατόρια στο Ιλινόϊς.
Τελικά, το 1893 παρουσίασε το πλυντήριό της σε έκθεση στο Σικάγο και κέρδισε το πρώτο βραβείο για την καλύτερη μηχανική κατασκευή. Ωστόσο χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια, ώσπου (το 1950) να μπει σε γραμμή παραγωγής.
Σε δύο έως και τρεις δόσεις θα πληρωθούν, όπως όλα δείχνουν, οι δικαιούχοι των αναδρομικών. Αυτή την ερμηνεία έδιναν στην χθεσινή αποστροφή του υπουργού, Αναπληρωτή Εθνικής Άμυνας κ. Παναγιώτη Ρήγα, ο οποίος κατά την ομιλία του στην 1η Στρατιά, ανέφερε ότι η διαδικασία θα έχει ολοκληρωθεί έως τον Φεβρουάριο.
Το νομοσχέδιο που ξεκλειδώνει τα αναδρομικά αναμένεται να πάρει τον δρόμο προς τη Βουλή εντός της εβδομάδας και να ψηφιστεί άμεσα, ώστε να τρέξουν γρήγορα οι υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες θα καθορίζεται η διαδικασία και οι λεπτομέρειες για την επιστροφή των ποσών και έτσι οι ένστολοι – Στρατιωτικοί, Λιμενικοί, Πυροσβέστες, Αστυνομικοί Δικαστικοί και Γιατροί του ΕΣΥ – θα πρέπει να αναμένουν τα χρήματα μαζί με τον μισθό του Δεκεμβρίου.
Το ποσό συνολικά ανέρχεται στο 1,2 δισ. ευρώ ενώ μετά τις κρατήσεις διαμορφώνεται σε 800 εκατομμύρια ευρώ και οι δικαιούχοι αναμένεται να λάβουν από 1.400 ως και 20.000 έκαστος ανάλογα με τον βαθμό και τα έτη υπηρεσίας του. Πάντως, η μερίδα του λέοντος δηλαδή τα 500 εκατ., πάει στους ενστόλους.
Το νομοσχέδιο με το οποίο θα επιστραφούν τα αναδρομικά θα ορίζει ρητά ότι σε καμία περίπτωση δεν επηρεάζεται το ύψος των τακτικών μηνιαίων αποδοχών των υπαλλήλων, καθώς από την 1η Ιανουαρίου 2017 εφαρμόστηκε το νέο μισθολόγιο.
Οι αρχαιότερες ενδείξεις λίθινων εργαλείων που έχουν ποτέ βρεθεί στη Βόρεια Αφρική, ανακαλύφθηκαν στην Αλγερία και χρονολογούνται πριν από 1,9 έως 2,4 εκατομμύρια χρόνια, περίπου μισό εκατομμύριο χρόνια αρχαιότερα από αυτά που ήσαν γνωστά μέχρι σήμερα.
Η ανακάλυψη, η οποία παρουσιάσθηκε στο περιοδικό «Science», έγινε στην τοποθεσία Αΐν Μπουσερίτ, στα υψίπεδα της ανατολικής Αλγερίας, από ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον καθηγητή Μοχάμεντ Σαχνουνί του Εθνικού Κέντρου Ερευνών για την Ανθρώπινη Εξέλιξη (CENIEH) της Ισπανίας. Οι επιστήμονες από πολλές χώρες (Αλγερία, Ισπανία, Γαλλία, Αυστραλία), ανακάλυψαν αφενός πρωτόγονα λίθινα εργαλεία και αφετέρου απολιθωμένα οστά ζώων που έφεραν εγκοπές από κοφτερά πέτρινα εργαλεία. Τα εργαλεία ήσαν κυρίως πέτρες με κοφτερές άκρες που οι πρόγονοί μας μάζευαν από τις κοίτες γειτονικών μικρών ποταμών.
Τα οστά προέρχονται από μια μεγάλη ποικιλία ζώων της σαβάνας, όπως μαστόδοντα, ελέφαντες, άλογα, ρινόκερους, ιπποπόταμους, αντιλόπες, χοίρους, ύαινες, κροκόδειλους κ.ά.. Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι πρόγονοι του ανθρώπου, πέρα από κάθε αμφιβολία, έτρωγαν το μεδούλι και το κρέας από όλα τα ζώα που μπορούσαν να βρουν μπροστά τους. Δεν είναι ακόμη σαφές αν κυνηγούσαν κιόλας ή αν απλώς περιορίζονταν να τρώνε πτώματα. Η ανακάλυψη δείχνει ότι οι πρόγονοι του ανθρώπου είχαν επεκταθεί στη βόρεια Αφρική, από την ανατολική Αφρική που θεωρείται η κοιτίδα της ανθρωπότητας, πολύ νωρίτερα από ό,τι πίστευαν έως τώρα οι αρχαιολόγοι και οι παλαιοανθρωπολόγοι. Η εναλλακτική εξήγηση είναι ότι η παραγωγή και η χρήση λίθινων εργαλείων είχε αναπτυχθεί παράλληλα στην ανατολική και στη βόρεια Αφρική και δεν επεκτάθηκε από την πρώτη στη δεύτερη.
Η ιστορική πρώτη ανακάλυψη ευρημάτων ηλικίας 1,8 εκατ. ετών στην ανατολική Αφρική είχε γίνει πριν από 50 περίπου χρόνια από τον παλαιοανθρωπολόγο Μ. Λίκι στην περιοχή Ολντουβάι της Τανζανίας. Στη συνέχεια ανακαλύφθηκαν άλλα ευρήματα στην Αιθιοπία και στην Κένυα, με πιο διάσημη τη «Λούσι» στην αιθιοπική περιοχή Αφάρ. Πιο πρόσφατα έχουν γίνει παρόμοιες ανακαλύψεις στη νότια Αφρική και μόλις τώρα γίνεται κάτι ανάλογο στη βόρεια Αφρική. Τα αρχαιότερα οστά ζώων με σημάδια πάνω τους από λίθινα εργαλεία, τα οποία έχουν βρεθεί στην ανατολική Αφρική, στην περιοχή Γκόνα της Αιθιοπίας, χρονολογούνται προ περίπου 2,6 εκατομμυρίων ετών. Συνεπώς τα ευρήματα της Αλγερίας είναι σχεδόν εξίσου παλαιά με τα αιθιοπικά.
«Τα αρχαιολογικά ευρήματα στο Αΐν Μπουσερίτ, τα οποία είναι τεχνολογικά παρόμοια με εκείνα στη Γκόνα, δείχνουν ότι οι πρόγονοί μας είχαν εξαπλωθεί σε όλες τις γωνιές της Αφρικής και όχι μόνο στην ανατολική Αφρική. Τα στοιχεία από την Αλγερία αλλάζουν πλέον την προηγούμενη αντίληψη ότι η ανατολική Αφρική υπήρξε το λίκνο της ανθρωπότητας. Στην πραγματικότητα, όλη η Αφρική ήταν το λίκνο», δήλωσε ο δρ Σαχνούνι.
Όπως είπε, το πιο ενδιαφέρον ερώτημα είναι ποιός κατασκεύασε τα λίθινα εργαλεία του Αΐν Μπουσερίτ, καθώς μέχρι στιγμής δεν έχουν βρεθεί στη βόρεια Αφρική τα απολιθώματα κάποιου τόσο παλαιού προγόνου του ανθρώπου, μέλους του ευρύτερου γένους Homo. Όμως στο Τσαντ, στη νότια Σαχάρα, σε απόσταση 3.000 χιλιομέτρων από την ανατολική Αφρική, έχουν ανακαλυφθεί απολιθώματα ενός Αυστραλοπίθηκου ηλικίας 3,3 εκατομμυρίων ετών, περίπου συνομήλικου της «Λούσι» (3,2 εκατ. έτη). Σύμφωνα με τον Σαχνούνι, «πιθανώς αυτοί οι Αυστραλοπίθηκοι περιπλανούνταν στη Σαχάρα και οι απόγονοί τους ίσως είναι αυτοί που άφησαν τις αρχαιολογικές ‘υπογραφές’ που τώρα ανακαλύφθηκαν στην Αλγερία, ηλικίας 2,4 εκατ. ετών, σχεδόν σύγχρονες με εκείνες της ανατολικής Αφρικής».
Οι επιστήμονες θεωρούν πολύ πιθανό ότι η Σαχάρα αποτελεί ένα πλούσιο «αποθετήριο» απολιθωμάτων, αλλά η τεράστια και αφιλόξενη έκτασή της έχει εμποδίσει τη συστηματική μελέτη της μέχρι σήμερα.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Τη δυνατότητα να μετασχηματίσει πλήρως το χώρο των αεροδρομίων, όπως τον ξέρουμε έως σήμερα, έχει η ψηφιακή τεχνολογία. Οι νέες τεχνολογίες αφενός μπορούν να βοηθήσουν τα αεροδρόμια να εξοικονομήσουν κόστη, αφετέρου μπορούν να τους επιτρέψουν να ανταποκριθούν στις αυξανόμενες προσδοκίες επιβατών, αεροπορικών εταιρειών και ενδιαφερόμενων μερών. Νέα μελέτη της Amadeus δείχνει ότι η καινοτόμα ψηφιακή τεχνολογία προσφέρει πολύ περισσότερα από απλά εξοικονόμηση κόστους για τα αεροδρόμια.
Η μελέτη (Airport Digital Transformation), που εκπονήθηκε από την Arthur D. Little, εξερευνά τη μακρόχρονη δυναμική των ψηφιακών τεχνολογιών για τα αεροδρόμια. Προσδιορίζει δε τρεις κατηγορίες τεχνολογιών, πάνω στις οποίες θα μπορούσαν να επικεντρωθούν τα αεροδρόμια: Τεχνολογίες core enabling, όπως τα big data και η cloud τεχνολογία, Αυτοματοποίηση διαδικασιών και ενοποίηση, όπως το Internet of Things, οι mobile τεχνολογίες και τα έξυπνα ενεργειακά συστήματα και Τεχνολογίες fringe, όπως η εικονική μοντελοποίηση και το blockchain.
Η μελέτη αναγνωρίζει, πάντως και έναν αριθμό εμποδίων για ψηφιακές επενδύσεις, όπως η έλλειψη στρατηγικής σαφήνειας για την ψηφιακή μεταμόρφωση, η έλλειψη συνεργασίας μεταξύ των αεροδρομίων και των αεροπορικών εταιρειών και ζητήματα που σχετίζονται με τις μη ψηφιακές νοοτροπίες εντός του περιβάλλοντος ενός αεροδρομίου. “Η ανάπτυξη των παγκόσμιων αεροπορικών ταξιδιών, οι αυξανόμενοι περιορισμοί υποδομών και οι υψηλότερες προσδοκίες των ταξιδιωτών έχουν δημιουργήσει νέες προκλήσεις για τα αεροδρόμια: πως να μεγιστοποιήσουν τις υπάρχουσες υποδομές και να παρέχουν πραγματική αξία στα ενδιαφερόμενα μέρη. Και με την πρόβλεψη ότι ο αριθμός των επιβατών παγκοσμίως πρόκειται να διπλασιαστεί μέσα στα επόμενα 20 χρόνια, είναι ξεκάθαρη η πίεση για τα αεροδρόμια να προσαρμοστούν σε ένα νέο περιβάλλον”, αναφέρει η Amadeus.
H μελέτη
Η μελέτη αποδεικνύει ότι η ψηφιακή τεχνολογία προσφέρει στα αεροδρόμια τα εφόδια για να επιτύχουν τους στόχους. Όπως σχολιάζουν οι ερευνητές, ο δρόμος προς την ψηφιακή μεταμόρφωση δεν είναι εύκολος. Ωστόσο όλα τα αεροδρόμια, που συμμετείχαν στην έρευνα, έχουν ξεκινήσει ήδη το ταξίδι προς την ψηφιακή εξέλιξη. Το επίπεδο ωριμότητας του καθενός διαφέρει, αλλά όλοι αναγνωρίζουν ότι οι προσπάθειες για την ψηφιακή μεταμόρφωση μπορούν να φέρουν πραγματικά ριζοσπαστικά αποτελέσματα. Ενώ υπάρχουν πολλά αεροδρόμια που έχουν ξεκινήσει να αξιοποιούν ψηφιακές λύσεις για την επεξεργασία επιβατών, θα πρέπει όλα τα αεροδρόμια, όλων των μεγεθών να αντιμετωπίσουν και να υπερπηδήσουν μια σειρά από πολιτισμικά και οργανωτικά εμπόδια, τα οποία καλούνται να αλλάξουν με μια διαρκή δέσμευση προς τη ψηφιακή μεταμόρφωση.
Να σημειωθεί ότι, για τα αποτελέσματα της μελέτης, η Arthur D. Little απευθύνθηκε σε υψηλόβαθμα στελέχη περισσοτέρων από 15 μεγάλων αεροδρομίων σε όλο τον κόσμο και έλαβε υπόψη απόψεις από μια πληθώρα ειδικών της βιομηχανίας.
Αυτή ήταν η απάντηση του Αλβανού όταν εργαζόμενη σε ΚΕΠ της Αττικής του είπε ότι δεν μπορεί να του κάνει την αίτηση για το κοινωνικό επίδομα αλληλεγγύης, λόγω προσωρινού προβλήματος της εφαρμογής
Αυτός ο Αλβανός όταν καταφέρει να κάνει την αίτηση για το ΚΕΑ και θα του εγκριθεί γιατί έχει μηδενικό εισόδημα λόγω… μαύρης εργασίας. Θα παίρνει λοιπόν κάθε μήνα από τους φόρους αλληλεγγύης των ”κωλ οελλήνων”, 200 ευρώ αυτός. 100 η γυναίκα του και 50 το παιδί του.
Όταν το διάβασα, αμέσως μου ήρθε στο μυαλό η περίπτωση μια γιαγιάς Ελληνίδας πρόσφατα που δούλεψε όλη της την ζωή στα χωράφια με αξιοπρέπεια έκανε παιδιά εγγόνια κάτω από δύσκολες συνθήκες.
Μεγάλωσε την Ελλάδα η γιαγιά και με δάκρυα στα μάτια είπε: “Παιδί μου η σύνταξη που παίρνω είναι πολύ μικρή δεν μου φτάνει ούτε για φάρμακα. Ντρέπομαι που το λέω αλλά δεν έχω να ζήσω. Βλέπω τα εγγονάκια μου και μου ραγίζει η καρδιά που δεν έχω να τους δώσω ένα χαρτζιλίκι”.
Και συνεχίζει: “Αυτά τα γεγονότα που συμβαίνουν στην χώρα είναι πιο τραγικά και από την κατοχή του ΄40. Τότε ο Έλληνας δεν είχε να φάει αλλά πολέμαγε με αξιοπρέπεια και ήταν περήφανος”.
Σήμερα τα λεφτά που περνάνε από την χώρα τα καρπώνονται οι Αλβανοί, οι Πακιστανοί και οι λαθρομετανάστες μέσω της κυβερνητικής πολιτικής. Ο Έλληνας ξεφτιλίζεται από τη ίδια του την ηγεσία και παρ όλα αυτά δεν αλλάζει τίποτα.
Ποιος Έλληνας θα πήγαινε μέσα στην Αλβανία να μιλήσει έτσι; Θυμάστε τον Νίκο Γκούμα; Που τόλμησε -όχι να βρίσει τους Αλβανούς- αλλά να μιλήσει Ελληνικά μέσα στο καφενείο της Χειμάρρας, και αμέσως οι Αλβανοί εθνικιστές τον πάτησαν με το αυτοκίνητο και τον σκότωσαν επειδή απαγόρευαν τα Ελληνικά στο καφενείο!
Και τέλος η περίπτωση του Κωνσταντίνου Κατσίφα προχθές που βρήκε βασανιστικό θάνατο από τις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας της Αλβανίας.
Υλικά
1 συσκευασία Φύλλο κρούστας, 450γρ
70 γρ. λιωμένο βούτυρο, για άλειμμα
6-7 μήλα καθαρισμένα, σε μικρά καρέ (τα ραντίζουμε με λίγο χυμό λεμονιού, για να μη μαυρίσουν)
1 φλιτζ. τσαγιού καρυδόψιχα, αλεσμένη σε σκόνη
180 γρ. ζάχαρη καστανή + λίγη επιπλέον, για τα φύλλα
1½ φλιτζ. τσαγιού σταφίδες μαύρες, μουλιασμένες σε 60 ml κονιάκ
3 κουτ. σούπας τριμμένη φρυγανιά
1 κοφτό κουτ. γλυκού κανέλα, σε σκόνη
1/4 κουτ. γλυκού γαρίφαλο, σε σκόνη ζάχαρη άχνη + κανέλα, για σερβίρισμα
Διαδικασία
Βγάζουμε το φύλλο από την κατάψυξη και το αφήνουμε μέσα στη συσκευασία του σε θερμοκρασία δωματίου, μέχρι να ξεπαγώσει καλά.
Ανακατεύουμε σε μπολ τα μήλα με την καρυδόψιχα, τη ζάχαρη, τις μουλιασμένες σταφίδες, τη φρυγανιά, την κανέλα και το γαρίφαλο.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 190° C. Βουτυρώνουμε το ταψί και στρώνουμε το ένα φύλλο κρούστας. Το βουτυρώνουμε και πασπαλίζουμε με λίγη από την καστανή ζάχαρη. Συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο μέχρι να απλώσουμε στο ταψί τα μισά φύλλα της συσκευασίας. Αδειάζουμε τη γέμιση και την απλώνουμε ομοιόμορφα. Γυρίζουμε προς τα μέσα τις άκρες των φύλλων που περισσεύουν.
Σκεπάζουμε τη γέμιση με τα υπόλοιπα φύλλα κρούστας, βουτυρωμένα και πασπαλισμένα με ζάχαρη ένα ένα. Βουτυρώνουμε την επιφάνεια της πίτας και τη χαράζουμε σε καρεδάκια. Την ψήνουμε για 40-45 λεπτά ή μέχρι να ροδίσει. Ξεφουρνίζουμε και την αφήνουμε να γίνει χλιαρή. Πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη και κανέλα και σερβίρουμε.
Η ισραηλινή εταιρεία IAI ανακοίνωσε στις 24 Οκτωβρίου 2018 ότι ανέλαβε την προμήθεια Α/Α πυραύλων LRSAM στην Ινδία με σκοπό τον εξοπλισμό επτά πολεμικών πλοίων του Ινδικού Ναυτικού.
Το πρόγραμμα, που θα υλοποιηθεί σε συνεργασία με την ινδική κρατική εταιρεία Bharat Electronics Limited (BEL), θα κοστίσει $777 εκατομμύρια. Ο LRSAM είναι έκδοση του Barak-8 και χρησιμοποιείται από το Ισραηλινό και το Ινδικό Ναυτικό.
Η δολοφονία του έχει σχέση με την χθεσινοβραδινή απόπειρα δολοφονίας του Βαγγέλη Ζαμπούνη σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες.
Αστυνομικές πηγές αναφέρουν ότι το θύμα έχει απασχολήσει στο παρελθόν τις αρχές για υπόθεση ναρκωτικών αλλά και τα μέσα ενημέρωσης για τον γάμο του με playmate και συμμετέχουσα σε ριάλιτι. Επίσης, ερευνάται αν η συγκεκριμένη υπόθεση σχετίζεται με την ένοπλη επίθεση που σημειώθηκε σε βάρος γνωστού «νονού», το βράδυ της Τρίτης στην Ακτή Κονδύλη στον Πειραιά.
Σύμφωνα με πληροφορίες πρόκειται για έναν 46χρονο ελληνοαυστραλό επιχειρηματία ο οποίος ήταν γνωστός με το προσωνύμιο «Αυστραλός» και φέρεται να είχε μετοχές σε εταιρεία security στα νότια προάστια. Ηταν επίσης σύζυγος γνωστού μοντέλου με τηλεοπτική παρουσία εσχάτως.
Ο άνδρας έχει δεχθεί τουλάχιστον τρεις σφαίρες μέσα στο αυτοκίνητό του, επιχείρησε να βγει τραυματισμένος και οι δράστες τον πυροβόλησαν ξανά.
Είναι γνωστό ότι το κόστος της διαδικασίας απόκτησης διπλώματος οδήγησης αποτελείται από το γραφειοκρατικό και το εκπαιδευτικό σκέλος
Το γραφειοκρατικό περιλαμβάνει τα παράβολα μέσω των οποίων αμείβονται ο Οφθαλμίατρος, ο Παθολόγος και το Υπουργείο Μεταφορών (Εθνική Τράπεζα 90 ευρώ), το παράβολο έκδοσης του διπλώματος νέου τύπου κάρτας προς το Υπουργείο Μεταφορών (Εθνική Τράπεζα 30 Ευρώ), 2 παράβολα Υπουργείου Οικονομικών (οποιαδήποτε Δ.Ο.Υ. 18+6 ευρώ), Ανταποδοτικό τέλος Διεύθυνσης Συγκοινωνιών της αρμόδιας Νομαρχίας (3 ευρώ).
ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑΒΟΛΟ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ!
Όλο το υπόλοιπο κόστος μέχρι την απόκτηση και παραλαβή του διπλώματος ανήκει στο εκπαιδευτικό σκέλος, το οποίο περιλαμβάνει τη Θεωρητική εκπαίδευση (21 μαθήματα των 45′), τα πρακτικά μαθήματα οδήγησης (κατ’ ελάχιστο 10 υποχρεωτικά της 1,5 ώρας) και την τελική εξέταση.
Ο μύθος: «Η τελική εξέταση απαιτεί παράβολο»
Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται μια βιομηχανία υποβάθμισης της εκπαίδευσης οδηγών και απαξίωσης κάθε διάκρισης μεταξύ ποιοτικής και επιπόλαια κερδοσκοπικής εκπαίδευσης, που αφενός προσβάλλει τον υποψήφιο και αφετέρου αποτελεί ανεύθυνη στάση απέναντι σε μια κοινωνία που κάθε χρόνο θρηνεί 2000 νεκρούς από τροχαία ατυχήματα, δε διαθέτει κυκλοφοριακή αγωγή, μια κοινωνία που διακατέχεται από τη νοοτροπία “να πάρουμε το δίπλωμα με κάθε τρόπο και μετά βλέπουμε”…
Τα φθηνά «συνολικά (;) πακέτα» μεγέθους 300-400-500 ευρώ είναι μαθηματικά αδύνατο να υπάρξουν, εκτός αν δεχτεί κανείς ότι κάποιες Σχολές Οδηγών αποτελούν φιλανθρωπικά ιδρύματα. Αν συνυπολογίσει κανείς το γραφειοκρατικό και το εκπαιδευτικό μέρος εύκολα διαπιστώνει ότι με «πακέτα» τέτοιου μεγέθους η οποιαδήποτε επιχείρηση Σχολής Οδηγών δε θα επιβίωνε καθώς θα λειτουργούσε ΚΑΤΩ ΤΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ! Για παράδειγμα σε ένα πακέτο “400 ευρώ” που περιλαμβάνει τα πάντα, αν υπολογίσει κανείς ότι 153 ευρώ πάνε στο Δημόσιο, απομένουν 247 ευρώ για τη Σχολή Οδηγών για Θεωρητικά, πρακτικά και εξετάσεις! Μόνο το κόστος της βενζίνης αν αναλογιστεί κανείς, η απάτη είναι προφανής!
Συνεπώς, το κέρδος που διαφεύγει -και οδηγεί σε ζημία- λόγω της δήθεν «προσφοράς», από κάπου πρέπει να αναπληρωθεί… Με την πραγματοποίηση των ελάχιστων 10 μαθημάτων και σε χαμηλή τιμή (που εκ των πραγμάτων συνεπάγεται χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης) ο υποψήφιος καταλήγει στις εξετάσεις χωρίς να είναι έτοιμος, όντας όμως ευχαριστημένος(!) που με λίγα χρήματα έφτασε ως εδώ.
Η αποτυχία στις εξετάσεις στην πλειοψηφία των περιπτώσεων αυτών είναι δεδομένη. Καθώς ο νόμος δεν ορίζει υποχρεωτικά επαναληπτικά μαθήματα σε περίπτωση αποτυχίας, ο υποψήφιος συχνά ξαναπάει στις εξετάσεις χωρίς κανένα επαναληπτικό μάθημα, καταβάλλοντας ΞΑΝΑ στη Σχολή Οδηγών το ποσό της εξέτασης ΩΣ ΔΗΘΕΝ ΠΑΡΑΒΟΛΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ, με ίση και πάλι πιθανότητα αποτυχίας… Έτσι όσοι εφαρμόζουν την τακτική «όλα 400» ή «όλα 500» καλύπτουν με το παραπάνω το κόστος της «προσφοράς» προσβλέποντας στα μαζικά κοψίματα των μαθητών που κόβονται 2,3,4 φορές. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε πολλές περιπτώσεις παρουσιάζεται ένα ακόμα δήθεν παράβολο όταν ο υποψήφιος αποτυγχάνει στη θεωρητική εξέταση και χρειάζεται νέα ημερομηνία εξέτασης!
Αποτέλεσμα: Τελικό συνολικό κόστος εξαιρετικά υψηλό, ποιότητα εκπαίδευσης χαμηλή, περιορισμένη στο χώρο των εξετάσεων, χωρίς εξάσκηση σε όλες τις ταχύτητες εντός και εκτός πόλης, ημέρα ή νύχτα, δίπλωμα που δεν αντικατοπτρίζει μια σωστή οδική συμπεριφορά που θα χαρακτηρίζεται από αίσθημα ευθύνης και ασφάλειας.
Ολοκληρωμένη και υπεύθυνη εκπαίδευση σημαίνει «αποκτώ το δίπλωμα και νιώθω έτοιμος/η να οδηγήσω οπουδήποτε» και φυσικά σημαίνει επιτυχία στις εξετάσεις! Αυτή είναι και η καλύτερη διαφήμιση για κάθε Σχολή Οδηγών. Και εναπόκειται στους νέους υποψήφιους οδηγούς η ευθύνη να μην πέφτουν θύματα μιας εξαπάτησης που βλάπτει την τσέπη τους, προσβάλλει τη νοημοσύνη τους και παρασύρει στην υποβάθμιση όλες τις Σχολές που επιμένουν στη σωστή, νόμιμη, ολοκληρωμένη και επιτυχή εκπαίδευση.
Αξίζει να διαδώσουμε αυτές τις πραγματικότητες, ώστε να περιοριστούν σταδιακά όλοι οι μύθοι περί δήθεν συνολικά διεφθαρμένου συστήματος, ανύπαρκτων παραβόλων, δήθεν φθηνών πακέτων, που οφείλονται αποκλειστικά σε κερδοσκοπική νοοτροπία και επαγγελματική ανεπάρκεια κάποιων επιτήδειων.
Πριν από λίγες ημέρες γράφτηκε πρώτη φορά πώς ο Χριστόφορος Βλαχάκης, ή αλλιώς Christopher Vee ή (με την ιδιότητα με την οποία μάλλον τον ξέρεις καλύτερα) ο γιος του Χρήστου Δάντη, θα ενταχθεί στο καστ του «Τατουάζ» του Alpha. Η επιβεβαίωση ήρθε με ένα post του νεαρού γιου του τραγουδοποιού και της Κατερίνας Τοπάζη στο Instagram.
«Με μεγάλο ενθουσιασμό ανακοινωνώ ότι σε μία εβδομάδα από τώρα, επιτέλους θα κάνω το ντεμπούτο μου στο Τατουάζ που προβάλλεται από Δευτέρα ως Πέμπτη κάθε εβδομάδα στον Alpha. Μεγάλο ευχαριστώ στον εκπληκτικό Ανδρέα Γεωργίου από τα βάθη της καρδιάς μου για αυτή την υπέροχη ευκαιρία. Αγαπώ τη μουσική, αγαπώ την τέχνη και η υποκριτική είναι μία μορφή τέχνης που πάντα εκτιμούσα και ήθελα να δοκιμάσω. Ανυπομονώ να δω πως θα πάει και χρωστάω ακόμα ένα ευχαριστώ σε όλους όσους με υποστήριξαν και με πίστεψαν καθώς κυνηγούσα τα όνειρά μου» έγραψε ο Χριστόφορος σε άπταιστα αγγλικά γιατί μην ξεχνάς έζησε για χρόνια με την μητέρα του στις ΗΠΑ.
Μετά κι από αυτό επισήμως μπορείς να πεις ότι το «Τατουάζ» του Ανδρέα Γεωργίου που πέρσι έβαλε στο δυναμικό του τον Γιώργο Αγγελόπουλο ξέρει να ανανεώνει το ενδιαφέρον του κοινού αλλά και να ανανεώνεται με γοητευτικά νέα πρόσωπα. Ο γιος του Χρήστου Δάντη που έδωσε πέρσι τις πρώτες συνεντεύξεις του, έχει ήδη ξεκινήσει τα πρώτα του βήματα στη μουσική και πλέον όπως διαπίστωσες είναι έτοιμος για το πέρασμά του και από άλλους χώρους.
«Είμαστε η πρώτη γενιά που γνωρίζει ότι καταστρέφουμε τον πλανήτη μας και η τελευταία που μπορεί να κάνει κάτι για αυτό», προειδοποίησε η WWF στην ετήσια έκθεσή της που δημοσίευσε σήμερα, τονίζοντας ότι ο πληθυσμός των άγριων ζώων μειώθηκε κατά 60% σε διάστημα 40 ετών.
Οι προσπάθειες που καταβάλλονται για να σωθεί η φύση δεν αρκούν και χρειάζεται «μια παγκόσμια συμφωνία», κατά το πρότυπο της Συμφωνίας του Παρισιού για το Κλίμα, προκειμένου να επιβιώσει ο πλανήτης μας, τονίζει το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση στην έκθεσή του “Living Planet”.
Ο πληθυσμός των θηλαστικών, των πτηνών, των ερπετών, των αμφίβιων και των ψαριών μειώθηκε κατά 60% από το 1970 ως το 2014, τονίζει η οργάνωση στην δωδέκατη, ετήσια έκθεσή της, που δημοσιεύθηκε με τη συνεργασία της Ζωολογικής Εταιρείας του Λονδίνου και βασίζεται στην παρακολούθηση 16.700 πληθυσμών (4.000 ειδών).
Η περιοχή της Καραϊβικής/ Λατινικής Αμερικής εμφανίζει τη χειρότερη εικόνα με την εξαφάνιση του 89% του πληθυσμού των άγριων ζώων σε διάστημα 44 ετών. Η Βόρεια Αμερική και η Γροιλανδία είναι στην καλύτερη κατάσταση με μόλις το 23% των άγριων ζώων να έχει χαθεί. Η περιοχή της Ευρώπης, της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής καταγράφει απώλειες σε ποσοστό 31%.
Η πρώτη εξήγηση για τη δραματική μείωση των πληθυσμών των άγριων ζώων είναι η απώλεια του φυσικού τους περιβάλλοντος, η εκτεταμένη γεωργία, οι εξορύξεις, η αστικοποίηση, ενέργειες που ενισχύουν την αποψίλωση των δασών και μολύνουν το έδαφος.
Στη Βραζιλία, η οποία μόλις εξέλεξε πρόεδρο τον Ζαΐχ Μπολσονάρου ο οποίος στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας δεν αναφέρθηκε ούτε στην κλιματική αλλαγή ούτε στην αποψίλωση των δασών, το δάσος του Αμαζονίου συρρικνώνεται συνεχώς, όπως και η σαβάνα του Σεράντου, καθώς επεκτείνεται η καλλιέργεια της σόγιας και η εκτροφή βοοειδών.
Σε παγκόσμιο επίπεδο μόνο το 25% των εδαφών έχει γλιτώσει από το αποτύπωμα του ανθρώπου, το 2050 θα έχει μειωθεί σε λιγότερο από 10%. Σε αυτό προστίθενται η υπεραλιεία, η μόλυνση, η λαθροθηρία, οι ασθένειες, η κλιματική απορρύθμιση…
«Η ευκαιρία μας»
«Είμαστε η πρώτη γενιά που γνωρίζει ότι καταστρέφουμε τον πλανήτη μας και η τελευταία που μπορεί να κάνει κάτι για αυτό», υπογράμμισε η Τάνια Στιλ στέλεχος της WWF.
«Η κατάρρευση του παγκόσμιου πληθυσμού της άγριας πανίδας είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι ότι η φύση πεθαίνει. Όμως αντί να βάλουμε τον πλανήτη σε μηχανική υποστήριξη, του βάζουμε ένα τσιρότο», πρόσθεσε.
Ωστόσο ο καθηγητής Κεν Νόρις, διευθυντής επιστημών στην Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου, υποστήριξε ότι παρά τα σοκαριστικά στοιχεία «δεν έχει χαθεί κάθε ελπίδα».
«Έχουμε την ευκαιρία να δημιουργήσουμε ένα νέο μονοπάτι για να προχωρήσουμε το οποίο θα μας επιτρέψει να συγκατοικήσουμε με βιώσιμο τρόπο με την άγρια φύση, από την οποία εξαρτόμαστε», δήλωσε.
Προκειμένου να διατηρηθεί η βιοποικιλότητα της Γης για τις επόμενες γενιές η WWF ζήτησε να υπάρξει μια παγκόσμια δέσμευση που θα στηρίζεται από τις κυβερνήσεις και τις επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο.
«Χρειαζόμαστε μια νέα διεθνή συμφωνία, μια νέα παγκόσμια συμφωνία για τη φύση προκειμένου να βοηθήσουμε τις χώρες να αντιμετωπίσουν τις ρίζες του προβλήματος», τόνισε ο Τόνι Τζούνιπερ εκτελεστικός διευθυντής της WWF.
Με αφορμή την επέτειο του «ΟΧΙ» τέτοιες ημέρες διαβάζουμε ιστορίες για το μεγαλείο της ελληνικής ψυχής, τα ανδραγαθήματα των Ελλήνων στρατιωτών, το πόσο με αυταπάρνηση έδωσαν οι ήρωες μας τη ζωή τους για την πατρίδα. Από τους παλαιότερους έχουμε ακούσει διηγήσεις για μάχεις και για αντίσταση κατά των κατακτητών.
Τέτοιες ημέρες όμως αναδεικνύονται και κάποιες άλλες ιστορίες με έντονο αντιπολεμικό μήνυμα, όπως αυτή που μας μεταφέρει ο Σπύρος Αμάραντος. «Πριν είκοσι και πλέον χρόνια, με τη δημοσιογράφο, κ. Ρένα Τριανταφυλλίδου, κάναμε ένα τηλεοπτικό λαογραφικό αφιέρωμα, από την ζωή του χωριού μας και στα «Γερμανικά» που λέγαμε, στον τόπο με το πολυβολείο, εκεί που θάψανε οι Γερμανοί τους νεκρούς τους, συναντήσαμε τον θείο, «Λάμπο» Σπυριδόπουλο, αγωνιστή στα φρούρια Μεταξά, λεκανοπεδίου Νευροκοπίου…», αναφέρει και συνεχίζει διηγούμενος την ιστορία του αείμνηστου πολεμιστή:
« Ήταν η ώρα 5:15 της 6ης Απριλίου 1941, όταν δεχθήκαμε ξαφνικά πυρά από ένα λόχο Γερμανών, που είχε εισβάλει από τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Εμείς, η διμοιρία μου, για να μην αιχμαλωτισθούμε γυρίσαμε στο οχυρό Μαλιάγκα. Στη συνέχεια τους αφήσαμε να μπούνε σε ένα στενωπό που κατέληγε στο Λεκανοπέδιο του Κ. Νευροκοπίου, με αποτέλεσμα να τους αποδεκατίσουμε με τα πυρά μας. Σε αυτή τη μάχη, αιχμαλωτίσθηκαν 250 Γερμανοί, τους οποίους οδήγησαν στο Οχυρό «Παρταλούσκα», μεταξύ Περιθωρίου και Κ. Βροντούς! Ανάλογες μάχες έγιναν και στα υπόλοιπα οχυρά του Συγκροτήματος Καραντάγ, με ηρωικές προσπάθειες των Ελλήνων μαχητών, που εξέπληξαν ακόμη και τους ίδιους τους εισβολείς.».
Ακολούθως ο Σπύρος Αμάραντος διηγείται την αντιπολεμική ιστορία του συγχωρεμένου θείου Λάμπου, όπως τον αποκαλεί. «Κάθε χρόνο φιλοξενούσε στο σπίτι του έναν Γερμανό, που πολεμούσανε αντίπαλοι στην ίδια την βουνοπλαγιά! Ο Γερμανός στον πόλεμο πείνασε και μπήκε στο άδειο σπίτι του “Λάμπου”, να βρει κάτι να φάει και φεύγοντας, συμμάζεψε από το πάτωμα και μια πεσμένη φωτογραφία.
Τα χρόνια πέρασαν κι όταν οι βετεράνοι του πολέμου κάθε πρώτη Κυριακή, αρχές Απριλίου συναντιόνται στα οχυρά Λίσσε, ερχόταν κι αυτός από τη Γερμανία, στον τόπο της εκδήλωσης και δείχνοντας εδώ και εκεί την φωτογραφία, γνώρισε τον “Λάμπο”, με τον οποίο βρέθηκαν και έγιναν αχώριστοι φίλοι». Και καταλήγει λέγοντας «Κάθε καλοκαίρι μάλιστα τον φιλοξενούσε σπίτι του, στο χωριό μας».
Αυτό και αν είναι το λαμπρότερο παράδειγμα, ότι οι άνθρωποι και οι λαοί, δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους. Άλλοι τους βάζουν να πολεμούν και να χύνουν ο ένας το αίμα του άλλου.
Δείτε τον βετεράνο να διηγείται την ιστορία του:
Στο τρένο του ψηφιακού μετασχηματισμού επιδιώκουν να επιβιβαστούν οι ελληνικές επιχειρήσεις, οι οποίες, μέχρι σήμερα, πάντως, παραμένουν μάλλον ουραγοί και όχι ηγέτες της ψηφιακής εξέλιξης. Για την ακρίβεια, μόλις το 3% των ελληνικών εταιρειών θεωρούνται σήμερα “ψηφιακοί ηγέτες”. Σύμφωνα με την αξιολόγηση Digital Transformation Index (DT Index) της Dell Technologies, “ψηφιακοί ηγέτες” είναι οι εταιρείες που έχουν ενσωματώσει τον ψηφιακό μετασχηματισμό στις διάφορες εκφάνσεις του και πλέον βρίσκεται στο DNA τους. Σε αυτήν την κατηγορία τοποθετείται μόνο το 3% των ελληνικών επιχειρήσεων.
Υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό 35% των εγχώριων εταιρειών που χαρακτηρίζονται ως “ψηφιακοί ακόλουθοι”: έχουν υλοποιήσει ελάχιστες ψηφιακές επενδύσεις και τώρα αρχίζουν να σχεδιάζουν για το μέλλον με διστακτικότητα. Στο μεταξύ, σχεδόν μία στις τέσσερις εταιρείες στην Ελλάδα (το 24%) ανήκει στους “ψηφιακούς εφαρμογείς”. Πρόκειται για τις επιχειρήσεις, που διαθέτουν ώριμο ψηφιακό σχέδιο, επενδύουν ήδη σε καινοτομίες. Επίσης, το 28% χαρακτηρίζονται “ψηφιακοί αξιολογητές”, δηλαδή επιχειρήσεις, οι οποίες υιοθετούν τον ψηφιακό μετασχηματισμό προσεκτικά και σταδιακά, σχεδιάζουν και επενδύουν για το μέλλον. Τέλος, υπάρχει και μία κατηγορία εταιρειών, οι λεγόμενοι “ψηφιακοί ουραγοί”, στην οποία ανήκει ένα ποσοστό 10% των ελληνικών επιχειρήσεων, το οποίο δεν έχει ψηφιακό σχεδιασμό, ενώ διαθέτει περιορισμένες πρωτοβουλίες και επενδύσεις σε εφαρμογή.
Πάντως, ένα ενθαρρυντικό στοιχείο, που επιβεβαιώνει ο δείκτης Digital Transformation Index, είναι ότι οι ελληνικές εταιρείες κάθε άλλο παρά αδιάφορες είναι για την κοσμογονία που φέρνει μαζί του ο ψηφιακός μετασχηματισμός. Δεν είναι τυχαίο ότι υπερβολικά πολλές επιχειρήσεις εντοπίζονται στη μεσαία κατηγορία ή παραμένουν στις τελευταίες δύο ομάδες, πράγμα που σημαίνει ότι κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά με πολύ αργούς ρυθμούς χωρίς καν κάποιο ψηφιακό σχέδιο σε εφαρμογή.
Επενδύσεις στην τριετία
Οι εγχώριες επιχειρήσεις, αν και δεν έχουν να επιδείξουν μεγάλη πρόοδο στην ψηφιακή τους ολοκλήρωση, ωστόσο, έχουν αντιληφθεί την αναγκαιότητά της και επενδύουν σε αυτή. Σε ποσοστό 42% οι ελληνικές εταιρείες δηλώνουν ότι εξετάζουν επενδύσεις στην ασφάλεια στον κυβερνοχώρο, ένα αντίστοιχο ποσοστό εξετάζει επενδύσεις σε εφαρμογές multi-cloud, σε ποσοστό 39% εξετάζουν την προοπτική επένδυσης στις τεχνολογίες IoT και το 36% στην τεχνολογία Flash storage. Οι ελληνικές εταιρείες, όπως επιβεβαιώνει και η έκθεση της Dell Technologies, δεν αγνοούν το κόστος της ψηφιακής υστέρησης. Έτσι, οι επικεφαλής των ελληνικών επιχειρήσεων πιστεύουν σε ποσοστό 86% ότι η εταιρεία τους θα δυσκολευτεί να ανταποκριθεί στις μεταβαλλόμενες απαιτήσεις των πελατών μέσα στην επόμενη πενταετία, ενώ το 34% φοβούνται ότι θα μείνουν πίσω.
Εμπόδια
Τα πέντε μεγαλύτερα εμπόδια, που φρενάρουν το δρόμο προς τον ψηφιακό μετασχηματισμό, είναι: η προστασία των προσωπικών δεδομένων και θέματα ασφάλειας στον κυβερνοχώρο, η έλλειψη προϋπολογισμού και πόρων, η έλλειψη κατάλληλων δεξιοτήτων και τεχνογνωσίας ενδοεταιρικά, οι απαιτήσεις συμμόρφωσης ή αλλαγές στην νομοθεσία και η έλλειψη των κατάλληλων τεχνολογιών. Αυτά τα εμπόδια δυσχεραίνουν τις προσπάθειες για ψηφιακό μετασχηματισμό. Για παράδειγμα, το 75% των ηγετών των ελληνικών επιχειρήσεων θεωρεί ότι ο ψηφιακός μετασχηματισμός θα πρέπει να είναι περισσότερο διαδεδομένος στην επιχείρηση, ενώ μόλις το 22% εκτιμά ότι θα επιφέρει αλλαγές αντί να τις υποστεί μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια.
Προκλήσεις
Η έρευνα, πάντως, δείχνει ότι οι επιχειρήσεις λαμβάνουν μέτρα για να ξεπεράσουν τα εμπόδια. Για παράδειγμα, το 46% χρησιμοποιεί τις ψηφιακές τεχνολογίες για να επιταχύνει την ανάπτυξη των προϊόντων και των υπηρεσιών, ενώ το 44% εφαρμόζει ασφάλεια και προστασία απορρήτου σε όλες τις συσκευές, εφαρμογές και αλγόριθμους. Επίσης, το 31% αναπτύσσει με εντατικό τρόπο τις κατάλληλες δεξιότητες και τεχνογνωσία στο εσωτερικό της επιχείρησης. εκπαιδεύοντας το προσωπικό. Οι ελληνικές εταιρείες στρέφονται, εξάλλου, προς τις αναδυόμενες τεχνολογίες και την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο για να ενδυναμώσουν το μετασχηματισμό τους.
DT Index
Η μελέτη Dell Technologies Digital Transformation Index (DT Index), μια ολοκληρωμένη έκθεση που δημιουργήθηκε σε συνεργασία με την Intel και σκιαγραφεί τα κύρια εμπόδια για τον ψηφιακό μετασχηματισμό, παρουσιάστηκε στο Dell Technologies Forum στην Αθήνα. Ο DT Index αποτυπώνει την πρόοδο του ψηφιακού μετασχηματισμού των μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων και εξετάζει τις ψηφιακές ελπίδες και τους φόβους των ηγετών των επιχειρήσεων. Οι υπολογισμοί του DT Index βασίζονται στην αντιληπτή απόδοση των εταιρειών στους ακόλουθους τομείς: την επίτευξη των βασικών χαρακτηριστικών μιας ψηφιακής επιχείρησης, την υπάρχουσα στρατηγική Πληροφορικής, τη στρατηγική μετασχηματισμού του εργατικού δυναμικού και τις προγραμματισμένες επενδύσεις.
Μεθοδολογία
Το περασμένο καλοκαίρι, η ανεξάρτητη ερευνητική εταιρεία, Vanson Bourne υπέβαλε ερωτήσεις σε 100 ηγετικά στελέχη ελληνικών επιχειρήσεων μεσαίου και μεγάλου μεγέθους, για να εκτιμήσει τη θέση τους στο Dell Technologies Digital Transformation Index. Η Vanson Bourne κατέταξε τις ψηφιακές προσπάθειες των επιχειρήσεων εξετάζοντας τη στρατηγική τους στην Πληροφορική, τις πρωτοβουλίες για μετασχηματισμό του εργατικού δυναμικού και την αντιληπτή απόδοση έναντι ενός βασικού συνόλου ψηφιακών επιχειρηματικών ιδιοτήτων.
Μοναδικές στιγμές ζει το ελληνικό Μοντέρνο Πένταθλο, καθώς ο Αγγελος Βασιλείου κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Διάθλου-Τριάθλου που διεξήχθη στην Αίγυπτο.
Στην τελευταία ημέρα της διοργάνωσης ο Ελληνας πρωταθλητής, μετά από ένα συναρπαστικό αγώνα κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο και στέρησε από τον Τόμας Σβομπόντα (Τσεχία) την ευκαιρία να κάνει το repeat και να κατακτήσει για 2η συνεχόμενη χρονιά τον τίτλο.
Αναμφίβολα πρόκειται για μια ιστορική στιγμή για τη χώρα μας, που για πρώτη φορά καταφέρνει να δει έναν πρωταθλητή στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου στην ηλικιακή κατηγορία των Ανδρών. Στον συναρπαστικότατο τελικό κέρδισε για μόλις 1.77 δευτερόλεπτα και αμέσως μετά ξέσπασε το… ελληνικό γλέντι!
Αξίζει να σημειωθεί ότι η επιτυχία του Βασιλείου ήταν το θέμα της ημέρας στην Παγκόσμια Ομοσπονδία Μοντέρνου Πεντάθλου, χαρακτηρίζοντας τον αγώνα… θρίλερ!
To miso, το unami καρύκευμα από την ιαπωνική κουζίνα, που φτιάχνεται από φασόλια σόγιας τουρσί, δίνει μια έντονη γεύση σε κάθε πιάτο. Και καθώς είναι γεμάτο προβιοτικά, θεωρείται υπερτροφή στην Ιαπωνία.
Εδώ το χτυπάς με sake και mirin (ένα είδος κρασιού από ρύζι) για να φτιάξεις μαρινάδα για το ψάρι, μπορείς όμως να το προσθέσεις πάνω από κοτόπουλο, tofu και λαχανικά.
Δες επίσης: Φριτάτα με γλυκοπατάτες: Μια ελαφριά συνταγή για βραδινό
Ιαπωνική κουζίνα: Ψητό ψάρι misoyaki – Υλικά:
2 κ.σ. sake
2 κ.σ. mirin
2 κ.σ. λευκό miso
1½ κ.σ. ζάχαρη
2 φιλέτα λευκού ψαριού (200-250 γρ.)
Βολβός daikon ψιλοτριμμένος, κρεμμύδια σε λεπτές φέτες
σάλτσα σόγιας
stir-fried λαχανικά και/ή λευκό ρύζι για το σερβίρισμα (προαιρετικά)
Μερίδες: 2, Χρόνος: 1 ώρα και 30 λεπτά (συμπεριλαμβάνεται 1 ώρα
μαρινάρισμα)
Δες επίσης: Κρέπες light: 5 εκδοχές της κρέπας χωρίς λευκό αλεύρι για υγιεινό αποτέλεσμα
Εκτέλεση:
Για να φτιάξεις τη μαρινάδα, βάλε σε ένα μικρό σκεύος το sake και το mirin και άφησέ τα να πάρουν βράση σε μέτρια θερμοκρασία.
Χαμήλωσε τη φωτιά και πρόσθεσε το miso και ανακάτεψε μέχρι να διαλυθεί εντελώς. Πρόσθεσε τη ζάχαρη και απόσυρε το σκεύος από τη φωτιά.
Άφησέ το να κρυώσει εντελώς. Κάλυψε και τις δύο πλευρές των φιλέτων με τη μαρινάδα. Σκέπασέ τα και άφησέ τα στο ψυγείο για τουλάχιστον 1
ώρα.
Προθέρμανε το φούρνο στους 200°C. Σκούπισε ταμποναριστά τα ψάρια αν έχουν πολλή μαρινάδα.
Ψήσε για 10-15 λεπτά ή μέχρι να γίνουν και να σπάνε σε «νιφάδες» όταν τα πιέζεις με το πιρούνι. Μπορείς να ανάψεις το γκριλ για να καραμελωθεί το ψάρι.
Όταν πάρει χρυσαφί χρώμα, βγάλ’ το από το φούρνο. Σέρβιρε με το τριμμένο daikon, το κρεμμύδι, τη σόγια, τα λαχανικά και το λευκό ρύζι.
Ο Πάμπλο Πικάσο γνώριζε από μικρός ότι δεν ήταν σαν τους άλλους. Γεννημένος στη Μάλαγα της Ισπανίας το 1881, δεν έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το σχολείο ως παιδί και ανυπομονούσε να μπει τιμωρία ως κακός μαθητής, ώστε να έχει το χρόνο να βυθιστεί στο μπλοκ ζωγραφικής του.
Ευτυχώς για την ανθρωπότητα, ο πατέρας του ήταν καλλιτέχνης και καθηγητής τέχνης και έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα ταλέντα του γιου του. Άρχισε να τον εκπαιδεύει στη ζωγραφική, ενώ ήταν ακόμα αρκετά νέος και μέχρι την ηλικία των 13 ετών, οι δεξιότητές του είχαν ξεπεράσει εκείνες του πατέρα του.
Ο Πικάσο ήταν προορισμένος να ζήσει μια ζωή ενάντια στα κυρίαρχα, συμβατικά ρεύματα. Τον ενοχλούσε η εξουσία και απαρνιόταν τους κανόνες των κλασικών παραδόσεων και τεχνικών τέχνης που τον δίδασκαν στις σχολές που παρακολουθούσε όταν ήταν έφηβος.
Το 1899, στην ηλικία των 18, μπήκε στην παρέα των ριζικών, επαναστατικών καλλιτεχνών και διανοούμενων της Βαρκελώνης, που θα τον ενέπνεε στη συνέχεια να έρθει σε ρήξη με τις κλασικές παραδόσεις την εκπαίδευσής του, και αυτή τον οδήγησε σε ένα μονοπάτι πρωτοπορίας και πειραματισμού που τον έκανε και έναν από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της ιστορίας.
Ο Πικάσο μετακόμισε στο Παρίσι δύο χρόνια αργότερα και εκεί ξεκίνησε το ταξίδι του μέσα από διάφορα στυλ ζωγραφικής, τα οποία «έστρωσαν» την αμίμητη πορεία του. Τα έργα του Πικάσο σπάνια ταιριάζουν σε εγκαθιδρυμένες παραδόσεις: η εξέλιξή του από τις πρώιμες Μπλε, Κόκκινη και Αφρικάνικες περιόδους, στον Κυβισμό και σε μια σύντομη επιστροφή στο Ρεαλισμό, πριν τελικά βουτήξει στο κίνημα του Σουρεαλισμού, μέσα από το οποίο αναδύθηκε και ένας από τους διασημότερους, αντιπολεμικούς πίνακες στην ιστορία – η Γκουέρνικα. Κατά τη διάρκεια της πορείας του στην τέχνη, στα 78 αυτά χρόνια, δημιούργησε 13.500 πίνακες και πολλά άλλα έργα τέχνης.
Σε κάθε στάδιο της ζωής και της καριέρας του, είτε εμπνευσμένος από προσωπικές τραγωδίες, είτε μέσα από τραύματα πολέμου, η ιδιοφυία του Πικάσο πάντα αναζωπυρωνόταν από το πάθος και την αυθεντικότητά του που τον έσπρωχνε να βγει εκτός της ζώνης ασφαλείας του και να αγνοήσει τις κριτικές. Γι’ αυτό και τα παρακάτω αποφθέγματά του μας εμπνέουν να πιέσουμε και τα δικά μας όρια και να κάνουμε ένα βήμα έξω από τη δική μας ζώνης ασφαλείας.
20 αποφθέγματα του Πάμπλο Πικάσο
1. «Η τέχνη ξεπλένει από την ψυχή τη σκόνη της καθημερινότητας»
2. «Ζωγραφίζω τα αντικείμενα όπως τα σκέφτομαι και όχι όπως τα βλέπω»
3. «Αν η δουλειά σου δεν προκαλεί μπελάδες, δεν είναι καλή»
4. «Κάθε παιδί είναι καλλιτέχνης. Το πρόβλημα είναι να παραμείνει καλλιτέχνης ακόμα κι όταν μεγαλώσει»
5. «Κάθε πράξη δημιουργίας είναι πρώτα μια πράξη καταστροφής»
6. «Οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς, είναι πραγματικό»
7. «Η κρυμμένη αρμονία είναι καλύτερη από τη φανερή»
8. «Η έμπνευση υπάρχει, αλλά θα πρέπει να σε βρει να δουλεύεις»
9. «Δεν υπάρχει αφηρημένη τέχνη. Πρέπει πάντα να ξεκινάς με κάτι. Στη συνέχεια, μπορείς να αφαιρείς όλα τα ίχνη της πραγματικότητας»
10. «Η δράση είναι το θεμελιώδες κλειδί για όλες τις επιτυχίες»
11. «Οι υπολογιστές είναι άχρηστοι, μόνο απαντήσεις μπορούν να δώσουν»
12. «Να αναβάλλεις για αύριο μόνο αυτό που είσαι διατεθειμένος να αφήσεις μισοτελειωμένο αν τυχόν πεθάνεις»
13. «Μάθε τους κανόνες σαν επαγγελματίας ώστε να μπορείς να τους παραβαίνεις σαν ερασιτέχνης»
14. «Η τέχνη είναι ένα ψέμα που μας κάνει να συνειδητοποιούμε την αλήθεια»
15. «Άλλοι είδαν τι είναι και ρώτησαν το γιατί. Εγώ είδα τι θα μπορούσε να είναι και ρώτησα γιατί όχι»
16. «Αυτό που μετρά είναι αυτό που κάνουμε και όχι αυτό που είχαμε πρόθεση να κάνουμε»
17. «Το να αντιγράφεις τους άλλους είναι απαραίτητο, αλλά το να αντιγράφεις τον εαυτό σου είναι αξιοθρήνητο»
18. «Ο βασικός εχθρός της δημιουργικότητας είναι η ορθή λογική»
19. «Ο καλλιτέχνης αποτελεί ένα δοχείο συναισθημάτων που προέρχονται από παντού: από τον ουρανό, τη γη, από ένα κομμάτι χαρτί, από μια μορφή, από έναν ιστό αράχνης»
20. «Πάντα κάνω αυτό που δεν μπορώ να κάνω, με σκοπό να διαπιστώσω αν μπορώ να το κάνω»
Η Irina Shayk εκτός από πολύ εντυπωσιακή παρουσία, είναι και μία γυναίκα που προσέχει ιδιαιτέρως το στυλ της τόσο στο κόκκινο χαλί, όσο και στα καθημερινά της λουκ. Σε κάθε street style εμφάνισή της, έχει κάτι καινούριο να μας προτείνει, με αποτέλεσμα εμείς πάντα να αντλούμε έμπνευση από τους υπέροχους συνδυασμούς, που κάνει.
Πρόσφατα, το σούπερ μόντελ της Victoria’s Secret απαθανατίστηκε στο κέντρο της Νέας Υόρκης να βγάζει βόλτα με το καρότσι τη χαριτωμένη κορούλα της, η οποία δεν έχει συμπληρώσει ακόμα το πρώτο έτος ζωής της.
Αυτή τη φορά όμως, η ρωσίδα καλλονή συνδύασε την απόλυτη τάση αυτής της σεζόν με έναν όχι και τόσο επιτυχημένο τρόπο. Συγκεκριμένα, η Irina επέλεξε να φορέσει μία γκρι φόρμα με λεοπάρ μοτίβο μαζί με oversized γούνα σε χακί απόχρωση, λευκά ugly sneakers, κάλτσες που είχαν πάνω γάτες και έναν γκρι σκούφο.
Εμείς οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι δεν εντυπωσιαστήκαμε από αυτόν τον συνδυασμό, καθώς μας δημιούργησε μεγάλη σύγχυση. Μπορεί από τη μία το λεοπάρ να είναι τάση, αλλά από την άλλη θέλει ιδιαίτερη προσοχή στους συνδυασμούς που κάνουμε.
Σε εντυπωσιακό εισπρακτικό και καλλιτεχνικό θρίαμβο έχει “αναδειχθεί” η κοινή περιοδεία των Beyonce και Jay-Z “On the Run II”, μια πρωτοβουλία που για μερίδα του τύπου είναι και ένα κομμάτι της οικογενειακής σαπουνόπερας των Κάρτερ που έφτασαν κοντά στο χωρισμό αλλά βγήκαν πιο δυνατοί μέσα από τον κίνδυνο.
Μέχρι σήμερα η 48ήμερη περιοδεία που ξεκίνησε από το Κάρντιφ της Ουαλίας στις 6 Ιουνίου, συνέχισε στην Ευρώπη με 18 συναυλίες προτού διασχίσει τον Ατλαντικό για άλλες 30 συναυλίες στη Βόρεια Αμερική και στο Σιατλ στο στάδιο CenturyLink στις 4 Οκτωβρίου έχει φέρει στα ταμεία 254.050.706 δολάρια, σύμφωνα με τα στοιχεία της Pollstar που δημοσιεύει το Variety.
Στις συναυλίες πουλήθηκαν 2.169.050 εισιτήρια με τιμή κατά μέσο όρο 55,617 δολάρια. Τα μεικτά κέρδη κάθε συναυλίας ήταν 6.514.120,69 δολάρια διευκρινίζει το δημοσίευμα.
Οι πιο εμπορικές συναυλίες ήταν οι δύο στο στάδιο Mercedes-Benz της Ατλάντα με τα κέρδη του ζευγαριού να φθάνουν τα 14,1 εκατομμύρια δολάρια.
Λίγες ημέρες μετά την έναρξη της περιοδείας, η Beyonce και ο Jay-Z κυκλοφόρησαν το πρώτο κοινό άλμπουμ τους, “Everything Is Love.”
Ο γάμος του ζευγαριού – που καταγράφεται σε πολύ προσωπικό τόνο στα τρία άλμπουμ τους, το “Lemonade” της Beyonce, στο “4:44” του Jay-Z και στο “Everything Is Love”- ήταν αναμφισβήτητα στο επίκεντρο των εμφανίσεών τους.
Η δημοσιογράφος Άλεξ Στέντμαν έγραψε στο Variety για την εμφάνιση του ζευγαριού στις 23 Σεπτεμβρίου στο Λος Άντζελες:
“Αν και συνεργάζονται καλά στη σκηνή, οι πιο δυναμικές στιγμές είναι όταν αφηγούνται χωριστά τα θέματα του γάμου τους. Εν μέσω των πυροτεχνημάτων, μια από τις πιο εντυπωσιακές στιγμές ολόκληρης της συναυλίας είναι όταν η Beyonce, ντυμένη με ένα κομψό μπεζ φόρεμα με φτερά, κάθεται μπροστά στους θεατές για να ερμηνεύσει την έκδοση του ‘Resentment΄ του 2006. Είναι μια σκληρή συμφιλίωση με το συναισθηματικό μακελειό της εξαπάτησής της και όταν η Beyonce το έκανε σε πρόσφατες περιοδείες, είχε διαφορετική απήχηση. Αλλά όταν εμφανίστηκε αυτή τη φορά ήταν ακόμα πιο παθιασμένη, αλλά λιγότερο πένθιμη. Αντί να αγωνίζεται μόνη της, αφιερώνει το τραγούδι σε όποιον έχει ‘πει ψέματα’ ή ‘έχει ραγίσει καρδιές’, βοηθώντας τον να το ξεπεράσει, όπως το ξεπέρασε και εκείνη”.
Ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδος συμπλήρωσε 100 χρόνια από την ίδρυσή του το 1918, μια πορεία συνεχούς και αδιάλειπτης παρουσίας και ουσιαστικής προσφοράς στις επιχειρήσεις της Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδος για την ανάπτυξη της περιφερειακής οικονομίας και βιομηχανίας.
Για να τιμήσει την επέτειο αυτή, ο Σύνδεσμος συνδιοργανώνει με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Αχαΐας και το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ) Έκθεση στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών με τίτλο «Προς προαγωγήν των παραγωγικών εργασιών του τόπου» προκειμένου να αναδειχθεί η παραγωγική ιστορία της ευρύτερης περιοχής κατά τον τελευταίο αιώνα.
Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών την Τετάρτη, 31 Οκτωβρίου 2018 (ώρα 18:30) με καλεσμένους, τον Αν. Υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης (Βιομηχανίας) κ. Στέργιο Πιτσιόρλα και πλήθος φορέων και Αρχών από την Πελοπόννησο και τη Δυτική Ελλάδα. Η διάρκεια της Έκθεσης θα είναι από 1η έως 30η Νοεμβρίου 2018 και οι ώρες επίσκεψης από 08:00 έως 15:00 καθημερινά εκτός της Δευτέρας.
Πριν 6 χρόνια ένα αμάξι παρόμοιο με αυτό της φωτογραφίας μου στέρησε το δικαίωμα να περπατώ, σήμερα δεκάδες τέτοια αμάξια καθημερινά μου στερούν το δικαίωμα να κινούμε στα πεζοδρόμια με το προσωπικό μου αμαξίδιο.
Θυμάμαι σαν χθες τον γιατρό μετά το ατύχημα μου, να μου λέει ότι η ζωή δεν τελειώνει εδώ, αν και δυσκολεύτηκα να τον πιστέψω κάποια στιγμή τα κατάφερα. Τώρα συνειδητοποιώ ότι κι αυτός ήταν ένας ακόμα άνθρωπος που κορόιδευε.
Έχουν περάσει 3 χρόνια από τότε που άφησα το κελί της πρωτεύουσας και ήρθα να μείνω μόνιμα στην Σύρο με την ελπίδα να κινούμε ευκολότερα, με την ελπίδα να νιώσω λίγο ελεύθερη. Όμως κι εδώ η κατάσταση το καλοκαίρι είναι απελπιστική. Τουρίστες παρκάρουν τα επιβλητικά τους αμάξια πάνω σε πεζοδρόμια για να μπορούν να τα καμαρώνουν από τα μαγαζιά που κάθονται και απολαμβάνουν τον καφέ τους χωρίς να νοιάζονται για τους συνανθρώπους τους.
Έχω απευθυνθεί επανειλημμένα στην Αστυνομία και στο Λιμεναρχείο, και η απάντηση;
– Καταλαβαίνουμε κύρια μου θα κάνουμε ότι μπορούμε, έχουμε κι αλλά θέματα να τακτοποιήσουμε δεν μπορούμε να ασχολούμαστε συνεχεία με αυτό το ζήτημα.
Δεν περίμενα ποτέ ότι θα ντρεπόμουν που είμαι Ελληνίδα, συγχαρητήρια τα καταφέρατε.
Πριν 3 χρόνια άφησα το κελί της πρωτεύουσας, σε λίγες μέρες θα αφήσω την φυλακή της Ελλάδας.
ΥΓ: Παρακαλώ να δημοσιεύσετε τις σκέψεις μου έτσι όπως ακριβώς τις κατέγραψα. Σας ευχαριστώ όλους εσάς στο tromaktiko που στηρίζετε την ελευθερία του λόγου, που αγαπάτε την αλήθεια, που δεν χαϊδεύεται τα αυτιά μας, που δεν σκορπάτε τον τρόμο χωρίς να υπάρχει λόγος.
Eυχαριστω
Μια Πικραμένη Αναγνώστρια (Κατερίνα)
ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι απόψεις και καταγγελίες αναγνωστών, άλλων site ή blogs που αναδημοσιεύονται από το portal δεν ταυτίζονται απαραίτητα με τις απόψεις των συντακτών ή του «tromaktiko». Πιστεύουμε στην ελευθερία του λόγου και της άποψης και συνεχίζουμε από τις 08/10/2018 να δημοσιεύουμε κάθε είδους καταγγελία ή άποψη αναγνώστη που έχει απτά στοιχεία και είναι τεκμηριωμένη.
Κάθε 30 μέρες και ένας νεκρός στην Αττική, στον ανελέητο “πόλεμο” που έχει ξεσπάσει στη νύχτα μετά τις δολοφονίες Γρίβα και Στεφανάκου
Έξω από γραφεία μεγάλης ναυτιλιακής εταιρείας στην ακτή Κονδύλη, άγνωστοι πυροβόλησαν λίγο πριν τις 10 το βράδυ της Τρίτης τον 37χρονο Βαγγέλη Ζαμπούνη, τον οποίο και τραυμάτισαν σοβαρά.
Ο δράστης, που επέβαινε στο αυτοκίνητο λευκού χρώματος, βγήκε από αυτό και πυροβόλησε τον άνδρα με ένα καλάσνικοφ στο χέρι και στο πόδι τη στιγμή που βρισκόταν στο λευκό Toyota Yaris επί της Ακτής Κονδύλη 4.
Το θύμα, το οποίο θεωρείται στη «νύχτα» το αντίπαλο δέος του Στεφανάκου που δολοφονήθηκε στις αρχές του χρόνου, μεταφέρθηκε στο Τζάνειο Νοσοκομείο, σε κρίσιμη κατάσταση.
Σύμφωνα με αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ. η επίθεση έγινε στο γενικότερο πλαίσιο ξεκαθαρίσματος λογαριασμών μεταξύ αντίπαλων συμμοριών.
Ποιος είναι ο Βαγγέλης Ζαμπούνης;
Ο Ζαμπούνης είχε κατηγορηθεί στο παρελθόν για συμμετοχή σε εγκληματικές οργανώσεις, καθώς και για ληστείες σε τράπεζες και χρηματαποστολές, ενώ αστυνομικές πηγές τον θεωρουν ύποπτο για τη δολοφονία του 45χρονου Μανώλη Καραγιάννη, επονομαζόμενο και «Καράφλα» ή «Νταίζη» ή «Σαμπρέλα» στις 26 Ιουνίου, στο Π. Φάληρο.
Ο 45χρονος Μανώλης Καραγιάννης είχε δεχθεί ενέδρα στη συμβολή των οδών Αίαντος και Ναϊάδων στο Παλαιό Φάληρο. Στην ενέδρα θανάτου, μετείχαν τουλάχιστον 4 άτομα. Δύο επέβαιναν σε μοτοσικλέτα, ενώ θεωρείται σίγουρο ότι υπήρχαν δυο ακόμη σε αυτοκίνητα, ως υποστήριξη. Ο εκτελεστής με το 45αρι πιστόλι, βγήκε από αυτοκίνητο, αδειάζοντας, το όπλο του (περίπου 60 κάλυκες) με στόχο τον Καραγιάννη.
Το 2015 το όνομα του Ζαμπούνη, είχε εμπλακεί στο περίφημο συμβόλαιο θανάτου για την πρόεδρο Εφετών Παρασκευή Καλαϊτζή, που δίκασε την υπόθεση της απαγωγής Παναγόπουλου, και είχαν υπογράψει οι Παναγιώτης Βλαστός, Γιάννης Σκαφτούρος και Βασίλης Στεφανάκος όπως είχε καταθέσει η 35χρονη ξαδέρφη του Π. Βλαστού.
Η ίδια είχε περιγράψει ότι ο Βλαστός της ζήτησε να φωτογραφήσει τη δικαστικό και να δείξει φωτογραφίες της στον 34χρονο (τότε) Βαγγέλη Ζαμπούνη, που είχε αναλάβει να εκτελέσει το συμβόλαιο θανάτου.
Ο Βαγγέλης Ζαμπούνης φέρεται να ήταν φίλος της 33χρονης Κατερίνας Αναγνωστάκη ή «Katerina Bellamafia» στο Instagram η οποία εκτελέστηκε με επίσης μαφιόζικο τρόπο τον περασμένο Σεπτέμβριο στην Κηφισιά.
«Βρες φωτογραφίες της και δείξ’ τες στον Ζαμπούνη για να ξέρει ποια είναι, μη φάμε λάθος άνθρωπο», φέρεται να είπε στην ξαδέλφη του ο Βλαστός. Πράγματι, η 35χρονη μάρτυρας συναντήθηκε με τον Ζαμπούνη στο νεκροταφείο της Μεταμόρφωσης και μαζί κατευθύνθηκαν στο Χαλάνδρι προκειμένου να του υποδείξει το σπίτι της κ. Καλαϊτζή. Οταν μάλιστα του επεσήμανε ότι την πρόεδρο Εφετών συνοδεύει τουλάχιστον ένας αστυνομικός, ο Ζαμπούνης φέρεται να της απάντησε: «Τότε θα φύγει και αυτός μαζί».
Το συμβόλαιο θανάτου δεν εκτελέστηκε, καθώς τον Νοέμβριο του 2012 ο 34χρονος Ζαμπούνης συνελήφθη (συμπτωματικά) για συμμετοχή σε ομάδα εκβιαστών που δρούσε σε Χαϊδάρι, Κορυδαλλό, Γλυφάδα και αλλού.
Βρέθηκε το βαν των δραστών
Κοντά στην περιοχή, επί των οδών Αιτωλικού και Μήλου, εντοπίστηκε το λευκό βαν που χρησιμοποίησαν οι δράστες, το οποίο προφανώς αμέσως μετά την επίθεση εγκατέλειψαν. Σύμφωνα με πληροφορίες από Αστυνομικές Αρχές, εντός του οχήματος βρέθηκε ένα όπλο τύπου Καλάσνικοφ, πιθανότατα αυτό που χρησιμοποιήθηκε για την επίθεση.
Το βίντεο ξεκινάει από τα Ιμαλάϊα για να φτάσει στο απώτατο άκρο του Κόσμου και στην αρχή του, το Big Bang. Έναν Κόσμο που περιέχει περίπου 100 δισεκατομμύρια άστρα μόνο στον Γαλαξία μας, και κατά προσέγγιση 125 δισεκατομμύρια γαλαξίες (εκ των οποίων μόνο οι 3.000 είναι ορατοί). Έναν Κόσμο που έχει διάμετρο περίπου 40 δισεκατομμύρια έτη φωτός, ενώ το παρατηρήσιμο Σύμπαν είναι μόνο 13.7 δισ. έτη φωτός.
Άρα μπορούμε να δούμε ένα απειροελάχιστο μόνο κομμάτι του Σύμπαντος. Πώς λοιπόν να πιστέψουμε ότι η Γη μας είναι ο μοναδικός τόπος με συνθήκες κατάλληλες για την ‘σπορά’ της όποιας ζωής;
Ας σημειωθεί πως το πιο πάνω βίντεο φτιάχτηκε από αστροφυσικούς του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας στη Νέα Υόρκη.
I’m waiting for my man. 26 dollars in my hand. Up to Lexington 125. Feel sick and dirty, more dead than alive. I’m waiting for my man. Η αμερικανική σκηνή κι ιδιαίτερα ο ήχος της Νέας Υόρκης θα μπορούσε να ντύνεται για πάντα με αυτούς τους στίχους, με αυτές τις 27 λέξεις που περιγράφουν την απλή καθημερινότητα ενός rocker που δεν χωρά σε καλούπια.
Γιατί αν ο Lou Reed πρέσβευε την απόλυτη μουσική πρωτοπορία που πολλές φορές ξέφευγε -βλέπε τον δίσκο Metal Machine Music- στη σφαίρα του δυσνόητου, στιχουργικά ακολουθούσε άλλο δρόμο: οι απλές εικόνες που έφτιαχνε χαράζονταν στα μυαλά των ακροατών. Για πάντα.
Πόσο καλά όμως γνωρίζουμε τον άνθρωπο που από πολλούς θεωρείται (και όχι άδικα) ως ένας από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες που γέννησε η Αμερική; Τον άνθρωπο που μέχρι να φύγει, στις 27 Οκτωβρίου του 2013, ήταν ικανός να μαγνητίζει τα media και το κοινό με σχεδόν μεταφυσικό τρόπο; Ακολουθούν κάποιες λεπτομέρειες που μόνο αν είσαι φανατικός fan του έργου του θα έχεις διαβάσει ξανά.
Το άχαρο ξεκίνημα
Λου Ριντ Velvet Underground
Πριν γίνει διάσημος με τους Velvet Underground συμμετείχε σε μερικές πολύ αποτυχημένες μπάντες. Τόσο χαμηλής ποιότητας που έκαναν ακόμα και τον ίδιο να αναρωτιέται πώς βρέθηκε σε αυτές. “Ήμασταν τόσο κακοί ώστε έπρεπε να αλλάζουμε το όνομά μας κάθε δύο εβδομάδες. Δεν υπήρχε περίπτωση να μας φωνάξει κάποιος για να παίξουμε live δεύτερη φορά – αν ήξερε ποιοι ήμασταν”, είχε δηλώσει σχετικά.
Η περίεργη σχέση με τα media
Ήταν περιβόητος για τις εκρήξεις του, τις ειρωνείες και γενικά ότι έκανε τη ζωή των δημοσιογράφων που τολμούσαν να του πάρουν συνέντευξη πολύ δύσκολη. Εκείνο που δεν γνωρίζουν πολλοί ήταν ότι συνήθιζε να στέλνει έναν roadie που του έμοιαζε σε περίπτωση που δεν ήθελε να δώσει συνέντευξη. Υπήρξαν αρκετοί ρεπόρτερ που δεν καταλάβαιναν τη διαφορά.
Η αγάπη για τις πολεμικές τέχνες
Λου Ριντ Kung Fu
Το 2003 έγινε εξώφυλλο στο περιοδικό ειδικού τύπου, Kung Fu. “Ήταν υπέροχη εμπειρία! Κέρδισα με το σπαθί μου την πρώτη σελίδα, αφού ασχολούμαι με τις πολεμικές τέχνες εδώ και 20 χρόνια”, είχε απαντήσει σε ερώτηση αναγνώστη της Independent σχετικά με το συμβάν. Δεν είναι ψέμα, άλλωστε, ότι οι τέχνες της Άπω Ανατολής τον βοήθησαν να καλμάρει τη σχέση πάθους που είχε με τις καταχρήσεις.
Τα μαύρα γυαλιά
Πάνω στη σκηνή με ολόμαυρα γυαλιά ηλίου. Η ίσως πιο κλασική και χαρακτηριστική εικόνα του. Χωρίς να είναι σίγουρο αν το πίστευε ή αν το είπε για να προβοκάρει τους αναγνώστες, είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ότι ο λόγος που το έκανε ήταν γιατί δεν άντεχε τη θέα του κοινού όταν έπαιζε μουσική.
Η θεραπεία με το ηλεκτροσόκ
Οι γονείς του είχαν βρει -στο μυαλό τους- τον ιδανικό τρόπο για να θεραπεύσουν την ομοφυλοφιλία του γιου τους: θεραπεία με ηλεκτροσόκ τρεις φορές την εβδομάδα. Μία οδυνηρή ανάμνηση που περιγράφεται στο τραγούδι Kill your Sons με τα πιο αδρά, τα πιο μελανά χρώματα.
Ένα παράξενο διάλειμμα
Όταν άφησε τους Velvet Underground, όντας ήδη πολύ γνωστός μουσικός, κι ενώ κανείς θα περίμενε ότι θα κάνει αμέσως το επόμενο βήμα, εκείνος γύρισε στους γονείς του και δούλεψε για κάποιο καιρό στο λογιστικό γραφείο του πατέρα του για 40 δολάρια την εβδομάδα. Όλα αυτά πριν υπογράψει στην RCA και βγάλει το σόλο ντεμπούτο του.
Tα ναρκωτικά
“Κάνω ναρκωτικά επειδή στον 20ο αιώνα, στην τεχνολογική εποχή που ζούμε στις πόλεις, υπάρχουν συγκεκριμένες ουσίες που πρέπει να λαμβάνεις για να μπορείς να συνεχίσεις τη ζωή σου σαν ένας απλός άνθρωπος των σπηλαίων”. Τάδε έφη Lou Reed, στα μακρινά 70s, σε συνέντευξη που είχε δώσει στον Lester Bangs.
Τα ντραμς του Heroin
Ένα από τα πιο εμβληματικά τραγούδια των Velvet Underground και μία κατάθεση ψυχής και ταλέντου για τον Reed. Σε ένα σημείο του, κάτι που ελάχιστοι παρατηρούν, τα ντραμς σταματούν να παίζουν την ίδια ώρα που η μπάντα συστήνει στο κοινό την ομορφιά που έχει ένα κρεσέντο θορύβου. “Δεν μπορούσα να ακούσω τίποτα. Δεν μπορούσα να ακούσω κανέναν. Έτσι σταμάτησα. Περίμενα ότι θα σταματήσουν κι εκείνοι αλλά συνέχιζαν. Έτσι ξανάπιασα τις μπαγκέτες και μπήκα στο τραγούδι” θυμάται η Moe Tucker, για μία τυχαία στιγμή που άφησε το στίγμα της για πάντα.
Η εξομολόγηση
Ένα trivia που μας έρχεται πάλι από τη συνέντευξή του στην Independent το 2003. Στην ερώτηση αναγνώστη αν, τελικά, ήρθε ποτέ ο τύπος που περίμενε στο τραγούδι I’m waiting for the man (σ.σ: ο drug dealer), εκείνος απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια χωρίς να μασήσει τα λόγια του: “Για να πω την αλήθεια, ήρθε. Πολλές περισσότερες από μία φορά”.
Κάποτε χτύπησε τον David Bowie στο πρόσωπο
Ήταν κάπως δύσκολο για τον οποιονδήποτε να χτυπήσει τον David Bowie στο πρόσωπο κι αυτό γιατί το πρόσωπό του ήταν τόσο όμορφο, αλλά το 1987, στο Hammersmith, αυτός κι ο Reed έτρωγαν μετά από ένα show στο Hammersmith Odeon. Σε κάποια στιγμή, μεταξύ τυρού και αχλαδίου ο Lou ρώτησε τον Λεπτό Λευκό Δούκα αν ενδιαφερόταν να του κάνει παραγωγή στο άλμπουμ που ετοίμαζε. Ο Bowie ευγενικά αρνήθηκε λέγοντάς του ότι εκείνη τη στιγμή είχε μεγαλύτερη σημασία να είναι sober o Lou. Ο Reed δεν μπήκε σε debate και του άστραψε μία. Η μάχη συνεχίστηκε και στο ξενοδοχείο όπου ο Bowie φώναζε στον Lou να βγει και να παλέψει έξω σαν άντρας. Τελικά οι δύο παλιόφιλοι έπεσαν για ύπνο. Τελικά στον δίσκο New York (1989) η παραγωγή έγινε από τον ίδιο τον Lou Reed και τον Fred Maher.
Στο Berlin “η ζωή μιμήθηκε την τέχνη” περισσότερο απ’ ό,τι ο κόσμος πίστευε
Η Bettye Kronstadt ήταν η σερβιτόρα που σύντομα έγινε η πρώτη σύζυγος του Lou Reed. Το 1972, η Bettye έμαθε ότι η μητέρα της πέθανε. Ουσιαστικά οι δυο γυναίκες υπήρξαν ξένες. Όταν ήταν 18 χρονών, η μητέρα της Bettye εγκατέλειψε τον βίαιο στρατιωτικό άντρα της και ούσα ανύπαντρη αναγκάστηκε να δώσει το μωρό της για υιοθεσία. Η ιστορία της Bettye Kronstadt έγινε ο κεντρικός άξονας του εμβληματικού δίσκου του Reed, Berlin, ο οποίος συνέπεσε χρονικά με μία από τις πιο σκοτεινές περιόδους του, λόγω του εθισμού του στο αλκοόλ. “Μου μαύρισε το μάτι τη δεύτερη φορά που με χτύπησε”, θυμάται η Kronstadt. “Και μετά του το μαύρισα κι εγώ. Η γροθιά μου τον απέτρεψε από το να με χτυπήσει ξανά. Όλοι γνώριζαν ότι ήταν βίαιος -βίαιος με το ποτό, με τα ναρκωτικά, με τα συναισθήματά του- μαζί μου. Εκείνη την περίοδο ήταν επίσης απίστευτα αυτοκατασροφικός”. Η σχέση τους έληξε άδοξα, ύστερα από ένα χρόνο έγγαμου βίου.
Ήθελε να είναι μαύρος
Η τρανς ερωμένη που επικρίθηκε (αλλά και ενέπνευσε) από τον Lester Bangs
Ενώ οι bisexual επιλογές του Bowie θεωρούνταν περισσότερο σαν εκδηλώσεις που σχετίζονται με την τέχνη, η ιδιωτική ζωή του Lou Reed ίσως και να μπορούσε να χαρακτηριστεί περισσότερο ομοφυλοφιλική. Γενικά στα 80s, ήταν τακτικός θαμώνας του περίφημου Ninth Circle, ενός εκ των πιο γνωστών gay bars της Νέας Υόρκης. Στα μέσα των 70s ωστόσο, ο Reed είχε μια μυστηριώδη ερωμένη: την τρανσέξουαλ ή τραβεστί (κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, δεν έχει εξακριβωθεί αν είχε κάνει επέμβαση διόρθωσης φύλου) Rachel που κάποιοι υποστηρίζουν ;ότι λεγόταν και Tommy. Έμειναν μαζί για 4 χρόνια παρότι ήταν πολύ διαφορετικές προσωπικότητες. “Η Rachel φορούσε καταπληκτικό make-up, ντυνόταν διαφορετικά και σίγουρα προερχόταν από κάποιον άλλο κόσμο. Της μίλησα και ήρθε μαζί μου στο σπίτι. Της μιλούσα για ώρες και αυτή με κοίταζε και με άκουγε χωρίς να λέει τίποτα” είχε δηλώσει κάποτε ο ίδιος ο Reed για την πρώτη τους συνάντηση, συμπληρώνοντας πως “εκείνη την περίοδο ήμουν με μια ξανθιά, ήθελα να μείνουμε και οι τρεις μαζί αλλά παραπήγαινε γι’ αυτή. Οπότε η Rachel πήρε τη θέση της. Δεν την ενδιέφερε καθόλου η μουσική μου και ποιος είμαι, τίποτα δεν την εντυπωσίαζε”.
Η Rachel είχε μεξικάνικη/ ινδιάνικη καταγωγή και δεν είχε ιδέα ποιος ήταν ο Lou και ποια η φήμη του. Αντιθέτως, αποτελούσε το χαμογελαστό στήριγμά του εκείνη την εποχή. Η Rachel φέρεται να έχει φύγει από τη ζωή στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Ο Lester Bangs έχει παραδεχθεί ότι μετάνιωσε για την παλαιότερη περιγραφή του για την Rachel, που είχε ως αποτέλεσμα να μην του το συγχωρήσει ποτέ ο Reed: “Μακριά μαύρα μαλλιά, μούσι, βυζιά, γκροτέσκ, αξιοθρήνητη… Σαν να εισέβαλε στη ζωή του Lou ένα πρωί, όταν εκείνος άνοιξε την πόρτα για να πάρει το γάλα και τις εφημερίδες”. Στην Rachel όμως αξίζει και κάποιο είδος αναγνώρισης αφού ενέπνευσε τον Reed για μερικές από τις καλύτερες μουσικές του.
Ο Ερυθρός Σταυρός είναι ένας διεθνής οργανισμός ανθρωπιστικού χαρακτήρα, ο οποίος ιδρύθηκε με σκοπό την προσφορά βοήθειας στα θύματα των πολέμων. Είναι μία από τις πρώτες μη κυβερνητικές οργανώσεις και στις μέρες μας η μεγαλύτερη και σημαντικότερη, με δράση σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Εκτός από την περίθαλψη των τραυματιών και την προστασία των αιχμαλώτων πολέμου, ο Ερυθρός Σταυρός σε καιρό ειρήνης παρεμβαίνει σε περιπτώσεις καταστροφών, ενώ ασχολείται ιδιαίτερα με το ζήτημα των προσφύγων.
Αφορμή για την ίδρυση του Ερυθρού Σταυρού στάθηκε η Μάχη του Σολφερίνο (24 Ιουνίου 1859), κατά την οποία οι Γάλλοι νίκησαν τους Αυστριακούς στην πόλη Σολφερίνο της βόρειας Ιταλίας, μετά από ολοήμερη μάχη. Αυτόπτης μάρτυς της αγριότητας των πολεμικών συγκρούσεων, ο ελβετός επιχειρηματίας Ζαν Ανρί Ντυνάν, ο οποίος ταραγμένος από την αγωνία των τραυματισμένων στρατιωτών, οργάνωσε ένα δίκτυο βοήθειας, με τη συνδρομή ντόπιων εθελοντών.
Με την επιστροφή του στη Γενεύη, ο Ντυνάν γράφει ένα βιβλίο με τίτλο «Αναμνήσεις από το Σολφερίνο», στο οποίο, μεταξύ άλλων, αναπτύσσει ιδέες για την εθελοντική βοήθεια κατά τη διάρκεια του πολέμου. Προτείνει οι τραυματίες και όλοι όσοι τους φροντίζουν να θεωρούνται ουδέτεροι, ακόμα και στο πεδίο της μάχης. Τον Αύγουστο του 1863 πέντε πολίτες της Γενεύης, οι Γκιστάβ Μουανιέ, Λουί Απιά, Τεοντόρ Μωνουάρ, Γκιγιόμ Ντυφούρ και Ανρί Ντυνάν, ιδρύουν τη Διεθνή Επιτροπή για τη Βοήθεια των Τραυματιών. Στις 29 Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου ειδικοί από 16 χώρες συναντώνται στη Γενεύη και υιοθετούν τις ιδέες του Ντυνάν.
Ένα χρόνο αργότερα, στις 22 Αυγούστου του 1864, με πρωτοβουλία της Ελβετίας διοργανώνεται μια διεθνής διπλωματική διάσκεψη και υπογράφεται η Σύμβαση της Γενεύης, όπου αναγνωρίζεται ο ρόλος της Επιτροπής και η υποχρέωση των εμπολέμων να προστατεύουν τους τραυματίες και να τους παρέχουν τις απαραίτητες φροντίδες. Οι αρχές της Σύμβασης του 1864 επεκτάθηκαν αργότερα στους τραυματίες των συγκρούσεων στη θάλασσα (1899 και 1907), στους αιχμαλώτους πολέμου (1929) και στους άμαχους πληθυσμούς (1949).
Το 1876 η Διεθνής Επιτροπή για τη Βοήθεια των Τραυματιών θα μετονομασθεί σε Διεθνή Επιτροπή Ερυθρού Σταυρού, όπως είναι γνωστή και σήμερα. Ως έμβλημα του Ερυθρού Σταυρού υιοθετείται ο κόκκινος ισοσκελής σταυρός σε λευκό φόντο, που είναι η ελβετική σημαία με αντεστραμμένα χρώματα. Οι μουσουλμανικές χώρες που εισήλθαν στον Διεθνή Οργανισμό αργότερα απαίτησαν την αλλαγή του εμβλήματος, που παρέπεμπε στον Χριστιανισμό. Έπειτα από διαπραγματεύσεις αποφασίστηκε οι χριστιανικές χώρες να χρησιμοποιούν τον Ερυθρό Σταυρό και οι μουσουλμανικές χώρες την Ερυθρά Ημισέληνο. Και οι δύο οργανώσεις συνεργάζονται στενά κάτω από την ομπρέλα της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθράς Ημισελήνου που εδρεύει στη Γενεύη. Το Ισραήλ από την ίδρυσή του το 1948 έχει τη δική του οργάνωση, το Ερυθρό Άστρο του Δαυίδ. Τα τελευταία χρόνια προτείνεται η υιοθέτηση ενός ουδέτερου εμβλήματος για όλο αυτό το ανθρωπιστικό κίνημα, που θα είναι ο Ερυθρός Κρύσταλλος.
Το Ελληνικό Τμήμα του Ερυθρού Σταυρού (Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός) ιδρύθηκε στις 10 Ιουνίου 1877 υπό την προστασία της Βασίλισσας Όλγας, με πρώτο πρόεδρο τον νομομαθή Μάρκο Ρενιέρη (1815-1897). Στις 6 Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου αναγνωρίστηκε από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό. Σκοποί του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, όπως περιγράφονται στο καταστατικό του, είναι σε περίοδο πολέμου η θεραπεία και η περίθαλψη των τραυματιών, η μέριμνα για τους αιχμαλώτους και η προστασία των θυμάτων του πολέμου, ενώ σε περίοδο ειρήνης η παροχή βοηθείας στους πληττόμενους από θεομηνίες και επιδημίες, η παροχή κοινωνικο-προνοιακού και φιλανθρωπικού έργου και η προαγωγή της δημόσιας υγείας γενικότερα. Η δράση του ΕΕΣ επεκτείνεται και εκτός των ελληνικών συνόρων, με αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Έργο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού υπήρξε η ίδρυση Σταθμών Πρώτων Βοηθειών, Κέντρων Αιμοδοσίας, σχολών Νοσηλευτικής, νοσοκομείων («Ερρίκος Ντυνάν», «Ασκληπείο Βούλας», «Κοργιαλένειο-Μπενάκειο» στους Αμπελοκήπους) και της Υπηρεσίας Αναζητήσεως αγνοουμένων.
